โครม!!!
เสียงท้องฟ้าครึมดังลั่นไปทั่วแข่งกับเสียงร้องของหญิงสาวคนหนึ่งที่ฟังดูทุกข์ทรมาณราวกับกำลังถูกเผาทั้งเป็น ทว่าในใจกลับเต็มไปด้วยความมุ่งมั่นท่ามกลางกลุ่มคนมากมายที่วิ่งว่อนเพื่อช่วยเหลือหญิงสาวคนนั้น
"พยายามเข้านะคะคุณผู้หญิง จะออกแล้วค่ะ เบ่งนะคะ ฮึบ!" หญิงสาวอีกคนก็เข้ามาแตะไหล่เบาๆ และพูดหวังให้กำลังใจแก่ผู้กำลังจะเป็นแม่คนในอีกไม่ช้า
"แงงงงง!!!" ในที่สุดเวลาก็ผ่านพ้นไปเสียงร้องของเด็กทารกก็ดังขึ้นทั่วห้อง ก่อนจะปรากฎร่างชายหนุ่มที่ดูวิตกกังวลแต่ก็ปิดความตื้นตันใจไว้ไม่มิด น้ำตาของเขาไหลออกมาด้วยความปลื้มปิติก่อนจะเข้าไปกอดภรรยาและลูกตัวน้อยของเขา...
"อดทนได้ดีมาก เมลิน่า เจ้าพักก่อนเถอะ ข้าจะดูแลลูกให้เอง" ชายหนุ่มส่งยิ้มให้ผู้เป็นภรรยา ก่อนจะหยอกล้อกับลูกที่พึ่งออกมาจากท้องของเมลิน่าไม่นานนัก
"ไม่ได้หรอกค่ะ ท่านอาร์ท ข้าต้องตั้งชื่อให้เจ้าตัวน้อยก่อน" เมลิน่าพูดออกมาด้วยน้ำเสียงเหนื่อยล้า ผู้เป็นสามีรู้ดีว่าภรรยาของตนจะไม่ยอมนอนจนกว่าจะได้ตั้งชื่อแน่ จึงเร่งให้นางตั้งชื่อให้ลูกคนแรกของครอบครัวทันที
"อาร์เธอร์ เขาเป็นลูกชาย โตมาต้องเข้มแข็งและอ่อนโยนเหมือนท่านเป็นแน่" ชายหนุ่มตกใจกับคำชมของเมลิน่าเล็กน้อย ก่อนจะรีบกล่อมให้ผู้เป็นภรรยารีบนอนพักผ่อน และปล่อยให้ทารกตัวน้อยได้นอนบนเปลที่เตรียมไว้เช่นกัน
"เตรียมตัวให้พร้อม..." เมื่อมั่นใจว่าทั้งสองหลับแล้ว อาร์ทหันไปสั่งเป็นสาวใช้ชุดเมดที่ทำความสะอาดสถานที่คลอดเสร็จสิ้นแล้ว และรีบเดินออกจากห้องไปโดยไม่ลืมคว้าดาบมือเดียวที่เป็นสองคมติดมาด้วย
"เจ้าค่ะ!!" ทางด้านสาวใช้เมื่อได้รับสั่งก็ไม่ปฏิเสธ ตอบกลับอย่างพร้อมเพรียง ก่อนจะรีบวิ่งไปโดยไม่มีอะไรติดมือ แต่ติดถุงน่องและชุดส่วนต่างๆ เต็มไปหมด ไม่ว่าจะมีด ดาวกระจายหรืออาวุธลับใดใดก็แล้วแต่จะสรรหาได้...
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น