Adventure Word Game. ผจญภัยเเดนเกมส์

ลำดับตอนที่ #3 : บ้านหลังใหม่2 : ผู้บุกรุก

'' อะไรมาหรอครับ ท่านโกสต์ '' ลูกน้องคนแแรกถามด้วยเสียงที่ทะเล้น

'' คนที่ตกลงมาจากหลุมมิติ ที่ผิดพลาดของข้าไง ซอมบริตส์ '' โกสต์พูดด้วยน้ำเสียงที่เยือกเย็น

'' คงจะน่าสนุกน่าดูเลยนะครับ '' ลูกน้องคนที่สองพูด

'' จินส์ เองกับ ข้า ลองไปดูกันไหม '' ซอมบริตส์ พูด

'' ไปดิ ซอมบริตส์ '' จินส์บอก พร้อมกับเดินมาหาโกสต์ หัวหน้าของพวกมัน

'' ท่านโกสต์ เดี๋ยวพวกผมจะดูหน้ามันจะได้ไหมครับ '' ซอมบริตส์พูด พร้อมกับมองหน้าจินส์ เป็นสัญญาณว่าไปกันเถอะ

'' เเล้วนำมาบอกข้านะ ซอมบริตส์เเละจินส์ '' โกสต์พูดพร้อมกับหายตัวไป

# โกสต์ ซอมบริตส์ เเละ จินส์ เป็นสกิลในเดอะซิมส์ จ้า #


* ที่บ้านของ มาร์ก เเละฟอร์ด *

'' สาวๆ ลงมาทานข้าวเร็วครับ '' มาร์กตะโกน ขึ้นไป

'' มาเร็วครับ วันนี้มี วาลเฟิลด้วยน่าา '' ฟอร์ดตะโกนตามไป

'' จ้าา '' เลม่อนตะโกนตอบ

'' ในพวกเรากินด้วยคนสิ มาร์ก ฟอร์ด '' ซอมบริตส์พูด เเล้วเดินเข้ามาในบ้านด้วยหน้าด้านๆ

'' พวกแก มาทำไมกัน '' ฟอร์ดพูด ด้วยน้ำเสียงที่เคียดเเค้น

'' อ่าวๆๆ อย่าเห่าสิ ฟอร์ด เรามาดูตัว คนที่หลงมิติมาน่ะ '' ซอมบริตส์ พูดด้วยเสียงเเละท่าทางทะเล้น

'' เป็นผู้หญิงด้วยน่ะ ซอมบริตส์ '' จินส์เสริม เพราะได้ยินเสียง

'' อย่าทำไรพวกเธอนะซอมบริตส์ เธอไม่เกียว '' ฟอร์ดพูดเเละพร้อมจะกระโจมเข้าใส่

'' เธอไม่เกียว เเต่เธอก็ตกมาจากหลุมของท่านโกสต์เราน้ะ '' จินส์บอก พร้อมกับเดินเข้ามานั่งโฟฟากับซอมบริตส์

'' คุยอะไรกันน่ะ '' นากิลงมา พร้อมกับติดกระดุมคอเสื้อ

'' สวยดีเเหะ เธอ '' จินส์พูดเบาๆ เเล้วเดินเข้าไปหา

'' แกเป็นใครน่ะ มาร์ก เขาเป็นใคร '' นากิถามด้วยท่าทางหวาดกลัว

'' เป็น '' มาร์กกำลังพูด เเต่ซอมบริตส์มาขัด

'' เป็นเพื่อนที่เคยทำงานที่เกียวกันน้ะ '' ซอมบริตส์พูดขัด

'' ขอให้พวกเราทานข้าวด้วยสิ '' จินส์พูด พร้อมพานากิไปนั่งโต๊ะ

'' เเต่พวกเรายังไม่ได้อนุญาติเลยนะ แกไม่มีสิทธิ์ '' ฟอร์ดบอกพร้อมกับชี้นิ้วไล่

'' อย่าใจร้ายหน่อยเลย ฟอร์ด เพื่อนรัก '' จินส์บอกพร้อมเอามือวางบนไหล่

'' ใครเพื่อนแกมิทราบ '' มาร์กบอกพร้อมปัดมือออก

'' เสียงโวยวายอะไรกันน่ะ ฟอร์ด มาร์ก นากิ '' ฉันเดินลงมาพร้อมหวีผม

'' ป่าวครับคุณผู้หญิง '' ซอมบริตส์พูดพร้อมเดินไปหา เลม่อน

'' พวกนายเป็น ? '' ฉันถาม

'' เป็นเพื่อนที่เคยรวมงานกัน '' ซอมบริตส์พูดพร้อมตักข้าวใส่ปาก

'' พวกนายเหมือน จินนี้กับ ซอมบี้เลย '' นากิพูด เเต่ยังมีท่าทางระเเวง

'' ก็พวกเราเป็นไง '' จินส์บอก

'' เเล้วพวกนายมาที่นี่ทำไม '' ฉันถามเพราะดูท่าทางไม่น่าไว้ใจสักเท่าไหร่

'' มาเยียมเพื่อนเก่าน่ะ '' จินส์บอก

'' ไปทำงานกับเราไหม คุณผู็หญิง '' ซอมบริสต์พูดลอยๆ

'' พวกนายไม่มีสิทธิ์ พาผู้หญิงของฉันไป '' มาร์กพูด 

'' ผู้หญิงของนายงั้นหรอ '' ซอมบริตส์พูด

'' คนไหนล่ะ '' จินส์พูด

' ทำไมรู้สึกลุ้นแบบนี้น่ะ ทั้งๆที่เราก็ไม่ได้ชอบมันสักหน่อย ' ฉันแอบคิดเล็กน้อย

' ต้องเป็นฉันสิ ฉันนิ ฉันสนิทกับนายที่สุกน่ะ มาร์ก ' นากิคิด

'' พูดสิมาร์ก '' ซอมบริตส์ ขยั่นขยอ

'' เป็นเพื่อนผู้หญิง ของฉัน '' มาร์กพูด

'' อ๋อ เพื่อน เเค่เพื่อน '' จินส์พูด

'' พวกนายออกไปได้เเล้ว เเล้วอย่ามาที่นี่อีก ที่นี่ไม่ต้อนรับแก '' ฟอร์ดพูดพร้อมชี้ไปทางประตูเพื่อไล่ออกไป

'' ฟอร์ด พวกเขาเป็นใครเเล้ว งานอะไร '' เลม่อนถาม

'' อย่าไปกับมันน่ะเลม่อน '' ฟอร์ดบอก

'' งานอะไรนั้นมันไม่มีหรอก '' มาร์กบอก

'' เเล้วมันมาทำไมกัน '' นากิถาม

'' มันจะพาเธอไปหาเจ้านายมัน '' มาร์กตอบ

'' โกสต์ '' ฟอร์ดพูด

-----------------------------------------------------------------------------

'' ผู้หญิงของนายนั้นหรอ '' ซอมบริตส์พูด พร้อมกับคิดไปลางๆ

'' ฉันเริ่มจะชอบสะเเล้วสิ '' จินส์บอกพร้อมกับยิ้มลอยๆ

'' นากิ ใช่ไหมล่ะ  '' ซอมบริตส์พูด

'' ใช่ '' จินส์ตอบ พร้อมมองไปทางบ้านของมาร์กเเละ ฟอร์ด

'' ฉันก็ด้วย  เธอต้องเป็นของฉันเท่านั้น เลม่อน '' ซอมบริตส์พูดด้วยท่าทางจริงจัง

'' นำข่สวไปบอกกัน '' จินส์บอก

'' กลับไปหาท่านโกสต์ กัน '' ซอมบริตส์บอก

-----------------------------------------------------------------------------

'' นั้นพวกเราไป ซื้อของกันดีกว่า '' ฉันพูดเเละเดินไปที่ประตู เพื่อไปสูดอากาศข้างนอก

'' โอเคร เเต่เราจะเปลียน  '' มาร์กพูด พร้อมคิด

'' ใช่ เลม่อนเธอไปกับฉัน '' ฟอร์ดพูดพร้อมเดินไปหาเลม่อนที่รออยู่หน้าประตู

'' ทำไมเลม่อนต้องไปกับนาย ด้วยฟอร์ด '' มาร์กถามแบบไม่พอใจ

'' นายเเหละไปกับนากิ นายจำทางไปร้านไม่ได้ไม่ใช่รึ '' ฟอร์ดบอกพร้อมเดินไป

'' ไปกันเถอะค่ะ มาร์ก '' นากิพูดพร้อมยิ้ม

' จริงๆเราอยากไปกับ นากิ เเต่ ... '

'' นี่ๆๆ ฟอร์ด เราว่า เรารู้สึกดีเพื่อนนาย อ่ะ นายช่วยเราหน่อยนะ ''

'' ไอ่มาร์ก อ่ะน่ะ ได้สิเดี๋ยวช่วยเธอ ''

'' ขอบใจน้ะ เธอนิ เป็นเพื่อนต่างมิติที่ดีที่สุดเลย ''

'' คิดอะไรอยู่หรอ ฟอร์ด '' ฉันถาม เพราะเห็นเขาเงียบมานาน

'' ป่าวๆๆ ไม่มีไรหรอก '' ฟอร์ดบอก เเละถอนหายใจเบาๆ

'' เธอชอบ นากิ ใช่ไหม '' ฉันถาม เพราะเธอดูท่าทางเวลาฟอร์ดมองนากิออก

'' มันนี่ เเรด จริง มาที่นี้ยังไม่ทันไร ชอบ ไปทั่วเลย '' ฉันพูดแบบไม่สบอารมเป็นอย่างมาก

'' เรื่องที่เกิดมันก็เเย่พอเเล้วมันกลับไม่ สะทกสะท้าน อะไรเลย '' ฉันบ่นยาว

'' มันนิ มีเเต่ฉันเท่านั้นเเหละที่ทนนิสัยมันได้ '' ฉันพูดพร้อมทำหน้าไม่สบอารมณ์ อย่างเเรง

'' อย่าไปว่า นากิเลย เลม่อน ใจเย็นหน่อยสิ นั้นเพ่อนเธอน่ะ '' ฟอร์ดสยบ

'' เเต่มันนิ โอ้ยย จริงๆเลย !! ขอโทษน้ะ ! ฟอร์ด '' ฉันพูดเเล้วทำหน้าบูด

'' ถึงเเล้วล่ะ เลม่อน  '' ฟอร์ดพูด พรางชี้ไปในร้าน 

ในร้านมีสภาพที่ไม่เหมือนข้างน้อง ทำด้วยไม้ทั้งหลัง คนขายก็เป็นเเม่มด เเละมีหลังสืออยู่เต็มในชั้นเเละดูน่ากลัว เเต่ก็ดูลึกลับน่าค้นหา
 
'' พี่ค่ะ มีตำรา อะไรบ้างค่ะ '' ฉันถามเเม่ค้า

'' มี ปรุงยา เเละ ฯลฯ '' เเม่ค่าเล่ามา เเต่ไม่มีที่เราต้องการ เพื่อไม่ให้เสียมารทยาท เราซื้อตำราการท่องคาถามา

'' ไม่มีที่เราต้องการเลยฟอร์ด '' ฉันพูดพรางทำหน้าเคลียด

'' อย่าท้อเลย เลม่อน สู้ๆ '' ฟอร์ดพูดพร้อมยิ้มเเล้วชูสองนิ้ว 

'' ขอบใจนะ ฟอร์ด '' ฉันพูดพร้อม ถอนหายใจเล็กน้อย

'' ใช่ เลม่อน ที่รัก ถ้ากลับไม่ได้ก็อยู่กับเราได้น้ะ '' ซอมบริตส์เดินเข้ามาพร้อมกับโอบไหล่

'' นี่ แกไม่มีสิทธิ์มาจับ ตัวฉันน่ะ '' ฉันวีนใส่เเล้วปัดมือออก

'' นาย มาทำไมอีก '' ฟอร์ดถามพร้อมกับพลักซอมบริตส์ออก

'' มาเอาตัวเธอไปน่ะสิ '' ซอมบริตส์พูดพร้อมกับจับเเขนเธอ ! เเล้วกระซากไป

------------------------------------------------------------------------

เดี๋ยวจะอัพลงเรื่อยๆน่ะ ช่วยเป็นกำลังใจด้วยน้่ะค่ะ ผิดตรงไหนคอมมเม้นบอกน่ะค่ะ