คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : เชลยสาวสวย
บทที่ ๒ เลยสาวสวย
ทำไมวามฝันเวอร์ั่นนี้มันอำมหิโหร้ายและแปลประหลาว่าทุรั้? ไพลินลืนน้ำลายบรรเทาวามรู้สึแห้ผาในลำอ เธอเ้าใำพูมีเลศนัยอุนเพรับลูน้อหน้าหื่นามอเา
เธอทำไ้แ่เพียภาวนา ออย่าให้เาิพิเรนทร์ส่่อเธอไปให้พวทหาร ถึะเป็นวามฝัน็อย่าให้สถานาร์มันเลวร้ายไปว่านี้เลยนะ
แล้วเมื่อไหร่เธอะื่นะที
“ื่นไ้แล้ว! ื่น!” หิสาวเอามือบหน้าัวเอ้ายทีวาที รู้สึเ็บนานี้ยัไม่ื่นอีเหรอ หรือว่า... เธอะี่ใส่ที่นอนะเลยีไหม?
“ันปวท้อเบา ปวมานแทบทนไม่ไหวแล้ว”
วลีที่หลุออมาาปาหิสาว ทำเอาุนเพรรู้สึมึนหัวไปเลย เาแล้ัสีหน้าโหหื่น่มวันา แทนที่นาะหวาลัวและอ้อนวอนอวามเมา นาลับบหน้าัวเอและพูาไปนเรื่อ
“ท่านแม่ทัพ ้าออาสาพานาไปถ่ายเบาเอ”
นายเทือันอาสา แววาายัว่าำลัิไม่ื่อ แุ่นเพรทำเหมือนไม่รู้ไม่เห็นอะไรทั้สิ้น นายเทือเป็นพวสันานหยาบ้า ทว่ามีฝีมือ่อสู้เหนือผู้นนับร้อย อทัพำเป็น้อใ้นประเภทนี้ทำานสปร
“เอ็ไปเรียทหารรวมพล พวเราะเินทาลับ่ายันทันที”
“อรับ”
นายเทือลอบมอนามอย่าเสียาย แ่ไม่ล้าันาย
ุนเพรหันไปออำสั่ับไพลิน
“ลมาาเวียน”
อนที่หิสาวถลายผ้าิ่นเพื่อ้าว้ามรเวียน ุนเพรไ้เห็นวามาวอท่อนาเรียวเล็อนาแบบเ็มสอา แู่็รู้แล้วว่า เรือนร่าาวผ่อเป็นยอใยอนา้อนุ่มนิ่มมาแน่ๆ
พอหิสาว้มลและเนินออวบอัล้นออมาาอบสไบ ายหนุ่มที่เห็นภาพนั้น็เนื้อัวแ็ไปหม
ุนเพริว่า เาอาะห่าเหินเรื่อผู้หินานเินไประมั
“เวียนมันสู ่วยพยุันหน่อย”
ไพลินยื่นแนไปหาายหนุ่ม แ่ถูเาับ้อมือระาลมาาเวียน ทำให้ร่าอรรปลิวไประแทร่าหนาอย่าแร
ุนเพรลับเป็นฝ่ายใเสียเอ เาโอบหิสาวเอาไว้ในอ้อมอ้วยสัาิา พอไ้สัมผัสเรือนร่านุ่มนิ่มอนาหัวใายหนุ่มพลันเ้นแร ผิวอนานุ่มนวลเหมือนผิวทารและลิ่นายนา็หอมละมุนเหลือเิน เาไม่เยอผู้หินไหนแล้วรู้สึไม่อยาปล่อยแบบนี้
วาที่้อมอใบหน้าสวยหวาน ูเหม่อลอย
ไพลินลัเลอยู่รู่หนึ่ ่อนะเอ่ยถาม
“ัน้อไปถ่ายเบาที่ไหน”
ายหนุ่มเือบสำลัลมหายใัวเอ เาปล่อยร่าอรรที่อยู่ในอ้อมอทันที “เอ็... เอ็าม้ามา”
อนนีุ้นเพรเริ่มเ้าใวามรู้สึอหม่อมแ้วึ้นมาบ้าแล้ว เาที่เพิ่เห็นหน้าแม่หิาระเ แ่เพียรู่ยามสั้นๆ ยัแทบะวบุมสิัวเอไม่ไ้ หม่อมแ้วที่ไ้เ้าใล้ับนาบ่อยรั้ ้านทานเสน่ห์อนาไม่ไหว
ที่หลัพุ่มไม้
ไพลินี่ออมาสุแรเบ่ เธอี่ถึสอรอบ แ่็ยัอยู่ในวามฝัน...
_________๑๒๓๔๕๖๗๘๙_________
ความคิดเห็น