ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Reverse

    ลำดับตอนที่ #1 : Mission Zero - บทนำ : รีเวิร์ส

    • อัปเดตล่าสุด 14 ก.ค. 55


    • Mission Zero
    • บทนำ : รีเวิร์ส



    สถานที่แห่งนี้...ไม่ว่าจะเป็นเวลาไหน ก็ไม่เคยอยู่ในความสงบเลยซักนิด


    ช่วงกลางดึกของคืนหนึ่งที่เต็มไปด้วยความวุ่นวาย ผู้คนต่างเดินท่ามกลางฝูงชนที่หนาแน่น เหมือนกับว่ากลางดึกของคืนนี้จะมีการจัดงานเทศกาลที่แสนยิ่งใหญ่ในรอบปี


    แต่กลับมีชายผู้หนึ่งนั่งชันเข่าอยู่ระหว่างซอกของตึกสองตึก ซึ่งมันดูขัดแย้งกับความโกลาหลวุ่นวายที่มีอยู่ตอนนี้อย่างมาก


    "โครกกกก"


    เสียงท้องร้องของเขาดังถึงขนาดทำให้คนที่เดินผ่านสะดุ้งไปตามกันเลยทีเดียว


    "หิว...หิว..." เขาร้องโอดครวญไปมาพร้อมกับลูบท้องของตัวเอง ที่ตอนนี้เหมือนกับว่าเหลือเพียงแต่หนังที่หุ้มซี่โครงเอาไว้


    คนที่สะดุ้งเพราะเสียงท้องร้องต้องสะดุ้งไปอีกครั้งเมื่อเห็นหน้าตาของ 'สิ่งมีชีวิต' ที่เป็นที่มาของเสียงนี้


    ผิวที่ซีดจนเหมือนกับคนที่เป็นโรคโลหิตจาง ใบหน้าที่ซูบผอม ปากที่แห้งผาก ขอบตาที่ดำคล้ำ และตาที่มีแต่รอยแตกของเส้นเลือดฝอย


    "อาหาร..." เขาพูดพร้อมกับยื่นมือออกไปหากลุ่มคนที่มุงอยู่รอบๆตัวของเขา


    ชายคนนั้นยังไม่ทันยื่นมือออกไป ผู้คนก็หายวับไปจากบริเวณนั้นทันที


    "ขออาหารหน่อย..."


    แรงเฮือกสุดท้ายของเขาหมดไปแล้ว หน้าของเขาลดฮวบไปจูบกับพื้นทันที


    "ขอทีเถอะ...น้ำซักครึ่งหยดก็ยังดี" เขาพึมพำทั้งๆที่หน้ายังแนบกับพื้นอยู่ "ข้าวซักครึ่งเม็ดก็ได้..."


    ชายคนนั้นพึมพำขออาหารและน้ำด้วยความอดอยาก แต่อยู่ๆพลังของเขาก็กลับคืนมาอีกครั้ง


    "น้ำ!" เขาร้องขึ้นอย่างดีใจ พร้อมกับคว้าขวดน้ำที่แตะอยู่บนแก้มขึ้นไปดื่มอย่างกระหาย


    "ใจเย็นๆหน่อยครับคุณท่าน" ชายปริศนาผู้ที่เป็นเจ้าของขวดน้ำกล่าวขึ้นอย่างนอบน้อม "น้ำขวดนี้เป็นของท่านแล้ว ไม่มีใครแย่งไปหรอกครับ"


    ชายคนนั้นดื่มน้ำไปอีกอึก ก่อนจะปิดฝาของและกอดขวดน้ำเหมือนสมบัติล้ำค่าของตัวเอง ทั้งๆที่มันไม่ใช่ทั้งสองอย่างเลยด้วยซ้ำ


    "เจ้าคือใคร"


    ชายคนนั้นถามด้วยความสงสัย การที่มีคนให้น้ำดื่มยาจกแบบเขามันไม่ค่อยปกติเท่าไหร่


    "ถ้าท่านอยากรู้เรื่องของกระผม...ก็ตามกระผมมาสิครับ" ชายแปลกหน้าดึงหมวกลงมาปิดหน้า แล้วจึงหันหลังเดินออกไปจาก
    ซอกตึกอย่างสบายๆ แล้วจึงหยุดเดิน พร้อมกับหันหน้ามาพูดกับชายคนนั้น 


    "มากินข้าวเป็นเพื่อนกระผม เดี๋ยวท่านก็จะรู้เอง"


    ชายปริศนาก้าวเท้าเดินต่อ และเริ่มหายไปในฝูงชน


    "ระ...รอข้าด้วย!" 


    ชายหนุ่มร้องเรียกยั้งเอาไว้ พร้อมกับลุกขึ้นยืนวิ่งเข้าไปในฝูงชน โดยที่ยังกอดขวดน้ำไว้ในอ้อมอกอย่างหวงแหน...

     



    "เจ้าไม่กินอะไรหน่อยเหรอ"


    ชายหนุ่มเขมือบหมูปิ้งห้าไม้เข้าปากอย่างหิวโหย โดยที่ไม่สนใจเลยว่าคนรอบข้างเริ่มที่จะทำตาโตมองมาเพราะความตกใจเลยซักนิด


    ตอนนี้สีผิวของเขาเริ่มกลับมาเหมือนคนปกติแล้ว ที่ผู้คนรอบๆเขาตกใจเพราะความสามารถในการกินของเขา ไม่ใช่เพราะว่าเพิ่งจะเคยเห็นซอมบี้กินอาหารในร้านอาหาร


    "ไม่ล่ะ มื้อนี้เป็นของท่านแล้ว เชิญตามสบายเลยครับ"


    "ทั้งๆที่เจ้าบอกให้ข้ากินข้าวเป็นเพื่อนเนี่ยนะ"


    "เป็นเพื่อนฟังเรื่องที่กระผมจะเล่าไงขอรับ ถ้าท่านไม่มา'กินข้าวเป็นเพื่อน' แบบนั้นกระผมก็ต้องพูดคนเดียวสิครับ"


    ชายคนนั้นทำหน้างงๆ แต่ก็พยักหน้าแบบขอไปทีแล้วกินต่อ


    "ก่อนที่กระผมจะเริ่มเล่า..." ชายปริศนาเอามือประสานกัน พร้อมกับนั่งไขว้ขาอย่างสง่างาม


    "ท่านชื่อว่าอะไรหรือ"


    ชายคนนั้นวางหมูปิ้งชิ้นสุดท้ายลง พร้อมกับมองไปทางชายปริศนา


    "ข้าชื่อรีเวิร์ส..."

     

    [Reverse : Mission Zero (END)]

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×