ภรรยาเจ้า (สนพ.พิมพ์คำ พิมพ์ครั้งที่ 25, ละครช่อง3)

TB

    

ฉลองครบ 2 ล้านวิว!! 
ขอบคุณท่านชายติ หรือ นาย ณภัทร เสียงสมบุญ
มากๆนะคะ ที่ทำเพื่อแฟนๆภรรยาเจ้าทุกคน
ดีใจมากที่ท่านชายรู้ตัวซะทีว่าพวกเราฟินและบ้าท่านชายกันขนาดนี้ 555+ 

..เออ! แต่งก็ได้! แต่แหวนฉันน่ะต้องเพรชเม็ดโตๆเท่านั้นนะ ขอเม็ดใหญ่กว่าชมพูอารยา!..

..แกไปเลือกเอาเองล่ะกันในวัง ฉันให้ 10 วงเลย ใส่มันทุกนิ้ว!..

...แกพูดแล้วนะ! งั้นแต่งพรุ่งนี้เลย ฉันจะรีบกอบโกย!..

Spoil~..

ลัลนามองก้อนเพชรเม็ดโตที่ประดับอยู่บนเรือนแหวนอย่างชอบอกชอบใจ น้ำเพชรงามบนนิ้วนวลนางข้างซ้ายต้องแสงไฟในห้องวิบวับจับตาเธอไปหมด

...มองเท่าไรก็ไม่เคยเบื่อเลย แหวนวงนี้มันเขามือไอ้ลูกไม้ซะจริงๆ คิคิ

“ทำอะไรของแกน่ะ เห็นนั่งมองแหวนมาตั้งแต่เย็นแล้ว ผัวกลับมาบ้านไม่คิดจะมานวดมาถูให้ซะหน่อยเหรอ”

เสียงของหม่อมเจ้ากิตติกรผู้เป็นสามีดังขึ้นด้านหลัง เรียกให้หญิงสาวสามัญผู้ถูกยกขึ้นเป็นหม่อมเมื่อไม่กี่วันมานี้ให้หันมอง

“ฉันก็กำลังชื่นชมสมบัติของฉันนะสิถามได้” หญิงสาวกล่าว ก่อนจะมองไปทางสามีในนามด้วยตาฉ่ำเยิ้มแลดูหวานผิดปกติ

หม่อมเจ้ากิตติกรมองแววตาหวานนั้นอย่างขนลุก อดกลัวความเจ้าเล่ห์ของคนตรงหน้าไม่ได้

“อะไรของแก ทำไมมองฉันแบบนั้น”

“แหมมมมมแกก็ ฉันก็มองบ่อเงินบ่อทองของฉันน่ะสิ” ลัลนากล่าวเสียงหวาน “นี้ถ้ารู้ว่าแต่งกับแกแล้วดีแบบเนี้ยะ ฉันแต่งด้วยตั้งแต่อนุบาลหนึ่งแล้ว”

ชายหนุ่มไม่รู้ว่าควรขำหรือเคียดกับคำพูดของคนที่เป็นทั้งภรรยาและเพื่อนดี แต่ยังไม่ทันที่เขาจะได้ตอบต่อประโยคของเธอไป หญิงสาวก็หันกลับไปมองแหวนแต่งงานของเขาและเธอต่อ ปากก็ไม่หยุดพึมพำรำพันถึงเจ้าแหวนเพชรบนนิ้วเรียวที่ยกขึ้นเสมอหน้าขณะมอง

ลัลนาไม่รู้เลยว่าบุรุษด้านหลังเคลื่อนตัวมาใกล้เพราะตนมัวแต่ชื่นชมก้อนเพชรเม็ดเป้งที่ประดับอยู่บนนิ้วนางข้างซ้าย จนกระทั้งเตียงขนาดคิงไซส์ที่นั่งอยู่ยุบยวบลงไปนั้นล่ะเธอถึงได้รู้สึกตัวแล้วรีบหันไปมอง

หม่อมเจ้ากิตติกรโน้มหน้าเข้ามาประชิดลัลนาคล้ายจะยอกเย้า หากแต่นัยน์ตาคู่คมที่มักสนุกสนานอารมณ์ดีกลับนิ่งสุขุมจนหญิงสาวใจสั่น

“ถ้าชอบขนาดนั้นฉันจะให้ที่ใหญ่กว่านี้...แต่ต้องแลกกับลูกชายของเรานะ”

“...”

“ตกลงไหม...”

 ผลงานทั้งหมดของ "เฌอมา" 

  ฝากเพจด้วยจ้าา 

 

__________________________________________________________________

นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นตามจิตนาการและความคิดของผู้แต่งเท่านั้น ทั้งตัวละคร เนื้อเรื่อง สถานที่ ไม่มีอยู่จริง เป็นเพียงบุคคลที่ถูกสร้างขึ้นเพื่อเพิ่มอรรถรสเนื้อหาของนิยายให้มีความน่าสนใจขึ้นเท่านั้น ผู้อ่านที่รักโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ

นิยายเรื่องนี้สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 
ห้ามคัดลอก  ทำซ้ำ ดัดแปลงหรือนำส่วนใดส่วนหนึ่งใน นิยายไปเผยแพร่ต่อโดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของผลงาน การละเมิดลิขสิทธิ์ถือเป็นการกระทำที่มีความผิดทางกฎหมายตาม พรบ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 ผู้กระทำความผิดต้องรับโทษตามพระราชบัญญัติที่ได้ระบุไว้และจ่ายค่าเสียหายตามแต่เจ้าของผลงานจะกำหนด
[ สำนักลิขสิทธิ์ กรมทรัพย์สินทางปัญญา กระทรวงพาณิชย์ สมาคมนักเขียน ]