นายวายร้ายกับพินัยกรรมป่วนรัก

                                                                                    - คุยกัน - 

                  

ขอบคุณที่ติดตามผลงานกันมาตั้งแต่ You're My Superstar เปรี้ยวใจนายซุปตาร์ นะคะ นายวายร้ายกับพินัยกรรมป่วนรัก เป็นนิยายเรื่องแรกของไรท์ เป็นนิยายฉบับเล็กๆ ใสๆ อ่านเพลินสบายอารมณ์ เคยตีพิมพ์กับสำนักพิมพ์นานมีบุ๊คส์ พอหมดสัญญาแล้วจึงได้นำมาลงในเด็กดี 

สำหรับใครที่ได้อ่านเรื่องนายวายร้ายฯ ในเด็กดีก่อนหน้านี้ ไรท์ต้องขออภัยที่ลงไปถึงบทที่ 19 แล้วหายไป คือพอมาอ่านแล้วอยากแก้ไขค่ะ ก็เลยใช้เวลาในการปรับแก้ และแบ่งบทใหม่เพื่อให้ได้อรรถรสยิ่งขึ้น สัญญาว่าหลังจากนี้จะทยอยนำลงรัวๆ ไป ไม่ให้ขาดช่วง (บทท้ายๆ จะเปิดขายนะคะ) 

ขอให้สนุกกับการอ่าน และขอบคุณอีกครั้งสำหรับทุกกำลังใจที่คอยสนับสนุนค่ะ

          

                    

                                                  แนะนำตัวละคร 

   

                                                ใบชา

จะเกิดอะไรกับเจ้าหมาตัวน้อยนี้หนอ เมื่อมีพินัยกรรมพันล้านอยู่บนหนังของมัน 

                                          

   “แป้งร่ำ” เป็นเพียงสาวน้อยทอมบอยที่แสนจะธรรมดา แต่แล้ววันหนึ่งโชคชะตาก็เล่นตลก พัดพาหนุ่มหล่อระดับซูเปอร์สตาร์เข้ามาหลงเสน่ห์เธอถึงสองคน 

  คนหนึ่งคือ มาวิน ซุปตาร์ระดับท็อปของประเทศ ส่วนอีกคนเป็นมาเฟียมาดเข้ม เจ้าของยิ้มหัวใจละลายและกระแสลักษณ์ฟีเวอร์ที่แพร่ระบาดไปทั่วโรงเรียน

         แต่แล้วความจริงก็เปิดเผย...

         พวกเขาไม่ได้เข้ามาเพราะหลงเสน่ห์แป้งร่ำซะหน่อย แต่มาเพราะเจ้าหมาน้อยที่ชื่อ “ใบชา” ต่างหากล่ะ

                     

รังของสีนวลอยู่ในโพรงดินใต้ต้นกร่าง พอเราเดินเข้าไปใกล้จะถึงมีเสียงเห่าทักทายดังขึ้นสองสามครั้ง โดยธรรมชาติหมาแม่ลูกอ่อนจะดุมากและกัดทุกคนที่เข้าใกล้ แต่กับลักษณ์ สีนวลต้อนรับอย่างคุ้นเคย ชายหนุ่มนั่งยอง ๆ ลูบหัวลูบหูมัน แล้วตรวจดูปาก เห็นมีรอยห้อเลือดตรงเหงือกเล็กน้อย เขาเทอาหารหมาใส่ชามแล้วเทนมตาม พอสีนวลกินเสร็จก็ปิดท้ายมื้อด้วยมะขามหวานที่ห่อยาแก้ปวดไว้ 

“อีตานี่ก็มีมุมน่ารักกับเขาเหมือนกันแฮะ” แป้งร่ำคิด ท่าทางอ่อนโยนของลักษณ์กระทบใจคนรักหมาจนไม่อาจถอนสายตาได้

“อย่าหลงเสน่ห์ฉันเข้าล่ะ” นายวายร้ายพูดทั้งที่ไม่ได้หันมามองหล่อน

คนฟังหน้าร้อนวาบ “นายนี่.... หลงตัวเองจริง ๆ เลย ใคร้...เขาจะไปสนใจนาย”

ชายหนุ่มอมยิ้มก่อนจะโยนรองเท้าผ้าใบมาให้ “เอ้านี่ของเธอ เกือบจะกลายเป็นหมอนหมาไปแล้ว”

               แป้งร่ำพึมพำขอบคุณ นั่งลงผูกเชือกรองเท้าบนรากไม้ เงยหน้าขึ้นมาอีกครั้งเห็นชายหนุ่มร่างสูงยืนอยู่ในมุมย้อนแสง ยื่นมือมาให้จับ รอยยิ้มมุมปากนั้นมีอานุภาพร้ายกาจยิ่งกว่ายิ้มหัวใจละลาย แป้งร่ำใจเต้นแรง ยื่นมือออกไปจับมือเขา อา...เวลาถูกไฟช็อตคงเป็นแบบนี้สินะ!

นายวายร้ายกับพินัยกรรมป่วนรัก เปลแก้ว www.mebmarket.com      ทันทีที่หล่อนเขย่งตัวขึ้นไปนั่งบนเบาะหลังได้สำเร็จ จักรยานรุ่นคลาสสิกก็พุ่งออกไป คนเจ็บที่บอกว่าขี่ไม่ไหวปั่นซะเต็มแรงยังกะแข่งตูร์เดอฟรองซ์ รถแล่นฉิวยามลงเนิน ลดเลี้ยวไปตามตรอกซอกซอย ผ่านร้านค้าสองข้างทางที่เปิดขายแต่เช้าตรู่ ร้านกาแฟเล็กๆ ร้านขนมหวาน ร้านดอกไม้ ร้านขายหนังสือ... ลมเย็นๆ ยามต้นฤดูหนาวพัดต้องใบหน้าและเส้นผมพัดพลิ้ว อากาศดีจัง แป้งร่ำยิ้ม ความรู้สึกโรแมนติกก่อตัวขึ้นพร้อมกับสายลมหนาว คงเพราะนี่เป็นครั้งแรกที่หล่อนได้นั่งซ้อนท้ายจักรยานผู้ชาย แถมเป็นสุดหล่อที่สาวๆ ทั้งโรงเรียนกรี๊ดกันบ้านแตก แป้งร่ำยิ้มแก้มปริ       “ก็ไม่ได้ปลื้มนายหรอกนะ แต่ถ้าเพื่อนรู้เข้าต้องอิจฉาเราแน่เลย...”