คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทที่ 2 Start(2)
กริ๊ง~ง!!เสียงกริ๊งเริ่มคาบเรียนบ่ายดัวขึ้น
“กรี่งดังแล้วแต่ยัยเนียร์ยังไม่มาเลยแฮะ”คินคิดในใจอย่างอดห่วงไม่ได้ เพราะเนียร์ยังไม่เคยเข้าเรียนสายเลยสักครั้งเดียว
“สงสัย…เนียร์คงโกรธเราน่าดูเลยแฮะ…แต่ก็สมควรอยู่หรอก”คินคิดในใจเพลินจนได้แต่นั่งเหม่อไปนอกหน้าต่าง
“คิน…คิน…นี่นายคิน!!!”เสียงแหลมๆของอ.สาวตวาดขึ้น เพราะเห็นคินเอาแต่นั่งเหม่อ
“ครับ!!~!”คินหันกลับมาหาอ.สาวหน้าห้อง
“มัวแต่เหม่ออยู่นั่นแหละ เรียนได้แล้ว”อ.สาวตวาดอีกทีก่อนกลับไปสอนต่อ
เวลาผ่านไปจนหมดคาบเรียนที่2ตอนบ่าย และกำลังจะเริ่มคาบสุดท้าย เนียร์ก็กลับมา
“อ้าว~ว! เนียร์ เธอเข้าสายหรือนี่ เป็นอะไรหรือเปล่า”อ.ชายวัยกลางคนเอ่ยถาม
“คือหนูปวดท้องนิดหน่อยน่ะค่ะ ก็เลยไปนอนที่ห้องพยาบาลมา
น่ะค่ะ…ขอโทษนะคะที่หนูเข้าสาย
“ไม่เป็นไรหรอก แล้วนี่หายปวดท้องแล้วหรอ”อ.ถาม
“ค่ะ หนูไม่เป็นไรแล้วค่ะ”เนียร์พูด
“งั้นไปนั่งที่ได้เลย”อ.พูดก่อนกลับไปขีดๆเขียนๆบนกระดานต่อ
“เอ่อ…เนียร์เป็นไงมั่งอ่ะ ไม่สบายหรอ”คินถามด้วยความเป็นห่วง
แต่ก็ยังไม่กล้าสบตาเนียร์อยู่ดี
เนียร์ไม่พูดอะไร แต่กลับเขียนอะไรบางอย่างลงในกระดาษโน้ตสีชมพูของเธอก่อนส่งให้คิน
“เอ๋?!”คินหยิบกระดาษขึ้นมาอ่านในใจ
“คินเย็นนี้มาเจอกันที่ดาดฟ้าได้หรือเปล่า…ฉันมีเรื่องจะคุยด้วย”เนียร์ถาม
“ได้เสมอ ฉันไปแน่”คินหันมาพูดกับเนียร์แบบสบตากันเป็นครั้งแรกในวันนี้
“ฮิ…อย่าลืมล่ะ”เนียร์ยิ้มก่อนจะกลับไปสนใจเรียนต่อ
~MY ANGEL~
ตกเย็น
ตึกๆๆๆๆๆ คินวิ่งไล่ตามเนียร์ขึ้นดาดฟ้าไป
ปึ้ง!!ประตูดาดฟ้าถูกกระแทกออกโดยเนียร์ ก่อนทีเธอจะเดินไปท้าวแขนกับขอบรั้วของดาดฟ้า ซึ่งยืนหันหลังให้คิน
“...นี่คิน...”เนียร์เอ่ย
อะไรหรอเนียร์”คินถาม
“จบม.3แล้วจะไปเรียนต่อที่ไหนหรอ”เนียร์ถามบ้าง
“อืม..ไม่รู้สิ...ฉันน่ะนะอยากเข้า
“ก็เลยจะไปตั้งชมรมหนังที่นั่นสินะ”เนียร์ยิ้ม
“อื้อ! ใช่แล้วล่ะ”คินตอบอย่างมั่นใจ
“แล้วเธอล่ะเนียร์ เป่าทรัมเป็ตเก่งอย่างเธอก็คงจะไปเข้าโรงเรียนดนตรีสินะ”คินถาม
“...หึ...ไม่ใช่หรอก”เนียร์ส่ายหน้า
“อ้าว~!? งั้นเธอจะไปเข้าที่ไหนล่ะ”คินถามงงๆ
“
“!?!ทำไมล่ะ เนียร์เธอเคยบอกฉันนี่ว่าอยากเป็นักดนตีรระดับโลกน่ะ แล้ง...แล้งไหงเธอถึงคิดมาเข้า
“นักดนตรีระดับโลก............มันเคยเป็นความฝันของฉัน แต่......ตอนนี้มันเปลี่ยนไปแล้วล่ะ”เนียร์พูด
“???เปลี่ยนหรอ เปลี่ยนเป็นอะไรล่ะเนียร์”คินถาม
“…”เนียร์หันกลับมามองหน้าคินพร้อมรอยยิ้ม
“ตอนนี้ความฝันของฉันก็คือการที่ได้ทำหนังร่วมกับคินยังไงล่ะ”เนียร์พูดด้วยใบหน้าอมชมพู
พรึบ!!จู่ๆลมจากที่ไหนก็ไม่รู้พัดมาแรงจนเปิดกระโปรงของเนียร์ขึนจนเห็นกกน.สีชมพูของเธอแวบๆ
“เหวอ~!ขอโทษนะเนียร์ ฉันไม่เห็นอะไรเลยจริงๆนะ”คินรีบขอโทษเนียร์พลางหลับตาปี๋
“เอ๋?!?คินงงที่ไม่ได้ยินเสียงเนียร์กรี๊ด เลยค่อยๆลืมตาขึ้น
“ไม่เป็นไรหรอกคิน”เนียร์พูดพร้อมเอามือกดกระโปรงไว้เพราะลมยังคงพัดไม่หยุด ผมสีทองยาวสลวยของเธอปลิวไสวไปกับสายลม แสงอาทิตย์ที่กำลังจะตกดินสาดส่องผ่านหลังเนียร์มา ซึ่งนั่นทำให้เนียร์ดูงดงามราวกับเทพธิดาเลยทีเดียว
“.........”คินตะลึงไปเลย
“สะ..สวย”คินพูดเบาๆ นี่เป็นครั้งแรกที่คินเห็นเนียร์สวย อาจเป็นเพราะความสนิทสนมกันมานานเลยทำให้เขามองข้ามเนียร์ไป
“มีอะไรหรอคิน?”เนียร์ถามเพราะเธอเห็นคินจ้องเธออย่างไม่วางตา
“ปะ...เปล่าไม่มีอะไรหรอก”คินยิ้ม
“นี่คิน..เธอคงไม่มีปัญหาใช่มั๊ย ? ถ้าฉันจะเรียนกับเธอต่ออีกซัก3ปีน่ะ”เนียร์ยิ้มหวาน
“แน่นอนสิ”คินยิ้มตอบ
~MY ANGEL~
ณ บ้านคิน
กรี๊ง~ง! กรี๊ง~ง! เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น
“คิน~น! เนียร์โทรมาหาแหนะลูก !แม่ของคินตะโกนบอกคินที่กำลังอ่านนิตยสารCinema Comic นิตยสารรายปักษ์ของคอหนังอยู่บนห้องนอนของตัวเองซึ่งอยู่บนชั้น2ของบ้าน
“ครับ~!”คินตะโกนตอบก่อนรีบวิ่งลงมารับโทรศัพท์ที่ชั้นล่าง
“hello Niar”คินทักทาย
“หวัดดีจ้ะ คือฉันโทรมาคุยเรื่องSouthern Ayaniaน่ะ”เนียร์พูดด้วยน้ำเสียงกังวลๆจนคินวิตก
“มีอะไรงั้นหรอเนียร์”คินถาม
“คือว่า เมื่อกี๊ฉันเปิดเน็ตดูน่ะ คะแนนมันสูงพอสมควรเลยนะ แล้ว...แล้ว....คือ ฉันขอโทษนะคิน... แล้วคนที่เรียนห่วยอย่างเธอจะไหวเหรอ?....คะ...คือ...ฉันไม่ได้ตั้งใจจะว่าเธอหรอกนะ”เนียร์อึกอัก
“ !! ซะ..ซวยแล้วไง ลืมคิดเรื่องคะแนนซะได้ T^T”คินคิดในใจ
“นี่คินเป็นอะไรหรือเปล่า...เงียบเชียว”เนียร์ถาม
“...ดูท่าว่านั่นจะเป็นปัญหาใหญ่ซะแล้วล่ะ”คินพูด
“...งั้นเอางี้มั๊ย? เธอมาติวกับฉันเอามั๊ยล่ะ”เนียร์เอ่ยปากชวน
“จะ..จิรงหรอ! จะรบกวนเธอเกินไปหรือเปล่า?”คินพูด
“ไม่หรอกน่า...ฉันจะได้ทบทวนของฉันด้วยไงล่ะ”เนียร์บอก
“เอาเป็นว่าตอนเช้าเจอกันที่ดาดฟ้านะ ส่วนตอนเย็นนี่...เออ...มาติวที่บ้านฉันก็แล้วกันนะ ตกลงมั๊ย”เนียร์ถาม
“อื้อ ขอบคุณนะ”คินพูด
“ยินดีเสมอจ้ะ แค่นี้นะคิน...แล้วพรุ่งนี้เจอกัน”เนียร์พูด
“จ้า~!พรุ่งนี้เจอกันนะ”คินพูดจบก็วางสายไป
กริ๊ก!
เนียร์วางหูโทรศัพท์ลงเบาๆ
“เนียร์ไปนอนได้แล้วนะลูก แล้วก็ถ้าพรุ่งนี้ตื่นมาแล้วไม่เจอพ่อกับแม่ก็อย่าตกใจนะจ๊ะ พ่อกับแม่จะไปสัมนาที่ต่างประเทศสัก1อาทิตย์น่ะ”แม่ของเนียร์เดินมาบอกลูกสาว
“ค่ะ”เนียร์พูดจบก็เดินขึ้นชั้นสองก่อนที่จะเข้าห้องของเธอไป
“เอ.....คุณพ่อกับคูณแม่จะไปต่างประเทศงั้นหรอ งันก็แปลว่า1อาทิตย์ต่อจากนี้ในบ้านก็เหลือเราคนเดียวเองนะสิ!!”เนียร์พึ่งนึกได้
“งั้นก็แปลว่า...พรุ่งนี้เราก็จะอยู่กับคินกัน2ต่อ2น่ะสิ....ว๊าย~! ~^_^~ เราคิดอะไรของเราเนี่ย!”เนียรคิดในใจพลางทุบตุ๊กตาหมีตัวใหญ่ของเธอเพื่อแก้เขิน และให้หลุดจากความคิดอันฟุ้งซ่านของเธอ เพราะตอนนี้เธอชักจะคิดเลยเถิดไปใหญ่แล้ว
“เฮ้อ~!...อย่างคินน่ะเขาคงไม่คิดอะไรหรอก”เนียร์พูดเบาๆด้วยใบหน้าที่แดงระเรื่อ
“นอนดีกว่าแฮะ ง่วงแล้ว”เนียร์คิดในใจก่อนกระโดดขึ้นเตียงแล้วลงไปซุกอยู่ใต้ผ้าห่มที่แสนอบอุ่น บนที่นอนอันนุ่มนิ่มของเธอ
~MY ANGEL~
ความคิดเห็น