Le Journal d'un Garçon Perdu บันทึกของเด็กหลงฝรั่งเศส

ลำดับตอนที่ #6 : ไดอารี่ของเด็กหลงปารีสที่ 5

14 Août 2014

วันนี้ตื่นมาอาการดีขึ้นแล้วพอที่จะกินไอติมได้ละ (มันใช่เรื่องเรอะ)

เหมือนเดิมความรู้สึกเดิมเลยคือ มันโหวงๆ เพราะไม่มีพี่ต่ออยู่ มันเหมือนไม่มีที่ไป แต่วันนี้มี แต่กว่าจะมีก็นานใช้เล่น เพราะตอนที่รู้นี่คือ ตอนเรียนเสร็จแล้ว ซึ่งวันนี้เราจะไปที่ Champs Élysée กันอย่างสนุกสนาน

พอเราขึ้นมาจากเมโทรมาโผล่ที่ชองเซลิเซ่เราก็เดินต่อไปเรื่อยๆเพราะตอนนั้นไอถนนนี้มันแลกันดารเบาๆ แต่พอเดินไปเรื่อยๆเท่านั้นแหละ อื้มมมมม เจริญมากอะมีร้านรวงเยอะมาก หลายร้านอยู่ สาวๆก็เหมือนเดิม ไปช็อป ส่วนเราแก็งเดิมแต่รอบนี้เปี่ยมไม่กลับบ้านไปก่อน ก็ไปดูร้านดิสนี่ แต่...ไม่มีอะไรน่าสนใจเลยนอกจากโอลาฟตัวละ สิบเจ็ดยูโร หลังจากนั้นก็เดินต่อออกไปเรื่อยๆก็แวะเข้า Sephora สักแปป ท้ายที่สุด ได้ของมาอันนึงคือ น้ำหอม ได้มาละชิวๆเบาไปอีกหน่อย

พอออกจากร้านนั้นเราก็เดินต่อไปเรื่อยๆจนถึงที่ l’Arc de Triomphe หรือประตูชัย แล้วเราก็ทำสิ่งที่ชวนหัวใจวายขั้นที่หนึ่งคือ วิ่งข้ามถนนไปยังประตูชัย (ให้ลองนึกถึงการข้ามถนนสี่ถึงห้าเลนแบบไม่มีเกาะกลางดู) แล้วเราก็ไปถ่านรูปกันเล็กน้อยที่นั่น หลงจากนั้นเราก็ทำเรื่องที่น่าหัวใจวายมากกว่า นั่นก็คือ การจับมือกันวิ่งข้ามถนนกลับไปตรงกลางถนนชองเซลิเซ่เพื่อทำการถ่ายรูปอีกนิดนึง แต่รอบนี้นี่แบบ โอย รถวิ่งมาเกือบชนราวสองรอบ หัวใจฉันจะวาย

หลังจากผจญภัยครั้งนั้นเสร็จแล้ว เราก็เดินกลับไปที่จุดนัดพบ คือ ร้านดิสนี่ แต่เดินกลับคนละฟากกับที่เราเดินมา เป็นการใช้ถนนได้คุ้มค่ามากเลยพี่บัวลอย แล้วระหว่างทางนี้เราก็ได้ส่งภัคไปถามว่าร้าน La durée อยู่ตรงไหน ก็พอรู้ก็เดินไป แต่ก่อนจะถึง เราก็เดินผ่านร้าน Louis Vuitton แบรนด์เนมราคาแพงเห็นราคาแล้วหงายเงิบ

ตอนที่ถึงร้านลาดูเร่ เราก็เข้าแถวเพื่อที่จะเข้าไปซื้อมาการอง (เขาว่ากันว่าร้านนี้ดี ร้านนี้อร่อย) ก็เข้าไปต่อคิวราวๆ ห้านาทีได้(มั้ง แต่มันไม่นานเท่าไหร่) เราก็ซื้อ แต่ ต้องเข้าแถวข้างในอีกต่อนึงอีกแหละ อืมมากกกก สรุป เราออกมาก็ได้มาทั้งหมด 6 ชิ้น อร่อยดีเราชอบ

แต่ ตอนนี้เริ่มรู้สึกเหมือนเป็นหวัด น้ำมูกเริ่มมา คัดจมูกด้วย โอยยยยยยยย

ปล. วิ่งข้ามถนนแบบเราไม่ดีนะ อย่าทำตาม