คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ว่าด้วยเฮอร์ฟินเดล
ว่าด้วย เฮอร์ฟินเดล
เฮอร์ฟินเดลแต่เดิมเป็นดวงจิตอันทรงอานุภาพอันเกิดจากความมืดในจักรวาลที่หลงเหลือนับแต่ครั้งการสรรค์สร้าง แต่มิได้มีส่วนร่วมในการสรรค์สร้างสรรพสิ่งในจักรวาลจนกระทั่งโลกถูกสร้างขึ้น
เฮอร์ฟินเดลจึงได้เข้ามายังโลกแล้วเที่ยวเล่นเพลิดเพลินในสิ่งสร้างสรรค์และผลงานของบรรดาจิตวิญญาณบริสุทธิ์เฮอร์ฟินเดลซึ่งเที่ยวเล่นอยู่เป็นเวลาเริ่มรับรู้ถึงการมาของผู้อื่นที่มิใช้เหล่าดวงวิญญาณบริสุทธิ์ ทางทิศตะวันออกจึงเดินทางไปที่นั่น ที่นั่นเขาได้เห็นรูปลักษณ์ของเหล่าบุตรและธิดาแห่งเมนูลา เขาจึงจำแลกายไปให้ใกล้เคียงแลออกไปสมาคมกับเหล่าบุตรแลธิดาแห่งเมนูลา
ร่างกายที่เขาจำแลงนั้นแสดงลักษณะของบุรุษที่รูปร่างสมส่วน เรือนผมสีดำขลับ แต่เมื่อยามต้องแสงกลับส่องประกายสะท้อนดูสวยงาม ใบหน้าคมคาย แลดวงตาสีดำสนิทที่เข้มขลัง ซึ่งผิดแผกจากเหล่าบุตรเมนูลา ที่ส่วนใหญ่แล้วจะมีเรือนผมสีทองหรือสีน้ำตาล และดวงตาสีเขียว
เริ่มแรกเขาคิดที่จะเล่นสนุกโดยไปทำทีอาศัยร่วมด้วยกับเหล่าบุตรธิดานั้น แต่เหล่าบุตรธิดานั้นด้วยการที่เพิ่งจะตื่นจากนิทรารมย์จึงมิได้มีเครื่องมืออันใด เฮอร์ฟินเดลจึงสอนเหล่าบุตรให้รู้จักการหาอาหาร ล่าสัตว์ และสอนให้รู้จักการสร้างสรรค์อุปกรณ์ต่างๆ เริ่มแรกเหล่าบุตรจึงยกย่องให้เฮอร์ฟินเดลเป็นเทพผู้แห่งความรู้และการค้นพบ
จนกระทั่งเทพอูสยาว์เดินทางมาเพื่อเผยแพร่ความรู้ เฮอร์ฟินเดลก็ได้พูดคุยกับเทพอูสยาว์ เทพอูสยาว์สัมผัสได้ถึงพลังที่ยิ่งใหญ่กว่าตนเองจึงคุกเข่าลงด้วยคิดว่านี่คือล่างจำแลงของมหามารดาผู้สรรค์สร้างแต่ แต่เฮอร์ฟินเดลยั้งไว้ทันและบอกต้นกำเนิดของตน ทั้งคู่จึงเป็นดั่งสหายสนิทกัน นับแต่นั้น
เผ่าพันธุ์เริ่มแรกนับวันก็ขยายออกไปมากแต่อยู่รวมกันเป็นครอบครัวยังมิได้ตั้งผู้ใดขึ้นเป็นกษัตริย์ จนมีพวกหนึ่งต้องการเดินทาง ข้ามแผ่นน้ำมายังแผ่นดินอีกฟากด้วยหมายสำคัญว่าเป็นดินแดนศักดิ์สิทธิ์ แต่เฮอร์ฟินเดลยั้งไว้ว่าเป็นแผ่นดินกว้างใหญ่แต่อุดมสมบูรณ์ ทว่ากลับเต็มไปด้วยเหล่าสัตว์ที่ถูกทอดทิ้งอันเกิดจากการสรรค์สร้าง ของเหล่าวิญญาณบริสุทธิ์
แต่ก็ยังมีกลุ่มผู้ที่คิดเห็นจะย้ายจากแผ่นดินเดิมไปยังแผ่นทวีปอีกฟาก จึงคิดหาวิธีข้ามแผ่นน้ำ แต่เมื่อก้าวขาลงน้ำที่ริมชายหาดทางตะวันตกของแผ่นดิน สุรเสียงของธาเนเร เทพผู้ปกปักษ์ผืนน้ำทั้งมวลก็ดังขึ้นเพื่อเตือนเหล่าบุตรให้ระวังแลว่าแผ่นดินที่ได้ตื่นขึ้นนี้ก็อุดมสมบูรณ์เพียงพอต่อการอาศัยและอยู่อย่างสุขสบาย พวกเขาจึงกลัวการเดินทางข้ามน้ำ
เฮอร์ฟินเดลจึงไต่ถามอูสยาว์ถึงเรื่องการปกปักษ์ของเหล่าเทพแลว่าการสร้างสรรค์สรรพสิ่ง การสนทนานี้ต่อมาถูกเรียกขามเป็นเพลงยาวถึงการสร้างแลการเกิดของสรรพสิ่งช่วงท้ายจึงเสริมบทของเฮอร์ฟินเดลว่าด้วยกำเนิดและวีรกรรมของเฮอร์ฟินเดลก่อนจะเร้นกายไปจากเหล่าบุตรรุ่นแรก
หลังการสนทนา ซายนอร์ ผู้นำกลุ่มแยกตัวมาพบเฮอร์ฟินเดลเพื่อขอร้องให้หาวิธีข้ามน้ำที่ปลอดภัย เขาจึงรับคำของซายนอร์ จากนั้นจึงครุ่นคิดถึงการนำพาสหายที่ต้องการข้ามแผ่นน้ำไปยังอีกฟาก
เขาจึงสร้างพาหนะที่จะพาคนเหล่านั้นข้ามน้ำไป แต่ก่อนที่จะนำพาเหล่าคนที่เห็นต่างออกจากเผ่าจึงได้ไปขออนุญาตมหามารดาด้วยว่านี่ไม่สิ่งสร้างสรรค์ของตน การก้าวก่ายงานของผู้อื่นเกินพอดีอาจนำความวิบัติมาให้ เขาจึงทิ้งร่างกายไว้แล้วเดินทางออกนอกจักรวาล เพื่อเข้าพบมหามารดา ในมหาวิมารสถาน เมื่อพลังอำนาจที่คล้ายคลึงกันมาเจอกันจึงได้วิสาสะกันถึงเรื่องราวต่างๆประหนึ่งญาติพี่น้อง มหามารดาเชิญชวนให้เฮอร์ฟินเดลพำนักและร่วมกับพระองค์สร้างสรรค์สิ่งต่างๆ เขาไม่รับคำใดๆนอกจากต้องการมาขออนุญาตพาเหล่าบุตรผู้ถูกสร้างข้ามแผ่นดิน พระนางไม่ได้พูดอะไร แต่ได้เตือนว่าจงอย่าได้ตามพวกนั้นไป ด้วยความรีบร้อนเขาจึงกลับมายังร่างเนื้อแล้วรีบนำเรือไปให้ซายนอร์ เมื่อซายนอร์ได้เรือมาก็ขอวิธีต่อเรือจากเฮอร์ฟินเดล หลังจากนั้นหนึ่งเดือนพวกซายนอร์ก็แล่นเรือไปตะวันตกและไม่มีการติดต่อกลับมาอีกเลย
เฮอร์ฟินเดลเมื่อเริ่มรู้สึกเบื่อก็จะกลับไปยังความว่างเปล่า ระหว่างทางกลับได้พบมณีอันมีแสงเรืองรอง จึงเก็บขึ้นมาและเป่าไอมืดเข้าไป มณีนั้นจึงเปล่งรัศมีสีดำทมิฬ ก่อนจะวางไว้ที่เดิมแล้วเดินทางต่อ ไอมืดที่แผ่ออกมาจากมณีนั้นซึมซับเข้าไปในหินและสายน้ำใกล้ๆ ทำให้หินนั้นมีสภาพที่แปลกจากหินทั่วไปรวมทั้งผืนดินแห่งนั้นด้วย ผืนดินแห่งนั้นกลายเป็นดินสีดำ แต่ดูเหมือนทั้งพืชและสิ่งมีชีวิตต่างๆ ภายในผืนดินนั้นกลับมีพลังแห่งชีวิตที่เต็มเปี่ยม
ความคิดเห็น