คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Kiss Your..........
...............................................................
“แด้ฮยองงงงง เฮ้ยยยย ฮยองทำไรอ่ะ” ตกใจสิครับกับภาพล่อแหลมตรงหน้า ที่แด้ฮยองกำลังคร่อมอ๊อบฮยองอยู่เด็กสามขวบดูก้รู้จาก........ใอ้หน้าแดงๆของอ๊อบฮยองและ เอ่อ คอเสื้ออ๊อบแบบ.........
“อ เอ่อ มีไรวะ จะเข้ามาก้ไม่รู้จักเคาะประตู” เหอะๆ ดูก้รู้ว่าเขินผู้ชายอะไรเขินแล้วยังดำได้อีก [โดนทีบ?] แด้ฮยองลุกจากกิจกรรมเมื่อครู่?มายืนเกาท้ายทอยตรงหน้าผม มือไม้ดูไม่เป็นสุขเอาซะเลย
“ผมมีเรื่องจะคุยกะฮยองอ่ะ” ผมว่า เดินนำออกมาจากห้อง
“เรื่องไรล่ะ” หลังจากพ้นประตูร่างดำก้ถามผมขึ้น
“เอ่อ คือ ถึงห้องค่อยคุย” จะพูดตรงนี้อ่ะหรอ? เด๋วเรื่องส่วนตัวก้ไม่ส่วนตัวอะดิ
...............................
“อ่ะมีไร ว่ามา” เร่งกันจัง แล้วเราจะเริ่มไงวะเนี่ย
“คือ เอ่อ ตอนนั้นอ่ะ” เอาไงดีวะ
“ตอนนั้น อะไร ตอนใหน” เอาไงดีหว่า
“ว่าไงวะ” พี่ดำเริ่มเร่ง
“............” จะเริ่มไงดี
“ไว้แกคิดออกค่อยหาฮยองนะ” ว่าแล้วก้เตรียมจะออกไป จะรีบไปปล้ำเมียไงพี่ เซ้าซี้กันจัง เออ แต่เราก้เรียกมาเองนี่หว่า
“เฮ้ย เดี๋ยวก่อนดิฮยอง” ผมดึงมือฮยองไว้
“งั้นก้รีบพูดมา” ดูท่าจะเริ่มหงุดหงิด
“คือ ก้ที่พี่พูดอ่ะ ก่อนไปหาอ๊อบฮยองง่ะ คือ” เอาไงดีวะ
“อ๋อออออ อ่อๆ เออ แล้วไงล่ะ คิดได้ยัง” ว่าแล้ว แด้ฮยองก้ยกยิ้มมุมปาก แด้ฮยองจะรู้มั้ยยิ้มแบบนี้มันสยอง
“คิดอะไรล่ะ ฮยองพูดให้ชัดเจนกว่านี้หน่อยดิ ฮยองหมายถึงใคร อะไร ยังไง”
“โว๊ะ ฮิมชานฮยองเอาไรให้แกกินวะ ไมมันได้ทึ่มจิงจังยังงี้วะ รึว่าอยู่ติดกันความทึ่มจึงไหลเวียนมารวมกันวะ” แด้ฮยองดูจะหงุดหงิด
“อ้าวพูดงี้ก้สวยสิฮยอง” ผมเริ่มโวยมั่ง ฮิมฮยองถือเป็นนูน่า เอ้ย ฮยองที่ผมสนิทด้วยที่สุด ถึงว่าฮยองเค้าจะแบ๊ว จะน่ารัก แต่ผมก้เคารพฮยองเค้านะ ว่าไม่ได้เชียว [หวงออมม่าไงโล่ เค้าเข้าใจนะ]
“พูดผิดพูดใหม่นะน้องชายฮยองหล่อ เอาตาใหนมองว่าสวยวะ” เหอะ!! หล่อ??? ดำดิไม่ว่า
“รู้นะว่าคิดไร อ่ะ เข้าเรื่องนะ ถามหน่อย เดี่ยวนี้แกไม่รู้สึกอะไรแปลกๆมั่งหรอวะ”
“ไรอ่ะฮยอง”
“ก้ ใครที่มันมาป่วนแกเล่นน่ะ ไม่รู้สึกเลยหรอ รึว่าไม่สนใจ” ลีแล็คมากอ่ะแด้ฮยอง เดินมาตบหัวผมเล่นเนี่ย
“ก้.....................
ก้.........................” พูดถึงจุดนี้ก้มีหน้าคน คนนึงลอยเข้ามา ที่ชอบเข้ามามีอิทธิพลต่อหัวใจ โดยเฉพาะช่วงนี้ที่.........
“เออ พอละ แต่บอกไว้ก่อนถ้าอยากได้ให้รีบคว้า รึจะรอให้คนอื่นฉกไป แล้วกลับมาเสียใจทีหลังไม่รู้ด้วยนะ” พูดจบแด้ฮยองก้ตบไหล่ผมเบาๆออกห้องไป ผมยืนค้างกับคำพูดของแด้ฮยองเมื่อก้ยังไม่หาย คนอื่นจะฉกไปหรอ ว่าแล้วก้วนคิดถึงอีกคนที่คอยทำใจตุ่มๆต่อมๆขึ้นมา สัมผัสบางเบาที่มีให้ทุกเช้า คำพูดบางเบา กลิ่นหอมเฉพาะตัวอ่อนๆ จะไปเป็นของคนอื่นหรอ เหอะ!!! ไม่มีวันนั้นซะหรอก
ไม่ยอม!!!
ยังไงก้ไม่ยอมเด็ดขาด!!!
“ยองแจ ยองแจฮยอง.................... ฮิมชานฮยองเห็นยองแจฮยองมั้ยฮะ” ผมตามหาร่างบางจนทั่วแต่ก้ไม่พบ จนมาเจอกับฮิมชานฮยองที่กำลังเตรียมอาหารเย็นอยู่
“ไม่รู้นะ หาทั่วยัง ในห้องเฮียไปยัง” เฮียหรอ เออเหลืออยู่ห้องเดียวนี่ล่ะ
คลิ๊ก!!!
“ฮยอง??????” เมื่อผมเปิดประตูเข้าไปก้เจอกับ.........
..............................นะ.............นี่มันอะไรกัน.......................
TBC.
ไรท์ >>>>>> อัพนิดๆจิตแจ่มใส [โดนตบ# ถีบ!! กระทืบ#!!!]
โล่เห็นไรอ่ะ????????
ก้ไม่รู้สินะ ;)
ขออภัยในความไม่สะดวกต่อการอัพค่ะ เวลามีน้อยมาก
แต่ไรท์จะพยายามแวะมาอัพให้ทุกวันนะ
รีดคนนี้น่ารักที่สุดเลยอ่าาา >>>> _knewz_ ^^
ขอบคุณนะคะที่สละเวลามาอ่าน ขอให้มีความสุขกะฟิคนะคะ ^++++^
[โล่] :>>> ทำไมฮยองทำแบบนี้!!!!!!!
[แจ้] :>>> เจอกันใหม่ในเร็วๆนี้นะครับ (เดี๋ยวขอเครียกันก่อน)
[โล่] :>>> ฮยองใจร๊ายยยยยย ฮรือออออ
.............
ความคิดเห็น