ตอนที่ 14 : บทที่ 7 : งานสิ้นสำคัญ 2

คุณแม่สายลับ

__________

บทที่ 7

งานชิ้นสำคัญ

หมอกยามเช้าที่ลอยเอื่อยเป็นระอองอยู่ภายในหุบเขาของจังหวัดแม่ฮ่องสอน ถูกแสงอาทิตย์บางเบาในยามเช้าค่อยๆขับไล่ออกไปพร้อมความเย็นที่ลดลงหนึ่งระดับ กระนั้นอากาศภายในบ้านหลังน้อยบนเนินสูงก็ยังคงเย็นอยู่ดี ทว่ามีลินกลับไม่ได้รู้สึกว่าอาการที่เย็นลงเพราะฤดูหนาวกำลังมานั้นเป็นอุปสรรค์แต่อย่างใด หญิงสาวเพียงห่วงว่าบุตรสาวที่นอนเล่นเอกขเนกอย่างสบายใจอยู่บนเตียงจะหนาวก็เท่านั้น แต่เมื่อคืนเธอและป้ารัญญาขุดทั้งหมวก ทั้งถุงเท้า ทั้งถุงมือมาสวมให้มีอาจนตอนนี้เด็กน้อยกลายเป็นก้อนผ้ากลมๆ ดุ๊กดิ๊กได้ไปแล้ว คนเป็นแม่จึงคลายห่วง นอนเล่นหยอกล้อบุตรสาวอยู่บนเตียงนานสองนาน กระทั้งได้ยินเสียงแจ้งเตือนอีเมลงานจากทางกรุงเทพ หญิงสาวจึงยอมส่งหน้าที่การดูแลลูกน้อยไปให้นางรัญญา

ดีเทลงานถูกส่งมาให้เธอจริงๆดังคาด มีลินปริ้นมันออกมาแล้วนั่งอ่านพลางจิ้มผลไม้ที่บุตรสาวของตนซึ่งถูกป้ารัญญาพาเดินเตาะแตะเอามาเสริฟ์ให้ทานไปด้วย ทว่าพอส่งของเสร็จยัยหนูน้อยกลับไม่ยอมจากมารดาไปง่ายๆ พยายามยื้อร่างหญิงสาวด้วยมือน้อยนุ่มนิ่ม มีลินจึงต้องวุ่นวายอยู่กับแกพักหนึ่ง หันไปฟั๊ดบุตรสาว หันไปแกล้งเจ้าตัวนุ่ม พักใหญ่ๆ ป้ารัญญาจึงตัดสินใจพาแกออกไป เพราะได้เวลาที่คุณแม่จะต้องทำงานแล้ว

“รีสอร์ต แอนด์ สปาที่ดีที่สุดในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้” 

เสียงหวานทวนซ้ำเมื่อภายในห้องทำงานของตนกลับสู่ความสงบอีกครั้ง ขณะคิดนัยน์ตาหวานก็เม่อมองออกไปด้านนอกหน้าต่าง มองสีเขียวของทิวเขา ปล่อยจิตใจปล่อยความคิดให้โลดแล่นอย่างอิสระ

“อืมมม ยุคนี้มันเฮลตี้นี่นา ถ้าให้ดีควรเป็นรีสอร์ตที่เน้นเรื่องการดูแลสุขภาพ...สุขภาพ...สุขภาพ”

มีลินหยิบดินสอที่วางอยู่ใกล้ๆ มาเขียนสิ่งที่เธอกำลังคิด ตอนนี้หัวสมองกำลังแล่นเลย

“รีสอร์ตบำบัดที่ลูกค้าจะได้พักและบำบัดร่างกายไปในตัวแบบทูอินวัน”นัยน์ตาหวานกวาดมองภาพถ่ายเกาะแห่งหนึ่งซึ่งยังรกร้างทว่ากลับเขียวชะอุ่มไปด้วยสีเขียวบ่งบอกความอุดมสมบูรณ์ของผืนป่า

“งั้นถ้าเอาอากาศบริสุทธิ์เป็นจุดขายด้วยละ”

ตัวหนังสือหวัดๆ ถูกเขียนอย่างรวดเร็วลงไปบนกระดาษ หญิงสาวกำลังมีสมาธิกับงานจนไม่ทันสังเกตร่างอ้วนกลมที่เดินเตาะแตะมาหาจากทางด้านหลัง

“เอ๋ งั้นตัวรีสอร์ตก็ต้องเป็นแบบพึ่งพาธรรมชาติ ไม่ทำลายทรัพยากรบนเกาะ ต้องทำให้ลูกค้าได้ใกล้ชิดกับธรรมชาติเหมือนเป็นส่วนหนึ่งของมัน อ้าา มีแหล่งแร่กับน้ำพุร้อนด้วยงั้นเหรอ!”

มีลินร้องดีใจเมื่อเธออ่านเจอข้อมูลจากการลงพื้นที่ของทีม หญิงสาวคิดไอเดียดีดีออกมาจนได้ นิ้วเรียวรีบเขียนสิ่งที่คิดได้ลงไป แต่แล้วก็..

“มะ!”

เสียงเล็กที่ดังอยู่ใกล้ๆ ก็ทำเธอชะงัก

“อุ๊ย ลูกใครมาอีกแล้วเนี่ย”

มีลินวางงานที่ทำลงทันทีเมื่อมีอาเดินมาแตะขาเธอเบาๆ สองสามหน

“เหงาเหรอคะ ไหน หิวนมหรือยังน้าา”

เด็กน้อยของเธอตอบเสียงอ้อแอ้ขณะโดนมารดาอุ้มขึ้นสูง มือน้อยคว้าเส้นผมนุ่มลื่นของผู้เป็นแม่เข้าปาก พอดีกับที่ป้ารัญญาเดินกึ่งวิ่งเยาะๆเข้ามาในห้องพร้อมขวดนมสีชมพู

“ต๊าย มากวนคุณแม่อยู่นี้เอง ป้ากำลังจะชงนมให้แกพอดีค่ะ พอหันกลับมาก็หายไปแล้ว”

นางรัญญากล่าวแล้วทำหน้าใจหายใจคว่ำ มีลินหัวเราะชอบใจกับความซนของบุตรสาว ตอนนี้มีอากำลังเริ่มหัดเดิน เผลอแปบๆยัยตัวกลมก็หายวับไปทางนั้นทีทางนี้ที เหนื่อยป้ารัญญาต้องวิ่งตามทั้งวันแทบไม่ได้พักหายใจหายคอ

มือบางรับขวดนมมาไว้ในมือ ก่อนจะป้อนให้มีอาที่มองขวดนมตาแป้วร้องหม่ำๆ ไหยๆ ไหยย้าาา

“เมื่อวานป้าหาทางติดต่อญาติที่ภูเก็ตได้แล้วนะคะ พอถามถึง' เจ้านพ' ทางนั้นก็เล่าว่าคนของ 'คุณพ่อ' ปล่อยตัวมันออกมานานนมแล้ว ตอนนี้มันสุขสบายดี”

นางรัญญาเอ่ยขึ้นหลังจากที่มีลินกล่อมลูกสาวจนหลับ ใบหน้าของหล่อนเต็มตื้น เกลื่อนไปด้วยความสุข

“ดีจังคะ แล้วป้ารัญญาได้คุยกับนพเขาหรือยังคะ” เธอถามอย่างสนใจ

นางรัญญาส่ายหน้า พลันนัยน์ตาก็ระรื่นไปด้วยน้ำตาแห่งความคิดถึง  "ป้าไม่กล้าค่ะ กลัวว่าคนของคุณพ่อคุณยังจับตาดูเจ้านพมันอยู่ ป้ากลัวพวกเขาจะตามกลิ่นจากเจ้านพมาถึงพวกเรา...มาถึงหนูมีอา"

มีลินถอนใจพลางพยักหน้า มองตามสายตาอาวอนของแกไปยังร่างนุ่มนิ่มของบุตรสาวตัวกลมบนเตียง หญิงสาวรู้ว่าป้ารัญญารักบุตรสาวของตนมาก รักจากใจจริง อีกฝ่ายจึงคอยระวัง คอยห่วงให้มีอาในทุกๆอย่าง นั้นคือความผูกพันซึ่งเกิดขึ้นโดยที่ใครก็ไม่ทันได้ตั้งตัว 

หญิงสาวมองคนแปลกหน้าตรงหน้าที่วันเวลาทำให้เปลี่ยนสถานะจนเสมอเหมือนญาติผู้ใหญ่คนหนึ่ง ก่อนตัดสินใจปรึกษาอีกฝ่ายเรื่องซื้อบ้านหลังใหม่ในตัวจังหวัดแม่ฮองสอน เนื่องจากมีอาโตขึ้นมาก ช้าเร็วต้องเข้าโรงเรียนเพื่อเรียนหนังสือ หากจะปล่อยให้อยู่บนเขาบนดอยแบบนี้คงไม่ดี จึงตัดสินใจว่าซื้อบ้านในตัวเมืองไว้ซักหลังดีกว่า ซึ่งนางรัญญาเองก็เห็นดีด้วย

“งั้นเอาไว้ว่างๆเราพามีอาเข้าเมืองกันนะคะ ตอนบินกลับมาจากกรุงเทพมีลินเห็นหมู่บ้านใหม่ๆขึ้นเยอะเลย เอ๊ะ หรือเราจะไปดูกันวันนี้เลยคะ!?” เธอเสนอ

“โธ่คุณคะ ทำอะไรรีบร้อนไปไม่ดีหรอกค่ะ อีกอย่างงานคุณน่ะมีกำหนดส่งแล้วไม่ใช่หรือ นี่อีกสองอาทิตย์ก็สิ้นเดือนแล้ว ป้าว่าตอนนี้มีสมาธิกับงานไปก่อนดีกว่า เอางี้ เดียวป้าไปเอาสตรอว์เบอรี่ในสวนมาทำน้ำผลไม้ให้คุณทานแล้วกัน บำรุงสมองซักหน่อยจะได้แล่นปรื๊ดไปเลย ดีไหมคะ?”

มีลินส่ายหน้า “ไม่เอาค่ะ ป้าน่ะพักผ่อนบ้างเถอะ แค่ช่วยเลี้ยงยัยมีอาก็เหนื่อยจะแย่แล้ว ยังจะคอยทำนู้นทำนี้ให้มีลินอีก”

“ก็คุณเป็นคนหาเลี้ยงพวกเรานี้ค่ะ เชื่อป้าสิ คุณน่ะทำงานไปเถอะ ทีเหลือเดี๋ยวป้าจัดการเอง”

นางรัญญาเดินจากไป มีลินจึงได้แต่ส่ายหน้า ยิ้มมองตามร่างอ้วนท้วนที่คว้าหมวกกาบไผ่ขึ้นสวม เตรียมลงสวนผลไม้เล็กๆที่บัดนี้มีผลไม้และผักมากมายรอให้เก็บเกี่ยวผลผลิตเต็มไปหมด

_________________________

มีแต่คนอยากให้มีอาเจอพ่องงภีมที่กำลังมีสาวใหม่! ด๊ายยยย อีกซักครู่เจ๊จัดให้ แต่พ่อเจอแม่ก่อนน้า เจอปุ๊บสั่งคนสะกดรอยตามเลยจย้าาาาา กลัวเมียหนีอีกจย้าาา~~ ~

 

ขอบคุณทุกกำลังใจและการยกมือเอาเล่มค่าา สรุปทำเล่มน่าาา เดี๋ยววันสองวันนี้จะมาเปิดพรีออเดอร์นะค่า

เอาปกมาอวดก่อน!

* ปล. ชวนกันอุดหนุนเล่มด้วยน้ะ ถ้าสั่งพิมพ์ไม่เยอะเดี๋ยวเข้าเนื้อช้านนน!!

Sky มีจ้าา แต่ถ้าอออกเล่ม ebook จะมาช้ากว่านิสนึ่งน้าา

PRINCEZpunch : ดีย์มากก รอเล่มน้าาา เปิดจองเล่มวันที่ 31 นี้จ้าา

phi12483 : 555 นางคือจอมกวนนน

ภัทรพี : อะเคค่าา เดะจัดห้ายยย

kheamboom : ติดใจแล้วละซี่

Maldives : ถถถ เอ็นดูนางเน้อออ

mamo72 : เดี๋ยวรอดูตอนพ่อเจอลูกนาาาา หึหึ อุ้มไม่วางเล้ยยย

มิ่ง : รับทราบค่าา เล่มจงมาา

14 องศา : นางชอบกวนหม่ามี่

ใต้ปีกนก : แกต้องช่วยอุดหนุนด้วยนะ!

malee. : อะเครค้าา

Jeon Han-Na : เคค้าาา เดี๋ยวจะเปิดพรีเร็วๆนี้ค่าา

tri_kwan : กระโดดกอดมืออออ

nipa2520 : ได้เลยยยย

AppApp : โอ๊ยชื่นใจจจจจจ ขอบคุณนะค่าาา จะพัฒนาต่อไปเรื่อยๆ ขอบคุณที่ยังอยู่ด้วยกันน้าา

diarmo : อะเคค่าา รักกก

แตงกวา : ได้เรยยย จัดห้ายยยย

Sky :  ebook จะมาช้ากว่าเล่มนิดนึงน่าา พอจะทำเล่มแล้วต้องเพิ่มเนื้อหาใหม่ เกลาใหม่ อาจช้าหน่อยน้าาา อย่าทิ้งกันไปสะก่อนนาา

Loris. : เก็บตังคต์พร้อมยางงงง ไหนเอากระเป๋ษตังค์มาดูเสะ

polly : ขอบคุณค่าาา จะเล่มหรือ ebook ก็ชื่นใจทั้งน้านนน ขอบคุณที่เป็นแรงใจให้คนเขียนอยากทำงานต่อไปค่าา

0801739748 : จัดไปค้าา เดียววันที่ 31 เปิดพรีเล่มน้า

e20zzh : ได้จ้าาา กอดดด

passerby : ขอบคุณมากๆค่าา ฝากบอกคุณแม่ด้วยว่าเฌอมารู้สึดเป็นเกียรติมากๆเลย จะรีบออกเล่มให้้เป็นของขวัญปีใหม่คุณแม่นะค่าาา กราบเท้าค่าาา

ฝาก 'กดติดดาว' เพจเฌอมาด้วยน้าา ตามมาเด้ๆ

____________________________________________________________________________________________

นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นตามจิตนาการและความคิดของผู้แต่งเท่านั้น ทั้งตัวละคร เนื้อเรื่อง สถานที่ ไม่มีอยู่จริง เป็นเพียงบุคคลที่ถูกสร้างขึ้นเพื่อเพิ่มอรรถรสเนื้อหาของนิยายให้มีความน่าสนใจขึ้นเท่านั้น ผู้อ่านที่รักโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ
นิยายเรื่องนี้สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 
ห้ามคัดลอก  ทำซ้ำ ดัดแปลงหรือนำส่วนใดส่วนหนึ่งใน นิยายไปเผยแพร่ต่อโดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของผลงาน การละเมิดลิขสิทธิ์ถือเป็นการกระทำที่มีความผิดทางกฎหมายตาม พรบ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 ผู้กระทำความผิดต้องรับโทษตามพระราชบัญญัติที่ได้ระบุไว้และจ่ายค่าเสียหายตามแต่เจ้าของผลงานจะกำหนด
[ สำนักลิขสิทธิ์ กรมทรัพย์สินทางปัญญา กระทรวงพาณิชย์ สมาคมนักเขียน ]