คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : 1: Send love for my love only!
TITTLE : Send love for my love only!
WRITER : นายโกโก้ :]]
PARING : kibum X donghae
CHAPTER1 : The First!
หน้าสวนสนุกชื่อดัง ช็อกโกแล็ตแลนด์
“ นี่หรอ? ‘ช็อคโกแล็ตแลนด์’ ไม่เห็นจะมีดีอะไรเล้ย ”
เสียงหนุ่มน้อยร่างผอมบาง หน้าตาน่ารักนามว่า “ดงเฮ” กำลังบ่น(- -*) อยู่ที่หน้าสวนสนุก
“ช็อคโกแล็ตแลนด์”!
“ คุณหนูครับ รีบไปข้างในเถอะครับ คุณท่านเรียกแล้วน่ะครับ ”
เสียงของผู้ติดตามของดงเฮ หรือ “ ฮยอกแจ ” ได้กล่าวอย่างสุภาพ
“ ก็ได้ ก็ได้ ไม่เห็นอยากจะมาเล้ย ไอ้สวนสนุกบ้าๆนี่ ”
คุณหนูน้อยที่แสนเอาแต่ใจ ได้บ่น และเดินเช้าไปในสวนสนุกช็อกโกแล็ตแลนด์ และแล้วคุณหนูดงเฮ และผู้ติดตามฮยอกแจ ก็ได้มาถึงห้องประธานของ สวนสนุกช็อกโกแล็ตแลนด์
หน้าห้องประธาน ลี คัง เอ เจ้าของสวนสนุกช็อกโกแล็ตแลนด์
“ก๊อก ก๊อก! จะเข้าไปแล้วนะครับ คุณผู้ชาย”
ผู้ติดตามฮยอกแจ เคาะประตู และกล่าวขออณุญาติอย่างสุภาพ ก่อนที่จะเปิดประตูให้คุณหนุน้อยดงเฮ เดินเข้าไปหาคุณพ่อบังเกิดเกล้า
“ ดงเฮ มานี่สิลูก ”
ลี คัง เอ พ่อของดงเฮ ได้กล่าวเรียกลูกชายของตน
“ คร๊าบบ บ! ”
ดงเฮตอบลากเสียง แต่เมื่อดงเฮพูดจบ ดงเฮก็ได้สะดุดตา สะดุดใจ กับหนุ่มสูง ร่างโต ใส่สูทสีเทาที่กำลังหันหน้ามายิ้มให้กับเขา
“ สวัสดีครับ ดงเฮ ผม คิม คิบอม ครับ ^^ ”
หนุ่มคนนั้นได้ทักทายดงเฮ และทักทายดงเฮ พร้อมกับแจกรอยยิ้มหวานน น :]]
“ คะ .. ครับ ”
ดงเฮรีบตอบอย่างตะกุกตะกัก เพราะดงเฮมัวแต่มองรอยยิ้มหวานของ ‘ คิบอม ’ หรือง่ายๆคือ ดงเฮ ปิ๊ง!
คิบอม เข้าแล้วนั่นเอง (ตุ๊งแช่ ตุ๊งแช่ !)
“นี่ คิบอม เขาเป็นลูกชายเพื่อนพ่อเอง เพิ่งกลับมาจากอิตาลี ลูกช่วยพาเขาไปเดินชมสวนสนุกหน่อยสิ”
พ่อของดงเฮ ได้บอกกับดงเฮให้ชวยดูแลคิบอม
“ได้ค้าบ! ^^ ”
ดงเฮยิ้มตอบรับ ดีใจเพราะได้ไปเที่ยวกับคิบอม >///<
“ ^^ ”
คิบอมได้แต่เพียงยิ้มให้กับดงเฮ
“ คิบอม ไปกันเถอะ! Let’s go ~ ”
ดงเฮ เปลี่ยนสีหน้าจากความเบื่อหน่ายมาเป็นยิ้มร่า (แหม เร็วจริ๊ง) พร้อมกับควงแขนของคิบอม และพาเดินออกไป
“ คะ.. คุณหนู รอด้วยครับ ”
ฮยอกแจ กล่าวเรียกคุณหนูของตน
“ ฮยอกแจ ไม่ต้องๆ วันนี้เธอเองก็ไปพักเถอะ ”
เสียงประธาน ลี คัง เอ บอกฮยอกแจ
“ ครับ ”
ฮยอกแจ ตอบรับอย่างไม่เต็มใจ เพราะฮยอกแจเป็นห่วงคุณหนู แต่ก็มิอาจขัดคำสั่งของประธานได้
ดงเฮก็ลากคิบอมเดินมาบริเวณสวนสนุกและเดินเล่นหาเครื่องเล่นกันให้ทั่ว
“ นี่ ๆ คิบอม คิบอม ไปทำอะไรที่อิตาลีหรอ ^^? ”
ดงเฮยิ้ม และยิงคำถามแรกใส่คิบอมทันที
“ อ๋อ ไปเรียนน่ะครับ ^^ ”
คิบอมเองก็ยิ้มและตอบดงเฮ
“หวา! ~ ไปเรียน ไม่เบื่อตายหรอ ? ”
ดงเฮทำหน้าตาซีเรียส พร้อมกับยิงคำถามอีก - -*
“ ไม่หรอกครับ สนุกดี^^ ”
ตอบพร้อมกับยิ้มหวาน น :]]
“ งั้นเราไปเล่นอันนี้กันดีกว่านะ ๆ ”
ดงเฮชวนคิบอมไปเล่นรถไฟเหาะ! (-*-) และลากแขนคิบอมไปเรียบร้อย
“ ครับ งั้นผมไปซื้อตั๋วนะครับ ”
คิบอมยิ้มรับ และขอตัวไปซื้อตั๋ว
“ ไม่ต้องง ง นี่บริษัทบ้านฉันนะ ไม่เสียเงินหรอก ไปต่อคิวกัน ๆ”
ดงเฮบอกคิบอม และดึงคิบอมไปต่อแถวทันที
“ คะ.. ครับ ”
คิบอมตอบ พร้อมกับที่โดนลากก ก --*
และแล้วก็มาถึงคิวของคิบอมกับดงเฮจนได้ หลังจากที่รอมานานแสนนาน น๊าน นาน นนน
“ คิบอม เค้ากลัวแย้วอ่า ~TT ”
ดงเฮบอกคิมบอม พร้อมกับทำหย้าตาจะร้องไห้
“ !! ไม่ต้องกลัวหรอกครับ จับมือผมไว้ก็ได้ ”
คิบอมตกใจไปครู่หนึ่งที่ดงเฮเปลี่ยนสีหน้าอีกแล้ว แล้วคิบอมก็ปลอบดงเฮพร้อมกับจับมือดงเฮไว้ซะแน่น !
“ อื้อ ! ”
ดงเฮพร้อมลุย! ดงเฮก็ไปนั่งรถไฟเหาะกับคิบอมจนได้
“ ผู้ใดที่ใส่รองเท้าส้นสูง แว่นตา สร้อยนะครับ กรุณาถอดออกด้วยนะครับ ตอนนี้เครื่องเล่นจะทำงานแล้วนะครับ ”
เสียงประกาศของพนักงานได้ประกาศเตือน
“ จะเริ่มแล้วอ่ะ ๆ คิบอมมม ม! ”
หนูน้อยดงเฮนั่งบนรถไฟเหาะและเขย่าแขนคิบอม ด้วยความตื่นเต้น
“ ครับผม ผมก็ตื่นเต้นครับ ^^ ”
คิบอมตอบ พร้อมกับยิ้มหวานมาเต็มๆ ปั๊ง!
“ รัดเข็ดขัดให้แน่นนะครับทุกท่าน เครื่องเล่นจะทำงานแล้วครับ ”
พนักงานกล่าวเตือนอีกครั้ง และเดินตรวจเช็คผู้เล่นทุกทุกคน
และแล้วรถไฟเหาะแห่งช็อคโกแล็ตแลนด์ก็ได้เริ่มทำงาน
------------------------------------------------------------------------------
“ เวลาของเครื่องเล่นนี้หมดแล้วนะครับ ทุกท่านโปรดเช็คสัมภาระของตนก่อนออกไปด้วย ครับ ”
เจ้าหน้าที่ประกาศหลังจากเครื่องเล่นจบ
“ สนุกมั้ยครับ? ดงเฮ ”
หนุ่มสุดหล่อ ถามคุณหนูน้อย ><
“ สนุกครับ สนุกมากๆเลย ฮึ๊ก ฮึก แหวะ ! ”
ดงเฮตอบพร้อมกับอ้วกออกมาต่อหน้าคิบอม
“ ..!!.. เป็นอะไรมั้ยครับ? ดงเฮๆ ”
คิบอมตกใจ พร้อมกับถามดงเฮด้วยความเป็นห่วง
“ ไม่เป็นไรครับ แหะๆ ”
ดงเฮหัวเราะแหะๆ และตอบคิบอม แต่ดงเฮกลับเป็นลมไป ณ ที่นั้น
“ ดงเฮ ๆๆๆ ๆๆ ทำใจดีๆไว้ครับ ดงเฮ๊~ ! ”
คิบอมตกใจมาก แต่ก็ใช้ตัวของตนรับตัวดงเฮไว้ได้ พร้อมกับถามดงเฮและเรียกดงเฮด้วยความห่วงใย
แต่ดงเฮก็ได้สลบ และไม่ได้สติแล้ว.. .
เพิ่งแต่งเป็นครั้งแรกนะครับ ผิดพลาดหรือภาษายังไม่โดนใจก็ขออภัยด้วยนะครับ
หรือ หากเนื้อเรื่อง ยังน่าเบื่อ ไม่น่าสนใจ ก็ขออภัยอีกเช่นกันครับ อย่างไรก็ตามชอบ หรือ ไม่ชอบ
ก็ช่วยเม้นบอกกันด้วยนะครับ จะได้นำไปแก้ไข สำหรับคนที่ชอบนะครับ ตอนนี้มีถึงตนที่ 5 นะครับ
เม้นกันเยอะๆนะครับ แล้วจะมาลง ตอน 2 ให้ครับ
นายโกโก้ขอขอบคุณจากใจครับ ^^
ความคิดเห็น