ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : [ตอนที่6 ]>>> วันลงแข่งรอบคัดเลือก ณ วิสาดสเตเดี้ยม
...สภาวะอากาศทั่วไปเมื่อเวลา 7.00น. ร่องความกดอากาศต่ำหรือร่องฝนพายุผ่านเมืองแอนเจิ้ลลัส เข้าสู่พายุดีเปรสชั่นในทะเลตอนล่างของเมืองดีคิวลัสซึ่งมีศูนย์กลางอยู่ทางตะวันออกของเมืองเซนนิจูรี่ ห่างประมาณ300กม.หรือละติจูด 10.2องศาเหนือหรือลองติจูด 109.5องศาตะวันออกมีความเร็วลมสูงสุดใกล้ศูนย์กลางประมาณ50กม./ชม. พายุนี้เกือบเคลื่อนที่ลักษณะเช่นนี้ทำ
ให้เมืองหลายๆเมืองฝนตกชุก...
ตอนนี้รอนเดินไปปิดวิทยุและวิ่งไปแต่งตัวอย่าลุกลี้ลุกลนจนเกือบจะหกล้มหลายครั้งวันนี้เขาตื่นไวมากๆเพราะเป็นวันที่ต้องไปแข่งเพื่อจะให้สอบโรงเรียนเมจิคสคูลจึงได้นัดเพื่อนๆเอาไว้และเจอกันที่โรงเรียนแต่เช้าตรู่เพื่อไปเตรียมทริคอะไรบางอย่างของเขาอะอันนี้เองผมก็ไม่ทราบว่าเตรียมแผนอะไรกัน หุๆและแล้วเสียงนาฬิกาก็ดังขึ้น
ปิ๊ดๆ
...รอนแต่งตัวออกจากบ้านยัง..---.เจน
...เกือบแล้วละเจน เดี๋ยวสิ..---.รอน
...รีบๆมานะเดี๋ยวไม่ทัน..---.เจน
...เออนี่นายรีบๆมาด้วย พวกเรารออยู่นะ...---ไบรอันท์กับเดวิส
...โอเค จะรีบไปละ...---รอน
สิ้นเสียงจากนาฬิกาสื่อสารรอนก็รีบขึ้นแท๊กซี่มุ่งหน้าไปที่โรงเรียนเมจิคสคูลโดยทันทีโดยตอนเช้าๆรถไม่ค่อยติดมีเพียงแต่ฝนตกปลอยๆเท่านั้นบรรยากาศแจ่มใสดีภายในโรงเรียนตอนนี้ก็มีนักเรียนกันมาบ้างแต่ยังไม่เยอะเพราะจะมีการแข่งขันเวลา 10.00น. ณ อาคารวิสาดสเตเดี้ยม เพราะฉะนั้นในตอนเช้าคนถึงบางตา
ครืนน
รถจอดอยู่หน้าโรงเรียนเมจิคสคูลรอนรีบวิ่งไปที่อาคารบริเวณวิสาดทาวเวอร์และได้พบกับเพื่อนๆที่อยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตา
“มาเร็วดีนิ๊” ไบรอันท์เอ่ยและตบบ่ารอนเบาๆและทุกๆคนกำลังปรึกษาอะไรบางอย่างอยู่
“พวกนั้นปรึกษาอะไรกันน่ะ” ฉันเองก็ไม่รู้คงเรื่องการลงแข่งละ
“งั้นเหรอ” รอนตอบไป
“นี่ๆทุกๆคนเราจะหามุมๆหนึ่งเพื่อไม่ให้ใครเห็นมาฝึกพลังกันโดยจับคู่กันฝึก” เจนตอบขณะที่ชี้แจงอย่างอื่นไปด้วย
“นึกออกละ รอนจับคู่กับไบรอันท์ เดวิสจับคู่กับฉันก็ได้” เจนเอ่ยและยิ้มน้อยๆ
“จะไหวรึตัวเล็กอย่างงี้เนี่ย”ไบรอันท์พูดและหัวเราะเบาๆมันทำให้เจนถึงกับโมโหขึ้นมาเลย
“นายมาเจอกับฉัยมั้ยละ”เจนเอ่ยอย่างท้าทาย
“ก็ได้ ถ้าเธอต้องการนะ” ไบรอันท์พูดแบบชัดถ้อยชัดคำ
“เอางี้ เราจะคู่กับไอ้หมอนั่น เดวิสคู่กับรอนนะ” เจนเอ่ยด้วยท่าทีเฉียบขาด
“แล้วแต่เธอเหอะ” เดวิสพูดสีหน้าเซงๆ
“โอเคงั้นเริ่มเลย เธอประลองกับรอนก่อนนะ” เจนเอ่ยและถอยออกห่างทั้งสอง
รอนและเดวิสสวมอุปกรณ์อย่างครบครันทั้งคู่พร้อมกันแล้ว
“โอเค เริ่มได้” เจนตะโกนเสียงดัง
เดวิสไม่รีรอปล่อยพลังคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าใส่รอน รอนกระโดดหลบอย่างคล่องตัวและดีดตัวไปข้างหลังเดวิสแต่เดวิสรู้ทันจึงสะกักขา รอนเองก็พุ่งขึ้นฟ้าได้อีกและทำท่ากระโดดถีบใส่เดวิส เดวิสตั้งตัวไม่ทันจึงโดนถีบไปอย่างจังถึงกับเซถลาไปข้างหลังและเอาแขนขึ้นขนานกับพื้นและปล่อย “thunder wave” ใส่รอนไปอีกทีทีนี้รอนก็ยกมือแล้วปล่อยวินดิ้งช๊อตพลังทั้งสองปะทะกันอย่างดุเดือดและบ้าคลั่งทั้งสองคนยังปล่อยพลังออกจากกลัฟวอย่างต่อเนื่องแต่!!! พลังคลื่นแม่เหล็กกำลังดันพลังลมทำให้พลังแม่เหล็กใกล้ตัวรอนมากขึ้นรอนกำลังจะต้านพลังไม่ไหวแล้วในที่สุดก็มีบางอย่างเกิดขึ้นลมที่ปล่อยออกจากกลัฟวอย่างต่อเนื่องทำให้เกิดอำนาจลมมหาศาลเกิดขึ้นอย่างฉับพลันได้เกิดเป็นพายุ เจนและไบรอันท์จึงหลบไปที่บริเวณใกล้ๆอาคาร พลังลมที่เกิดเป็นพายุเล็กๆพัดเดวิสกระเด็นลิ่วปะทะกับต้นไม้รอนจึงชักมือลง
พายุทั้งสองจึงหายและสภาพอากาจึงเป็นเหมือนเดิม
“นายเป็นอะไรรึเปล่า” รอนถามเดวิสและเงื้อมมือประคองเดวิสขึ้นมา
“นิดหน่อยน่ะ แค่ถลอกเอง ไม่เป็นอะไรมาก” เดวิสตอบสีหน้าเจื่อนๆ
“นายนี่มันเก่งดีแฮะ” ไบรอันท์กล่าวชมเชย
“นายมาเจอกับฉันเลยดีกว่ามา”เจนเอ่ยแบบวางม่าน
“ได้เลยจ๊ะ”ไบรอันท์ยิ้มแหยๆ
ดังนั้นไบรอันท์กับเจนจึงประลองกันขึ้น
“เข้ามาเลยๆ”ไบรอันท์ยื่นแขนไปข้างหน้าและกวักนี้วไปหาแจนเพื่อเป็นการท้าทาย
“ได้เลย” เจนเอ่ยฟึดฟัด
ทั้งคู่ยืนอยู่ตรงข้ามกันทั้งสองมองเชิงกันและมองหน้ากันอย่างดุเดือดไบรอันท์โจมตีไปที่เจนแล้วเจนก็โจมตีมาที่ไบรอันท์ทั้งสองยก
กลัฟวอาวุธประจำตัวปล่อยพลังออกมา เจนปล่อยพลังลำแสงสีขาวรูปมังกร(พลังสุดยอด)ออกไปโดยไบรอันท์หารู้ไม่ว่าเจนใช่ท่าสุดยอดแต่เขาเองกับใช่ท่าธรรมดาคือทันเดอร์ช๊อตพอพลังทั้งสองปะทะกันพลังลำแสงก็ดันพลังกินพลังไฟฟ้าฮวบๆจนถึงต้นแขนของไบรอันท์มันจึงทำให้ไบรอันท์กระเด็นลิ่วเซถลาถอยหลังไปหลายก้าวแต่การทรงตัวยังดีอยู่เจนฉวยโอกาสใช้เทเลพอทจู่โจมด้านหลังและปล่อยลำแสงธรรมดาไปปะทะด้านหลังไบรอันท์จึงทำให้ไบรอันท์กลิ้งคมำจนไม่มีโอกาสแทบต่อสู่ขณะที่กลิ้งไบรอันท์ได้ยกทันเดอร์กลัฟวหันไปทางเขนและพุ่งลำแสงสีน้ำเงิน(ท่าสุดยอด)แต่เจนก้มหลบอย่างสบายและกระโดดไปกระทืบไบรอันท์จนทำให้ไบรอันท์แพ้น๊อกไปเลย
“คิคิคิ สบายจังเลย ยะฮู้” เจนเอ่ยอย่างภาคภูมิใจขณะที่ไบรอันท์กำลังทรงตัวขึ้นอย่าทุลักทุเล
“เป็นไงฉันเก่งมะ 555+” เจนเอ่ยและมองไปที่ไบรอันท์ซึ่งไปบรอันท์ยังคงทรงตัวไม่ได้เพราะแผลเต็มไปหมด
“……….” ไบรอันท์ทำท่าจะพูดแต่ก็ทรุดตัวลงด้วยความอ่อนล้า
“เธอนี่ก็จริงๆ ช่วยเขาหน่อยสิ” รอนเอ่ยอย่างกังวล
“ช่วยเขาหน่อยเธอเองชนะแล้วนิ๊” เดวิสเสริม
“ก็ได้ๆ ฉันช่วยอยู่แล้วละ healing” เจนท่องบทสวดมีแสงสีฟ้าๆอ่อนๆปกคลุมตัวไบรอันท์และทำไบรอันท์ลุกขึ้นมาได้แต่เขาก็ยังเงียบเพราะเสียฟอร์มอย่างจัง
...ขณะนี้เวลา 9.45น. แล้วนะคะ ขอให้ผู้ลงแข่งทุกท่านเตรียมพร้อมได้แล้วค่ะ...
เสียงประชาสัมพันธ์ทั่วมุมตึกของโรงเรียนดังขึ้นมีนักเรียนมากมายทยอยเข้าไปที่
ตึกที่ลงแข่งขันคือตึกวิสาดสเตเดี้ยม รอน ไบรอันท์ เดวิส เจน รีบวิ่งไปที่สนามแข่งขัน
นักเรียนมากมายนั่งอยู่ทั่วบริเวณตึกเพื่อรอการขานชื่อและชื่อแต่ละชื่อได้อยู่ในบอร์ดขนาดใหญ่ซึ่งคู่แรกเป็น...........!!!
รอน เดฟเวอร์กับเจนิเฟอร์ กิฟฟิ่น
ทั้งสองเดินตรงมาที่สนามประลองมีเสียงโห่ร้องกันมากมายจากนักเรียน
...กรุณาเงียบเสียงนะคะผู้เล่นต้องใช้สมาธิในการประลองกัน ขอความกรุณาค่ะ...
ตอนนี้ทั้งสองเข้ามาในสนามรอนเดินอย่างช้าๆและตรงมาที่สนามส่วนเจนิเฟอร์เดินด้วยความว่องไวและยืนประจำจุด
Ready - - - - begin-----
รอนมีรีรอวิ่งเข้าไปโหวดหมัดใส่คู่ต่อสู้แต่ศัตรูหลบได้กระโดดลอยฟ้าโดยรอนไม่ทันได้ตั้งตัวโดนถีบอย่างจัง ขณะเดียวกันรอนยังหาคู่ต่อสู้ไม่เจอเพราะเธอเร็วมากๆ เปรี้ยงรอนโดนจู่โจมทางอากาศ ขณะที่ศัตรูยังหลบหลีกอย่างชำนาญ
“จะไหวเหรอเนี่ย โดนเร่งงานตลอดเลย” ไบรอันท์พูดทำท่าทีเสียวเมื่อรอนโดนคู่ต่อสู้โจมตีไม่แพ้กับเจนและเดวิส
“ไหวสิๆ ต้องทำได้” เจนเอ่ยขึ้นทำหน้าไม่ค่อยดีขณะที่มีเสียงเฮอยู่ตลอดเวเลา
ตอนนี้รอนก็โดนพลังของหญิงสาวมันคือเชือกเหนียวๆที่ปล่อยออกมาจากกลัฟวของศัตรู ตอนนี้รอนขยับตัวไม่ได้แม้จะพยายามให้เชือกขาดทำไม่ได้ทำไม่ได้จริงๆตอนนี้รอนเองก็เริ่มจะหมดแรงพวกเพื่อนๆก็เริ่มท้อไปตามๆกัน
“ผู้หญิงไรเก่งยังงี้ฟะ” ไบรอันท์สบถเบาๆกับตัวเองขณะที่คนอื่นๆยังดูอย่างใจจดใจจ่อ
“พยายามให้ได้นะ เธอมีเชื้อสายเทพอยู่ต้องทำให้ได้” เจนงึมงำเบาๆ แต่เดวิสยังคงนิ่งเฉยดูสถานการณ์ต่อไป
“คัตเตอร์ ใบไม้” เจนิเฟอร์ปล่อยคัตเตอร์ใบไม้ใส่รอนเชือกที่ผูกมัดรอนขาดเลือดสีแดงเต็มทั่วร่างกายรอนตอนนี้เขาไม่ขยับแล้วแต่รอนเองยังมีสติอยู่
“เอาละนะ ไฟนอลสไตล์” ลำแสงสีแดงเป็นไฟกำลังพุ่งไปปะทะที่ร่างของรอน
“โอ้ ไม่นะ” เดวิสกับไบรอันท์เอ่ยขึ้นพร้อมกันแต่เจนเองยังคงหลับตาปี๋อยู่
ทันใดนั้นนั่นเองร่างของรอนอยู่ดีๆก็มีพลังแสงสีขาวปกคลุมทั่วร่างกายของรอนมันคือบาเลียนั่นเอง
“อะไรกันเนี่ย” เจนิเฟอร์เอ่ยอย่างไม่เชื่อสายตา
“พระเจ้า” ไบรอันท์ถึงกับงงและคนอื่นตกอยู่ในสภาพเดียวกัน
ตอนนี้บาดแผลทั้งหมดได้หายไปแสงสีขาวยังคงปกคุลมร่างกายของเขาเหมือนเดิม
ลำแสงที่มาปะทะหายไปเป็นผิวผง
“ตาฉันบ้างละนะ สเปเชี่ยลวินดิ้งแอทแทค” เกรียวลำแสงลมสีฟ้ารูปมังกรพุ่งไปปะทะศัตรูขณะที่เจนิเฟอร์ยังคงตกอยู่ในสภาพอะไรบางอย่างที่ทำให้เธออยู่เฉยๆเป็นเป้านิ่งเปรี่ยง ร่างเจนิเฟอร์กระเด็นครูดไปด้านหลังและสลบไป เป็นอันว่ารอนชนะ
...รอนเป็นฝ่ายชนะนะคะ... โฆษกสาวพูดออกอากาศ
...ทีนี้คู่ต่อไปคือ ไบรอันท์ เอกาวี่ กับ เดวิส เคยินวิ่น...
“มะกี้เขาประกาศว่าอะไรนะ เกรงว่าจะประกาศผิด” ไบรอันท์พูดสีหน้าดูไม่เชื่อ
“นายกับเดวิสน่ะ” เจนเอ่ยเรียบๆ
“ว่าไงนะ!!!”เดวิสกับไบรอันท์พูดพร้อมกัน
“ซวยแล้วละ”รอนเอ่ยขึ้น “ทำไงดีละ”
“เดี๋ยวฉันกับนายสู้ไปแบบปลอมๆนะแบบว่าไม่มีใครแพ้จะได้เข้ารอบด้วยกัน”เดวิสเอ่ย
“งั้นเหรอ” ไบรอันท์ถามเสียงฉงน
“เดี๋ยวฉันไปหาอะไรกินดีกว่านะ หุๆ” สิ้นเสียงรอนเขาก็เดินออกไปทันที
“งั้นฉันไปก่อนนะ พวกนายตกลงกันไปละกัน” เจนเอ่ยและวิ่งออกไปทันที
“ตกลงตามนี้ละกันนะ” เดวิสถาม
“ได้เลย” ไบรอันท์ยิ้มฝืดๆให้
ขณะนี้ก็ยังมีเสียงเชียอยู่เรื่อยๆนักเรียนมากมายเฝ้าดูการแข่งขันอย่างใจจดใจจ่อ และในสนามรอนได้เดินเข้าไปคนแรกและเดวิสก็เดินตามาทีหลังอย่างช้าๆ
...มายังคะ รอน เอกาวี่กับเดวิสเซจินิ่น...
“ไม่ใช่ฉันนิ๊” เดวิสเอ่ยเบาๆ
“มันไม่ใช่นายนะเดวิส” ไบรอันท์ตะโกนบอกเดวิสขณะที่เดวิสอีกคนเดินเข้ามาในสนามร่างกายของเขาดูใหญ่โตเมื่อเทียบกับไบรอันท์ ไบรอันท์ถึงกับตัวเล็กไปเลย
........ready- - - - begin…..
ไบรอันท์ยืนทำท่าทำทางอย่างกล้าๆกลัวๆขณะที่อีกสนามข้างๆเป็นการประลองของ
เดวิส เคยินวิ่นกับ ฟิเนช่า ปาปาเล่ย์
เดวิสร่างบึกบึนเดินเข้ามาตรงร่างไบรอันท์แต่ทันใดนั้น ฟ้าวว ร่างที่เดินมาหาเขาได้หายไป ไบรอันท์ตกอยู่ในอาการงงและคนดูก็เช่นกัน เปรี้ยง ลำแสงสีดำพุ่งเข้าใส่ไบรอันท์กระเด็นลิ่วแต่ตอนนี้เองไบรอันท์ก็ยังไม่เห็นร่างอะไรเลย
“หนอย ล่องหนหรือแก” ไบรอันท์พึมพำเบาๆอย่างโกรธแค้นพลังมะกี้ทำให้ไบรอันท์
ถึงกับทรุดตัวไปชั่วขณะ
ตอนนี้มีลำแสงอีกเส้นพุ่งมาที่ไบรอันท์แต่ไบรอันท์สามารถกระโดดหลบได้และเดินไปมาเรื่อยๆเพื่อไม่ให้เป็นเป้านิ่ง ตอนนี้ไบรอันท์เพิ่งนึกออกได้ว่าพลังของเขาสามารถใช้อาวุธน้ำได้
“เอาละนะ เรนนิ่งสปีกิ้งเดฟเวอร์แอทแทค” ไบรอันท์ใช้ท่าสุดยอดเกิดฝนตกบริเวณสนามแข่งบรรยากาศรอบๆมีความดุเดือดมากขึ้น และจากเหตุการณ์ที่ทำให้เกิดฝนตกไบรอันท์จึงเห็นเป็นเงาเดินไปมาเรื่อยๆนั่นก็คือเดวิส ตอนนี้ถึงแม้เขาจะล่องหนอยู่
แต่เมื่อโดนฝนไบรอันท์จึงเห็นตัวเขาเป็นเงาที่เปียกน้ำ
เวลาผ่านไป10นาทีราวกับ1ปีตอนนี้รอนได้ใช้พลังสายฟ้าโจมตีไปที่ศัตรูแต่ศัตรูหลบได้
“นึกออกละ ทันเดอร์สตอม”ไบรอันท์ปล่อยเมฆไฟฟ้าทำให้เกิดคล้ายๆฟ้าผ่าไปตรงจุดต่างๆอย่างบ้าคลั่งแต่เดวิสเองศัตรูเองก็ยังคงหลบได้อย่างชำนาญแต่ว่า...!!!
ไฟฟ้าที่โดนน้ำก่อให้เกิดไฟฟ้าครบวงจรไบรอันท์ได้ทะยานขึ้นฟ้าแต่เดวิสหารู้เรื่อง ไม่จึงถูกไฟฟ้าช๊อตขณะที่ไบรอันท์ทะยานขึ้นไปลอยฟ้าแล้วได้พุ่งลำแสงจากอาวุธ
ไปปะทะร่างเดวิส ทำให้เดวิสถึงกับแพ้ไป
...ผู้ชนะคือ ไบรอันท์ เอกาวี่...
ตอนนี้ไบรอันท์เองก็เดินนอกจากสนามและรอนกับเจนมาพอดี
“นายชนะรึ” รอนถาม
“อืม” ไบรอันท์เอ่ยเสียงเรียบเป็นครั้งแรกที่เขาไม่อวด
ตอนนี้เองเดวิสไม่ใช่เดวิสที่แข่งกับไบรอันท์นะเดวิสกลุ่มรอนน่ะได้แข่งขันเสร็จ และเดินมาอย่างสลดโดนไม่ปริปากอะไรเลย
“นายเป็นอะไรไป” รอนถามแบบงงๆ
“ฉันชนะอะ” เดวิสเอ่ยแผ่วเบาและยิ้มขึ้นมา
“โธ่เอ้ย แกล้งทำหน้าตาแบบแพ้ หุๆ” เจนเอ่ยและยิ้ม
“ยินดีทุกคนนะที่สอบเข้าได้หมด” รอนเอ่ยอย่างดีใจแล้วทุกคนก็จับมือกันแล้วพูดว่า
“เฮ้” ทั้งหมดได้เดินออกไปจากสนามบริเวณแข่งและนั่งตรงไม้หินอ่อน
“วันนี้เหนื่อยมากเลยอะ” ไบรอันท์เอ่ยด้วยความเซงแต่แฝงด้วยความดีใจ
“ฉันได้ฟังข่าวจากอินเตอร์เน็ทนะว่ามีเกมส์ online ออกใหม่น่ะ ยัง close beta อยู่เลย ชื่อเกมส์อะไรฉันจำไม่ได้อะลองไปเปิดเอาดูสิ ตอนนี้เปิดดูที่นาฬิกาตัวเองก็ได้นาฬิกาใครใฉเทคก็เปิดดูสิ”เดวิสเอ่ยขึ้น
“เกมส์พีเคออนไลน์ไง คือเกมส์ที่ใช้ความสามารถของตัวเองเข้าไปเล่นในเกมส์เหมือนตัวเองอยู่ในเกมส์เลย มันจะมีตึกเกมส์ออนไลน์อยู่ต้องใส่แว่นสามมิติทีนี้มันก็เหมือนเข้าไปเล่นในเกมส์จริงๆเลยอะ รู้สึกว่าเกมส์นี้มันจะคล้ายๆกับเซมูเลชั่นสปีดนะแต่มันอยู่บนโลกอาการ์เซียอะ เขานำมาเผยแพร่บนโลกมนุษย์ ฉันว่าท่าจะสนุกไม่เบาเลยนะ” ไบรอันท์เอ่ยและจินตนาการความคิดตัวเองไปเรื่อยๆ
“ว้าว น่าสนใจดีแฮะ” รอนเอ่ยขึ้นขณะที่ฟังไบรอันท์พูดจบ
“อยากเล่นจัง” เจนเอ่ยแล้วยิ้มที่มุมปาก
“วันนี้ฉันขอกลับบ้านก่อนนะ เบื่อและถ้าใครจะเล่นเกมส์พีเคอย่าลืมมาบอกกันนะ”เดวิสเอ่ยขึ้นและบายเพื่อนๆทุกๆคนจากนั้นก็เดินออกไป
“ฉันก็ไปแล้วนะ บาย” รอนเอ่ยขึ้นและเดินไปกับเดวิส
ทีนี้ก็เหลือแต่ไบรอันท์และเจนทั้งสองกำลังคุยเกี่ยวกับพีเคออนไลน์อยู่ตอนนี้ก็เวลา 14.00น. แล้ว แต่เขาทั้งสองก็ยังคุยกันอยู่ หลังจากที่พวกเขาสอบได้แล้วเขานัดกันว่าจะไปลองเล่นเกมพีเคกันดูจากที่เหลือเวลาปิดเทอมอีก15วัน ติดตามชมกันต่อไปนะครับว่าตอนเปิดเทอมพวกเขาจะมีเพื่อนใหม่หรือไม่ยังไงวันเปิดเทอมวันแรกจะป่วนแค่ไหน เกมส์พีเคจะสนุกยังไง ติดตามชมตอนที่7นะครับ bye…..
ให้เมืองหลายๆเมืองฝนตกชุก...
ตอนนี้รอนเดินไปปิดวิทยุและวิ่งไปแต่งตัวอย่าลุกลี้ลุกลนจนเกือบจะหกล้มหลายครั้งวันนี้เขาตื่นไวมากๆเพราะเป็นวันที่ต้องไปแข่งเพื่อจะให้สอบโรงเรียนเมจิคสคูลจึงได้นัดเพื่อนๆเอาไว้และเจอกันที่โรงเรียนแต่เช้าตรู่เพื่อไปเตรียมทริคอะไรบางอย่างของเขาอะอันนี้เองผมก็ไม่ทราบว่าเตรียมแผนอะไรกัน หุๆและแล้วเสียงนาฬิกาก็ดังขึ้น
ปิ๊ดๆ
...รอนแต่งตัวออกจากบ้านยัง..---.เจน
...เกือบแล้วละเจน เดี๋ยวสิ..---.รอน
...รีบๆมานะเดี๋ยวไม่ทัน..---.เจน
...เออนี่นายรีบๆมาด้วย พวกเรารออยู่นะ...---ไบรอันท์กับเดวิส
...โอเค จะรีบไปละ...---รอน
สิ้นเสียงจากนาฬิกาสื่อสารรอนก็รีบขึ้นแท๊กซี่มุ่งหน้าไปที่โรงเรียนเมจิคสคูลโดยทันทีโดยตอนเช้าๆรถไม่ค่อยติดมีเพียงแต่ฝนตกปลอยๆเท่านั้นบรรยากาศแจ่มใสดีภายในโรงเรียนตอนนี้ก็มีนักเรียนกันมาบ้างแต่ยังไม่เยอะเพราะจะมีการแข่งขันเวลา 10.00น. ณ อาคารวิสาดสเตเดี้ยม เพราะฉะนั้นในตอนเช้าคนถึงบางตา
ครืนน
รถจอดอยู่หน้าโรงเรียนเมจิคสคูลรอนรีบวิ่งไปที่อาคารบริเวณวิสาดทาวเวอร์และได้พบกับเพื่อนๆที่อยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตา
“มาเร็วดีนิ๊” ไบรอันท์เอ่ยและตบบ่ารอนเบาๆและทุกๆคนกำลังปรึกษาอะไรบางอย่างอยู่
“พวกนั้นปรึกษาอะไรกันน่ะ” ฉันเองก็ไม่รู้คงเรื่องการลงแข่งละ
“งั้นเหรอ” รอนตอบไป
“นี่ๆทุกๆคนเราจะหามุมๆหนึ่งเพื่อไม่ให้ใครเห็นมาฝึกพลังกันโดยจับคู่กันฝึก” เจนตอบขณะที่ชี้แจงอย่างอื่นไปด้วย
“นึกออกละ รอนจับคู่กับไบรอันท์ เดวิสจับคู่กับฉันก็ได้” เจนเอ่ยและยิ้มน้อยๆ
“จะไหวรึตัวเล็กอย่างงี้เนี่ย”ไบรอันท์พูดและหัวเราะเบาๆมันทำให้เจนถึงกับโมโหขึ้นมาเลย
“นายมาเจอกับฉัยมั้ยละ”เจนเอ่ยอย่างท้าทาย
“ก็ได้ ถ้าเธอต้องการนะ” ไบรอันท์พูดแบบชัดถ้อยชัดคำ
“เอางี้ เราจะคู่กับไอ้หมอนั่น เดวิสคู่กับรอนนะ” เจนเอ่ยด้วยท่าทีเฉียบขาด
“แล้วแต่เธอเหอะ” เดวิสพูดสีหน้าเซงๆ
“โอเคงั้นเริ่มเลย เธอประลองกับรอนก่อนนะ” เจนเอ่ยและถอยออกห่างทั้งสอง
รอนและเดวิสสวมอุปกรณ์อย่างครบครันทั้งคู่พร้อมกันแล้ว
“โอเค เริ่มได้” เจนตะโกนเสียงดัง
เดวิสไม่รีรอปล่อยพลังคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าใส่รอน รอนกระโดดหลบอย่างคล่องตัวและดีดตัวไปข้างหลังเดวิสแต่เดวิสรู้ทันจึงสะกักขา รอนเองก็พุ่งขึ้นฟ้าได้อีกและทำท่ากระโดดถีบใส่เดวิส เดวิสตั้งตัวไม่ทันจึงโดนถีบไปอย่างจังถึงกับเซถลาไปข้างหลังและเอาแขนขึ้นขนานกับพื้นและปล่อย “thunder wave” ใส่รอนไปอีกทีทีนี้รอนก็ยกมือแล้วปล่อยวินดิ้งช๊อตพลังทั้งสองปะทะกันอย่างดุเดือดและบ้าคลั่งทั้งสองคนยังปล่อยพลังออกจากกลัฟวอย่างต่อเนื่องแต่!!! พลังคลื่นแม่เหล็กกำลังดันพลังลมทำให้พลังแม่เหล็กใกล้ตัวรอนมากขึ้นรอนกำลังจะต้านพลังไม่ไหวแล้วในที่สุดก็มีบางอย่างเกิดขึ้นลมที่ปล่อยออกจากกลัฟวอย่างต่อเนื่องทำให้เกิดอำนาจลมมหาศาลเกิดขึ้นอย่างฉับพลันได้เกิดเป็นพายุ เจนและไบรอันท์จึงหลบไปที่บริเวณใกล้ๆอาคาร พลังลมที่เกิดเป็นพายุเล็กๆพัดเดวิสกระเด็นลิ่วปะทะกับต้นไม้รอนจึงชักมือลง
พายุทั้งสองจึงหายและสภาพอากาจึงเป็นเหมือนเดิม
“นายเป็นอะไรรึเปล่า” รอนถามเดวิสและเงื้อมมือประคองเดวิสขึ้นมา
“นิดหน่อยน่ะ แค่ถลอกเอง ไม่เป็นอะไรมาก” เดวิสตอบสีหน้าเจื่อนๆ
“นายนี่มันเก่งดีแฮะ” ไบรอันท์กล่าวชมเชย
“นายมาเจอกับฉันเลยดีกว่ามา”เจนเอ่ยแบบวางม่าน
“ได้เลยจ๊ะ”ไบรอันท์ยิ้มแหยๆ
ดังนั้นไบรอันท์กับเจนจึงประลองกันขึ้น
“เข้ามาเลยๆ”ไบรอันท์ยื่นแขนไปข้างหน้าและกวักนี้วไปหาแจนเพื่อเป็นการท้าทาย
“ได้เลย” เจนเอ่ยฟึดฟัด
ทั้งคู่ยืนอยู่ตรงข้ามกันทั้งสองมองเชิงกันและมองหน้ากันอย่างดุเดือดไบรอันท์โจมตีไปที่เจนแล้วเจนก็โจมตีมาที่ไบรอันท์ทั้งสองยก
กลัฟวอาวุธประจำตัวปล่อยพลังออกมา เจนปล่อยพลังลำแสงสีขาวรูปมังกร(พลังสุดยอด)ออกไปโดยไบรอันท์หารู้ไม่ว่าเจนใช่ท่าสุดยอดแต่เขาเองกับใช่ท่าธรรมดาคือทันเดอร์ช๊อตพอพลังทั้งสองปะทะกันพลังลำแสงก็ดันพลังกินพลังไฟฟ้าฮวบๆจนถึงต้นแขนของไบรอันท์มันจึงทำให้ไบรอันท์กระเด็นลิ่วเซถลาถอยหลังไปหลายก้าวแต่การทรงตัวยังดีอยู่เจนฉวยโอกาสใช้เทเลพอทจู่โจมด้านหลังและปล่อยลำแสงธรรมดาไปปะทะด้านหลังไบรอันท์จึงทำให้ไบรอันท์กลิ้งคมำจนไม่มีโอกาสแทบต่อสู่ขณะที่กลิ้งไบรอันท์ได้ยกทันเดอร์กลัฟวหันไปทางเขนและพุ่งลำแสงสีน้ำเงิน(ท่าสุดยอด)แต่เจนก้มหลบอย่างสบายและกระโดดไปกระทืบไบรอันท์จนทำให้ไบรอันท์แพ้น๊อกไปเลย
“คิคิคิ สบายจังเลย ยะฮู้” เจนเอ่ยอย่างภาคภูมิใจขณะที่ไบรอันท์กำลังทรงตัวขึ้นอย่าทุลักทุเล
“เป็นไงฉันเก่งมะ 555+” เจนเอ่ยและมองไปที่ไบรอันท์ซึ่งไปบรอันท์ยังคงทรงตัวไม่ได้เพราะแผลเต็มไปหมด
“……….” ไบรอันท์ทำท่าจะพูดแต่ก็ทรุดตัวลงด้วยความอ่อนล้า
“เธอนี่ก็จริงๆ ช่วยเขาหน่อยสิ” รอนเอ่ยอย่างกังวล
“ช่วยเขาหน่อยเธอเองชนะแล้วนิ๊” เดวิสเสริม
“ก็ได้ๆ ฉันช่วยอยู่แล้วละ healing” เจนท่องบทสวดมีแสงสีฟ้าๆอ่อนๆปกคลุมตัวไบรอันท์และทำไบรอันท์ลุกขึ้นมาได้แต่เขาก็ยังเงียบเพราะเสียฟอร์มอย่างจัง
...ขณะนี้เวลา 9.45น. แล้วนะคะ ขอให้ผู้ลงแข่งทุกท่านเตรียมพร้อมได้แล้วค่ะ...
เสียงประชาสัมพันธ์ทั่วมุมตึกของโรงเรียนดังขึ้นมีนักเรียนมากมายทยอยเข้าไปที่
ตึกที่ลงแข่งขันคือตึกวิสาดสเตเดี้ยม รอน ไบรอันท์ เดวิส เจน รีบวิ่งไปที่สนามแข่งขัน
นักเรียนมากมายนั่งอยู่ทั่วบริเวณตึกเพื่อรอการขานชื่อและชื่อแต่ละชื่อได้อยู่ในบอร์ดขนาดใหญ่ซึ่งคู่แรกเป็น...........!!!
รอน เดฟเวอร์กับเจนิเฟอร์ กิฟฟิ่น
ทั้งสองเดินตรงมาที่สนามประลองมีเสียงโห่ร้องกันมากมายจากนักเรียน
...กรุณาเงียบเสียงนะคะผู้เล่นต้องใช้สมาธิในการประลองกัน ขอความกรุณาค่ะ...
ตอนนี้ทั้งสองเข้ามาในสนามรอนเดินอย่างช้าๆและตรงมาที่สนามส่วนเจนิเฟอร์เดินด้วยความว่องไวและยืนประจำจุด
Ready - - - - begin-----
รอนมีรีรอวิ่งเข้าไปโหวดหมัดใส่คู่ต่อสู้แต่ศัตรูหลบได้กระโดดลอยฟ้าโดยรอนไม่ทันได้ตั้งตัวโดนถีบอย่างจัง ขณะเดียวกันรอนยังหาคู่ต่อสู้ไม่เจอเพราะเธอเร็วมากๆ เปรี้ยงรอนโดนจู่โจมทางอากาศ ขณะที่ศัตรูยังหลบหลีกอย่างชำนาญ
“จะไหวเหรอเนี่ย โดนเร่งงานตลอดเลย” ไบรอันท์พูดทำท่าทีเสียวเมื่อรอนโดนคู่ต่อสู้โจมตีไม่แพ้กับเจนและเดวิส
“ไหวสิๆ ต้องทำได้” เจนเอ่ยขึ้นทำหน้าไม่ค่อยดีขณะที่มีเสียงเฮอยู่ตลอดเวเลา
ตอนนี้รอนก็โดนพลังของหญิงสาวมันคือเชือกเหนียวๆที่ปล่อยออกมาจากกลัฟวของศัตรู ตอนนี้รอนขยับตัวไม่ได้แม้จะพยายามให้เชือกขาดทำไม่ได้ทำไม่ได้จริงๆตอนนี้รอนเองก็เริ่มจะหมดแรงพวกเพื่อนๆก็เริ่มท้อไปตามๆกัน
“ผู้หญิงไรเก่งยังงี้ฟะ” ไบรอันท์สบถเบาๆกับตัวเองขณะที่คนอื่นๆยังดูอย่างใจจดใจจ่อ
“พยายามให้ได้นะ เธอมีเชื้อสายเทพอยู่ต้องทำให้ได้” เจนงึมงำเบาๆ แต่เดวิสยังคงนิ่งเฉยดูสถานการณ์ต่อไป
“คัตเตอร์ ใบไม้” เจนิเฟอร์ปล่อยคัตเตอร์ใบไม้ใส่รอนเชือกที่ผูกมัดรอนขาดเลือดสีแดงเต็มทั่วร่างกายรอนตอนนี้เขาไม่ขยับแล้วแต่รอนเองยังมีสติอยู่
“เอาละนะ ไฟนอลสไตล์” ลำแสงสีแดงเป็นไฟกำลังพุ่งไปปะทะที่ร่างของรอน
“โอ้ ไม่นะ” เดวิสกับไบรอันท์เอ่ยขึ้นพร้อมกันแต่เจนเองยังคงหลับตาปี๋อยู่
ทันใดนั้นนั่นเองร่างของรอนอยู่ดีๆก็มีพลังแสงสีขาวปกคลุมทั่วร่างกายของรอนมันคือบาเลียนั่นเอง
“อะไรกันเนี่ย” เจนิเฟอร์เอ่ยอย่างไม่เชื่อสายตา
“พระเจ้า” ไบรอันท์ถึงกับงงและคนอื่นตกอยู่ในสภาพเดียวกัน
ตอนนี้บาดแผลทั้งหมดได้หายไปแสงสีขาวยังคงปกคุลมร่างกายของเขาเหมือนเดิม
ลำแสงที่มาปะทะหายไปเป็นผิวผง
“ตาฉันบ้างละนะ สเปเชี่ยลวินดิ้งแอทแทค” เกรียวลำแสงลมสีฟ้ารูปมังกรพุ่งไปปะทะศัตรูขณะที่เจนิเฟอร์ยังคงตกอยู่ในสภาพอะไรบางอย่างที่ทำให้เธออยู่เฉยๆเป็นเป้านิ่งเปรี่ยง ร่างเจนิเฟอร์กระเด็นครูดไปด้านหลังและสลบไป เป็นอันว่ารอนชนะ
...รอนเป็นฝ่ายชนะนะคะ... โฆษกสาวพูดออกอากาศ
...ทีนี้คู่ต่อไปคือ ไบรอันท์ เอกาวี่ กับ เดวิส เคยินวิ่น...
“มะกี้เขาประกาศว่าอะไรนะ เกรงว่าจะประกาศผิด” ไบรอันท์พูดสีหน้าดูไม่เชื่อ
“นายกับเดวิสน่ะ” เจนเอ่ยเรียบๆ
“ว่าไงนะ!!!”เดวิสกับไบรอันท์พูดพร้อมกัน
“ซวยแล้วละ”รอนเอ่ยขึ้น “ทำไงดีละ”
“เดี๋ยวฉันกับนายสู้ไปแบบปลอมๆนะแบบว่าไม่มีใครแพ้จะได้เข้ารอบด้วยกัน”เดวิสเอ่ย
“งั้นเหรอ” ไบรอันท์ถามเสียงฉงน
“เดี๋ยวฉันไปหาอะไรกินดีกว่านะ หุๆ” สิ้นเสียงรอนเขาก็เดินออกไปทันที
“งั้นฉันไปก่อนนะ พวกนายตกลงกันไปละกัน” เจนเอ่ยและวิ่งออกไปทันที
“ตกลงตามนี้ละกันนะ” เดวิสถาม
“ได้เลย” ไบรอันท์ยิ้มฝืดๆให้
ขณะนี้ก็ยังมีเสียงเชียอยู่เรื่อยๆนักเรียนมากมายเฝ้าดูการแข่งขันอย่างใจจดใจจ่อ และในสนามรอนได้เดินเข้าไปคนแรกและเดวิสก็เดินตามาทีหลังอย่างช้าๆ
...มายังคะ รอน เอกาวี่กับเดวิสเซจินิ่น...
“ไม่ใช่ฉันนิ๊” เดวิสเอ่ยเบาๆ
“มันไม่ใช่นายนะเดวิส” ไบรอันท์ตะโกนบอกเดวิสขณะที่เดวิสอีกคนเดินเข้ามาในสนามร่างกายของเขาดูใหญ่โตเมื่อเทียบกับไบรอันท์ ไบรอันท์ถึงกับตัวเล็กไปเลย
........ready- - - - begin…..
ไบรอันท์ยืนทำท่าทำทางอย่างกล้าๆกลัวๆขณะที่อีกสนามข้างๆเป็นการประลองของ
เดวิส เคยินวิ่นกับ ฟิเนช่า ปาปาเล่ย์
เดวิสร่างบึกบึนเดินเข้ามาตรงร่างไบรอันท์แต่ทันใดนั้น ฟ้าวว ร่างที่เดินมาหาเขาได้หายไป ไบรอันท์ตกอยู่ในอาการงงและคนดูก็เช่นกัน เปรี้ยง ลำแสงสีดำพุ่งเข้าใส่ไบรอันท์กระเด็นลิ่วแต่ตอนนี้เองไบรอันท์ก็ยังไม่เห็นร่างอะไรเลย
“หนอย ล่องหนหรือแก” ไบรอันท์พึมพำเบาๆอย่างโกรธแค้นพลังมะกี้ทำให้ไบรอันท์
ถึงกับทรุดตัวไปชั่วขณะ
ตอนนี้มีลำแสงอีกเส้นพุ่งมาที่ไบรอันท์แต่ไบรอันท์สามารถกระโดดหลบได้และเดินไปมาเรื่อยๆเพื่อไม่ให้เป็นเป้านิ่ง ตอนนี้ไบรอันท์เพิ่งนึกออกได้ว่าพลังของเขาสามารถใช้อาวุธน้ำได้
“เอาละนะ เรนนิ่งสปีกิ้งเดฟเวอร์แอทแทค” ไบรอันท์ใช้ท่าสุดยอดเกิดฝนตกบริเวณสนามแข่งบรรยากาศรอบๆมีความดุเดือดมากขึ้น และจากเหตุการณ์ที่ทำให้เกิดฝนตกไบรอันท์จึงเห็นเป็นเงาเดินไปมาเรื่อยๆนั่นก็คือเดวิส ตอนนี้ถึงแม้เขาจะล่องหนอยู่
แต่เมื่อโดนฝนไบรอันท์จึงเห็นตัวเขาเป็นเงาที่เปียกน้ำ
เวลาผ่านไป10นาทีราวกับ1ปีตอนนี้รอนได้ใช้พลังสายฟ้าโจมตีไปที่ศัตรูแต่ศัตรูหลบได้
“นึกออกละ ทันเดอร์สตอม”ไบรอันท์ปล่อยเมฆไฟฟ้าทำให้เกิดคล้ายๆฟ้าผ่าไปตรงจุดต่างๆอย่างบ้าคลั่งแต่เดวิสเองศัตรูเองก็ยังคงหลบได้อย่างชำนาญแต่ว่า...!!!
ไฟฟ้าที่โดนน้ำก่อให้เกิดไฟฟ้าครบวงจรไบรอันท์ได้ทะยานขึ้นฟ้าแต่เดวิสหารู้เรื่อง ไม่จึงถูกไฟฟ้าช๊อตขณะที่ไบรอันท์ทะยานขึ้นไปลอยฟ้าแล้วได้พุ่งลำแสงจากอาวุธ
ไปปะทะร่างเดวิส ทำให้เดวิสถึงกับแพ้ไป
...ผู้ชนะคือ ไบรอันท์ เอกาวี่...
ตอนนี้ไบรอันท์เองก็เดินนอกจากสนามและรอนกับเจนมาพอดี
“นายชนะรึ” รอนถาม
“อืม” ไบรอันท์เอ่ยเสียงเรียบเป็นครั้งแรกที่เขาไม่อวด
ตอนนี้เองเดวิสไม่ใช่เดวิสที่แข่งกับไบรอันท์นะเดวิสกลุ่มรอนน่ะได้แข่งขันเสร็จ และเดินมาอย่างสลดโดนไม่ปริปากอะไรเลย
“นายเป็นอะไรไป” รอนถามแบบงงๆ
“ฉันชนะอะ” เดวิสเอ่ยแผ่วเบาและยิ้มขึ้นมา
“โธ่เอ้ย แกล้งทำหน้าตาแบบแพ้ หุๆ” เจนเอ่ยและยิ้ม
“ยินดีทุกคนนะที่สอบเข้าได้หมด” รอนเอ่ยอย่างดีใจแล้วทุกคนก็จับมือกันแล้วพูดว่า
“เฮ้” ทั้งหมดได้เดินออกไปจากสนามบริเวณแข่งและนั่งตรงไม้หินอ่อน
“วันนี้เหนื่อยมากเลยอะ” ไบรอันท์เอ่ยด้วยความเซงแต่แฝงด้วยความดีใจ
“ฉันได้ฟังข่าวจากอินเตอร์เน็ทนะว่ามีเกมส์ online ออกใหม่น่ะ ยัง close beta อยู่เลย ชื่อเกมส์อะไรฉันจำไม่ได้อะลองไปเปิดเอาดูสิ ตอนนี้เปิดดูที่นาฬิกาตัวเองก็ได้นาฬิกาใครใฉเทคก็เปิดดูสิ”เดวิสเอ่ยขึ้น
“เกมส์พีเคออนไลน์ไง คือเกมส์ที่ใช้ความสามารถของตัวเองเข้าไปเล่นในเกมส์เหมือนตัวเองอยู่ในเกมส์เลย มันจะมีตึกเกมส์ออนไลน์อยู่ต้องใส่แว่นสามมิติทีนี้มันก็เหมือนเข้าไปเล่นในเกมส์จริงๆเลยอะ รู้สึกว่าเกมส์นี้มันจะคล้ายๆกับเซมูเลชั่นสปีดนะแต่มันอยู่บนโลกอาการ์เซียอะ เขานำมาเผยแพร่บนโลกมนุษย์ ฉันว่าท่าจะสนุกไม่เบาเลยนะ” ไบรอันท์เอ่ยและจินตนาการความคิดตัวเองไปเรื่อยๆ
“ว้าว น่าสนใจดีแฮะ” รอนเอ่ยขึ้นขณะที่ฟังไบรอันท์พูดจบ
“อยากเล่นจัง” เจนเอ่ยแล้วยิ้มที่มุมปาก
“วันนี้ฉันขอกลับบ้านก่อนนะ เบื่อและถ้าใครจะเล่นเกมส์พีเคอย่าลืมมาบอกกันนะ”เดวิสเอ่ยขึ้นและบายเพื่อนๆทุกๆคนจากนั้นก็เดินออกไป
“ฉันก็ไปแล้วนะ บาย” รอนเอ่ยขึ้นและเดินไปกับเดวิส
ทีนี้ก็เหลือแต่ไบรอันท์และเจนทั้งสองกำลังคุยเกี่ยวกับพีเคออนไลน์อยู่ตอนนี้ก็เวลา 14.00น. แล้ว แต่เขาทั้งสองก็ยังคุยกันอยู่ หลังจากที่พวกเขาสอบได้แล้วเขานัดกันว่าจะไปลองเล่นเกมพีเคกันดูจากที่เหลือเวลาปิดเทอมอีก15วัน ติดตามชมกันต่อไปนะครับว่าตอนเปิดเทอมพวกเขาจะมีเพื่อนใหม่หรือไม่ยังไงวันเปิดเทอมวันแรกจะป่วนแค่ไหน เกมส์พีเคจะสนุกยังไง ติดตามชมตอนที่7นะครับ bye…..
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น