ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ห้องนี้ห้ามเข้า- -++

    ลำดับตอนที่ #1 : {AU Fic KHR} Love Cross Species

    • อัปเดตล่าสุด 9 ต.ค. 56


    6Q6YbU.png [500x433px] ฝากรูป
     

    Register 

    รูป: 
    รูปร่างหน้าตา: สาวสวยร่างเล็กผมสีน้ำตาลคาราเมลยาวถึงสะโพกที่รับกับใบหน้ารูปไข่และดวงตาสีแดงมรกรตสวยงามได้เป็นอย่างดี อีกทั้งจมูกที่โด่งรั้นเชิดขึ้นมาบ่งบอกถึงความดื้อของเจ้าตัวกับริมฝีปากบางที่หยักได้รูปสีเชอร์รี่ที่มักจะมีแต่รอยยิ้มที่ปรากฏขึ้นมาแต่อย่างเดียวบนริมฝีปากบางนี้ ผิวสีขาวอมชมพูเนียนนุ่มไร้รอยขีดข่วนใดๆที่บ่งบอกว่าได้รับการดูแลมาอย่างดี ร่างผมเพรียวกับลำแขนและต้นขาเรียวเล็กดุจดั่งตุ๊กตา

    ส่วนสูง :: 166 เซนติเมตร

    น้ำหนัก : 43 กิโลกรัม

    ข้อมูลทั่วไป

    ชื่อ: ฟอตตี้ อลอยเซียส ( Fotty Aloysius )

    ชื่อเล่น: ฟอตตี้

    ความหมายของชื่อ:
    -ฟอตตี้ แปลว่า ความรัก, ความรักความสัมพันธ์แบบพี่น้อง
    -อลอยเซียส แปลว่า ผู้รักการต่อสู้อย่างมีเกียรติ
    แปลรวมๆว่า ความรักระหว่างพี่น้องผู้รักการต่อสู้

    อายุ: 19 ปี

    นิสัย: เธอคนนี้มาในลุคสาวสวยหน้าใสหัวใจซึนๆ นอกจากจะซึนเดเระสุดๆแล้ว
                  -เธอยังปากเสียด่าคนอื่นได้ฉอดๆๆอย่างกับหายใจทางผิวหนัง คำด่าเจ็บแสบที่ขุดคุ้ยมาจากโคตรเหง้าของอีกฝ่ายที่ไม่น่าจะหลุดออกมาจากปากของเด็กสาวตัวเล็กๆอย่างเธอ ดันหลุดออกมาหมด
                  -แถมยังยันเดเระรักแรงหึงแรงอีกต่างหาก หึงแทบจะฆ่ากันได้เลยด้วยซ้ำ
                  -โหดนิดหน่อย แต่ถ้าใครมาปากเสียใส่เธอคนนี้หละก็ ได้โดนปืนจ่อปากตายศพอนาถน่ากลัวแน่
                  -ถ้าใครคิดจะเล่นสงครามประสาทกับฟอตตี้คนนี้แล้วหละก็ขอบอกไว้ก่อนเลยว่ามันยังเร็วไปอีกร้อยปี เพราะเธอคนนี้สามารถเถียงจากผิดเป็นถูกได้ สามารถตอกกลับจนอีกฝ่ายพูดไม่ออกได้ ทั้งยังสามารถกวนประสาทให้คนอื่นอารมณ์เสียได้อย่างสบายๆ(?)
                   -ขี้เก๊กฝุดๆฉุดไม่อยู่กู่ไม่กลับหลับไม่ตื่น(?)แต่เธอจะเก๊กอย่างมีมาดนะคะจะบอกให้ เก๊กมาดคุณหนูอะไรอย่างนี้โฮะๆๆๆ
                   -ชอบความท้าทาย อะไรที่แปลกใหม่ๆ
                   -เวลาเขินชอบเปลี่ยนเรื่อง
                   -โกหกค่อนข้างเก่ง
                   -เวลาโมโหจะยิ้มเย็นๆให้คนรอบข้างสยิวกิ๊วเล่น(?)ก่อนจะแผ่รังสีมืดมนออกมา แล้วก็เลือดสาด
                   -เป็นคนปากร้ายแต่ใจดีกับเด็กมาก
                   -บางทีก็อาจจะดูหลุดๆ เอ๋อๆ ไปบ้าง บางทีก็อาจจะทำตัวเป็นเด็ก แต่มาดน่ารักๆจะหลุดกับคนที่สนิทกับเธอเท่านั้น!!
                   -ชอบอ่านนิยายฆาตรกรรมสุดๆเรียกได้ว่ามีนิยายพวกนี้อยู่ติดมือตลอดเวลา
                   -ชอบกินขนมทุกชนิด อะไรหวานๆนี้ยิ่งชอบไปใหญ่ ในปากนี่แทบจะอมลูกอมตลอดเวลาเรียกได้ว่าขนมคือสารเสพติดสำหรับเธอเลยทีเดียว
                   -เธอเป็นคนที่เก็บความรู้สึกเก่งชอบซ่อนน้ำตาไว้ในมาดยิ้มแย้ม สดใส และปากจัดของเธอ มีน้อยคนนักที่จะดูออกว่าเธอกำลังยิ้มอยู่หรือร้องไห้อยู่ แต่สิ่งที่ทำให้เธอแปลกไปจากคนอื่นก็คือแม้จะร้องไห้อยู่แต่ก็สามารถด่าคนอื่นได้นั่นเอง

    สิ่งที่แค้นหมาป่า:: ครั้งหนึ่งตอนที่ฟอตตี้อายุ 6 ขวบ พ่อของเธอก็ได้ทิ้งแม่ของเธอที่กำลังอุ้มท้องน้องของเธอได้ 7 เดือนกว่าๆ เธอจำได้ว่าตอนนั้นเธอไปเดินเล่นแถวๆเขตของพวกหมาป่า แม่ของเธอตามหาเธอไปเจอเธอที่กำลังจะถูกหมาป่าหนุ่มผมสีเหลืองทองอร่าม(พ่อของโคโรเนโร่)ที่อายุน่าจะพอๆกับพ่อเธอที่กำลังจะขย้ำเธอหลังจากที่ซ้อมเธออย่างหนักมีบาดแผลเต็มตัว เธอร้องไห้ตัวสั่นระริก แม่ของเธอก็กระโดดเข้ามาช่วยเธอจนโดนหมาป่าตนนั้นฆ่าตายต่อหน้าต่อตา แต่ภาพที่เธอจำได้ดีที่สุดคือภาพที่มีเด็กชายผมสีหลืองทองอร่าม(โคโรเนโร่)อายุน่าจะพอๆกับเธอหรืออาจจะมากกว่าเธอด้วยซ้ำกำลังยืนยิ้มให้กับพ่อของตัวเองกำลังฉีกเนื้อแม่ของเธออย่างเลือดเย็น ขณะที่แม่ของเธอกำลังหายใจโรยรินอยู่นั้นท่านก็สั่งให้เธอวิ่งหนีไป เธอวิ่งหนีกลับเขตของแวมไพร์ในสภาพสบักสบอม น้ำตาอาบที่แก้มทั้งสองข้าง ตัวสั่นระริกด้วยความกลัว นั่นจึงเป็นเหตุการณ์ที่ทำให้เธอเกลียดพวกหมาป่า
    ชอบ/เกลียด/กลัว/แพ้ :: 

    ชอบ :: ค้างคาว เลือด ขนมหวานหรือลูกอมและการได้กวน ได้ด่าคนอื่น
    เกลียด :: พวกหมาป่า,ผี้เสื้อกลางคืน,แมลงสาบ,โคโรเนโร่(แต่พออยู่ไปๆมาๆกลับมารักโคโรเนโร่ซะได้)
    กลัว :: พ่อของโคโรเนโร่
    แพ้ :: แพ้ควันบุหรี่ขั้นรุนแรง อาจจะไอเป็นเลือดจนตายได้

    งานอดิเรก: การคิดคำด่าเจ็บๆแสบๆคันๆไว้ด่าใครสักคน หรือไม่ก็อ่านนิยายฆาตกรรมในขณะที่ตัวเองกำลังทำท่าหกกบอยู่

    อาวุธ: ปืนสั้นสองกระบอก(เอาไว้แบบว่าใครปากมากใส่เธอก็ยิงใส่ปากมันเลย)

    พลังพิเศษ: พลังจิตควบคุมทุกอย่าง

    เพิ่มเติม: พลังจิตของเธอจะไม่สามารถควบคุมได้หากเธอกำลังมีสภาพทางจิตใจที่อ่อนแอหรือในตอนที่เธอกำลังใกล้จะตายเท่านั้น รวมทั้งยังไม่สามารถใช้กับคนที่เป็นเนื้อคู่ของเธอได้ด้วย

    ข้อมูลเรื่องคู่

    ชื่อของคู่ :: โคโรเนโร่

    เรียกคู่ว่า :: ไอ้เคโรโระ(ปรกติ,อารมณ์เสีย) , ไอ้โคกระบือ (เสียเซฟล์สุดๆ , ทะเลาะกัน) , โคโรเนโร่ (จริงจัง , เสียใจ , ร้องไห้) , โคโรเนล (เซ็งๆ , อ้อนๆ , อารมณ์ดี)

    คู่เรียกว่า :: ยัยฟอตเตี้ย (ปรกติ,อารมณ์เสีย) , ยัยไม่สูง (ทะเลากันเบาๆ) ,ยัยปากมาก (ทะเลาะกันค่อนข้างรุนแรง) ,ยัยพวกสัตว์ชั้นต่ำบินได้ (ทะเลาะกันหนักจริงๆ) , ฟอตตี้ (จริงจัง,เสียใจ,อารมณ์ดี)

    คิดอย่างไรกับคู่ของตัวเอง :: หืมมม หมายถึงไอ้เคโรโระนั่นน่ะหรอ หมอนั่นเป็นหมาป่าที่แย่มาก แย่สุดๆ เรียกได้ว่าโคตรอภิมหาเลวเลยต่างหาก ทั้งปากเสียแล้วยังไม่เป็นสุภาพบุรุษอีกT^T ฟอตตี้คนเนี๊ยะไม่อยากจะเข้าใกล้เลย

     

    Interview Your Ori

    (ยามค่ำคืนที่มืดมิด)

    เด็กหนุ่มคนหนึ่งกำลังเดินเล่นอยู่ในป่าอันกว้างใหญ่แล้วเขาก็เผลอไปชนคุณเขาแล้วเขาก็พูดกับคุณว่า ‘ขอโทษนะฮะ ผมไม่ได้ตั้งใจ

    - ' เอ่อ ไม่เป็นไรหรอก แต่วันหลังเดินก็หัดเดินดูตาม้าตาเรือด้วยนะ ' หญิงสาวพูดพลางทำหน้าอารมณ์เสียใส่เด็กหนุ่ม

    เอ่อ คุณชื่ออะไรหรอฮะเด็กหนุ่มถามอย่างสงสัย ดวงตาสีน้ำตาลเข้มที่มืดมนมองหน้าคุณอย่างไม่เกรงกลัวด้วยแววตาใสซื่อ

    - ' ชื่อฉันหนะหรอ ฟอตตี้ อลอยเซียสหนะ ' หญิงสาวมองเด็กหนุ่มก่อนจะตอบด้วยน้ำเสียงที่ไม่ค่อยจะสบอารมณ์สักเท่าไหร่

    อ่า ท่านคงเป็นว่าที่ราชินีสินะ ชื่อท่านเพราะมากเลยนะขอรับฝ่าบาท แล้วท่านมาทำอะไรที่นี่หรอฮะ

    - ' ฉันก็มาเดินเล่นหนะสิ เห็นฉันเดินหาเศษเหรียญอยู่รึไงกัน ' หญิงสาวพูดพร้อมยักคิ้มเรียวงามให้เด็กหนุ่ม

    อืม... อย่างนั้นหรอขอรับ งั้นผมขอถามอะไรหน่อยได้ไหมฮะ ถ้าวันหนึ่งท่านกำลังเดินเล่น(ออกล่าเหยื่อ)กับพี่ๆน้องๆของคุณทั้งหลาย แล้วพบว่าพวกพี่ๆน้องๆของคุณกำลังจะข้ามเขตไปเขตพวกหมาป่าคุณจะทำยังไงหรอฮะ

    - ' ก็ต้องเดินตามพวกนั้นไปสิ ฉันชอบความท้าทายอยู่ล้ว '

    หรอฮะ ผมไม่แปลกใจเท่าไหร่แล้วถ้าเกิดคุณตกหลุมรักกับใครสักคนคุณคิดว่ามันจะเป็นยังไงหรอฮะ

    - ' มันก็คงจะเป็นเรื่องที่ดีเลยหละ แต่บางครั้งมันก็อาจจะทำให้เราเสียน้ำตาเช่นกัน แต่เจ็บเพราะรักมันก็ยังดีกว่ารักไม่จ็บนี่นา แล้วฉันมาพร่ำเพร้อเรื่องรักๆใคร่ๆอะไรอยู่ฟระเนี่ย! '

    แล้วถ้าเกิดคนที่คุณตกหลุมรักเกิดเป็นหมาป่าคู่อริของคุณ คุณจะทำยังไงหรอฮะ

    - ' หมายความว่าไงกัน ฉันก็ต้องฆ่าเจ้าบ้านั่นทิ้งอยู่ล้วซี่ ให้สมกับที่เผ่าพันธุ์ที่น่ารังเกียจพวกนั้นมันฆ่าแม่กับน้องของฉันสิ '

    ฮ่าๆๆตลกดีนะฮะ งั้นผมต้องไปแล้วล่ะฮะ หวังว่าเราคงจะได้เจอกันอีกเด็กน้อยบอกแค่นั้นก่อนจะกลายร่างเป็นหมาป่าแล้ววิ่งห่างไปอย่างรวดเร็ว

    - ' อ้าว ที่แท้ก็เผ่าพันธุ์ที่น่ารังเกียจหรอเนี่ย ' หญิงสาวพูดแบบไม่หยี่ระก่อนจะเดินกลับบ้านของตน

     

    Interview You

    ดีค่ะ ชื่อไรเอ่ย?

    - ฮารุฮะ^O^

    คิดยังไงถึงพาลูกสาวที่น่ารักของคุณมาที่นี่

    - ก็เห็นว่าพล๊อตเรื่องนี้น่าติดตามดีแล้วก็ชื่นชอบนิยายเรื่องผีๆสางๆอยู่แล้วอ่ะค่ะ ก็เลยอยากพาฟอตตี้มาฮะ

    เรื่องใบสมัครทางเราไม่เรื่องมากไปใช่มั๊ย(ไรท์ว่ามันโคตรเยอะเลยT^T)

    - ไม่นะฮะ ดีออก จะได้รู้แจ้งเห็นชัดไปเลย

    หากลูกสาวคุณติดอาจจะมีการเปลี่ยนแปลงอะไรนิดหน่อย ทำใจได้มั๊ย

    - ได้ฮะ เพราะยังไงผู้แต่งก็ต้องหวังดี(หรือร้าย)กับออริอยู่แล้ว

    แล้วถ้าหากว่าลูกสาวไม่ติดคุณจะทำยังไง

    - ก็อาจจะฝากไว้เผื่อฟอตตี้อาจจะยังมีประโยชน์เอาไว้รีไซเคิล(นั่นแวมไพร์หรือกระดาษ)ให้กับไรท์ได้

    แอดfav.แล้วใช่มั๊ยคะ

    - ใช่ฮับ

    งั้นก็ขอให้โชคดีนะคะขอบคุณที่ร่วมสมัครนะค่ะ^^

    - ค่ะ โชคดีเช่นกันฮับ


     
    ♕ ♬C.oDe M u S i c AreA♬ ♕

    LITTLE  SWEET
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×