Future Love Onmyouji(Yaoi)

ลำดับตอนที่ #7 : Intro to the future.

Intro to the future.

                 โตเกียว ปีเฮย์เซย์ (ยุคสมัยปัจจุบันของญี่ปุ่น) เวลา15.00น.

                      กิ๊งก่องๆ!!!!~

                       เสียงออดดังหมดเวลาเรียน ราวกับเสียงสวรรค์ของนักเรียนหลายๆคน แต่ไม่ใช่กับมาซาฮิโระ เขาหงุดหงิดนิดหน่อยที่การเรียนประวัติศาสตร์น่าสนใจสมัยเฮย์อัน ที่เขาชื่นชอบต้องมีอันสะดุดหยุดลงเพราะเจ้าเสียงออดบ้าๆนี่! เขาควรจะได้รู้อะไรมากกว่านี้แท้ๆ!! แต่ก็หงุดหงิดได้ไม่นานเพราะผู้สอนพูดขึ้นว่า…

                        “ อาทิตย์หน้าครูจะพาทุกคนไปทัศนศึกษาที่เกียวโตกัน จะได้ไปศึกษาเรื่องประวัติศาสตร์สมัยเฮย์อัน ” อาจารย์ฟูจิวาระ ยูกินาระ หรือที่นักเรียนส่วนใหญ่ เรียกว่า ‘ ยูกิซัง ’ พูดด้วยท่าทีร่าเริง เขาเป็นอาจารย์สอนวิชาประวัติศาสตร์ญี่ปุ่น เป็นอาจารย์หนุ่มไฟแรงที่เพิ่งสอบบรรจุเข้าสอนได้ไม่นานนัก และดูเหมือนว่า เขาจะถูกใจมาซาฮิโระเป็นพิเศษ เพราะสนใจในเรื่องเดียวกันจึงคุยกันถูกคอ ทั้งยังมีบิดาเป็นถึงผู้บัญชาการทหารใหญ่โต ฟูจิวาระ มิจินางะอีกต่างหาก ซึ่งคุณปู่ของมาซาฮิโระเคยอยู่ใต้บังคับบัญชามาก่อน จึงไม่แปลกที่จะได้พบเห็นหน้ากันบ่อยๆในตอนเด็ก ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ แทบจะเรียกได้ว่าเป็นพี่น้องแท้ๆคลานตามกันมา

                         คนส่วนใหญ่ในห้องก็มีเฮกันบ้าง บางคนก็เงียบไม่พูดอะไรเพราะยังไงก็ได้ ซึ่งมาซาฮิโระก็เป็นหนึ่งในกลุ่มที่เงียบ

แต่ไอ้บัดซบทั้งหลายด้านหลังห้องเนี่ยสิ โห่กันอย่างไม่ต้องสงสัย แถมยังไม่เกรงใจอาจารย์ที่ยืนหัวโด่พูดอยู่หน้าห้องอีก จะเพราะอะไรล่ะ ก็เพราะมีคนคุ้มกะลาหัวเป็นฟูจิวาระ โทชิมาเงะลูกพี่ลูกน้องของอาจารย์ยูกินาระอยู่น่ะสิ ! พวกนั้นคิดว่าประวัติศาสตร์เป็นเรื่องน่าเบื่อ แต่ช่างมันเถอะฟังต่อดีกว่า

                         “ เตรียมเสื้อผ้ากันได้เลย เพราะเราจะไปกันถึง 5 วัน 4 คืน อ่อ!ถ้าบางคนไม่อยากไปครูก็ไม่บังคับนะ ครูให้สิทธิ์โดดได้ตามต้องการเลย แต่ถ้าไม่อยากเสียคะแนนหรือตก ก็ตามครูมาแล้วกัน ส่วนค่าใช้จ่ายก็ไม่แพงมากเ ดี๋ยวครูจะแจกใบแจ้งขออนุญาตผู้ปกครองให้ เสร็จจากทัศนศึกษา ครูจะให้พวกเธอทำรายงานกันทุกคน เอาล่ะวันนี้เลิกเรียนได้ ” อาจารย์หนุ่มพูดแล้วเดินออกจากห้องไปทันที

                        พอคล้อยหลังยูกินาระไป มาซาฮิโระก็แทบจะกระโดดแล้วกรี๊ดออกมาด้วยความดีใจสุดกู่ เป็นภาษาฝรั่งเศส แต่ก็ต้องห้ามตัวเองไว้ ไม่งั้นชาวบ้านแถวนี้เขาจะหาว่าบ้าเอา ไม่นานเสียงของไอ้บ้าตัวนึงก็ดังขึ้นข้างหลังเขาแบบเหยียดๆนิดๆ

                         “ ดูดีใจจังนะ อาเบะ ที่พี่ฉันจะพาไปเกียวโตน่ะ ” โฮ่ย!ไอ้บ้านี่ แกก็ดีใจจนปิดไม่มิดยังจะเหยียดชาวบ้านเขาอีก ไอ้บ้าโทชิมาเงะ ไอ้งี่เง่า !

                         “ ก็ต้องดีใจสิ พี่ยูกิน่ะใจดี ไม่หมือนใครบางคน ตัวเองยังดีใจจนปิดไม่มิดแท้ๆ ยังจะเสนอหน้ามาเหยียดชาวบ้านเค้าอีกแน่ะ! ” มาซาฮิโระทำท่าทางพูดลอยๆ แต่ก็ทำเอาโทชิมาเงะควันออกหูได้ไม่ยาก

                         “ นายว่าฉันรึ? อาเบะ! ” แต่มีหรือเขาจะยอมรับ เรื่องอะไรจะหาเหาใส่หัวกัน!

                         “ เปล๊า!ฉันไม่ได้เอ่ยชื่อซักหน่อย ถ้านายไม่ได้เป็นอย่างที่ฉันว่าจะโกรธไปทำไมกัน? จริงมั้ย? ” เด็กหนุ่มพูด โทชิมาเงะ ที่ทำอะไรไม่ได้เนื่องด้วยความลื่นเป็นปลาไหล แถมยังช็อตไฟฟ้าซะเจ็บแปล๊บอีกต่างหาก จึงได้แต่เดินหนีไปโดยไม่พูดอะไร เพราะรู้ว่าไม่มีประโยชน์ เดี๋ยวเขาถูกหาว่าเป็นอย่างที่เจ้านั่นว่าจริงๆไม่ซวยแย่รึ? ในใจจึงได้แต่คิดว่า

                         มีช่องเมื่อไหร่ นายไม่อยู่ดีแน่ อาเบะ มาซาฮิโระ!

                        แต่มาซาฮิโระคงไม่มีทางได้ล่วงรู้ถึงความคิดข้อนี้ของโทชิมาเงะอยู่แล้ว เพราะตอนนี้กำลังกระดี๊กระด๊า เรื่องที่จะได้ไปเกียวโตอยู่

                        แต่ยังไงก็….

                         เยส!อาทิตย์หน้าพวกเขาก็จะได้ไปเกียวโตแล้ว!!!~
 oooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooo

สวัสดียามดึก เจ้าค่ะ!!!!~

วันนี้มาลงอินโทรภาคอนาคตเจ้าค่ะทุกท่าน!!!~

                      Charpter F. หมายถึงตอนของอนาคตค่ะทุกท่าน ขอให้เข้าใจตรงกันด้วย วันนี้กาวะมาอัพงานดึกค่ะ เดี๋ยวต้องเตรียมตัวไปเรียนพรุ่งนี้เช้า มาให้แล้วแบบ Coming Soonจริงๆ หายหัวไปนายพอดูค่ะ กำลังยุ่งๆกับชีวิตนิดหน่อย ยังไงก็ช่วยเม้นท์ให้กำลังใจกาวะเยอะๆนะคะ เห็นแล้วจะได้มีความชื่นใจอยากอัพงานต่อค่ะ

                      เพราะคำแนะนำของทุกท่าน คือ กำลังใจของกาวะค่ะ ยังไงก็ช่วยหน่อยนะคะ คนเดียวกาวะยังชื่นใจขนาดเลยค่ะ เม้นท์หลายคนก็ได้นะคะ กาวะจะได้ปรับปรุงสิ่งที่ผิดพลาดค่ะ ขอบคุณทุกท่านที่เป็นแฟนพันธุ์แท้เซฟฟิคของกาวะไว้ในไอดี แล้วก็ผู้อ่านที่คอยติดตาม แล้วก็ผู้อ่านที่ค้นฟิคมั่วๆแล้วหลงเข้ามาอ่านค่ะ ดึกแล้ว กาวะต้องไปนอนแล้วล่ะค่ะ ขอขอบคุณทุกคอมเม้นท์ดีๆนะคะ

                     ไปแหล่ว!!!~ ฟึ่บ!!!~