ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

* ลงเนื้อหาแค่ 70% นะจ้ะ
** นิยายเรื่องนี้มีบางฉากที่ต้องใช้คำราชาศัพท์ เลยต้องขออภัยคนอ่านที่รักยิ่งไว้ก่อนเลยว่า อาจมีการใช้ผิดๆถูกๆบ้าง อาจมีหลุดบ้าง จะพยายามแก้ไขให้ถูกต้องที่สุดน้า ถ้าผู้รู้ท่านใดนึกเอ็นดูก็ช่วยตักเตือนเฌอมาด้วย เราอยากให้ทุกคนช่วยเตือนเราน้า เพราะงานราชาเป็นงานยากจริงๆ งอแงๆ
by เฌอมาที่เอวคอดๆ 

คนละภพ

 

By เฌอมา

    

ถึ ง ม้ ว ย ดิ น สิ้ น ฟ้ า ม ห า ส มุ ท ร
ไ ม่ สิ้ น สุ ด ค ว า ม รั ก ส มั ค ร ส ม า น
เ เ ม้ เ กิ ด ใ น ใ ต้ ห ล้ า สุ ธ า ธ า ร
ข อ พ บ พ า น พิ ศ ว า ส ไ ม่ ค ล า ด ค ล า


 

 

 เสด็จย่าตรัสแนะว่า หากวันใดเมฆได้มาไหว้พระสยามเทวาธิราชในเขตพระราชฐานชั้นใน ให้เมฆขอพรในสิ่งที่เมฆปรารถนามากที่สุด เพราะท่านจะโปรดประทานในทุกสิ่งที่ร้องขอ วันนี้เมฆได้มากราบองค์ท่านแล้ว แต่เมฆไม่ได้มาเพื่อขอเรื่องคู่ครองอย่างที่ใครเข้าใจ เมฆมาเพื่อขอพรให้เมฆได้พบท่านพ่อ...เมฆหวังอยากพบหน้าท่านซักครั้ง อยากตรัสถามท่าน ว่าโกธรเกลียดลูกคนนี้มากหรือคะ ถึงได้ไม่มาให้เห็นแม้แต่ในความฝัน

                                                               (หม่อมราชวงศ์เมขลามาลัย)
 

หญิงประหลาด...ฉันไม่เคยเจอใครแบบหล่อนในสยามเรา แม้แต่ตอนเสด็จตามองค์เหนือหัวประพาสเมืองสิงค์โป เมืองอินเดีย หรือเมืองยุโรป สำคัญคือหล่อนเข้าไปอยู่ในพระที่นั่งไพศาลทักษิณได้อย่างไร นี้ถ้าหล่อนไม่ออกนามเจ้าฟ้านรังสรรค์ขึ้นมาตอนที่พวกโขลนไปพบเข้า คงได้ถูกจับตัวไปลงพระอาญาเสียนานแล้ว
                                                             (เจ้านพรุจ ณ เวียงอินทร์)
 

 


 

___________________________________________________________________________________________________________________________________นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นตามจิตนาการและความคิดของผู้แต่งเท่านั้น ทั้งตัวละคร เนื้อเรื่อง สถานที่ ไม่มีอยู่จริง เป็นเพียงบุคคลที่ถูกสร้างขึ้นเพื่อเพิ่มอรรถรสเนื้อหาของนิยายให้มีความน่าสนใจขึ้นเท่านั้น ผู้อ่านที่รักโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ

นิยายเรื่องนี้สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 
ห้ามคัดลอก  ทำซ้ำ ดัดแปลงหรือนำส่วนใดส่วนหนึ่งใน นิยายไปเผยแพร่ต่อโดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของผลงาน การละเมิดลิขสิทธิ์ถือเป็นการกระทำที่มีความผิดทางกฎหมายตาม พรบ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 ผู้กระทำความผิดต้องรับโทษตามพระราชบัญญัติที่ได้ระบุไว้และจ่ายค่าเสียหายตามแต่เจ้าของผลงานจะกำหนด
[ สำนักลิขสิทธิ์ กรมทรัพย์สินทางปัญญา กระทรวงพาณิชย์ สมาคมนักเขียน ]