ท่าอากาศยานสุวรรณภูมิ

ลำดับตอนที่ #4 : ประวัติสนามบินสุวรรณภูมิ

ประวัติสนามบินสุวรรณภูมิ

พ.ศ.2503
 รัฐบาลไทยว่าจ้างบริษัท Litchfield Whiting Bowne and Associate ศึกษาและวางผังเมืองกรุงเทพ ผลการศึกษามีข้อเสนอว่า ไทยควรเตรียมจัดให้มีสนามบินพาณิชย์แห่งใหม่
 
พ.ศ.2504
 กระทรวงคมนาคมได้ศึกษาเปรียบเทียบ และกำหนดพื้นที่ก่อสร้างท่าอากาศยานแห่งใหม่
 
พ.ศ.2506 - 2516
 กรมการบินพาณิชย์จัดซื้อและเวนคืนที่ดิน
 
พ.ศ.2521
 กระทรวงคมนาคมว่าจ้างบริษัท Tippets Abbott Mocarthy Aviation ศึกษาทบทวนความเหมาะสมของพื้นที่สนามบินแห่งใหม่อีกครั้ง ซึ่งผลการศึกษายังคงยืนยันความเหมาะสมในลักษณะเดิม
 
พ.ศ.2533
 การท่าอากาศยานแห่งประเทศไทยว่าจ้างบริษัทที่ปรึกษา Louis Berger International ศึกษาและจัดทำแผนแม่บทระบบท่าอากาศยานทั่วประเทศ ได้ข้อสรุปว่า ท่าอากาศยานดอนเมืองที่ก่อสร้างไว้เดิมจะถึงจุดอิ่มตัวในปี 2543
 
พ.ศ.2534
 คณะรัฐมนตรีอนุมัติการก่อสร้างสนามบินแห่งใหม่ โดยมอบให้การท่าอากาศยานแห่งประเทศไทยดำเนินการในช่วงแรก
 
พ.ศ.2535
 การท่าอากาศยานแห่งประเทศไทยว่าจ้างบริษัทวิศวกรที่ปรึกษา ศึกษาวางแผนแม่บทรวมทั้งการออกแบบเบื้องต้นและควบคุมบริหารงานก่อสร้างในวงเงิน 914 ล้านบาท ระยะเวลาดำเนินงาน 7 ปี 6 เดือน
 
พ.ศ.2538
 คณะรัฐมนตรีมีมติเห็นชอบให้จัดตั้งบริษัทท่าอากาศยานสากลกรุงเทพแห่งใหม่จำกัด (บทม.) ขึ้น
 
พ.ศ.2539
 กระทรวงการคลังจดทะเบียนจัดตั้ง บทม. โดยมีสถานะเป็นรัฐวิสาหกิจในสังกัดกระทรวงคมนาคม และมีกระทรวงการคลังและการท่าอากาศยานแห่งประเทศไทยเป็นผู้ถือหุ้น
 
พ.ศ.2543
 พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ พระราชทานนาม “ท่าอากาศยานสุวรรณภูมิ” เป็นชื่อท่าอากาศยานสากลกรุงเทพแห่งใหม่
 
พ.ศ.2549
 กำหนดเปิดให้บริการในวันที่ 28 กันยายน 2549