คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ภาพสะท้อนในกระจก
แอนนาผลัายหนุ่มนอนหายลบนเีย เธอวาฝ่ามือเรียวเล็บนแผ่นอว้า สัมผัสโลมเล้าไปทั่วเรือนายที่ึแน่น้วยมวลมัล้าม ลูบลำอานาเื่อึ่ั้ระห่านอย่าแ็ร้าว้วยหัวใระทึ
ริมฝีปาอวบอิ่มเปล่เสียราออมาะที่รอบรอส่วนปลายบวมบานสีแ่ำ เธอพยายามห่อหุบวามยาวอเาให้ไ้มาที่สุ ลมหายใอุ่นร้อนที่เป่ารลบนเนินหัวหน่าวับเรือนผมเาามนุ่มสลวยที่พลิ้วปั้นาแ็แรทำใหู้เลียนแทบะลุ้มลั่
เธอูเลียเาเหมือนไอศรีมแท่โปร เร่เร้านวามเป็นายหลั่รินหยาระสันเหลวลื่นออมา
ูเลียนำรามลั่นในลำอเมื่อหิสาวเยิมรสาิอเา้วยวามเ็มอเ็มใ เามุศีรษะลไปใ้สะโพผาย ใ้เิามเหนือั้นทรมานเธอนเนื้อัวสั่นระริ ปลายลิ้นเนัแทรเ้าถอนออระทั่รูสาวถะถั่น้ำผึ้สวาทแล้ววัิวหาเลียไล้รสาิหวานรัวนอเธออย่าเอร็อร่อย
“ูเลียน...” แอนนาึ่หอบึ่รา นิ้วมือเรียวามที่ระับแ่นายแร่ลายาัน ร่าอรรสะเทิ้นสะท้านอย่า่านสุ
ูเลียนยับึ้นไปอยู่เหนือหิสาว ริยาอ่อนระทวยเย้ายวนอเธอทำให้เลือลมายรร์เือพล่าน้วยวาม้อาร
“อยาเห็นอนที่ผมสอใส่เ้าไปในัวุไหม”
“อยา่ะ” เธออบเสียแผ่ว
เาประอร่าอรรเอนอิหัวเีย ผิวพรราวนวลผุผ่ออเธอูามยิ่ึ้นเมื่ออยู่ท่ามลาแสไฟวอร์มไลท์เรือรอ สอาเรียวามถ่าว้าเผยให้เห็นใลา่ำเยิ้ม สีสันวามสาวสปลุเร้าไฟปรารถนาอสัว์เพศผู้ให้ยิ่ลุโน ลมหายใเาถี่ระั้น มือให่ประอปลายบานหยัเี่ยยี้เสรัเ่ ถูละเลผ่าร่อึ้นล พลาส่วนหัวหนาทู่มุเ้าสู่วามรัรึหวาน่ำอเธออย่าแ่ม้า
“โอ พระเ้า... ุแน่นมา” ายหนุ่มสะท้านเยือไปถึปลายเท้า วามรู้สึเมื่อสัมผัสนวลเนื้ออ่อนนุ่มที่โอบระับเาไว้อย่าแนบแน่นนั้นยอเยี่ยมเหนือินนาาร
“แอนนา... นี่รั้แรอุใ่ไหม” ูเลียนัฟันเลื่อนไหว้วยวามพยายาม ทุัหวะเบียเสียือวามทรมานที่มื่นหวานล้ำที่สุเท่าที่เาเยพานพบ
“ูบัน...”
แอนนาเอ่ยอ้อนวอน แทนารอบำถาม
เาโน้มัวเ้าหาเธอ แนบริมฝีปาผะผ่าวูบบยี้ลีบปาอวบอิ่มสั่นระริ่อนะ่อยๆ ผละออ สายาแผเผา้อมอบริเวที่ทัู้่สอผสาน ฝ่ามือหยาบให่ลูบไล้เล้าโลม้นาเรียวามให้เธอผ่อนลาย
“ผมทำุเ็บหรือเปล่า” ลมหายใเาหอบแระเสือายเ้าหาเธอ้วยวามเนิบ้า รอบ้านรายล้อม้วยระเาที่ส่อสะท้อนภาพเปลือยเปล่าเร้าอารม์อเาและเธอในมุมมอ่าๆ
“ไม่... ไม่เ็บ่ะ” แอนนาเอื้อมมือ้ายไปเาะไหล่หนา แอ่นเนินอวบอ้ารับท่อนเอ็นแ็ร้อนที่เบียเสียเ้าลึอย่าเ็มอเ็มใ เธออรัทรมานายหนุ่ม้วยรสสัมผัสหวามรัวนวนลั่าภายในวามสาวพอนุ่ม ลีบอูมุ่ม่ำลูบไล้แ่นายแร่ยาวที่เลื่อนไถลเ้าอออย่าวาบหวิว่อเนื่อ
อาาา... ูเลียนสูปารา้วยวามเสียว่านหฤหรรษ์เมื่อหัวหน่าวอทัู้่แนบสนิท เรือนร่าหนาหนัทาบทับเหนือร่าอวบอิ่มอรร เาหลับาลื่ม่ำับวามรู้สึปลื้มเปรมอารเป็นหนึ่เียวับหิสาว
แอนนาระหวัเรียวารอบเอวสอบอเา ฝ่ามือเล็ลูบไล้ทั่วแผ่นหลัว้า ริมฝีปาอวบอิ่มพร่ำวอนให้ายหนุ่มเิมเ็มเธอมาึ้น
เายับเปลี่ยนท่า นั่ร่อมท่อนาเรียวาม้า้ายอเธอเอาไว้และับอี้าพาเหนือบ่า านั้น็โ่บั้นท้ายระแทระทั้นเ้าหาเธออย่าุัน วามืรึ้มหรี่มอภาพารสอใส่สุสยิวอทัู้่
สีหน้าระหายหิวอูเลียนูเร่เรียมาึ้นยามที่เสือายฝัลึในวามสาว แอนนายสะโพอบสนอเาอย่าเสียว่าน ายหนุ่มระับเอวอิ่วอเธอเอาไว้แล้วเร่วามเร็ว...
เสียารเลื่อนไหวร่วมรัเร่าร้อนรุนแรึ้นทุที
แอนนาถึับรวราไม่เป็นภาษา ฝ่ามือเรียวามบั้นท้ายแร่ลเพื่อให้เนินหัวหน่าวอทัู้่แนบิัน ูเลียนรู้ว่าเธอใล้ะถึฝั่ฝันเ็มที เาัฟันโน้วเ้าลึว่าเิม ระแทระทั้นใส่เนินเนื้ออวบอูมแบบเร็วแรและถี่ยิบ ระทั่เธอหวีร้อและสั่นระริรอบแ่นายูัน
ูเลียนับท่อนาเรียวามอเธอหุบเ้าหาันโยที่สัส่วนให่ยาวยัฝัลึในวามสาว พยายามนิ่รอให้ัหวะมิบอะลอล
“ผมทำ่อไ้ไหม” เาถามเหมือนเรใแ่็ยบั้นท้ายึ้นแล้ว พลาันลำลึ์เบียลีบแมอวบ ้วัอัเ้าลึนนใ้ร่าสะุ้เฮือ
“อื๊ออ...” แอนนาัริมฝีปาล่า แอ่นโหนอูมามิวามแ็ร้อนอย่าอใไม่ไหว หน้าท้อราบเนียนแม่วเร็้วยวามวาบหวามทรมาน
“ุอบท่านี้ไหม” เาบีบยำเล้นลึสอเ้าลมลึอวบหยุ่นพร้อมับเสือายเ้าออในัวเธอ้วยวามเร็วเร้าเริใ แอนนาปรือเปลือาหนัอึ้มอสบาับายหนุ่ม สีหน้าระหายหิวอเาทำให้เธอรู้สึอ่อนไหวยิ่ว่าเิม
“มันีมา่ะ...” เสียเธอัแผ่วเหมือนระิบ มือสอ้ายุ้มผ้าปูเียเอาไว้แน่น พยายามเหนี่ยวรั้ไม่ให้ัวเอทะยานไปถึเส้นัย่อนเา ทว่าูเลียนั้ใะล่อลวให้หิสาวิบ่วเสน่ห์ เา้อารให้เธอำและถวิลหา่ำืนที่ทัู้่ร่วมรัันอย่าเผ็ร้อน
“แล้วถ้าแบบนี้...” เาใ้ท้อนิ้วหัวแม่มือหยอเอินเสรัเ่พร้อมับสอสวนเ้าออ แอนนาเม้มริมฝีปาเป็นเส้นร เธอหอบหายใถี่ระั้นเมื่อเาอย้ำวามยาวอย่าหนัหน่วล้ำลึึและเร่ัหวะปลุเร้าเร็วแรึ้น
ร่าอรรเร็ระุและรีร้อ้วยวามสุสม เธออรัเาแนบแน่น “ูเลียน... อให้ัน... พัหายใบ้าเถอะ่ะ” เสียพูปนหอบ
“ผมะอทนรอนว่าุพร้อม” เาหัวเราะในลำอ พลิัวลไปนอนหายอยู่ใ้ร่าอเธอ เมื่อเรียวแนที่โอบรอบเรือนายหนาลายออ
แอนนายันัวนั่ร่อมายหนุ่ม มอสบาับเาอย่าท้าทาย เธอันหัวเ่ายสะโพผายึ้นสูนรูเนื้อสาวสเป็นอิสระาอา
“ันอพั... แ่ะไม่เอาเปรียบุ” ร่าอรรไถล่ำลไปามท่อนาเพรียวยาวแ็แรอเา เธออบุมลำเื่อเอาไว้้วยสอมือแล้ว้มลไล้ปลายลิ้นบนเนื้อหนัผ่าวร้อนมันเลื่อมอเา
“โอ...” ูเลียนราระโหย พลาท้าวศอพยุร่าึ้นเพื่อ้อมอหิสาวใ้ปาับมือเรียวามมอบวามสุให้แ่เา
“อบแบบนี้ไหมะ” เธอเยหน้าึ้น วาหวานเื่อมสบผสานับสายาร้อนแร เรียวลิ้นเล็บาพลิ้วรัวบนรอยหยัอายหนุ่ม ่อนะรอบรอเาเอาไว้ในโพรแ้มและห่อริมฝีปาูเลียึ้นล...
“Fuck!” ูเลียนแผเสียสบถัลั่น ยับบั้นเอวระทั้นเ้าหาหิสาวอย่าทนไม่ไหว เาอยาไ้เธอมาว่านี้ อยาเ้าไปอยู่ในัวเธอทั้นา
เารั้ร่าอรรึ้นมานั่ร่อมเหนือหน้าัแล้ว่อปลายอาันเ้าไปในรูเนื้อสาวสนสุวามยาว แอนนาหายใหอบเมื่อายหนุ่มโน้วเ้าอออย่ารุนแรเร่เร้า น้ำผึ้สวาทไหลรินออมาาัวเธอ สาระเ็นเปียทั่วระหว่าาอทัู้่
เธอหอบราเสียระเส่า สายาเว้าวอน้อมอเาอย่าร้ออวามปรานี ทว่าูเลียนำลัมัวเมาอยู่ับอารม์เสียว่าน เาเร่วามเร็วนเธอหวีร้อและระุรัเป็นห้วถี่ ่อนะผละออาเธอเพื่อลไปยืนอยู่้าเีย านั้น็ับร่าอ่อนเปลี้ยนอนว่ำโ่โ้และเสือายเ้าหาเธอภายในัหวะเียว
“Ahh… you’re so hot” ูเลียนแหนศีรษะไป้าหลั เส้นเอ็นปูโปนบนลำอแร่ เาลั้นใถอนวามยาวแล้วผลัันเ้าลึสู่ัวเธอ้วยวามพยายามอันเื่อ้า ่อทาอบอุ่นับแน่นที่โอบระับรอบแ่นายให้วามรู้สึวาบหวามยอเยี่ยมนวิาแทบะหลุลอย
มือให่เอื้อมลไปล้อเล่นับเสรัเ่พร้อมับสอแทรเ้าลึในวามสาว เริ่มาเลื่อนไหวเนิบ้าเร่สู่วามเร่าร้อน ัหวะเร้าใึูให้แอนนาแอ่นสะโพอบสนอารรุรานอายหนุ่ม เธอท้าวศอทรัวเพื่อบเบียรูรัสัส่วนแ็ร้อนที่เสียบาร่อ
“เาะผมไว้แน่นๆ” ูเลียนบอให้เธอโอบแนรอบ้นอ ่อนะอุ้มร่าอรรยืนึ้นโยที่พวเพศอทัู้่ยัเื่อม่อัน
แอนนาถึับลืมหายใเมื่อายหนุ่มพาเธอมายืนอยู่หน้าระ ภาพสะท้อนอล่า่าทำให้เธอรู้สึรู้สมในเนื้อหนัอันเปลือยเปล่าอย่าแท้ริ ประสาทสัมผัสทั่วทั้สรรพา์อ่อนไหวอย่าน่าื่นระหน
“ูว่าุสวยเ็ี่แ่ไหน” เาระิบ้าใบหูอเธอ พลาับเรียวาทั้สอ้าถ่าว้านสุเหยียแล้วเสือายเ้าออในวามสาวอย่าเร่าร้อน
“อ๊ะ!! อ๊าาา...” แอนนาลั้นเสียรวราไว้ไม่ไหว เธอเร็แนที่เอื้อมไปโอบ้นอแร่า้านหลั สอเ้าอวบอัลมลึสั่นไหวไปับแรระทั้น ร่อรัรึถูุ้นเื่อ้วแทนแแะ
“You squeeze so tightly… I’m close” ายหนุ่มราน้ำเสียแหบพร่า เาอุ้มร่าอรรมานอนเยสะโพที่เีย ับท่อนาเรียวามั้ันแล้วันแ่นายเ้าหาเธอสุวามยาว โถมระแทอย่าหนัหน่วรัวเร็ว นระทั่เธอ้านทานวามหฤหรรษ์ไม่ไหว
อาาา... เสียำรามัลั่นในลำอแร่ เารีบถอนัวออ่อนะพวยพุ่าวรัาวุ่นใส่หน้าท้อราบเนียนอหิสาว
แม้ว่าบทรัเร่าร้อนอูเลียนะทำให้เธอสุสมอิ่มเอมสัแ่ไหน แ่แอนนา็ไม่ไ้บอื่อริับเา ่อนฟ้าสาเธอประทับรอยูบบนแ้มสาและไล่เาลับอย่าไม่ลัเล
ความคิดเห็น