คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Brutal : Chapter1 (100%)
Brutal
chapter 1
เช้าวันใหม่ เซฮุนเดินออกจากห้องนอนมายังห้องครัว เพื่อรอทานอาหารเช้า แต่ก็สังเกตเห็นอาการผิดปกติของน้องสาวตัวเอง ตาแดงๆนั่น ให้ทายว่าต้องผ่านการร้องไห้มาทั้งคืนแน่ๆ
“ซอเป็นอะไร?”
คนถูกถามแทบสะดุ้ง มือบางที่ถือนช้อนเตรียมตักอาหารเข้าปาก ร่วงหล่นไปทันที
“เปล่าค่ะ ซอไม่ได้เป็นอะไร”
“อย่ามาโกหกพี่ บอกมาเดี๋ยวนี้ว่าเกิดอะไรขึ้น!! ”
เซฮุนสตาร์ทรถพุ่งออกจากบ้านหลังสวยเพียงแค่ได้ยินคำบอกเล่าจากน้องสาวว่าเมื่อคืนเธอและคริสมีนัดทานข้าวนอกบ้าน ซอฮยอนเองได้แต่ตัวเรียบร้อยรอให้คริสมารับ แต่แล้วเขาก็กลับยกเลิกกะทันหันแบบไม่ทันได้ตั้งตัว ทำให้เธอรู้สึกน้อยใจ ร้องไห้ทั้งคืน
เหตุผลก็ไม่มี มันจะกะทันหันอะไรขนาดนั้น
เซฮุนขับรถตามไปสถานที่ที่เขาเคยให้คนไปสืบเกี่ยวกับคริส แต่กลับไม่มีซักที่ จนเหลือที่สุดท้าย ที่ๆเขาคิดไม่ถึง บ้านของเลขาคนสวย
เจสสิก้าจ้องมองใบหน้าคริสในยามหลับ เขาเหมือนเพบุตรดีๆนี่เอง ใบหน้าที่หล่อคมจนผู้หญิงหลายๆคนหลงใหล รวมถึงร่างกายที่แข็งแรงสมส่วน และหน้าที่การงานที่เพียบพร้อม คิดแล้วก็อดอิจฉาซอฮยอนไม่ได้จริงๆ
“ผมมีความสุขจัง” ปากก็ขยับพูด แต่ดวงตาก็ยังปิดสนิท ท่อนแขนใหญ่พาดไว้บนช่วงเอวของร่างบางแล้วโอบรัดเข้าประชิดตัว ตอนนี้ใบหน้าของเธอซุกเข้ากับแผงอกคริสเต็มๆ
“ปล่อยเถอะ ฉันหายใจไม่ออก”
“สิก้า… ผมรักคุณ” เขายังคงพร่ำเพ้อคำนี้ไม่หาย ตั้งแต่เมื่อคืน
เมื่อคืนนี้ระหว่างที่ครึ่งหลับครึ่งตื่น จู่ๆคริสก็บุกเข้ามาที่บ้านเธอ จนเธอตกใจ พยายามไล่เขาให้กลับ แต่เขาก็ไม่ยอม ดื้อดึงจะขอนอนกอดเธอเป็นครั้งสุดท้ายก่อนจะเลิกยุ่งกันแบบจริงๆจังๆ และเจสสิก้าเองก็คงปฏิเสธความรู้สึกดีๆของคริสไม่ได้
เสียงเรียกเข้าจากโทรศัพท์คริสดังขึ้น คริสลุกพรวดพราดขึ้นมาจากเตียง กดรับอย่างไม่รอช้า
“ครับ ซอ อืม…ผมขอโทษเรื่องเมื่อคืนด้วยนะ แล้วจะรีบไปหาครับ”
คำพูดในโทรศัพท์ทำให้เจสสิก้ารู้ว่าถึงเวลาที่คริสต้องไปแล้ว และก็ใช่จริงๆ ร่างสูงหันมาหาเธอ จูบที่ขมับเบาๆ ก่อนวิ่งหายเข้าไปในห้องน้ำ ในขณะที่เธอยังนั่งอยู่บนเตียง
คริสออกมาจากห้องน้ำก็ยังเห็นเจสสิก้านั่งอยู่
“ผมต้องไปแล้วนะ”
“อืม…”
คริสเดินจากไปแล้ว ไม่มีคำพูดซึ้งๆสั่งลาซักคำ มีเพียงท่าทีกระวนกาะวายและเร่งรีบของเขา
เจสสิก้าค่อยๆเดินเข้าไปในห้องน้ำ นั่งกอดเข่าอยู่ที่พื้น ร้องไห้ออกมาอย่างเสียใจออกมา พร้อมกับน้ำจากฝักบัวที่ไหลรินลงมาภาวนาอยากให้มันเช็ดความความเจ็บปวดจากกายและใจ เธอรักคริสนั่นคือสิ่งที่ปฏิเสธไม่ได้ ทั้งๆที่ตัวเธอเองเป็นคนผลักไสเขาออกไปแท้ๆ
ขาเรียวก้าวออกจากห้องน้ำ แต่ก็ต้องสั่นจนยกก้าวต่อไปไม่ได้เมื่อเจอใครบางคนนั่งอยู่บนเตียงแคบ แล้วส่งยิ้มมาให้เธอ ทว่ารอยยิ้มนั่น มันแทบฆ่าเธอตายทั้งเป็น
“สวัสดีครับ คุณเลขา”
……………..30%......................
“เมื่อคืนท่าจะจัดหนักนะครับ” สายตาเซฮุนจ้องมองไปบนผ้าปูที่นอนที่ยับยู่ยี่ เขากำลังเข้าใจผิดว่าคริสและเธอมีอะไรกัน
“ฉันเปล่านะคะ” เจสสิก้าพยายามปฏิเสธ ขาเรียวก็ก้าวไม่ออก ทำได้แค่เพียงยืนสั่นอยู่อย่างนั้น จนเซฮุนเดินเข้ามาใกล้ แล้วกระชากเธอเข้าหาตัวเอง จนเกรงว่าผ้าขนหนูที่เธอพันตัวอยู่มันจะหลุดออก
“ยังจะมาปฏิเสธอีก ได้กันไปกี่ครั้งแล้วล่ะ”
“มันไม่ใช่อย่างที่คุณคิดจริงๆนะคะ”
“ปากแข็ง…แต่ช่างเถอะเรื่องนั่นผมไม่สนใจหรอก ผมสนแต่ว่า คุณก็น่าจะรู้ว่าเขากำลังจะเป็นสามีของน้องผม แต่นี่มันอะไร? ตอบผมมา?” เซฮุนตะโกนใส่เจสสิก้าจนเธอตัวสั่นไปหมด
“ฉันยอมรับค่ะว่าฉันคบกับคริส แต่เราเลิกกันแล้ว เมื่อรู้ว่าเขากำลังจะแต่งงานกับคุณซอฮยอน”
“เหรอ…แล้วเรื่องเมื่อคืนล่ะ คุณรู้อะไรมั๊ยระหว่างที่พวกคุณมีความสุขกัน น้องสาวผมร้องไห้หนักขนาดไหน”
“ฉันขอโทษค่ะ…ฉันไม่รู้ ” เจสสิก้าตอบเสียงเศร้า เธอไม่รู้อะไรจริงๆ แต่เขาก็เหมือนกับว่าจะพยายามเอาความผิดมาลงที่เธอคนเดียว
ร่างบางเริ่มรู้สึกเจ็บปวดช่วงเอว เขารัดแน่นจนร่างกายส่วนหน้าแนบชิดกับอกแกร่งเขา อาการเห่อร้อนเริ่มลามไปที่แก้มเนียนทั้งสอง
“โอ๊ย!!”
เจสสิก้าล้มกระแทกไปกับพื้นเมื่อถูกเซฮุนผลักให้ล้ม เธอรีบกระชับผ้าขนหนูไว้แน่น กลัวมันจะหลุดร่วงลงไปจากร่างกาย
“ทำมาเป็นหวงตัว เธอมันก็ผู้หญิงร่านดีๆนี่เอง ทำยังไงถึงให้ไอ้คริสมันหลงหัวปรักหัวปรำได้ล่ะ”
“ฉันไม่ใช่ผู้หญิงแบบที่คุณกล่าวหานะ ถ้าคุณจะด่าฉันอย่างนี้ ไล่ฉันออกดีว่า”
“ง่ายไปมั้งครับคุณเลขาคนสวย ผมไม่คิดจะคิดจะไล่คุณออกหรอก หรือถ้าคุณคิดจะลาออก เก็บความคิดนั้นไปได้เลย เพราะผมไม่อนุญาติ เข้าใจตรงกันนะครับ”
เซฮุนนั่งยองๆลงตรงหน้าของหญิงสาว มือหนาจับคางมนบีบอย่างแรง สายตาเริ่มไล้ลงมาบริเวณอกอิ่มที่ทะลักออกมาจากผ้าขนหนูผืนเล็ก ผิวขาวๆ น่าลูบไล้ ที่เขาไม่ได้เห็นตอนเวลาทำงาน เรียวขาน่าสัมผัสนั่นอีก เซฮุนเผลอกลืนน้ำลายแบบไม่รู้ตัว
เพราะอย่างนี้รึเปล่า ไอ้คริสถึงหลงผู้หญิงคนนี้
เซฮุนโน้มหน้าเข้าไปใกล้ๆ เหมือนมีแรงดึงดูด ลมหายใจที่ผ่อนออกมาไม่สม่ำเสมอของเจสสิก้ากำลังรดรินอยู่บนใบหน้าหล่อ หน้าอกกระเพื่อมขึ้นลง ตอนนี้เธออยู่ในสถานการณ์อันตรายเกินไป
เพียงนิดเดียวริมฝีปากก็จะแตะกันแล้ว เซฮุนกลับหยุดชะงักการะกระทำนี้ไว้
ต้องยอมรับว่าผู้หญิงคนนี้มีแรงดึงดูดมากจริงๆ มากซะจนเขาแทบควบคุมตัวเองไม่อยู่
“หึ!!” เซฮุนรีบลุกขึ้นก่อนจะคิดอะไรไปมากกว่านี้ ก้าวเท้ายาวๆ ออกจากออกจากบ้านหลังนี้ไป
ทำอย่างนี้ฆ่ากันให้ตายเลยดีกว่ามั๊ย? เธอจะทำหน้ายังไงเวลาเจอเขาที่ทำงาน
“พี่สิก้า” เสียงเรียกเล็กๆจากเด็กข้างบ้านที่อยู่ๆก็โผล่เข้ามาแบบไม่ทันตั้งตัว แถมเขายังมาเจอในสภาพนี้อีก
“เอ่อ…ผมขอโทษครับพี่”
“แบคไปรอพี่ข้างนอกก่อนนะ”
“ครับ”
บยอน แบคฮยอน หนุ่มน้อยข้างบ้านที่มาพร้อมกับความสดใส รอยยิ้มของเขาเปรียบเหมือนดวงอาทิตย์ที่แสนอบอุ่น และมักจะได้เห็นเสมอ ไม่ว่าจะเกิดเรื่องอะไรขึ้นก็ตาม จะเศร้าแค่ไหน เขาก็ยิ้มได้ แบคฮยอนเป็นเพื่อนบ้านเจสสิก้ามาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว เพราะครอบครัวของเธอก็อยู่ต่างเมือง ทำให้เธอต้องอาศัยอยู่ที่นี่ แต่บ้านของหนุ่มน้อยก็ถือว่าหลังใหญ่กว่าเธอพอสมควร และดูท่าว่าจะเป็นครอบครัวที่อบอุ่นเอามากๆ
แบคฮยอนเป็นเด็กหนุ่มที่น่ารัก เขาเปรียบเสมือนน้องชายของเธอ ชอบมีเรื่องต่างๆมาปรึกษามาเล่าให้ฟังอยู่บ่อยๆ ต้องยอมรับว่าใครก็ตามที่อยู่ใกล้เขาต้องตกหลุมรักทันที
“ผมเห็นผู้ชายแปลกๆออกจากบ้านพี่น่ะ ก็เลยรีบเข้ามาดู แล้วทำไมพี่ไม่ล็อคประตูหน้าบ้าน”
“เขาเป็นเจ้านายพี่น่ะ”
เจสสิก้าตอบ คิดตามคำพูดของหนุ่มน้อย เซฮุนคงจะเข้ามาตอนที่คริสออกไปสินะ
“เจ้านายพี่น่ากลัวจัง เอ้อ…แล้ววันนี้วันหยุด พี่สิก้าจะไปไหนมั๊ย”
“วันหยุด”
เธอลืมไปซะสนิทเลยว่าวันนี้มันเป็นวันหยุด อย่างน้อยก็ทำให้เธอไม่ได้เจอหน้าเซฮุนหนึ่งวันเต็มๆ ไม่นับเมื่อครู่นี้
แบคฮยอนพาพี่สาวข้างบ้านมาที่มหาวิทยาลัยที่เขากำลังศึกษาอยู่ นี่ก็เป็นปีสุดท้ายพอดี ความฝันของเขา คือการที่จะเป็นนักร้องชื่อดัง
แต่เด็กคนนี้บางทีก็มีความคิดอะไรแปลกๆ เขาชอบจะมาย้ำเธออยู่เสมอ ว่าถ้าเขาเป็นนักร้อง เธอจะต้องลาออกจากการเป็นเลขามาเป็นผู้จัดการส่วนตัวให้เขาแทน และแบคฮยอนก็ทำให้เจสสิก้าลืมเรื่องเมื่อเช้าไปซะสนิท เขาเหมือนเป็นยาที่ช่วยบรรเทาความเจ็บปวดให้หายไป
“พาพี่มาทำอะไรเหรอ?”
“มาดูผมซ้อมร้องเพลง”
“แล้วลากพี่มาเนี่ยนะ”
“อืม…ก็ไม่อยากเห็นพี่นั่งเหงาอยู่บ้านคนเดียวนิ มาดูผมร้องเพลงดีกว่า”
เจสสิก้ารู้จักเพื่อนๆของแบคฮยอนดี และพวกเขาก็เคารพเจสสิก้ามาก
ร่างบางจับจ้องเก้าอี้หน้าเวที รอให้พวกหนุ่มๆขึ้นร้องเพลง และก็ไม่เคยผิดหวัง เมื่อใดที่พวกเขาขับร้องเพลง เจสสิก้าก็เคลิ้มทุกที
วันแต่งงานเข้ามาใกล้ขึ้นเรื่อยๆ หลังจากเมื่อวานเขาได้พากันไปลองชุด วันนี้ก็ต้องไปดูสถานที่จัดงาน คริสมีหน้าที่เดินตาม ส่วนเรื่องต่างๆ ซอฮยอนจัดการเอง
“พี่ฮุน!!”
“พี่มาตรวจดูเฉยๆน่ะ อยากเห็นว่าสถานที่แต่งงานจะเป็นยังไง”
“ค่ะ…”
เซฮุนไม่ได้มองน้องสาวตัวเองหรอก แต่สายตาจดจ้องอยู่กับใบหน้าหล่อของผู้ชายอีกคน
“ฉันมีเรื่องจะคุยกับนาย”
“คิดว่าฉันโง่จนไม่รู้เรื่องของนายกับเลขาฉันเลยหรือไง?”
“นี่แก…อย่าทำอะไรสิก้านะ” คริสพูดออกมาด้วยความตกใจ เขารู้ดีว่าเซฮุนเป็นคนยังไง แล้วถ้าเขารู้แบบนี้แล้ว เจสสิก้าจะเป็นอะไรมั๊ย
“ทำไม? หวงกันมากเลยเหรอ” เอ่ยเสียงออกมาอย่างเรียบเย็น แต่คนฟังกลับรู้สึกขนลุก
คริสจ้องมองดูอีกคนอย่างไม่รู้จะอธิบายยังไง รู้สึกหน้าชาไปชั่วขณะที่เขาทำน้องสาวเซฮุนท้องก็นับว่าหนักแล้ว แล้วนี่เขายังมารู้ว่าแอบคบกับเจสสิก้าอีก ตายๆๆ เซฮุนเป็นคนที่น่ากลัวจริงๆ คริสอยากถามเหลือเกินว่ามีอะไรที่ผู้ชายคนนี้ไม่รู้บ้างมั๊ย?
“นายน่ะควรสนใจซอให้มากๆ อย่าทำเธอเสียใจ”
“ส่วนผู้หญิงอย่างเจสสิก้าน่ะ ต้องเจอกับฉัน”
ขอบคุณนะคะที่แวะเข้ามาอ่าน
เพราะเราไม่ค่อยมั่นใจกับเรื่องนี้เลย
ตอนแรกคิดว่าจะไม่แต่งต่อแล้วววว 555
เพราะแต่งไปแล้วรู้สึกเนื้อเรื่องมันดูเวิ่นเว้อไงก็ไม่รู้
อันที่จริงก็เวิ่นเว้อทุกเรื่องอะนะ
22/12/13
ขอโทษและก็ขอบคุณทุกคนจริงๆนะ
ไม่ต้องห่วงนะ เค้าแต่งต่ออยู่แล้ว แต่ตอนนั้นมันสมองไม่แล่น ก็เลยบ่น555
แต่รับได้ใช่มั๊ยถ้าจะมีหลายพี (ถอนคำพูดจากหน้าบทความที่ว่าจะไม่มีหลายพี)
หนูแบคโผล่มาละ ส่วนตอนนี้ฮุนยังเบาะๆ ยังไม่ทำอะไรหรอก
แต่ตอนนหน้าน่ะไม่แน่
รอกันหน่อยนะ ถ้าอาทิตย์หน้าว่างจะมาอัพ
ช่วงนี้สอบด้วย ขอตัวอ่านหนังสือแป๊บ จุ๊บ
รักรีดทุกคนค้า
CRY .q
ความคิดเห็น