อัศวินไร้นาม

m.tokiya

สวัสดีตอนเช้าๆครับ><
ผมขอแนะนำัตัวเองก่อนนะครับ  ผมนั้นชื่อไร้นาม(แล้วมันจะบอกทำไมฟระ= =":คนรออ่าน)ผมขอบอกไว้ก่อนเลยนะครับว่าเรื่องนี้ดอง!~(แล้วจาแต่งทำมั้ย?= =*:คนรออ่าน)
บุกได้!

          เสียงคำสั่งดังลั่น ทั่วสนามรบ เบื้องหน้าของเหล่าทหารเป็นกำแพงเมืองสูง มีพลธนูหลายนายอยู่บนกำแพงสูงเป็นเมตรๆ

          เตรียมยิงได้!!!

          เสียงคำสั่งบนกำแพง ดังไม่แพ้ข้างล่างที่มีทหารอยู่เป็นพันๆนาย และเสียงลูกธนูที่แหวกอากาศ พุ่งลงไปโจมตีศัตรูเบื้อหน้า แต่พวกเขากลับสามารถป้องการลูกธนูด้วยโล่ยักษ์ได้

          รายงาน!ขณะนี้มีศัตรูบุกมาทางด้านทิศใต้แล้วขอรับ

          เสียงของพลทหารดังขึ้น พร้อมเสียงธนูแหวกอากาศไม่ยอมหยุด

          โธ่เว้ย...พวกมันบุกกันมากี่นาย

          อะ...ราวๆสามพันกว่านายขอรับ!

          พลทหารรายงานอย่างกล้าๆกลัวๆ เขาคิดว่าหมดศึกนี้คงต้องลาจากการเป็นทหารไปเป็นชาวนาจะดีกว่า มาเจอผู้บังคับบัญชาหัวเสีย

          รายงานขอรับ ศัตรูได้บุกมาทางด้านทิศตะวันออกแล้วขอรับ

          พลทหารอีกนายรีบวิ่งเข้ามารายงานอย่างรีบร้อน

          สงสัยคงต้อง...หึหึหึ

          พวกเจ้านำทหารออกจากที่นี่แล้วแบ่งกำลังไปป้องกันทั้งสองทิศ

          อ๊ะ...แล้วทางด้านนี้หล่ะขอรับ

          ไปซะ!หรือพวกเจ้าคิดจะคัดคำสั่งข้ารึไง

          พลทหารมองแม่ทัพของเขา...แล้วจึงค่อยๆออกไป ทหารตามกำแพงก็ค่อยๆเคลื่อนที่ออกไปเช่นกัน

          แม่ทัพหยิบกระดาษขึ้นมาแล้วเขียนตัวอักษร บรรจงจากนั้นเขาพับให้มันเล็กลงแล้ว ผูกติดกับขาของนกพร้อมปล่อยนกให้บินไปยังฝั่งตรงข้าม

          แม่ทัพของอีกฝ่ายอ่านตัวอักษรบนกระดาษ แล้วหัวเราะ หึหึ

          งานนี้มีหวังเราชนะแน่

          เพราะอะไรหรือขอรับท่านแม่ทัพ

          รองแม่ทัพหันไปมองแม่ทัพของเขา ซึ่งตอนนี้ดูเหมือนท่านแม่ทัพจะดีใจซะจนตัวสั่น

          แม่ทัพฝั่งนั้นส่งจดหมายมาบอกว่ามันขอเป็นพวกของเรา มันจะเปิดประตูให้พวกเราเข้าอย่างง่ายดาย ขอแค่มันรอดเท่านั้นเป็นพอ

          พวกทรยศนายสินะขอรับ...แต่ผมว่าพวกนี้ไว้ใจไม่ค่อยได้นะขอรับ ข้าว่าท่านไม่ควรจะปล่อยมันไว้นะขอรับ

          ใครว่าข้าจะปล่อยมันหล่ะ จบศึกนี้มันได้ตายสมใจแน่ ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า

ถ้าไม่เม้นขอบอกคำเดียวสั้นๆง่ายๆได้ใจความว่า...

ขอขอบคุณ   ด้วยนะครับ!!