ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ห้องนี้ห้ามเข้า- -++

    ลำดับตอนที่ #7 : ❛❛au khr fiction ● imagine ❥ (รับสมัคร)

    • อัปเดตล่าสุด 22 มี.ค. 57


    REGISTER

     

     

     

    “ โว้ยยยย!! เมื่อไหร่แกจะเลิกนิสัยเสแสร้งของแกซะทีฮะ ไอ้ปลาทูน่าขาดทะเล!!! ทำเป็นใสซื่ออยู่ได้!! ”

     

    ลักษณะรูปร่างหน้าตา :: เรือนผมสีเหลืองทองอร่ามยาวประบ่าซึ่งรับกับใบหน้ารูปไข่และผิวสีขาวอมชมพูได้เป็นอย่าดี ดวงตากลมโตสีไพลินที่เข้าคู่กับจมูกโด่งรั้นของตนกับริมฝีปากสีราสเบอร์รี่ที่ประดับอยู่บนใบหน้ารูปไข่ขาวใสไร้สิวทำให้เธอดูเหมือนกับตุ๊กตายิ่งนัก เอวบางคอดได้รูป หน้าอกพองามและแขนขาที่เรียวเล็กกับส่วนสูงร้อยหกสิบหกของเธอที่ทำให้เธอยิ่งดูเป็นตุ๊กตาตัวน้อยไปใหญ่ แต่ต้องมาสะสุดที่ไลฟ์สไตล์การแต่งตัวสุดสปอร์ตของเธอยิ่งนัก เสื้อผ้าตัวนิดที่เน้นโชว์สัดส่วนที่เซ็กซี่และสะดวกต่อการเตะ ต่อย มันทำให้เธอดูเป็นคนสวยจนกลืนควมน่ารักไปเลย

    ชื่อ :: ชิโอริ ออเร้นจ์  Shiori Orange

    ชื่อเล่น :: ออเร้นจ์

    ความหมาย :: ชิโอริ = บทกวี , ออเร้นจ์ = สีส้ม แปลรวมๆก็ได้ บทกวีสีส้ม

    อายุ :: 1ปี

    สัญชาติ / เชื้อชาติ :: สัญชาติ ญี่ปุ่น เชื้อชาติ ญี่ปุ่น-อังกฤษ

     

    นิสัย :: เอ่อ เออ ชะเอิงเอย~ มาจะกล่าวบทไป~ (ลีลานะยะ!) หากจะกล่าวถึงสาวสวยอย่างออเร้นจ์แล้ว หากมองแต่ภายนอก หลายๆคนคงจะคิดว่าเธอเป็นสาวน้อยน่ารักไปเสียแล้ว แต่คุณคิดผิดถนัดเลยค่ะ! เพราะจริงๆแล้วออเร้นจ์น่ะ มีนิสัยแสบซ่าที่เรียกได้ว่าไม่เคยเกรงกลัวใครเลยก็ว่าได้ เป็นตัวสร้างปัญหาและมักจะเป็นพวกปากพาจนเรียกได้ว่าปากของเธอมักพาหาเรื่องได้ตลอดเวลา ตบตีบ้างล่ะ ถ้าต่อยบ้างละ สารพัดปัญหาปวดประสาท อีกทั้งยังเป็นสาวน้อยที่เข้มแข็ง แข็งแกร่งและบ้าพลัง(?)เธอไม่เคยสู้แล้วแพ้ใครมาก่อน มีวิชาอคิโด้เป็นวิชาป้องกันตัว ซ้ำยังใช้อาวุธเป็นสนับมือเหล็กกล้าที่เอาไว้ใช้ยามสู้ด้วยอคิโด้ไม่ได้เท่านั้น เป็นสาวสวยอารมณ์ร้อน ขี้โมโห และเอาแต่ใจเนื่องจากที่เธอเป็นลูกคนเดียวและถูกมามี่และแด๊ดดี้เอาใจตลอด ทำให้เธอเอาแต่ใจขี้โมโหและอารมณ์ร้อนเธอไม่ได้ ใครก็ไม่มีวันได้!! ไม่ชอบให้ใครมาดูถูก มาเปรียบเธอเป็นสัตว์เพราะถ้าใครมาเปรียบเธอแบบนั้นอาจจะทำให้เธอระเบิดลงและกระโดดต่อยด้วยสนับมือเลยก็ได้ เป็นสาวซึนและขี้เก๊ก เนื่องจากเธอเป็นพวกที่คิดว่าตัวเอง'เจ๋ง'อยู่เสมอ ชอบซ่อนน้ำตาและความเจ็บปวดไว้ภายใต้ใบหน้ากวนๆและคำพูดกวนๆของเธอทั้งๆที่เธอเจ็บจนหัวใจดวงน้อยของเธอแทบจะแตกสลายอยู่แล้ว กลัวผีและฟ้าผ่า ฟ้าร้องขึ้นสมองเกลียดพวกเสแสร้งเป็นที่สุด ชอบเรียกตัวเองว่าไอแทนตัวคนอื่นว่ายูหรือแทนด้วยชื่อที่ตัวเองตั้งให้ ชอบพูดญี่ปุ่นคำ อังกฤษคำและสุดท้าย แต่น แตน แต๊นนน~ (โดนไรท์ตบ!) เธอเกลียดพวกที่ชอบมาจุ้นจ้านกับเธอเป็นที่สุด เนื่องจากเธอเป็นคนขี้รำคาญ ซึ่งรำคาญจนอาจฆ่าคนได้!! ยิ่งคนที่ชอบจุ้นจ้านเรื่องนิสัยของเธอแล้ว ยิ่งทำให้เธออยากฆ่าคนพวกนั้นไปใหญ่เลย

    ประวัติ :: ออเร้นจ์เป็นลูกสาวคนเดียวของบ้านซึ่งไม่มีความอบอุ่นเอาซะเลย เธอมักจะต้องเฝ้ามองดูภาพที่มามี่และแด๊ดดี้ของเธอทะเลาะกันเสมอ เธอจึงถูกเลี้ยงโดยแม่บ้านของบ้านของเธอเสมอ แน่นอนล่ะเธอเป็นลูกคุณหนูที่ไม่มีความเป็นคุณหนูเอาซะเลย ในวัยเด็กเธอก็มักจะร้องไห้กับการถูกรังแกและอ่อนแอจนเธอคิดว่าเธอน่าสมเพช เนื่องจากที่เธอมีผมสีทองและดวงตาสีไพลินที่ต่างจากคนอื่น จนวันหนึ่งเมื่อเธออายุสิบห้า เธอแอบหนีมาอยู่กับคุณย่าซึ่งเป็นชาวญี่ปุ่นของเธอ โดยมีแด๊ดดี้ส่งเงินมาให้

    ของชอบ / เกลียด / กลัว :: 
    ชอบ :: อาวุธและสัตว์ทุกชนิด  อาการ :: จะวิ่งเข้าหาิ่งที่ชอบทันทีด้วยความเร็วแสง
    เกลียด :: สึนะและพวกชอบจุ้นจ้านกับเธอ อาการ :: จะ'ยี๊'และหาทางหลบเลี่ยงหรือวิ่งหนีทันที
    *หากต้องเพชิญหน้าเธออาจจะฆ่าพวกนั้นได้= =
    กลัว :: - ฟ้าร้อง ฟ้าผ่า  อาการ :: กรีดร้อง วิ่งหนี และหาผ้ามาคลุมตัวเองทันที ถ้าหากอยู่กับคนหมู่มากเธอจะตัวสั่น
              - ผี  อาการ :: กรีดร้องและต่อยผี(?)ที่เจอทันที

    คู่ :: ปลาทูน่าชื่อซาวาดะ สึนะโยชิ

     

    Interview your original

     

    “ ไฮฮายมายด์เฟรน นี้ฉันเอสเตอร์เองนะ ” ขณะที่ออเร้นจ์กำลังเล่นอินเตอร์เน็ตไปเรื่อยเปื่อย ข้อความจากอีเมลล์ก็ดังเตือนขึ้นมา และคนที่ส่งมานั้นก็ไม่ใช่ใคร เพื่อนสนิทของคุณนั้นเอง

    - " ไฮเอสเตอร์ ไอไม่ลืมยูหรอกน่าา My Baby~ " ออเร้นจ์ตอบอีเมลล์ของเพื่อนสาวคนสนิทของเธออย่างทันควัน เมื่อเห็นว่าคนที่ส่งอีเมลล์มาคือ เอสเตอร์เพื่อนสนิทของเธอเอง

     

    “ นี้ฉันมากวนอะไรเธอหรือเปล่าเนี่ย ? แต่ช่างมันเถอะ … พรุ่งนี้ว่างหรือเปล่า​ ? ” เมื่อคุณตอบกลับไป ฝ่ายนั้นก็ตอบกลับมาเหมือนรู้ว่าคุณกำลังจะส่งไป

    - " No! ไม่ได้กวนซะหน่อย เอ๋! พรุ่งนี้หรอ....." ออเร้นจ์หยุดพิมพ์ไปชั่วขณะ ก่อนจะนึกถึงนัดวันพรุ่งนี้ ก่อนจะพิมพ์ต่อ " Sure! ไอว่าง " ออเร้นจ์ส่งอีเมลล์ตอบกลับไป

     

    “ อ่า อย่างนั้นหรออย่างนั้นหรอ ” ข้อความนี้ถูกส่งมาหลังจากที่คุณส่งไป คุณมองเห็นเหมือนว่าฝั่งนั้นกำลังพิมม์ตอบกลับมา “ เน้ เน้ ผู้ชายในฝันของเธอเป็นแบบไหนหรอ ? เมื่อตอนที่เล่าในกลุ่มฉันไม่ทันได้ฟังนะ... ”

    - " เอ๋ ก็เอาผู้ชายที่เป็น Gentleman ไม่หน่อมแน้ม ไม่ขี้ตื้อ ไม่งอแง  ไม่เสแสร้ง ไม่หยาบคาย ไม่ว่าไอเตี้ยและไม่ว่าไออ้วนแต่ว่าต้อง Handsome ด้วยนะ-..- " ออเร้นจ์พิมพ์ไปด้วบใบหน้าเพ้อฝันปนหื่นนิดๆก่อนจะหัวเราะคิกคักกับตัวเองและส่งอีเมลล์ตอบไป

    “ อืม...อย่างนั้นหรอ อย่างนั้นหรอ แล้วถ้าเกิดเจอคนที่ไม่ใช่สเป็คแล้วดั๊นชอบล่ะ เธอจะทำยังไง ? ” ข้อความถูกส่งมาเรื่อยๆ

    - " สลัดรักทิ้งสิยะ ใครจะไปทนอยู่กับคนที่ไม่รักได้เล่า ยิ่งมาชอบตามตื้อ ฉันยิ่ง Say No ไปใหญ่เลย>< " หญิงสาวส่งเสียงยี๊ ขณะที่พิมพ์อยู่อีกทั้งยังทำหน้าหยะแหยงสุดชีวิต ก่อนจะตบเมลล์ไป

     

    “ ฉันไม่กวนเธอแล้วดีกว่า ราตรีสวัสดิ์นะเพื่อนรัก <3 ” ข้อความนั้นเป็นข้อความสุดท้ายก่อนที่ข้อความของระบบจะส่งมาว่าEsterian offline :: ข้อความที่คุณส่งไปทางระบบจะเก็บข้อมูลไว้และแจ้งเตือนหากฝ่านตรงข้ามกับมาออนไลน์อีกครั้ง และเมื่อคุณมองเห็นข้อความนั้น ก็ตอบกลับไปอย่างช้าๆ

    - " ราตรีสวัสดิ์จ่ะ Have a good dream ผีมาหลอกจ่ะ>< " ออเร้นจ์พิมพ์ตอบกลับไป ก่อนที่เธอจะปิดโน๊ตบุ๊คสีขาวสะอาดของเธอลงด้วยใบหน้ายิ้มก่อนที่เธอจะเดินกลับไปยังเตียงและเข้านอนตามปรกติของเธอ ใบหน้ายิ้มแย้มในยามหลับของเธอคงเดาว่าเป็นฝันดีแน่ๆ ราตรีสวัสดฺ์นะ ออเร้นจ์...

     

     ถึงมามี๊ / ปาป๊า ทั้งหลายของออริ

    ไม่ขอพูดอะไรมาก เอาเป็นว่าอวยพรให้ติดนะค่ะ XDDDD :: ขอบคุณนะคะ><

    :3 BlackAYA
    ♕ ♬C.oDe M u S i c AreA♬ ♕
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×