ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : [ตอนที่5 ]>>>ณ ตึกเอเทอรี่
“โอ๊ยๆๆ ฉันร้อนจะแย่แล้วนะ” เจนเอ่ยอย่างฉุนขณะที่ชะเง้อหาใครบางคน
“เอาน๊า รอก่อนะละกันนะ” รอนเอ่ยอย่างใจเย็นพลางเอามือซับเหงื่อ
“โอ๊ยใครจะไปเย็นได้มันร้อนร้อนร้อนแล้วก็ร้อน”เจนเอ่ยขณะที่มือข้างซ้ายกำลังใช้มือโบกพัดใบหน้าที่เต็มไปด้วยเหงื่อ ขณะที่เดวิสยืนพิงอยู่ที่ผนังอินดอสเตเดี้ยมหน้าปากประตูพร้อมกับใบหน้าที่บ่งบอกถึงความเซงสุดขีด ตอนนี้เขาทั้งสามกำลังรอไบรอันท์
ที่ยังไม่มาและขณะที่เจนยังบ่นพึมพำไปเรื่อย
“พระเจ้า!” ไบรอันท์อุทานหัวเสียหลังจากที่รถติดแน่นขนัดกันมหาศาลระหว่างเมืองเอแดทกันทรานซิตี้ ซึ่งอีกประมาณ3กิโลเมตรก็จะถึงยิมเอเทอรี่และยังไม่มีวี่แววแต่ยังใดที่รถที่ติดแน่นขนัดอย่างงั้นจะขยับเลื่อนตัว บางคนที่มีความสามารถพิเศษเฉพาะตัวก็เทเลพอทไปที่หน้ายิมได้แต่ก็คงมีไม่กี่คนที่สามารถทำแบบนี้ได้ช่างน่าอัศจรรย์จริงๆ
แต่กระนั้นก็ตามไบรอันท์ก็ลงจากรถและเดินเลาะฟุตบาทเรื่อยๆแต่เหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นมีคนใส่หน้ากากโม่งแต่งตัวสีดำหน้าตามองไม่ค่อยชัดฉุดนาฬิกาไฮเทคที่สุดของไบรอันท์ไป
“เอาของฉันมานะ” ไบรอันท์ตะคอกใส่โจรขณะที่ไบรอันท์กำลังวิ่งไล่ล่าโจรด้วยสีหน้าทีโกรธแค้นอย่างเห็นได้ชัด
“ให้ก็โง่ซิ”โจรนิรนามตะโกนบอกไบรอันท์ขณะที่กำลังยิ้มน้อยยิมใหญ่อยู่
“แกนะแก”ไบรอันท์โกรธที่สุดของที่สุดพร้อมกับเล็งกำปั้นไปที่โจรนั้น
“ทันเดอร์ ช๊อต” เกรียวสายฟ้าพุ่งใส่ไปที่เป้าหมาย เปรี้ยง ทันใดนั้นร่างโจรนิรนามก็ฟุบลงกับพื้นขณะที่ไบรอันท์เดินเข้าไปที่ร่างนั้นอย่างช้าๆก่อนทีจะกระทืบไปที่ลำตัวอย่างโมโห
“ไอ้โจรกระจอก จะไป้แหยม เชอะ”ไบรอันท์เอ่ยและยิ้มที่มุมปากจากนั้นก็เดินจากร่างที่นอนสลบไป จากการที่เขาวิ่งไล่โจนขณะนี้เหลือระยะเพียงอันสั้นก็จะถึงยิมเอเทอรี่แล้ว
“นั่นไงมาแล้วละ นู่นนนนน” เดวิสเอ่ย
“ไหนๆๆ” เจนเอ่ยสีหน้าไม่ค่อยจะดีขณะที่รอนฟุบหลับลงอยู่ที่โต๊ะใกล้ๆทางเข้ายิม
“โทษที่เพื่อนๆฉัน....”ยังเอ่ยไม่ทันจบเจนก็ตะคอกใส่เขาอย่างดัง
“อีตาบ้า มาช้าแล้วหาข้อแก้ตัวอีก” เจนเอ่ยและทำสีหน้าเพ่งเล็งไบรอันท์ราวกับหาเรื่อง
“นี่ๆฟังฉันให้พูดจบก่อนสิ”ไบรอันท์เอ่ยไม่สบอารมณ์ “รถมันติดน่ะเข้าใจมั้ย แล้วอีกอย่างมันมีโจนมาจะขโมยนาฬิกาของฉัน ฉันก็เลยเสียเวลาหน่อย โอเค๊ะ” แต่เจนก็ทำทีท่าไม่สนใจและไม่ได้หันไปมองไบรอันท์
“เออ..... นี่ฉันว่ารีบซื้ออุปกรณ์เครื่องมือจะได้ปล่อยพลังได้รุ่นแรงขึ้น”เดวิสเอ่ยขณะที่กำลังเอามือปลุกรอนที่หลับเป็นตายอยู่
“ไปๆรีบไปกันเถอะ” รอนอ่ยสีหน้างัวเงีย แล้วทั้งสี่ก็เดินเลาะฟุตบาทไปยังร้านอุปกรณ์เล็กๆที่มีผู้คนเดินผ่านไปมาและไม่ค่อยมีคนสนใจสักเท่าไร
“รับอะไรดีคะ ที่ร้านเรามีอุปกรณ์ทุกชนิดที่ตรงกับความสามารถของคุณและประสิทธิภาพของแต่ละชนิดขึ้นอยู่กับราคานะคะ” ผู้หญิงหน้าตาเด็กๆผมสีบลอนทองอ่อนๆหุ่นเรียวผิวพรรณดีถือว่าน่ารักเลยก็ว่าได้ต้อนรับพวกเขาอย่างสดใส
“ผมอยากได้”รอนทำสีหน้าครุ่นคิดและบอกไปว่า “winding glove” เจ้าของร้านฟังถึงกับหายใจกระตุกก่อนจะตอบไปว่า
“ดะ...ได้จ๊ะ”หญิงสาวเอ่ยขึ้นพร้อมกับหยิบวินดิ้งกลัฟวให้กับรอน
“เท่าไรเหรอครับ”
“20000เควินจ๊ะ”
“แพงขนาดนั้นเลยเหรอครับ”
“ของมันหายากนะและเหลือชิ้นเดียวในร้านด้วยง่ะแต่ฉันนำมาลงขายวินดิ้งกลัฟวแทบจะขายไม่ได้เลยจ๊ะของมันหายากน่ะ” เจ้าของร้านเอ่ยและยิ้มให้รอน
“นายจะซื้อเปล่า”ไบรอันท์กระซิบที่หูรอน
“แน่สิ ฉันซื้อแน่นอน”รอนเอ่ยอย่างมั่นใจ
“แล้วนายมีเงินพอเหรอ”เจนเอ่ยแทรกขึ้นมา
“ฉันพกมา 30000เควินนะพ่อฉันเพิ่งส่งเงินให้ฉันจากต่างประเทศ”
“ตกลงผมเอาอันนี้ครับ”รอนตอบตกลงและยื่นเงิน20000เควินให้กับเจ้าของร้าน รอนเองก็ยังคงเหลืออยู่10000เควินขณะที่คนอื่นๆกำลังเดินหาอาวุธประจำกายของตนเอง ตอนนี้รอนได้ทดลองใส่วินดิ่งกลัฟวเขาใส่ได้พอเหมาะพอเจาะกับมือ
“โย่วฉันได้อาวุธของฉันแล้ว”ไบรอันท์เอ่ยอย่างดีใจและนำเงินยื่นให้เจ้าของร้าน
ราคา 9999 เควิน
“เทห์มากๆเลย วู้วๆๆ ทันเดอร์กลัฟว”ไบรอันท์พึมพำอย่างดีใจขณะที่เจนเองก็ได้อาวุธคู่ใจมาแล้วมันคือฮีลลิ่งกลัฟวเพิ่มพลังเวทมนต์ขาวถึง50%เลยทีเดียวแต่พูดถึงราคานั้นมันคงแพงน่าดูเลยสำหรับอุปกรณ์ชิ้นนี้
“เท่าไรคะ”เจนถามอย่างสุภาพ
“ 27000 เควินค่ะ” หญิงสาวเอ่ยเสียงเรียบ หลังจากเมื่อสิ้นเสียงของพนักงานสาว ทุกๆคนหันควับจากที่กำลังเพ่งเล่งอุปกรณ์ของตัวเองอย่างถี่ถ้วน
“อะไรนะ” ทุกๆคนอุทานเสียงหลงอย่างไม่ได้ตั้งใจแม้แต่เจนเองก็เช่นกัน
“คือว่าน้องคะอุปกรณ์นี้ส่งตรงจากมิติอื่นมันถึงแพงน่ะ” พนักงานสาวเอ่ยและยิ้มน้อยๆ
“มิติอื่น?” เจนถามแทรกขึ้นมา
“ใช่จ๊ะของพวกนี้ส่งตรงจากโลกอากาเซียมันถึงราคาแพงน่ะ”
“งะ..งั้นเหรอ” เจนตอบเสียงคาดไม่ถึง
“จะเอามั้ยละเดี๋ยวฉันช่วยออกให้นะ” รอนพูดพลางส่งเงิน 5000เควินให้กับเจนและคนอื่นๆก็ช่วยกันคนละ 2000เควิน
“ขอบใจนะรอน ไบรอันท์แล้ว เดวิส ด้วยนะขอบใจทุกๆคนมากเลยละ”และน้ำตาให้ความดีใจก็ไหลออกมาจากดวงตาของเจน มันคือเวลาแห่งความสุขที่เพื่อนๆได้ช่วยเหลือถึงเพื่อนบางคนเช่นไบรอันท์จะคอยแกล้งอะไรเธอแต่เขาก็ช่วยถึง 7000เควิเลย
ทีเดียวมากกว่ารอนอีกด้วย
“ตกลงค่ะ เอาชิ้นนี้” เจนพูดขณะกำลังสะอื้นอยู่
“ยังไงก็ต้องขอบคุณพวกนายมากๆนะ” ขณะที่เจนส่งยิ้มให้ไบรอันท์
“ฉันเองก็แค่อยากให้เธอใช้อาวุธนี้เท่านั้นก็ไม่ได้อยากช่วยอะไรมากหรอกนะ” ไบรอันท์เอ่ยเชิงกวนๆแบบหยอกล้อ
“เรารีบไปยิมกันเถอะนะ”เดวิสเอ่ยอย่างร้อนรน
“ได้ๆ”รอนเอ่ยเห็นด้วยขณะที่ใส่วินดิ้งกลัฟวไว้กับข้อมือ แล้วทุกๆคนก็วิ่งมาที่ยิมเอเทอรี่แล้วมุ่งตรงไปที่ลิฟต์ ปิ๊ง เมื่อถึงชั้น40พวกเขาจึงไปที่ห้องพวกเขาที่เคยฝึกซ้อมและแล้วก็ถึงภายในเสี้ยววินาทีเท่านั้นเอง
“พวกนายจะรีบไปถึงไหนเนี่ย”ไบรอันท์พูดพลางหอบแฮกอยู่ขณะที่เดวิสกับเจนแยกไปอีกห้องเพื่อไปฝึกกันอยู่ตอนนี้ก็มีแค่รอนกับไบรอันท์
“คราวนี้นายฝึกก่อนนะไบรอันท์ฉันขอพักหน่อย”รอนพูดพลางเพ่งเล็งไปที่อาวุธชิ้นใหม่อยู่ ตอนนี้ไบรอันท์ก็สวมถุงมือไฟฟ้าเรียบร้อยแล้ว
“ฉันอยากแก้แค้นไอ้นกบ้ามานานแล้ว ขอเอาเลเวล8เหมือนเดิมเอาหมวดนก”
ไบรอันท์เอ่ยท่าทีกระสับกระส่าย
“โอเคๆ”รอนกำลังกดรีโมทแล้วเลือกไปที่โปรแกรมนกแล้วคลิกไปที่เลเวล8
ปิ๊ด ปิ๊ด ปิ๊ด “ready go” ขณะที่นกพุ่งออกมาจากวอลเปเปอร์อย่างฉวัดเฉวียน ไปมาตอนนี้มันมารวมเป็นกลุ่มบินกลางอากาศเป็นรูปเหยี่ยว
“เสร็จฉันละ” ไบรอันท์ชาจพลังกระแสไฟฟ้าแล้วพุ่งออกไปอย่างบ้าคลั่งกลายเป็นทันเดอร์สตอม บึ้มนกฝูงนั้นหายไปในพริบตาพิ้นกำแพงและพื้นผนังสั่นสะเทือนอย่างหนัก สักแปบมีนกฝูงใหญ่บินโหมเข้ามาแต่ตอนนี้มันอยู่กระจัดการจาย ฟ้าวว นกตัวหนึ่งบินไปจิกที่หัวของไบรอันท์อย่างจังและอีกตัวหนึ่งก็โฉบเฉียดแก้มไปนิดนึง
“น้อยแน่เล่นกันยังงี้ใช่มั้ย เดี๋ยวจัดให้จ๊ะ” ไบรอันท์พึมพำท่าที่เด็ดขาด
“อิเลคทริค วอลล์” คลื่นไฟฟ้าในรูปกำแพงคลอบคลุมตัวของไบรอันท์ขณะที่นกโหมโจมตีมาอยู่เรื่อยๆแต่ไม่มีนกตัวไหนฝ่าเข้าไปได้สักตัวบางตัวที่ฝ่าก็ถูกช๊อตไปแล้วหายไปในพริบตา และก็..............
ตอนนี้นกทุกตัวตายหมดแล้วแต่การฝึกยังไม่จบถึงแค่นั้นมีสิ่งหนึ่งโผล่ออกมาจากผนังมันคือ “ทันเดอร์” เหยี่ยวสายฟ้าพลังไฟฟ้ามหาศาลมันทำให้ไบรอันท์ถึงกับตาค้างทันทีเมื่อเข้าผ่านเลเวล8ไปได้แต่ต้องมาเจอเลเวล9ที่หฤโหดสุดยอด
“เวนแล้ว มะมี๊” ไบรอันท์เอ่ยอย่างหัวเสียเมื่อต้องเจอกัยศัตรูธาตเดียวกับพลังจองเขา
“เป็นไงเป็นกันวะ” ไบรอันท์เอ่ยอย่างเกรี้ยวกราดขณะที่ชาจพลังไฟฟ้าอยู่
“สเปเชี่ยลทันเดอร์ ดราก้อน ช๊อต” พลังไฟฟ้าไหลออกจากทันเดอร์กลัฟวพุ่งเป็นรูปมังกรไปทะกับนกสายฟ้าอย่างบ้าคลั่งมันทำให้นกสายฟ้าถึงกับร่วงทรุดลงกับพื้นในทันที ทันใดนั้นไบรอันท์ฉวยโอกาสใช้มือแล้วปล่อยคลื่นพลังไฟฟ้าใส่
นกสายฟ้านั่น
ปิ๊ดๆเสียงดังขึ้นสองรอบ “เริ่มการถ่ายโอนพลังงาน พลังงานจากนกสายฟ้าถ่ายมาที่อาวุธอย่างหมดสิ้นมันทำให้นกต่อสู้ไม่ได้ไบรอันท์จึงเป็นฝ่ายชนะไปแต่จากการที่เข้าถ่ายโอนพลังงานจากนกมันจึงทำให้ค่าประสิทธิ์ภาพของอาวุธเพิ่มขึ้น
“เยี่ยมมากเลยไบรอันท์”รอนกล่าวชื่นชมอย่างอารมณ์ดีขณะที่ไบรอันท์ยังคงเหนื่อยๆกับการต่อสู้มะกี้อยู่
“ทีนี้ก็ถึงตานายแล้วนะ เอาให้ได้เลยนะเพื่อน”ไบรอันท์หันหน้าไปพูดกับรอนขณะที่ทรุดตัวนั่งลงกับพื้นด้วยความเหนื่อย
มาดูกันอีกห้องนะครับที่มีเดวิสกับเจนแข่งอยู่ ตอนนี้เดวิสก็กำลังต่อสู้กับนากะดินอยู่(มังกรดิน)ซึ่งเป็นเลเวล9ของในหมวดนี้คือหมวดมังกรนั่นเอง
“ระวัง!! เดวิส” เจนเอ่ยเสียงลั่นก่อนที่มังกรจะบินโฉบถีบเดวิสกระเด็นออกไปทันใดนั้นมังกรฉวยโอกาสปล่อยเวทมนต์คำสาปไป “stone curse” ร่างของเดวิสแข็งนิ่งไม่ขยับขณะที่มังกรยังกระพือปีกดูศัตรูอย่างไม่ละสายตา ตอนนี้มังกรดินบินขึ้นที่สูงแล้วพุ่งมาประทะกับร่างดวิสที่ถูกคำสาปดินอยู่ ร่างเดวิสกระเด็นและหินก็แตกเป็นเสี่ยงๆทำให้เดวิสถึงกับสลบไม่เคลื่อนไว้เลย
ปิ๊ดๆๆ เจนกดรีโมทหยุดและทุกอย่างก็กลับมาเป็นปกติ
“Heal” เจนร่ายพลังฮีลแสงสีฟ้าค่อยๆปกคลุมทั่วร่างเดวิส ขณะที่เดวิสกำลังค่อยๆเปิดตามา
“ไม่เป็นอะไรใช่มั้ย” เจนเอ่ยสีหน้ากังวลกึ่งเป็นห่วง
“พอไหวแล้วละ”เดวิสเอ่ยขณะที่เอามือตบไปที่หัวเพื่อคลายความมึน “แล้วเจนจะลองดูสักนิดมั้ยละ” เดวิสเอ่ยและมองไปที่เจนเป็นเชิงให้บอกว่าตกลง
“ก็ได้ๆ ลองดูซะหน่อยจะเป็นอะไร ฉันขอเลเวล9 ไปที่หมวดความมืดนะ”
เจนเอ่ยขณะที่นำฮีลลิ่งกลัฟวมาใส่
“ได้เลย” ปิ๊ดๆ เดวิสเอ่ยและกดรีโมทป้อนข้อมูลไปเรียบร้อย
ตอนนี้อัศวินความมืดได้ประจันหน้ากับเจนแล้ว รูปร่างสันทัดนั้นดูสูงใหญ่
แต่งตัวเกราะสีดำหุ้มไปทั้งตัวถือดาบดำทมิฬดูน่าเกรงขามอย่างยิ่ง ทั้งสองเดินคุมเชิงกันอยู่ยังไม่มีใครกล้าผลีผลามกันและกัน ทันใดนั้นเจนเริ่มก้าวถอยไปข้างหลังช้าๆ และยกฮีลลิ่งกลัฟวขึ้น “ฮีลลิ่ง สเปเชี่ยลช็อต” ลำแสงสีขาวพุ่งไปเป็นรูปมังกร
อย่างบ้าคลั่งแต่แล้วอัศวินสีดำยกดาบทมิฬกันเอาไว้ได้แต่ก็.....
บึ้ม ดาบดำทมิฬหายไปเป็นผิวผงตอนนี้อัศวินดำไม่เหลืออาวุธอีกต่อไปแล้วเจนจึงฉวยโอกาส “ฮีลลิ่ง” แสงสีฟ้าอ่อนๆพุ่งเข้าไปล้อมรอบอัศวินดำเหมือนเชือกสีฟ้าใสๆกำลังมัดขณะที่อัศวินดำพยายามจะดิ้นรนแต่ก็ทำไม่ได้ ตอนนี้แสงสีฟ้าเริ่มมัดตัวอัศวินดำมกขึ้นจนในที่สุดร่างนั้นก็แตกกระจายเป็นผิวผง แล้วในเวลาเดียวกันรอนเองได้เจอมนุษย์เหล็กเลเวล9และใช้พลังที่ได้จากวินดิ้งกลัฟวปราบมันได้อย่างสำเร็จทุกๆอย่างเป็นไปอย่างเรียบง่าย แล้วทั้งหมดก็เดินออกจากห้องฝึกพร้อมด้วยสีหน้าอันร่าเริง
“สนุกจังนะเนี่ย หุๆ” ไบรอันท์เอ่ยอย่างสบายใจ
“แทบตายแน่ะ” รอนเอ่ยขึ้น
“ฉันผ่านไปไม่ได้อะเลเวล9แต่เลเวล8ฉันผ่านไปได้” เดวิสเอ่ยสีหน้าเซงๆ
“เนี่ยอีก3วันก็จะถึงวันลงแข่งแล้ว ขอให้โชคดีกันทุกคนนะ” เจนเอ่ยพลางยิ้มให้เพื่อนๆทุกคน
แล้วทั้งสี่คนก็จับมือกันราวกับมีชัยอยู่ข้างหน้าแล้วเอ่ยคำว่า “เฮ้!!”ทั้งหมดจะสามารถสอบเข้าได้หรือไม่ขึ้นอยู่กับความสามารถ
ของพวกเขา เอาใจช่วยทั้งสี่ด้วยนะครับ
[ i]ติดตามชมตอนที่6นะครับ bye……
“เอาน๊า รอก่อนะละกันนะ” รอนเอ่ยอย่างใจเย็นพลางเอามือซับเหงื่อ
“โอ๊ยใครจะไปเย็นได้มันร้อนร้อนร้อนแล้วก็ร้อน”เจนเอ่ยขณะที่มือข้างซ้ายกำลังใช้มือโบกพัดใบหน้าที่เต็มไปด้วยเหงื่อ ขณะที่เดวิสยืนพิงอยู่ที่ผนังอินดอสเตเดี้ยมหน้าปากประตูพร้อมกับใบหน้าที่บ่งบอกถึงความเซงสุดขีด ตอนนี้เขาทั้งสามกำลังรอไบรอันท์
ที่ยังไม่มาและขณะที่เจนยังบ่นพึมพำไปเรื่อย
“พระเจ้า!” ไบรอันท์อุทานหัวเสียหลังจากที่รถติดแน่นขนัดกันมหาศาลระหว่างเมืองเอแดทกันทรานซิตี้ ซึ่งอีกประมาณ3กิโลเมตรก็จะถึงยิมเอเทอรี่และยังไม่มีวี่แววแต่ยังใดที่รถที่ติดแน่นขนัดอย่างงั้นจะขยับเลื่อนตัว บางคนที่มีความสามารถพิเศษเฉพาะตัวก็เทเลพอทไปที่หน้ายิมได้แต่ก็คงมีไม่กี่คนที่สามารถทำแบบนี้ได้ช่างน่าอัศจรรย์จริงๆ
แต่กระนั้นก็ตามไบรอันท์ก็ลงจากรถและเดินเลาะฟุตบาทเรื่อยๆแต่เหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นมีคนใส่หน้ากากโม่งแต่งตัวสีดำหน้าตามองไม่ค่อยชัดฉุดนาฬิกาไฮเทคที่สุดของไบรอันท์ไป
“เอาของฉันมานะ” ไบรอันท์ตะคอกใส่โจรขณะที่ไบรอันท์กำลังวิ่งไล่ล่าโจรด้วยสีหน้าทีโกรธแค้นอย่างเห็นได้ชัด
“ให้ก็โง่ซิ”โจรนิรนามตะโกนบอกไบรอันท์ขณะที่กำลังยิ้มน้อยยิมใหญ่อยู่
“แกนะแก”ไบรอันท์โกรธที่สุดของที่สุดพร้อมกับเล็งกำปั้นไปที่โจรนั้น
“ทันเดอร์ ช๊อต” เกรียวสายฟ้าพุ่งใส่ไปที่เป้าหมาย เปรี้ยง ทันใดนั้นร่างโจรนิรนามก็ฟุบลงกับพื้นขณะที่ไบรอันท์เดินเข้าไปที่ร่างนั้นอย่างช้าๆก่อนทีจะกระทืบไปที่ลำตัวอย่างโมโห
“ไอ้โจรกระจอก จะไป้แหยม เชอะ”ไบรอันท์เอ่ยและยิ้มที่มุมปากจากนั้นก็เดินจากร่างที่นอนสลบไป จากการที่เขาวิ่งไล่โจนขณะนี้เหลือระยะเพียงอันสั้นก็จะถึงยิมเอเทอรี่แล้ว
“นั่นไงมาแล้วละ นู่นนนนน” เดวิสเอ่ย
“ไหนๆๆ” เจนเอ่ยสีหน้าไม่ค่อยจะดีขณะที่รอนฟุบหลับลงอยู่ที่โต๊ะใกล้ๆทางเข้ายิม
“โทษที่เพื่อนๆฉัน....”ยังเอ่ยไม่ทันจบเจนก็ตะคอกใส่เขาอย่างดัง
“อีตาบ้า มาช้าแล้วหาข้อแก้ตัวอีก” เจนเอ่ยและทำสีหน้าเพ่งเล็งไบรอันท์ราวกับหาเรื่อง
“นี่ๆฟังฉันให้พูดจบก่อนสิ”ไบรอันท์เอ่ยไม่สบอารมณ์ “รถมันติดน่ะเข้าใจมั้ย แล้วอีกอย่างมันมีโจนมาจะขโมยนาฬิกาของฉัน ฉันก็เลยเสียเวลาหน่อย โอเค๊ะ” แต่เจนก็ทำทีท่าไม่สนใจและไม่ได้หันไปมองไบรอันท์
“เออ..... นี่ฉันว่ารีบซื้ออุปกรณ์เครื่องมือจะได้ปล่อยพลังได้รุ่นแรงขึ้น”เดวิสเอ่ยขณะที่กำลังเอามือปลุกรอนที่หลับเป็นตายอยู่
“ไปๆรีบไปกันเถอะ” รอนอ่ยสีหน้างัวเงีย แล้วทั้งสี่ก็เดินเลาะฟุตบาทไปยังร้านอุปกรณ์เล็กๆที่มีผู้คนเดินผ่านไปมาและไม่ค่อยมีคนสนใจสักเท่าไร
“รับอะไรดีคะ ที่ร้านเรามีอุปกรณ์ทุกชนิดที่ตรงกับความสามารถของคุณและประสิทธิภาพของแต่ละชนิดขึ้นอยู่กับราคานะคะ” ผู้หญิงหน้าตาเด็กๆผมสีบลอนทองอ่อนๆหุ่นเรียวผิวพรรณดีถือว่าน่ารักเลยก็ว่าได้ต้อนรับพวกเขาอย่างสดใส
“ผมอยากได้”รอนทำสีหน้าครุ่นคิดและบอกไปว่า “winding glove” เจ้าของร้านฟังถึงกับหายใจกระตุกก่อนจะตอบไปว่า
“ดะ...ได้จ๊ะ”หญิงสาวเอ่ยขึ้นพร้อมกับหยิบวินดิ้งกลัฟวให้กับรอน
“เท่าไรเหรอครับ”
“20000เควินจ๊ะ”
“แพงขนาดนั้นเลยเหรอครับ”
“ของมันหายากนะและเหลือชิ้นเดียวในร้านด้วยง่ะแต่ฉันนำมาลงขายวินดิ้งกลัฟวแทบจะขายไม่ได้เลยจ๊ะของมันหายากน่ะ” เจ้าของร้านเอ่ยและยิ้มให้รอน
“นายจะซื้อเปล่า”ไบรอันท์กระซิบที่หูรอน
“แน่สิ ฉันซื้อแน่นอน”รอนเอ่ยอย่างมั่นใจ
“แล้วนายมีเงินพอเหรอ”เจนเอ่ยแทรกขึ้นมา
“ฉันพกมา 30000เควินนะพ่อฉันเพิ่งส่งเงินให้ฉันจากต่างประเทศ”
“ตกลงผมเอาอันนี้ครับ”รอนตอบตกลงและยื่นเงิน20000เควินให้กับเจ้าของร้าน รอนเองก็ยังคงเหลืออยู่10000เควินขณะที่คนอื่นๆกำลังเดินหาอาวุธประจำกายของตนเอง ตอนนี้รอนได้ทดลองใส่วินดิ่งกลัฟวเขาใส่ได้พอเหมาะพอเจาะกับมือ
“โย่วฉันได้อาวุธของฉันแล้ว”ไบรอันท์เอ่ยอย่างดีใจและนำเงินยื่นให้เจ้าของร้าน
ราคา 9999 เควิน
“เทห์มากๆเลย วู้วๆๆ ทันเดอร์กลัฟว”ไบรอันท์พึมพำอย่างดีใจขณะที่เจนเองก็ได้อาวุธคู่ใจมาแล้วมันคือฮีลลิ่งกลัฟวเพิ่มพลังเวทมนต์ขาวถึง50%เลยทีเดียวแต่พูดถึงราคานั้นมันคงแพงน่าดูเลยสำหรับอุปกรณ์ชิ้นนี้
“เท่าไรคะ”เจนถามอย่างสุภาพ
“ 27000 เควินค่ะ” หญิงสาวเอ่ยเสียงเรียบ หลังจากเมื่อสิ้นเสียงของพนักงานสาว ทุกๆคนหันควับจากที่กำลังเพ่งเล่งอุปกรณ์ของตัวเองอย่างถี่ถ้วน
“อะไรนะ” ทุกๆคนอุทานเสียงหลงอย่างไม่ได้ตั้งใจแม้แต่เจนเองก็เช่นกัน
“คือว่าน้องคะอุปกรณ์นี้ส่งตรงจากมิติอื่นมันถึงแพงน่ะ” พนักงานสาวเอ่ยและยิ้มน้อยๆ
“มิติอื่น?” เจนถามแทรกขึ้นมา
“ใช่จ๊ะของพวกนี้ส่งตรงจากโลกอากาเซียมันถึงราคาแพงน่ะ”
“งะ..งั้นเหรอ” เจนตอบเสียงคาดไม่ถึง
“จะเอามั้ยละเดี๋ยวฉันช่วยออกให้นะ” รอนพูดพลางส่งเงิน 5000เควินให้กับเจนและคนอื่นๆก็ช่วยกันคนละ 2000เควิน
“ขอบใจนะรอน ไบรอันท์แล้ว เดวิส ด้วยนะขอบใจทุกๆคนมากเลยละ”และน้ำตาให้ความดีใจก็ไหลออกมาจากดวงตาของเจน มันคือเวลาแห่งความสุขที่เพื่อนๆได้ช่วยเหลือถึงเพื่อนบางคนเช่นไบรอันท์จะคอยแกล้งอะไรเธอแต่เขาก็ช่วยถึง 7000เควิเลย
ทีเดียวมากกว่ารอนอีกด้วย
“ตกลงค่ะ เอาชิ้นนี้” เจนพูดขณะกำลังสะอื้นอยู่
“ยังไงก็ต้องขอบคุณพวกนายมากๆนะ” ขณะที่เจนส่งยิ้มให้ไบรอันท์
“ฉันเองก็แค่อยากให้เธอใช้อาวุธนี้เท่านั้นก็ไม่ได้อยากช่วยอะไรมากหรอกนะ” ไบรอันท์เอ่ยเชิงกวนๆแบบหยอกล้อ
“เรารีบไปยิมกันเถอะนะ”เดวิสเอ่ยอย่างร้อนรน
“ได้ๆ”รอนเอ่ยเห็นด้วยขณะที่ใส่วินดิ้งกลัฟวไว้กับข้อมือ แล้วทุกๆคนก็วิ่งมาที่ยิมเอเทอรี่แล้วมุ่งตรงไปที่ลิฟต์ ปิ๊ง เมื่อถึงชั้น40พวกเขาจึงไปที่ห้องพวกเขาที่เคยฝึกซ้อมและแล้วก็ถึงภายในเสี้ยววินาทีเท่านั้นเอง
“พวกนายจะรีบไปถึงไหนเนี่ย”ไบรอันท์พูดพลางหอบแฮกอยู่ขณะที่เดวิสกับเจนแยกไปอีกห้องเพื่อไปฝึกกันอยู่ตอนนี้ก็มีแค่รอนกับไบรอันท์
“คราวนี้นายฝึกก่อนนะไบรอันท์ฉันขอพักหน่อย”รอนพูดพลางเพ่งเล็งไปที่อาวุธชิ้นใหม่อยู่ ตอนนี้ไบรอันท์ก็สวมถุงมือไฟฟ้าเรียบร้อยแล้ว
“ฉันอยากแก้แค้นไอ้นกบ้ามานานแล้ว ขอเอาเลเวล8เหมือนเดิมเอาหมวดนก”
ไบรอันท์เอ่ยท่าทีกระสับกระส่าย
“โอเคๆ”รอนกำลังกดรีโมทแล้วเลือกไปที่โปรแกรมนกแล้วคลิกไปที่เลเวล8
ปิ๊ด ปิ๊ด ปิ๊ด “ready go” ขณะที่นกพุ่งออกมาจากวอลเปเปอร์อย่างฉวัดเฉวียน ไปมาตอนนี้มันมารวมเป็นกลุ่มบินกลางอากาศเป็นรูปเหยี่ยว
“เสร็จฉันละ” ไบรอันท์ชาจพลังกระแสไฟฟ้าแล้วพุ่งออกไปอย่างบ้าคลั่งกลายเป็นทันเดอร์สตอม บึ้มนกฝูงนั้นหายไปในพริบตาพิ้นกำแพงและพื้นผนังสั่นสะเทือนอย่างหนัก สักแปบมีนกฝูงใหญ่บินโหมเข้ามาแต่ตอนนี้มันอยู่กระจัดการจาย ฟ้าวว นกตัวหนึ่งบินไปจิกที่หัวของไบรอันท์อย่างจังและอีกตัวหนึ่งก็โฉบเฉียดแก้มไปนิดนึง
“น้อยแน่เล่นกันยังงี้ใช่มั้ย เดี๋ยวจัดให้จ๊ะ” ไบรอันท์พึมพำท่าที่เด็ดขาด
“อิเลคทริค วอลล์” คลื่นไฟฟ้าในรูปกำแพงคลอบคลุมตัวของไบรอันท์ขณะที่นกโหมโจมตีมาอยู่เรื่อยๆแต่ไม่มีนกตัวไหนฝ่าเข้าไปได้สักตัวบางตัวที่ฝ่าก็ถูกช๊อตไปแล้วหายไปในพริบตา และก็..............
ตอนนี้นกทุกตัวตายหมดแล้วแต่การฝึกยังไม่จบถึงแค่นั้นมีสิ่งหนึ่งโผล่ออกมาจากผนังมันคือ “ทันเดอร์” เหยี่ยวสายฟ้าพลังไฟฟ้ามหาศาลมันทำให้ไบรอันท์ถึงกับตาค้างทันทีเมื่อเข้าผ่านเลเวล8ไปได้แต่ต้องมาเจอเลเวล9ที่หฤโหดสุดยอด
“เวนแล้ว มะมี๊” ไบรอันท์เอ่ยอย่างหัวเสียเมื่อต้องเจอกัยศัตรูธาตเดียวกับพลังจองเขา
“เป็นไงเป็นกันวะ” ไบรอันท์เอ่ยอย่างเกรี้ยวกราดขณะที่ชาจพลังไฟฟ้าอยู่
“สเปเชี่ยลทันเดอร์ ดราก้อน ช๊อต” พลังไฟฟ้าไหลออกจากทันเดอร์กลัฟวพุ่งเป็นรูปมังกรไปทะกับนกสายฟ้าอย่างบ้าคลั่งมันทำให้นกสายฟ้าถึงกับร่วงทรุดลงกับพื้นในทันที ทันใดนั้นไบรอันท์ฉวยโอกาสใช้มือแล้วปล่อยคลื่นพลังไฟฟ้าใส่
นกสายฟ้านั่น
ปิ๊ดๆเสียงดังขึ้นสองรอบ “เริ่มการถ่ายโอนพลังงาน พลังงานจากนกสายฟ้าถ่ายมาที่อาวุธอย่างหมดสิ้นมันทำให้นกต่อสู้ไม่ได้ไบรอันท์จึงเป็นฝ่ายชนะไปแต่จากการที่เข้าถ่ายโอนพลังงานจากนกมันจึงทำให้ค่าประสิทธิ์ภาพของอาวุธเพิ่มขึ้น
“เยี่ยมมากเลยไบรอันท์”รอนกล่าวชื่นชมอย่างอารมณ์ดีขณะที่ไบรอันท์ยังคงเหนื่อยๆกับการต่อสู้มะกี้อยู่
“ทีนี้ก็ถึงตานายแล้วนะ เอาให้ได้เลยนะเพื่อน”ไบรอันท์หันหน้าไปพูดกับรอนขณะที่ทรุดตัวนั่งลงกับพื้นด้วยความเหนื่อย
มาดูกันอีกห้องนะครับที่มีเดวิสกับเจนแข่งอยู่ ตอนนี้เดวิสก็กำลังต่อสู้กับนากะดินอยู่(มังกรดิน)ซึ่งเป็นเลเวล9ของในหมวดนี้คือหมวดมังกรนั่นเอง
“ระวัง!! เดวิส” เจนเอ่ยเสียงลั่นก่อนที่มังกรจะบินโฉบถีบเดวิสกระเด็นออกไปทันใดนั้นมังกรฉวยโอกาสปล่อยเวทมนต์คำสาปไป “stone curse” ร่างของเดวิสแข็งนิ่งไม่ขยับขณะที่มังกรยังกระพือปีกดูศัตรูอย่างไม่ละสายตา ตอนนี้มังกรดินบินขึ้นที่สูงแล้วพุ่งมาประทะกับร่างดวิสที่ถูกคำสาปดินอยู่ ร่างเดวิสกระเด็นและหินก็แตกเป็นเสี่ยงๆทำให้เดวิสถึงกับสลบไม่เคลื่อนไว้เลย
ปิ๊ดๆๆ เจนกดรีโมทหยุดและทุกอย่างก็กลับมาเป็นปกติ
“Heal” เจนร่ายพลังฮีลแสงสีฟ้าค่อยๆปกคลุมทั่วร่างเดวิส ขณะที่เดวิสกำลังค่อยๆเปิดตามา
“ไม่เป็นอะไรใช่มั้ย” เจนเอ่ยสีหน้ากังวลกึ่งเป็นห่วง
“พอไหวแล้วละ”เดวิสเอ่ยขณะที่เอามือตบไปที่หัวเพื่อคลายความมึน “แล้วเจนจะลองดูสักนิดมั้ยละ” เดวิสเอ่ยและมองไปที่เจนเป็นเชิงให้บอกว่าตกลง
“ก็ได้ๆ ลองดูซะหน่อยจะเป็นอะไร ฉันขอเลเวล9 ไปที่หมวดความมืดนะ”
เจนเอ่ยขณะที่นำฮีลลิ่งกลัฟวมาใส่
“ได้เลย” ปิ๊ดๆ เดวิสเอ่ยและกดรีโมทป้อนข้อมูลไปเรียบร้อย
ตอนนี้อัศวินความมืดได้ประจันหน้ากับเจนแล้ว รูปร่างสันทัดนั้นดูสูงใหญ่
แต่งตัวเกราะสีดำหุ้มไปทั้งตัวถือดาบดำทมิฬดูน่าเกรงขามอย่างยิ่ง ทั้งสองเดินคุมเชิงกันอยู่ยังไม่มีใครกล้าผลีผลามกันและกัน ทันใดนั้นเจนเริ่มก้าวถอยไปข้างหลังช้าๆ และยกฮีลลิ่งกลัฟวขึ้น “ฮีลลิ่ง สเปเชี่ยลช็อต” ลำแสงสีขาวพุ่งไปเป็นรูปมังกร
อย่างบ้าคลั่งแต่แล้วอัศวินสีดำยกดาบทมิฬกันเอาไว้ได้แต่ก็.....
บึ้ม ดาบดำทมิฬหายไปเป็นผิวผงตอนนี้อัศวินดำไม่เหลืออาวุธอีกต่อไปแล้วเจนจึงฉวยโอกาส “ฮีลลิ่ง” แสงสีฟ้าอ่อนๆพุ่งเข้าไปล้อมรอบอัศวินดำเหมือนเชือกสีฟ้าใสๆกำลังมัดขณะที่อัศวินดำพยายามจะดิ้นรนแต่ก็ทำไม่ได้ ตอนนี้แสงสีฟ้าเริ่มมัดตัวอัศวินดำมกขึ้นจนในที่สุดร่างนั้นก็แตกกระจายเป็นผิวผง แล้วในเวลาเดียวกันรอนเองได้เจอมนุษย์เหล็กเลเวล9และใช้พลังที่ได้จากวินดิ้งกลัฟวปราบมันได้อย่างสำเร็จทุกๆอย่างเป็นไปอย่างเรียบง่าย แล้วทั้งหมดก็เดินออกจากห้องฝึกพร้อมด้วยสีหน้าอันร่าเริง
“สนุกจังนะเนี่ย หุๆ” ไบรอันท์เอ่ยอย่างสบายใจ
“แทบตายแน่ะ” รอนเอ่ยขึ้น
“ฉันผ่านไปไม่ได้อะเลเวล9แต่เลเวล8ฉันผ่านไปได้” เดวิสเอ่ยสีหน้าเซงๆ
“เนี่ยอีก3วันก็จะถึงวันลงแข่งแล้ว ขอให้โชคดีกันทุกคนนะ” เจนเอ่ยพลางยิ้มให้เพื่อนๆทุกคน
แล้วทั้งสี่คนก็จับมือกันราวกับมีชัยอยู่ข้างหน้าแล้วเอ่ยคำว่า “เฮ้!!”ทั้งหมดจะสามารถสอบเข้าได้หรือไม่ขึ้นอยู่กับความสามารถ
ของพวกเขา เอาใจช่วยทั้งสี่ด้วยนะครับ
[ i]ติดตามชมตอนที่6นะครับ bye……
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น