คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : สายฝนปนเหงื่อ
“เธออบมาสินะ --อรัวแบบนี้ เสร็ไปี่รั้ล่ะ”
มาร์ระาเสื้อั้นในอเธอลมาอใ้านทรวออวบอัแล้วบีบยำ้อนเนื้อาวนวลนุ่มหยุ่นอย่าไม่ออมแร พลอยมพูเนื้อัวอ่อนปวเปียลไปอบนม้านั่ แ่เาพลิร่าเธอนอนหายานั้น็ยาเรียวเล็้าหนึ่พาบนพนัพิ และล่วล้ำเ้าสู่วามสาวอย่าป่าเถื่อน
สายฝนปนับเหื่ออายหนุ่มหยลบนใบหน้าสวยหวาน พลอยมพูหลับาลเพราะไม่้อารเห็นอะไร เธอรัเียร่าายที่รู้สึ่านสุทั้ที่ถูเาระทำย่ำยี ทว่ามาร์ไม่ยอมให้เธอหลีหนีาวามริ เา้มลเอาริมฝีปาหนาบูบริมฝีปานุ่มนิ่มอพลอยมพู ใ้มือบีบแ้มนุ่มบัับให้เธอูบอบเาอย่าเอาแ่ใ
ริมฝีปาและฟันอทัู้่ระทบระทั่ันนไ้ลิ้มรสเลือ มาร์ยันศอ้าหนึ่พยุลำัวึ้นแล้วเร่วามเร็วแร้วยัหวะุันถี่ยิบ ราวับ้อารบยี้นใ้ร่าให้แหลละเอีย ระทั่ม้านั่ทำาหินอ่อนเลื่อนไปนับำแพึ แ่เรี่ยวแรอเา็เหมือนะไม่มีวันหม
พลอยมพูรู้สึไ้ว่าลีบเนื้ออเธอเห่อบวมและร้อนรุมเ้นุบๆ รัรอบวามอวบหนาอายหนุ่ม น้ำผึ้สวาทไหลเยิ้มออมาาัวเธอไม่าสาย
อาา... มาร์ส่เสียำรามในลำอ เมื่อลื่นแห่วามระสันแล่นปราไปทั่วร่า เาลึเ้าไปในวามสาวและเร็้าอยู่รู่หนึ่ ่อนะผละออาเธอโยที่ยัหอบหายใ
“ำเอาไว้ ถ้าันเห็นเธออ่อยผู้ายอีเมื่อไหร่ เธอะโนันัหนัว่านี้!”
เาทำราวับเธอไม่ใ่น...
พลอยมพูรู้สึเ็บปวไปทั้ใและาย ร่าบาลานลาม้านั่อย่าเื่อ้าและหยิบุั้นในที่หล่นอยู่บนพื้นมาสวม้วยมืออันสั่นเทา
เธออยาะายไปให้มันพ้นๆ แ่หาวามาย่วยให้ปัหาทุอย่าลี่ลายลไ้ เธอทำไปนานแล้ว
นอย่ามาร์วูไม่มีวันยอมยุิเรื่อนี้่ายๆ แน่นอน... เาสูเสียรอบรัวที่อบอุ่นไป ‘วาเนส่าวู ‘มาราอเาลายเป็นผู้ป่วยิเีย ถ้าพลอยมพู่าัวาย เหยื่อราย่อไปอาะลายเป็น ‘ภริา’ น้อสาวนเียวอเธอ ึ่มีอายุเพียสิบหปี
แม้ภริาะถูไ้รับารอุปาระารอบรัวใหม่และย้ายไปอยู่ที่อเมริา แ่มาร์วูมีเินและมีอิทธิพลล้นฟ้า ไม่ใ่เรื่อยาเลยสันั ถ้าหาเาะเอาัวภริามาทรมานเหมือนที่ทำับพลอยมพู
หลัา ‘พศิน’ พ่ออเธอล้มป่วยและเสียีวิในุ พลอยมพู็้อหาเินส่ัวเอเรียนหนัสือ และเธอถูมาร์วูใ้เินล่อหลอ โยาร้าเธอให้มาูแลนา ‘วาเนส่าวู' แม่อเาึ่เป็นผู้ป่วยิเีย
พลอยมพูหลุมรัมาร์ั้แ่แรเห็น ายหนุ่มทำีับเธอ เพื่อให้เธอหลายใและยอมเป็นอเา หลัาที่พลอยมพูเสียท่า เา็เปิเผยวามริว่า เา้อารให้เธอลิ้มรสาิอารถูหัหลัานที่ไว้ใ
ทั้หมนั้นเป็นเพียารแ้แ้น... ที่พ่ออเธอเยหัหลัพ่ออมาร์ และทำให้ีวิอมาร์และแม่อเาทุ์ทรมานเหมือนับนรทั้เป็น
______________________________
“ใรทำใหุ้อารม์เสียอีแล้วะ?” ‘อีโฮย็อน’ เป็นาราสาวสวยื่อัระับแถวหน้าในวารบันเทิเาหลีและเป็นแฟนสาวนล่าสุอมาร์วู
“ไม่มีอะไร ผมแ่เบื่อ” ายหนุ่มอบเลี่ย
แ่อีโฮย็อนูออว่ามาร์้อหุหิมาาโรพยาบาลแน่นอน และสาเหุ้อเป็นเ็สาวาวไทยื่อพลอยมพู ึ่เป็นนูแลแม่ที่นอนป่วยิเียอเาอีเ่นเย
อีโฮย็อนรู้ทุวามเลื่อนไหวภายในบ้านระูลวู เพราะหล่อนแอบ่ายเิน้อนโเพื่อิสินบนพ่อบ้านให่ ให้่วยเป็นหูเป็นาแทนหล่อนอีแร และอให้เา่วยสืบหาพื้นเพวามเป็นมาอพลอยมพู ระทั่ไ้รู้ว่ามาร์ับพลอยมพูมีระับวามสัมพันธ์เี่ยว้อัน ื้นลึอย่าไร...
“ถ้าอย่านั้น ันะทำใหุ้หายเบื่อเอ่ะ” าราสาวปลระุมเสื้อออทีละเม็้วยท่าทายั่วยวน
มาร์ำเลือมอหล่อน้วยหาา แล้วถอนหายใ เายอมรับว่าอีโฮย็อนเป็นผู้หิที่สวยสะุามา แ่เาไม่รู้สึอยาในัวหล่อนเลยสันิ
“วันนีุ้ลับไป่อนเถอะ ผมอยาพัผ่อน” เาลุึ้นาโฟา และเินออไปาห้อ ปล่อยให้หิสาวึ่ำลัร้อนรุ่ม ้ออยู่ในสภาพอารม์้าเิ่
ท่าทาหมาเมินเหมือนนาย้านอมาร์ ทำให้วามร้อนที่สุมอยู่้านล่าพุ่ปรี๊ึ้นสมอออีโฮย็อน แ่หล่อนไม่สามารถรีร้อระบายโทสะออมาไ้
าราสาวำหมัทุบลบนโฟาอย่าแ้นเือ “นัพลอยมพู! เพราะแนเียว! มาร์ถึไ้เย็นาับันแบบนี้”
ความคิดเห็น