ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : [[STORY 1]] CINDERELLA PART 5 [END]
านเทศาล!!
านรื่นเริ!!
านอภิเษอรานิุล!!!!
ทั่วทั้อาาัรำลัเลิมลอให้ับานพิเศษอวันนี้ เอสับเฟลมแอบปะปนับผู้นไปเ้าวัั้แ่เ้า...
"านเาะเริ่มอนบ่ายใ่ม้าเอส"
เฟลมยิ้มร่าเริะที่หยิบโน่นิมนี่าโ๊ะอาหารในานอย่าเอร็อร่อย
"ใ่"
เอสอบะที่มอไปรอบๆห้อแรน์บอลรูมนาให่ที่ใ้ัาน ำลอรูปลัษ์เหมือนโบถส์ระารามีแท่นบาทหลวอยู่้วย มัถูัแ่ไว้อย่าามยิ่นั
"พระเ้า! านนี้มันสุยอ!!"
เฟลมร่าเริะที่เอสำลันึไ้ถึเรื่อ้นบับอนิทานินเอเรลล่าที่ไ้เยอ่านมา
"อให้เธอร่าเริไปนบานเถอะเฟลม"
เาพูเบาๆ้วยน้ำเสียที่แสนห่วใย
.....................
เวลาบ่ายร
"โห!!ูนั่นสิ ินเอเรลล่าสวยัเลยเนอะเอส"
เฟลมยิ้มร่าเริ ะที่เอสยัเร่รึม พิธีารทุอย่าำเนินไป้าๆนระทั่ถึอนส่ัวเ้าสาว
ริเลล่าและอนาสาเียือผู้ส่ัว
เหมือนที่เาไ้อ่านมาเ้ะๆ เอสบริมฝีปาล่าเยิบัวเ้าไปใล้ๆเฟลม
ร่าบาสามร่าำลัเินผ่านพวเาไป้าๆ
ทันในั้นนพิราบฝูหนึ่ึบินรเ้ามาในห้อแรนบอลรูม เล็บที่แม้ะเล็แ่ทว่าแหลมมิทะลวเ้าในเบ้าาทั้สออริเลล่าและอนาสาเีย!!
พวมันถอนเล็บออ อวัที่ิมาือลูนัยน์าลมลื่นสีาวที่เปื้อนลือสีแ่ำ!
ริเลล่าและอนาสาเียุมเบ้าาที่ลวโบ๋ร้อโอโอยอยู่บนพื้นราวะาใ เลือสีาไหลทะลัลอาบแ้มเป็นทาราวับหยาน้ำา...
เสียรี๊อแในานัึ้นับภาพอันแสนสยสยอรหน้า
เอสรีบรวบัวเฟลมเ้ามาในอ้อมออย่ารวเร็วใบหน้าอเธอใหุ้เ้าับออเาไม่ให้เห็นภาพเบื้อหน้า
ถ้าเห็นอีรั้เฟลมะ้อบ้าายแน่
"เอส! เอส!"
เฟลมร้อะอัวเาแน่นน้ำาไหลเป็นทา้วยวามลัว
เฟลมลัวเลือ
เอสลูบหัวเธอเบาๆ
เ้าายรีบวิ่เ้ามาอินเอเรลล่าพาเธอวิ่ไปหลบใ้้นไม้ให่
"แอเนพุทเทลเ้าเป็นอะไรมามั้ย"
เาถามอย่าแสนเป็นห่ว...
ใบหน้าหวานอแอเนพุทเทลที่้มลมอพื้นิน่อยๆเยึ้นมา้าๆ
รอยยิ้มหวานที่แสนแปลประหลาเิึ้นบนใบหน้าอเธอ รอยยิ้ม...ที่น่านลุสิ้นี
"หม่อมันสบายมาเพะ...ยิ่ว่ามาทีเียว..."
รอยยิ้ม...แห่วามเหี้ยมโหในสิ่ที่เธอไ้ระทำเอาไว้...
........................................................................................................................................................................................................
MY DIARY
SPECIAL DIARY : [เอส]
ผมไม่ไ้บอเฟลมหรอว่าหุาร์ที่เิ่อานี้ไปืออะไร อะไรือเหุผลอยิ้มแปลๆอแอเนพุทเทล...
รอยยิ้มแห่วามแ้นที่ลุล่วแล้ว
ารแ้แ้นสุหรรษาที่แสนโหร้าย
นาาาที่น่าสสาร หล่อนถูบัับให้ใส่รอเท้าบูเผาไฟและเ้นรำนาใาย ส่วนริเลล่าและอนาสาเีย็้อลายเป็นนพิาราบอไปั่วีวิ ปิาำนานวามแ้นอแอเนพุทเทล
แ่่อนอื่น้อเล่าในเรื่อที่ไม่ไ้เล่า...
ถึารายอแม่เลี้ยนแร
เ็หิเพียนเียวะทำอะไรไม่ไ้มานอาะมีน่วย
หิสาวผู้หยิ่ทะนถูล่อลวให้ไป่วย้นเสื้อผ้า
แอเนพุทเทลผู้โหร้ายับปิปาหีบลมา...
ทับอเรียวระห ทับ ทับ ทับ
ทับ้ำแล้ว้ำเล่าเท่าับวามแ้นที่เธอมี มีแรเท่าไหร่็ใส่ลไปเสียเท่านั้น..
เลือสีแานไหลลมาา้นอที่ถูระแท าเบ้าาและริมฝีปา
เ้าอมือบาเล็ที่เปื้อนเลือนั้น...ิว่า
ในเมื่อมือนั้นไ้แปเปื้อนไปแล้ว...
หาะแปเปื้อนเ้าไปอีะเป็นไรไป!!
สุท้ายนี้ผมและเฟลม็ไ้ลับมาถึบ้านโยสวัสิภาพ้วยเมื่อาสุท้ายที่นาาาไ้ายลผมและเฟลม็ถููโยหลุมำมาโผล่ที่ห้อลับใ้ินนั้น เมื่อออมาาห้อปราว่าเวลาผ่านไปแล้วเพียสามนาทีเท่านั้น
ผมอุ้มเฟลมที่สลบไปนอนบนเียอผม...
รารีนี้ยัอียาวไล มีเวลาอีมาให้เธอไ้หลับสบาย นิทาน่อนนอนเรื่อินเอเรลล่าไ้บลพร้อมับารนิทรา้วยฝันร้ายอน้อสาวที่น่ารั ผม้อูแลเธอในืนนี้
หวัว่าเราะไ้พบันอีในนิทานเรื่อหน้า
รารีสวัสิ์รับผม
SPECIAL DIARY : END
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
พบับอนหน้าในนิทานเรื่อใหม่่ะ สวัสี-.,-
เฟลมยิ้มร่าเริ ะที่เอสยัเร่รึม พิธีารทุอย่าำเนินไป้าๆนระทั่ถึอนส่ัวเ้าสาว
ริเลล่าและอนาสาเียือผู้ส่ัว
เหมือนที่เาไ้อ่านมาเ้ะๆ เอสบริมฝีปาล่าเยิบัวเ้าไปใล้ๆเฟลม
ร่าบาสามร่าำลัเินผ่านพวเาไป้าๆ
ทันในั้นนพิราบฝูหนึ่ึบินรเ้ามาในห้อแรนบอลรูม เล็บที่แม้ะเล็แ่ทว่าแหลมมิทะลวเ้าในเบ้าาทั้สออริเลล่าและอนาสาเีย!!
พวมันถอนเล็บออ อวัที่ิมาือลูนัยน์าลมลื่นสีาวที่เปื้อนลือสีแ่ำ!
ริเลล่าและอนาสาเียุมเบ้าาที่ลวโบ๋ร้อโอโอยอยู่บนพื้นราวะาใ เลือสีาไหลทะลัลอาบแ้มเป็นทาราวับหยาน้ำา...
เสียรี๊อแในานัึ้นับภาพอันแสนสยสยอรหน้า
เอสรีบรวบัวเฟลมเ้ามาในอ้อมออย่ารวเร็วใบหน้าอเธอใหุ้เ้าับออเาไม่ให้เห็นภาพเบื้อหน้า
ถ้าเห็นอีรั้เฟลมะ้อบ้าายแน่
"เอส! เอส!"
เฟลมร้อะอัวเาแน่นน้ำาไหลเป็นทา้วยวามลัว
เฟลมลัวเลือ
เอสลูบหัวเธอเบาๆ
เ้าายรีบวิ่เ้ามาอินเอเรลล่าพาเธอวิ่ไปหลบใ้้นไม้ให่
"แอเนพุทเทลเ้าเป็นอะไรมามั้ย"
เาถามอย่าแสนเป็นห่ว...
ใบหน้าหวานอแอเนพุทเทลที่้มลมอพื้นิน่อยๆเยึ้นมา้าๆ
รอยยิ้มหวานที่แสนแปลประหลาเิึ้นบนใบหน้าอเธอ รอยยิ้ม...ที่น่านลุสิ้นี
"หม่อมันสบายมาเพะ...ยิ่ว่ามาทีเียว..."
รอยยิ้ม...แห่วามเหี้ยมโหในสิ่ที่เธอไ้ระทำเอาไว้...
........................................................................................................................................................................................................
MY DIARY
SPECIAL DIARY : [เอส]
ผมไม่ไ้บอเฟลมหรอว่าหุาร์ที่เิ่อานี้ไปืออะไร อะไรือเหุผลอยิ้มแปลๆอแอเนพุทเทล...
รอยยิ้มแห่วามแ้นที่ลุล่วแล้ว
ารแ้แ้นสุหรรษาที่แสนโหร้าย
นาาาที่น่าสสาร หล่อนถูบัับให้ใส่รอเท้าบูเผาไฟและเ้นรำนาใาย ส่วนริเลล่าและอนาสาเีย็้อลายเป็นนพิาราบอไปั่วีวิ ปิาำนานวามแ้นอแอเนพุทเทล
แ่่อนอื่น้อเล่าในเรื่อที่ไม่ไ้เล่า...
ถึารายอแม่เลี้ยนแร
เ็หิเพียนเียวะทำอะไรไม่ไ้มานอาะมีน่วย
หิสาวผู้หยิ่ทะนถูล่อลวให้ไป่วย้นเสื้อผ้า
แอเนพุทเทลผู้โหร้ายับปิปาหีบลมา...
ทับอเรียวระห ทับ ทับ ทับ
ทับ้ำแล้ว้ำเล่าเท่าับวามแ้นที่เธอมี มีแรเท่าไหร่็ใส่ลไปเสียเท่านั้น..
เลือสีแานไหลลมาา้นอที่ถูระแท าเบ้าาและริมฝีปา
เ้าอมือบาเล็ที่เปื้อนเลือนั้น...ิว่า
ในเมื่อมือนั้นไ้แปเปื้อนไปแล้ว...
หาะแปเปื้อนเ้าไปอีะเป็นไรไป!!
สุท้ายนี้ผมและเฟลม็ไ้ลับมาถึบ้านโยสวัสิภาพ้วยเมื่อาสุท้ายที่นาาาไ้ายลผมและเฟลม็ถููโยหลุมำมาโผล่ที่ห้อลับใ้ินนั้น เมื่อออมาาห้อปราว่าเวลาผ่านไปแล้วเพียสามนาทีเท่านั้น
ผมอุ้มเฟลมที่สลบไปนอนบนเียอผม...
รารีนี้ยัอียาวไล มีเวลาอีมาให้เธอไ้หลับสบาย นิทาน่อนนอนเรื่อินเอเรลล่าไ้บลพร้อมับารนิทรา้วยฝันร้ายอน้อสาวที่น่ารั ผม้อูแลเธอในืนนี้
หวัว่าเราะไ้พบันอีในนิทานเรื่อหน้า
รารีสวัสิ์รับผม
SPECIAL DIARY : END
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
พบับอนหน้าในนิทานเรื่อใหม่่ะ สวัสี-.,-
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น