คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : 3 : Send love for my love only!
TITTLE : Send love for my love only!
WRITER : นายโกโก้ :]]
COUPLE : kibum X donghae
CHAPTER3 : Impossible !
“ ขอโทษครับ ผะ..ผม ผมเสียใจครับ ผมขอโทษจริงๆครับ ”
คิบอมกล่าวขอโทษออกมาเป็นสิบๆคำ แต่ดงเฮก็ยังคงร้องไห้ต่อไป…….
“ ฮึก.. ฮึก ฮือ อ แง๊ แง ”
ดงเฮร้องไห้เป็นเสียงต่างๆนานา( เว่อร์ไปไหนเนี่ย ) และก็ร้องไห้เรื่อยๆ แทบไม่หยุดหย่อน มือของดงเฮเองก็พรางปาดน้ำตาตัวเอง เรื่อย ๆ เสมอ ๆ
“ ผะ.. .ผม โธ่ว้อย! ”
คิบอมโมโหกับตัวเองที่ไปละลาบละล้วงดงเฮอย่างไม่ได้ได้ตั้งใจ
“ ไอ้บ้า ! ไอ้โง่ ! ฮือ อ ”
ดงเฮด่าคิบอมออกมา และร้องไห้ต่อไป (ร้องไห้น๊านนาน)
“ ขอโทษครับ แต่ที่ผมทำไป ก็เพราะ ก็เพราะ.. ”
คิบอมพูดตะกุกตะกัก พยายามจะบอกสาเหตุที่คิบอมทำ แต่คิบอมก็ไม่กล้า
“ นายยังไม่รู้อีกหรอ? คิบอม ชั้นหน่ะ ชั้นหน่ะ... แงTT ”
ดงเฮก็จะบอกเรื่อง( รัก )ของตน แต่ยังไม่สามารถพูดได้เพราะยังคงร้องไห้อยู่ มือทั้ง 2 ข้างของดงเฮก็ปาดหน้า ปาดน้ำตาตัวเองออก ราวกับเด็กน้อยเลยทีเดียว
“ O_o? ”
คิบอมงง และอยากจะรู้สิ่งที่ดงเฮต้องการจะบอกมา แต่คงทำได้แค่รอดงเฮจะหยุดร้องไห้เสียก่อน
“ ชั้นหน่ะ ‘รัก’ นายตั้งแต่ตอนเจอกันแล้ว! ฮึกๆ ฮือ อ ”
ดงเฮสารภาพรักออกไป (สุโค่ย!)
“ หา?! คุณรักผม ? ”
คิบอมตกใจ และงงงวยเป็นอย่างมาก ที่จู่ๆดงเฮก็มาสารภาพรัก หน้าของคิบอมเอ๋อยิ่งกว่าออทิสติกไปแล้ว ( แต่ก็หล่อๆ อิอิ )
“ ก็ใช่หน่ะสิ นายไม่รู้เลยหรอไง ?! ฮึกๆ โง่ ๆๆๆๆๆๆๆๆ ”
ดงเฮบอกคิบอมด้วยเสียงดัง! และก็เริ่มหยุดร้องไห้แล้ว แต่ยังสะอึกสะอื้นอยู่ต่อไป
“ ฮะ ฮะ ผม.. ผมเองก็.. ”
คิบอมหัวเราะออกมาอย่างค่อยๆหยั่งกับคนบ้า และกำลังจะพูดบางอย่างออกมา
“ หัวเราะอะไรของนายมิทราบ อ๋อ ความรักของฉันมันน่าขำมากเลยใช่มั้ยหล่ะ ชั้นจะไปแล้ว! เมื่อนายไม่เห็นความสำคัญที่ฉันมีให้ ฉันก็ไม่ขอยุ่งกับนายแล้ว! ”
ดงเฮโมโหคิบอมมาก ที่คิบอมหัวเราะออกมา จึงลุกจากโต๊ะ และจะเดินออกไป
“ เดี๋ยวครับ.. ”
คิบอมเรียกดงเฮไว้ และคิบอมก็ดึงแขนของดวเฮไว้เพื่อไม่ให้ดงเฮเดินจากไป
“ ปล่อยนะ! ไอ้บ้า ปล่อยชั้นนะ ชั้นเจ็บ! ”
ดงเฮดิ้นสุดแรง แต่สู้แรงคิบอมไม่ได้ เพราะดงเฮเป็นเพียงคุณหนูตัวน้อยๆ >6<
“ ผมขอโทษครับ! ขอโทษนะครับที่ทำคุณเจ็บ ผมไม่ได้ตั้งใจครับ ”
คิบอมขอโทษดงเฮ พร้อมกับค่อยๆปล่อยแขนของดงเฮออกช้า ๆ
“ ไม่ต้องมาขอโทษชั้นหรอก! นายหน่ะมัน.. ฮึ๊ย!? ฉันไปแล้วนะ! ”
ดงเฮยังโมโหอยู่หน่อยๆ และแล้วดงเฮก็เดินไปที่หน้าประตูร้าน กำลังที่จะเปิดประตูร้านออกไป
“ หยุดครับ! ผม ‘รัก’ คุณครับ ลี ดง เฮ ผมรักคุณ คุณได้ยินรึยังครับ?! ”
คิบอมตะโดนลั่นร้านจนแขกในร้านและพนักงานในร้านหันมามอง แต่มันก็เป็นการสารภาพรักที่สุดยอด!
“ ...... นาย รัก ชั้น? ”
ดงเฮชะงักไปก่อนที่จะเปิดประตู และหันมาถามคิบอมอย่างช้าๆ อย่างไรก็ตามมือของดงเฮค้างไว้ที่ประตูแล้ว ส่วนหน้าตาของดงเฮนั้น ก็ เอ๋อ ไปแล้ว
“ ใช่แล้วหล่ะครับ! ผมรักคุณ ^^ ”
คิบอมคอนเฟิร์มอีกครั้งนึง เพื่อให้ความมั่นใจแก่ดงเฮ และมอบรอยยิ้มที่ออกมาจากหัวใจให้ดงเฮ
“ ฮึก ฮึกๆ บ้าไปแล้วๆ บ้าไปแล้วแน่ๆ อย่างนายหรอจะมารักคนอย่างชั้น ”
น้ำตาของดงเฮเริ่มไหลออกมาช้าๆ ช่างเป็นน้ำตาที่สวยงามมาก มันไหลออกมาช้าๆจากดวงต่าอันเป็นประกายของดงเฮ และดงเฮก็ไม่เชื่อในคำพูดของคิบอม
“ หยุดร้องเถอะครับ ผมรักคุณนะ ผมจะบอกคุณทุกๆวันเลย ดีมั้ย^^? ”
คิบอมลุกจากโต๊ะ เดินมากอดดงเฮที่กำลังยืนแข็งทื่อยู่ และสารภาพรักดงเฮอีกครั้ง โดยกระซิบไปที่ข้างหูด้านขวาของดงเฮ อย่างเบาๆ หูของดงเฮเองก็แดงไปด้วยความรักอันร้อนผ่าวแล้ว >////<
“ ฮึกๆ นายรักชั้น ชั้นก็รักนาย ไอ้บ้า! ฮือๆ ฮือ อ TT ”
ดงเฮกุมหูข้างขวาที่โดนคิบอมบอกรัก พร้อมกับกอดคิบอมแน่น! และร้องไห้ออกมา
“ หยุดร้องได้แล้วหล่ะครับ คุณยิ้มน่ารักกว่านะ คุณต้องยิ้มสิ นะ^^? ”
คิบอมกอดและลูบหัวดงเฮเบาๆ และปลอบโยนดงเฮด้วยความห่วงใยจากใจของคิบอม ยิ่งดูเหมือนพ่อกับลูกเข้าไปใหญ่เลยแหละ
“ อื้ม! ได้เลย ที่รัก^^! ”
ดงเฮเอามือปาดน้ำตาออก และตอบคิบอม ( โห เร็วมาก แปปเดียว ที่รัก แล้วเรอะ! )
“ เราไปชำระเงินค่าไอศกรีมเถอะครับ แล้วเราก็ไปเดินเล่นกันต่อ ^^ ”
เมื่อดงเฮหยุดร้องไห้แล้ว คิบอมจึงบอกดงเฮ และจูงมือดงเฮเดินไปชำระเงิน
“ อือ! ”
ดงเฮตอบรับอย่างฉะฉาน ^^ และกุมมือที่คิบอมส่งมาอย่างแน่น ตอนนี้หัวใขของดงเฮยิ่งกว่าสีชมพูแล้ว เขามีความสุขมาก จนตัวเขาเปล่งออร่าแล้ว 55
แล้วทั้งสองคนก็เดินออกมาจากคาเฟ่ เดินจูงมือกัน ยิ้มร่าอย่างมีความสุข และเดินหาเครื่องเล่นที่จะเล่นอีกต่อไป..!
“ ดงเฮอยากเล่นอะไรครับ ^^? ”
คิบอมถามดงเฮด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน และแจกยิ้มพิชิตรมาร( ดงเฮ )
“ จุ๊ย์ๆ! เราเป็นแฟนกันแล้วนะ ไม่ต้องเรียกว่า ‘ดงเฮ’ แล้ว^^ ”
ดงเฮเอานิ้วชี้ที่แสนเรียวงามของตัวเอง ไปปิดริมฝากที่แสนสวยงามน่าคลั่งไคล้ของคิบอมไว้
“ ได้ครับ แล้วจะให้ผมเรียกว่าอะไรดีหละครับ ดาร์ลิ๊ง ^^ ”
คิบอมยิ้ม^^ และถามดงเฮถึงเรื่องชื่อเรียก น้ำเสียงคิบอมเองก็หวานยิ่งกว่าเดิมขึ้นๆไป
“ งั้นๆ คิบอมเรียกเค้าว่า ‘ด๊อง’ ก็ได้นะ ^^ ”
ดงเฮเอามือเกาหัว และคิด ๆแล้วเมื่อดงเฮคิดออกจึงบอกคิบอมออกไปถึงชื่อเรียกที่จะให้คิบอมเรียกได้เพียงคนเดียวเท่านั้น คนเดียวที่เขารักไปแล้วทั้งหัวใจของเขา
“ ครับ ด๊อง^^ ด๊องอยากเล่นอะไรครับ? ผมจะพาไปนะครับ ^^ ”
คิบอมทำตามที่ดงเฮบอก และชวนดงฮเดินเที่ยวต่อไป แต่มือของทั้ง 2 คน ยังกุมกันซะแน่นเลย
“ อือ อ~ เราไปเล่นม้าหมุนมั้ย? ด๊องอยากเล่นอ่ะ คิบอมพอด๊องไปได้มั้ย? นะ นะ นะ ”
ดงเฮคิดสักแป๊บนึง แล้วจึงอ้อนคิบอม โดยการทำหน้าตาเหมือนแมวน้อย >//< เมี๊ยว ว
“ ได้สิครับ ผมตามใจด๊องครับ^^ ”
คิบอมทำหน้าที่ของแฟนเบื้องต้นได้เป็นอย่างดีเลยย ย ตามใจแฟน( ที่แสนน่ารัก )ของตัวเองทุกอย่าง
“ นั่นไง! นั่นไง ม้าหมุนๆ คิบอมไปกันเถอะ เร็วสิ เร็วๆ >0< ”
ดงเฮเห็นม้าหมุนเข้าให้แล้ว ดงเฮจึงรีบเซ้าซี้ ให้คิบอมพาไป ราวกับเด็กน้อยแสนบริสุทธิ์ เช่นกับดอกไม้แรกเยิ้ม ( โอ้วๆๆๆๆๆ : คนแต่ง )
“ ครับ งั้นขี่หลังผมสิครับ ผมจะพาไปให้เร็วที่สุดเลย^^ ”
คิบอมตอบรับ ปล่อยมือที่กุมกับดงเฮไว้ และย่อตัวลงให้ดงเฮขึ้นมาขี่หลัง
“ จริงหรอ? เย้ ^^! รักคิบอมที่สุดเลย จุ๊ฟฟ ”
ดงเฮดีใจมากถึงมากที่สุดของที่สุด ที่คิบอมให้ขี่หลัง จึงหอมแก้มคิบอมไปฟอดใหญ่เล้ย! และรีบกระโดดขึ้นฟลังคิบอมทันทีทันใด
“ โห! เล่นหอมแก้มงี้เลยเหรอครับ^^ แหม! Love power เต็มเปี่ยมแล้วหล่ะครับ ไปหล่ะนะคร้าบ ฟิ๊ววววววววววววววววววววววว ว~ ”
คิบอมยิ้มระรื่นดีใจที่ดงเฮหอมแก้ม และวิ่งไปที่ม้าหมุนเต็มกำลัง >3<
แหะๆ เหนื่อยกันมั้ยครับ? มันสั้นนะครับ ขออภัย T T
ช่วงนี้มันตันนิดหน่อยนะครับ ขอโทษจริงๆครับ
แต่ผมพยายามให้หวานที่สุดแล้วนะครับ 55 5 ถ้าผิดพลาดก็ขออภัยด้วยนะครับ แฮ่ะ ๆ
ถ้าชอบก็เม้นกันหน่อยนะครับ อย่างน้อยผมอยากชื่นใจ !
ตอนนี้เม้นผมทั้งหมดมี 40 กว่าๆนะครับ ผมขอรวมเป็นสัก 60 ไหวมั้ยครับ ?
ถ้าเม้นน้อยไม่อัพจริงๆด้วยแหละ เชอะ ! 55
เม้นดี เอสเจกด !
ความคิดเห็น