คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : ผิวกายแนบผิวกาย
เรมุสเป็นฝ่ายย้ายมานอนที่ห้อพัทาลอส ึ่ว้าวาสะวสบายว่าและมีห้ออาบน้ำส่วนัว แ่ารอยู่ร่วมัน สร้าวามอึอัให้แ่เ้าอห้อเิมอย่ายิ่ยวโยเพาะอนอาบน้ำ
ระหว่าที่ทาลอสยัแ่น้ำอุ่นอยู่ในบ่อหิน ายหนุ่ม็โผล่พรวพราเ้ามา
“ทำไมหรือ” เรมุสเลิิ้วสูแปลใที่เห็นเ้าายรูปามถลึาใส่
“้ายัอาบน้ำไม่เสร็” เายับนั่หลัร
“เราเป็นผู้าย้วยันทัู้่ มีอะไรทีู่ไม่เหมาะสมหรือ”
ไม่พูเปล่า แ่เรมุสยัถอผ้าแพรสีาวที่พันรอบสะโพสอบส่ให้ธีโอถือไว้ ายหนุ่มเอียศีรษะเหมือนรุ่นิแล้วร้อ ‘อ้อ’ ่อนออำสั่เ็หนุ่มรับใ้ส่วนัว
“แวนผ้าเ็ัวอ้าไว้ที่ราวาแล้วออไปะ เ้าายไม่้อารให้ใรเห็นอนที่เปลือยเปล่า”
ประโยสุท้ายเรมุสหันมาพูับเา้วยรอยยิ้มนุ่มนวลที่ทำให้ใบหน้าหล่อเหลามเ้มสว่าไสว เรือนร่าสูให่สมายาอันแ็แร่ราวโลหะสำรินั้นามวนะลึเสียนทาลอสหลเ้าสู่ภวั์และลืมสิ้นทุสิ่อย่า
เมื่อเรมุสหย่อนายลมา น้ำอุ่นในบ่อหินระเพื่อมเป็นระลอ ายหนุ่มมัวเออยู่ใ้ผืนน้ำ ่อน้านานว่าะโผล่ึ้นมาอีรั้ในสภาพที่เส้นผมเปียื้นทั้ศีรษะ
เสียหายใอเรมุสยัปิ หาแ่เป็นทาลอสที่หอบหายใเร็วผิปิ ้วยวามที่เาลั้นหายใรอถึสอรอบ
“เิอะไรึ้น ? เ้าหน้าแ เนื้อัวแไปหม”
ายหนุ่มเลื่อนไหวเ้ามาใล้ วาามอใบหน้าามอทาลอสรวมถึเรือนร่าเพรียวบาที่มอยู่ใ้น้ำอุ่นใสสะอา ึ่อนนี้มีสภาพแ็เหมือนหิน
“้า ้าสูไอน้ำมาไป”
นัยน์ามริบ้อมอเ้าายรูปาม รอยยิ้มุนปราบนใบหน้ามสันอเรมุส ูเหมือนเาไม่เื่อสิ่ที่ไ้ยิน
“เ้าอาะเป็นลม ้าวรอุ้มเ้าไปส่ที่เีย”
“ไม่! ไม่้อ ้าสบายี ไม่ไ้เป็นอะไร”
ทาลอสะโนโหวเหว พยายามผลัไสายหนาที่้อนร่าเปียเปลือยอนลุึ้นยืนอย่า่ายายราวหยิบ้อนัุปป้อนเ้าปา หาแ่ไม่สามารถัืน้านทานแรอมามายมหาศาลออีฝ่ายไ้เลย
“อยู่นิ่ๆ เถิ เห็นไหมว่าเ้าอ่อนเปลี้ยเพลียแรนาไหน”
เาหรืออ่อนเปลี้ยเพลียแร นที่อุ้มเา่าหาที่มีเรี่ยวแรปาน้าสารทั้โล ึไม่รู้สึรู้สาหรือสะุ้สะเทือนับารผลัันะบันศออนในอ้อมแน
ทาลอสเหลียวมอรอบาย เรว่าะมีใรอื่นมาเห็นภาพน่าอสูอน รู้สึ่อยยัั่ว ที่ทั้ห้อมีเพียเาและเรมุส
แ่เมื่อย้อนใร่รวูอีหน สถานภาพอนนี้วรมีบุลที่สามอยู่้วยน่าะปลอภัยมาว่า
“วา้าลบนเียและอย่าไ้ทำอะไรรุ่มร่ามับ้า... อย่าแม้แ่ะิ”
เรมุสหัวเราะเสียเบา หลุบามอ่ำ เยมมือเรียวที่วาทาบแผ่นอ ไล่เรื่อยไปามสัส่วนามวนมอำแหน่อื่นๆ เวียนวนมาหยุนิ่ที่วามเป็นบุรุษเพศอันเหยียยายูัน
“ูเหมือนว่า... ำพูอเ้า ะย้อนแยับวามปรารถนาทาาย”
นบ้าามเอ้ย! ทาลอสบฟันนรามนูนเป็นสัน เาเินอายระทั่ไม่รู้ว่าวรอบโ้ลับอย่าไรี อีทั้ไม่สามารถรับมือปิิริยาอบสนออันรุนแรที่มี่อสัมผัสแนบเนื้อ ึทำไ้เพียเบนสายาไปทาอื่น
เรมุสวาเ้าายลบนเียนอน้วยวามไม่เ็มใ เารั้ายออห่าเพียเล็น้อยเพื่อมอภาพอันเย้ายวนวนลุ่มหล
“น่าเสียายหา้อปล่อยอาเรือนร่าามอเ้า แ่้าะยินยอมเพื่อแลับารไ้ทำสิ่นี้”
วามื่นระหนทำให้ทาลอสหันลับมา หัวใอเาร่วหล่นลไปอยู่ที่้นเหว เมื่อเรมุสวยโอาสนั้นประบริมฝีปาเ้าับเา ทาลอสพยายามบ่ายหน้าหนี แ่ท้ายทอยถูฝ่ามือแ็แรรึไว้ ร่าายทุส่วนไร้อำนาและอยู่ภายใ้ารวบุมอร่าสูให่
อาารฮึฮัหายไป เมื่อผิวายแนบผิวาย สร้าระแสวามรู้สึวาบหวิวาบ่านที่ไม่มีมนุษย์เพศใสามารถ้านทานอำนาำฤษาอันหอมหวานเย้ายวน
เ้าายรูปามหลลืมัวไปับวามเพลินเพลินอารเบียบเ้าหาล้ามเนื้อที่แ็แร่แน่นึมาว่าและยอมเปิรับลิ้นอุ่นื้นที่สอแทรเ้ามาูื่มรสาินุ่มนวลในโพรปาอน
ฝ่ามือหนาอเรมุสเที่ยวท่อไปทั่วเรือนร่าามบนทุารานิ้วผิวเรียบเนียนึ่เป็นสีทอนวลใ้แสโมไฟ ใ้ปลายนิ้วีบยี้ยออที่หแ็เป็นไ้วยอารม์เสียว่าน เล้าโลมผ่านแผ่นหน้าท้อเรียบแน่น เลื่อนลมาทำวามุ้นเยับบั้นท้ายระับ
่อนะเลื่อนสู่ระหว่าา้านหน้า ระุ้นให้นใ้ร่าบิเร่าสั่นสะท้าน้วยไม่อาทานทนไฟัหาที่รุมเร้า
ายหนุ่มใ้ปลายยอวามเป็นบุรุษเพศึ่เลอะลื่นเมือใส้น เลี่ย-วนรอบลีบุหลาบอูมนุ่มื้น แล้ว่อยๆ สอนิ้วแทรเ้าสู่่อทารัรึอย่าระมัระวั
“อาา…”
ทาลอสแหนหน้ารวรา เปลือาหนัอึ้หรี่ปรือ วามรู้สึแปลบเสียวรทวารส่ผลให้อารม์รัวนเพิ่มทวีึ้น สะโพเพรียวแอ่นไหวเป็นัหวะ เ้าายรูปามส่เสียราไม่หยุ ระทั่นอนหายอ่อนปวเปีย ายสั่นระริสิ้นเรี่ยวแร
***อ่าน เลิฟีน่อใน Ebook นะะ^^
ความคิดเห็น