คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ชีวิตการเรียนของช้านนน
" สวัสดี เธอชื่ออะไรเหรอ ฉันยังไม่รู้จักเธอเลย " นายชินพูดแล้วก็ยิ้ม ( ยิ้มเป็นอย่างเดียวหรือไงนะ )
" โชจ้ะ ฉันชื่อโช " ฉันตอบกลับไปด้วยคราบนางฟ้า ก็แหม ฉันยังไม่อยากเสียเรตติ้งนี่
" ชื่อน่ารักจังนะครับ ผมชอบโชในเรื่องแฮร์รี่ พอตเตอร์ มาก ๆ เลย คุณเองก็น่ารัก พอ ๆ กับโช แชงเลยนะครับ คุณโช ชนัญญา "
เฮือก นายนี่ไปรู้ชื่อจริงฉันได้ไงฟระ อ่อ คงจากสมุดที่อยู่บนโต๊ะฉันล่ะมั้ง
" แหม ชมกันเกินไปแล้ว ฉันน่ะ สวยไม่เท่าโช แชงหรอกนะ " ฉันตอบกลับไปพร้อมท่าทางอายนิด ๆ ที่จริง ฉันเกลียดโช แชง ในเรื่องแฮร์รี่ พอตเตอร์สุด ๆ เลยล่ะ
" ผมชอบนั่งริมหน้าต่าง ผมเลยเลือกนั่งที่นี่ ผมทำให้คุณลำบากหรือเปล่าครับ " นายนั่นพูดยิ้ม ๆ ( อีกแล้ว )
ลำบากสุด ๆ เลยล่ะ ( โปรดสังเกต นี่คือความคิดอ่ะค่ะ )
" ไม่หรอกจ้ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะ ชินอิจิ คุง " ฉันพูด ก่อนจะหันไปสนใจหนังสือเรียนทันที เพราะสาว ๆ ในห้องหลายคน กำลังมองฉันด้วยสายตาอาฆาต แต่ก็ลุกมาหาฉันไม่ได้ เพราะอาจารย์วิชาเลขสุดเฮี่ยบกำลังเข้ามา อาจารย์ดูเหมือนจะไม่สนใจนายชินด้วยซ้ำ อาจารย์เอาแต่สอน ๆ ๆ ๆ แล้วก็สอน ตลอด 1 ชั่วโมงเต็ม ที่ฉันต้องเรียนเลขท่ามกลางสายตาอาฆาตของเพื่อน ๆ T^T
พอหมดชั่วโมง บรรดาเพื่อนฉันทั้งหลายก็เกิดอยากย้ายที่นั่งมานั่งใกล้ ๆ ฉัน ซะงั้น พวกสาว ๆ ( มียายรันอยู่ด้วย ) เข้ามารุมล้อมที่นั่งฉันกันใหญ่
ฉันอยากทำเลขสงบ ๆ อ้ะ T^T
" รัน เธอนี่น่าอิจฉาเป็นบ้าอ่ะ รู้งี้ฉันน่าจะมานั่งกับเธอตั้งแต่แรกนะ " ยายรันพูดด้วยสีหน้าเสียดายสุด ๆ เฮอะ ฉันไม่อยากนั่งกับนายนี่ซะหน่อย
นายชินถูกสาว ๆ รุมล้อมซะยกใหญ่ ทำให้ผู้ชายในห้อง รวมทั้งเรน มองหน้านายชินแบบโกรธสุด ๆ ที่จริง ผู้ชายห้องฉันค่อนข้างหน้าตาดีทีเดียวนะ แต่ดันมาถูกนายชินนี่แย่งเรตติ้งซะหมด
แง ฉันอยากไปนั่งกับเรนอ้ะ
ช่วงเวลาระหว่างคาบเป็นช่วงเวลาที่ทรมานสุด ๆ สำหรับฉันเลย ก็พวกสาว ๆ นะ คอยมารุมล้อมนายชินนี่ตลอดเวลาเลยน่ะสิ กลัวว่าชินจะหายไปหรือไงกันนะ ฉันต้องทนเรียนอย่างทุกทรมานในช่วงเช้า จนเสียงออกพักเที่ยงดังขึ้น ฉันรู้สึกมีความสุขขึ้นมาสุด ๆ ไปเลย
ฉันกำลังจะเดินไปหารันกับเรน เพื่อไปกินข้าวตามปกติ แต่ก็มีมือหนึ่งจับแขนฉันไว้
" นี่ ฉันไปกินข้าวด้วยคนได้มั้ย " ชินถาม
โอ้! แม่ !เจ้า !ฉันอยากไปพ้น ๆ นายนี่จังเลยค่า
ฉันเหลือบไปมองรันกับเรน รันดูเบิกบานสุด ๆ ส่วนเรนตรงข้าม หงุดหงิดสุด ๆ
" เอาสิ โช ให้ชินคุงไปกินข้าวด้วยกันนะ " รันพูดเสร็จก็รีบกุลีกุจอมาลากนายชิน( ที่ดูงง ๆ ) ไปด้วย และด้วยความที่ฉันปฏิเสธไม่ได้ฉันกับเรน เลยเดินตามสองคนนั้นไปด้วยหน้าตาซึมเศร้า T^T
โฮ อะไรกันเนี่ย รันนะรัน เธอทำให้ชั้นต้องมาอยู่กับตานี่อีกแล้วง่ะ ฮือ ๆ
" เป็นอะไรไป โช ทำหน้าเซ็งจิตสุด ๆ เลย " เรนถาม ทำให้ชั้นดูมีชีวิตขึ้นมานิดนึง
" เราเบื่ออ่ะ เรน นายนั่นมานั่งด้วยทำให้เราเรียนไม่รู้เรื่องอ่ะ "
" นั่นสิ นายนั่นมาทำไมกันนะ สร้างความเดือดร้อนจริง ๆ " เรนพูดด้วยสีหน้าบึ้งสุด ๆ ทำให้ฉันรู้สึกดีนิด ๆ โห เรนเข้าข้างเราแหละ " มาแย่งเรตติ้งฉันเรอะ เฮอะ คอยดูเถอะ นายแย่งเรตติ้งฉันไม่ได้หรอก "
แป่ว ที่แท้ก็ห่วงเรตติ้งตัวเอง
เที่ยงวันนั้น ฉันนั่งกินข้าวโต๊ะเดียวกับนายนั่น และที่คาดการณ์ได้ คือมีสาว ๆ จำนวนมาก ( ผิดปกติ ) มานั่งรอบ ๆ โต๊ะของพวกฉัน
ความคิดเห็น