เมียเชลยของท่านแม่ทัพ

บทนำ

(เกือบ)ทุกคืน... ที่ไพลินฝันเห็นตัวเองมีอะไรกับผู้ชายในยุคโบราณชื่อว่า ‘ขุนเพชร’ เขาเป็นชายหนุ่มวัยฉกรรจ์ที่มีรูปร่างสูงใหญ่กำยำ ผมหยักศก ผิวสีทองแดง

หน้าตาของเขาหล่อเหลา นัยน์ตาคม คิ้วเข้ม จมูกโดงเป็นสันมีเอกลักษณ์ ช่วงบ่าไหล่กว้างทรงพลังดูมีอำนาจน่ายำเกรง ช่วงแขนและขายาวแข็งแรง แผ่นท้องมีมัดกล้ามเป็นลูกลอนน่ามอง 

ขุนเพชรมีความต้องการสูงกว่าคนปกติ เขาหลงใหลเรือนร่างสะโอดสะองและผิวพรรณขาวผ่องของไพลิน เวลาที่ทั้งคู่ตัวติดกัน สีผิวทองแดงของชายหนุ่มจะตัดกับสีผิวขาวนวลของเธออย่างน่ามอง ถ้าคืนไหนเขาไม่ได้เอากับเธอ ขุนเพชรจะนอนไม่หลับ

และไม่ใช่เฉพาะตอนกลางคืน เมื่อไหร่ที่ชายหนุ่มรู้สึกอยากขึ้นมา ไพลินไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธ ขอเพียงสถานที่แห่งนั้นมีสิ่งกีดขวางพรางตาพอไม่ให้คนอื่นมองเห็นช่วงล่างเป็นถือว่าใช้ได้

ขุนเพชรมีพละกำลังมหาศาล หญิงสาวจึงไม่สามารถจะขัดขืน

ไพลินมองเห็นองชาตขนาดใหญ่ยาวและแข็งชูชันราวกับกระบองเหล็กของเขาแบบชัดเจนเต็มสองตา ชายหนุ่มควงมันทิ่มแทงใส่ความสาวของเธออย่างเมามัน ทั้งยังชอบสาธยายความรู้สึกลามกในยามเข้าด้ายเข้าเข็ม

เมื่อไหร่ที่ไพลินเห็นหน้าขุนเพชรในความฝัน เมื่อนั้นเธอต้องโดนเขาจับกดอยู่ร่ำไป และค่ำคืนนี้ ก็เช่นกัน...

๗๘๙๗๘๙๗๘๙๗๘๙๗๘๙๗๘๙๗๘๙๗๘๙

ตูมมม... ชายหนุ่มโยนร่างอรชรลงไปในน้ำแบบไม่มีการทะนุถนอม เขาถอดกางเกงออกจากวงขา แล้วกระโดดลงน้ำตามไปคว้าเธอเอาไว้

“ไอ้บ้า! ไอ้ป่าเถื่อน! ถ้าในน้ำมีตอจะทำยังไง!?” ไพลินรู้สึกเจ็บจุกและโกรธจนหน้าแดงไปหมด เธอเอามือฟาดใส่เขาพัลวัน

“หญิงแพศยาเยี่ยงเอ็งกลัวตอด้วยรึ เห็นหอบผ้าหนีผัวแล้ววิ่งตามชายชู้ไป ข้านึกว่าเอ็งชอบถูกตอเสียบเสียอีก”

เพี๊ยะ!!! เธอตบหน้าชายหนุ่มเต็มแรง จนศีรษะเขาเอียงไปด้านข้าง

ขุนเพชรคิดไม่ถึงว่าหญิงสาวจะกล้า เขากระชากร่างอรชรเข้ามาใกล้และมองนางด้วยสายตาโหดเหี้ยม ไม่เคยมีใครบังอาจหยามศักดิ์ศรีแม่ทัพใหญ่อย่างที่นางทำ

“เอ็งอยากตายใช่ไหม!?”

“แน่จริง ก็ฆ่าฉันเลยสิ!” ไพลินตวาดกลับอย่างเดือดดาลพอกัน ตอนนี้เธอรู้สึกสิ้นหวังเสียแล้ว ขุนเพชรคนนี้ไม่ได้เสน่หาเธอเหมือนกับขุนเพชรคนที่อยู่ในความฝัน 

เขาคิดว่าไพลินคือแม่หญิงการะเกด เขาจะย่ำยีเธอและส่งต่อไปให้พวกทหารในค่าย ถ้าหากต้องถูกกระทำเยี่ยงสัตว์เดรัจฉาน เธอขอตายไปเสียดีกว่า

“เอ็งท้าทายข้ารึ!?” 

ขุนเพชรโมโหหญิงสาวจนแทบจะบีบแขนของนางแหลกคามือ

“ใช่! ฉันท้า!” ไพลินเชิดหน้าเหมือนไม่เกรงกลัว

นัยน์ตาของชายหนุ่มวาวโรจน์ราวกับมีกองไฟลุกโชนอยู่ข้างใน เขาก้มลงจูบบดขยี้ริมฝีปากอวบอิ่ม ไม่สนใจว่าหญิงสาวจะดิ้นรนขัดขืนหรือพยายามทุบตีเขาอย่างไร แขนแข็งแรงข้างหนึ่งกอดรัดเอวคอดกิ่วเอาไว้และฉีกกระชากเสื้อผ้าออกจากร่างอรชร กระทั่งนางเหลือเพียงความล้อนจ้อนเหมือนกันกับเขา 

กลีบปากนุ่มถูกเขาบดขยี้อย่างไร้ปรานี หนวดเคราที่เสียดสีผิวบอบบางทำให้หญิงสาวแสบระคายจนน้ำตาไหล 

ขุนเพชรดูดขบริมฝีปากของนางแล้วแทรกลิ้นเข้ารุกรานตักตวงเอาความหวานอย่างช่ำชอง ฝ่ามือหยาบใหญ่ตะปบขยำเต้าขาวอวบและบีบเคล้นแบบไม่ออมแรง จนนวลเนื้อหนั่นนุ่มปลิ้นลนง่ามนิ้ว เขาบีบขยำเต้าขาวอึ๋มหนำใจแล้ว จึงเลื่อนฝ่ามือลูบผ่านหน้าท้องเนียนต่ำลงไปที่โหนกเนินอวบอูมไร้เส้นขน 

ความอวบอูมนุ่มนิ่มล้นฝ่ามือที่ได้สัมผัสยั่วยวนให้สยิวหัวใจ ขุนเพชรเหยียดนิ้วชี้กับนิ้วกลางแทรกเสียดระหว่างสองแคมแล้วถูไถเร่งเร้า กระทั่งได้ยินเสียงลมหายใจหอบกระเส่าของหญิงสาว ไออุ่นและหยาดชื้นที่เอ่อซึมนวลนางเร้าอารมณ์จนชายหนุ่มแทบจะคลั่งด้วยความอยาก

ขุนเพชร & ไพลิน