ลำดับตอนที่ #11
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : [ตอนที่11]>>>วิชาหฤโหด
กริ๊ง กริ๊ง เสียงนาฬิกาปลุกจากข้อมือของรอนดังต่อเนื่องกัน รอนลุกขึ้นตื่นจากเตียงพร้อมกับสีหน้าที่ง่วงและงัวเงีย
“เช้าแล้วเหรอ” เดวิสเอ่ยแบบคนเพิ่งตื่นนอน
“อืม....” รอนเอ่ย
“วันนี้วิชาอะไรน๊า” เดวิสเอ่ยและยืดตัวไปมา
“แปบนะขอดูตารางสอนหน่อย..........วิชาฟิสิกเมจิค วิชาฝึกพลัง แล้ว..วิชาพละ”
รอนเอ่ยและรีบเข้าห้องน้ำอย่างพลัน
“วันสบายจัง...โย่ว สวรรค์เป็นใจ” เดวิสนึกในใจพร้อมกับยิ้มที่มุมปากแต่หารู้ไม่ว่าทุกวิชาที่เอ่ยวิชาโหดๆทั้งนั้น
“เสร็จย๊าง” เดวิสตะโกนบอกรอน
“เกือบละ แปบๆ” เสร็จคำพูดของรอนรอนเองก็ออกจากห้องน้ำในทันที ทันใดนั้นเดวิสก็วิ่งพรวดเข้าห้องน้ำทันทั
“เร็วๆนะจะเก้าโมงแล้ว” รอนเอ่ยขั้นขณะกำลังแต่งตัวอยู่
“อือออืมม” เดวิสตะโกนอื้ออึงออกมา ปิ๊ด ปิ๊ด ปิ๊ด ปิ๊ด
รอน มาได้แล้วนะ มันจะเก้าโมงแล้ว----แจน
เก้าโมง?----รอน
ก็ใช่น่ะสิเขาเปลี่ยนคาบเรียนมาเรียนวิชาพละแทน-----แจน
หา? เปลี่ยนคาบหรือนี่----รอน
ใช่ๆ รีบมาด่วนเลยนะ----แจน
แล้วเรียนตรงไหน-----รอน
อาคารทูทาวเวอร์----แจน
เดี๋ยวจะรีบไป แล้วเจอกันนะ----รอน
จ้า ด่วนเลยนะ----แจน ปิ๊ดๆ เสียงสัญญาณถูกตัดขาด
“เร็วๆ วันนี้พละคาบแรกด่วนๆ” รอนตะโกนอย่างลุกลี้ลุกลน
“อะไรนะ เวน เออๆ” พูดเสร็จเดวิสวิ่งออกมาจากห้องน้ำและแต่งกายภายในหนึ่งนาที
“เร็วๆ 8โมงสี่สิบแล้ว ด่วนๆ” รอนเร่งเดวิสถูกจังหวะ
“ จ้าๆ” เดวิสตอบๆไปอย่างประชด
“เสร็จซะที รีบๆไปกันเลย” พูดเสร็จรอนก็รีบวิ่งไปพร้อมกับเดวิส
“มาสายแหงเลย” เดวสิเอ่ยไปขณะที่วิ่งไปกันอยู่ แต่รอนก็ไม่ได้สนใจอะไร
“มาแล้วก็ดีรอน เฉียดเหมือนวันแรกเลยนะ” แจนเอ่ยและยิ้มให้รอน
“ไบรอันท์กับเจนมายังละ” รอนถามอย่างสงสัย
“เอ๋ะ.....ยังไม่เห็นเลยนะ” แจนเอ่ยพลางสาดสายตารอบห้องอีกที
“เดี๋ยวฉันจะลองติดต่อไบรอันท์นะ” รอนพูดและกดรหัสบนนาฬิกา
ไบรอันท์นายมายัง----รอน
เกือบละกำลังขึ้นมาที่ตึกพอดี----ไบรอันท์
งั้นแค่นี้นะ----รอน
แล้วเจอกัน----ไบรอันท์
“พวกเขามากันรึยัง” แจนเอ่ย
“เกือบมาละ” รอนเอ่ย ตอนนี้ทุกๆคนอยู่ในภาวะที่เงียบเพราะตอนนี้เวลาก็จะเก้าโมงแล้วและยังไม่มีวี่แววของไบรอันท์เลย
“ทำไมยังไม่มาอีก” รอนเอ่ยพึมพำและนั่งหมุนปากกาเล่น ขณะที่แจนยังชะเง้อหาอาจารย์ว่าเข้าห้องรึยัง ฟ้าววว ฟิ้ววว อาจารย์วาปมาที่ห้องทันทีและเข็มยาวชี้มาที่เลขสิบสองและเข็มสั้นชี้มาที่เลขเก้าพอดี
“ตรงเวลาชิป” เดวิสงึมงำ
“สวัสดีครับ/ค่ะ” นักเรียนทุกคนพูดพร้อมกัน
“สวัสดี....นัก..เรียน....ทุกทุกคน” อาจารย์กวาดสายตาไปรอบห้องและจ้องไปที่รอนคนเดียว รอนเองก็หลบหน้าไปอย่างพลัน รอยยิ้มเล็กๆที่มุมปากอาจารย์เกิดขึ้น
“จำเอาไว้นะนักเรียนทุกๆคน วิชาพละของอาจารย์ให้ไปเรียนที่ตึกเฮ้ลชั้นแปดหวังว่าทุกคนคงเข้าใจนะ” อาจารย์เอ่ยเสียงเรียบ
“อะ...จารย์...คะ อาจารย์แนะนำตัวหน่อยสิคะ” เด็กสาวผมบลอนพูดด้วยท่าทีกล้าๆกลัวๆ
“อืม.....อาจารย์ชื่อแมคเฟอร์ เจเนธัน มาจากโลกอาการ์เซีย” หลังจากที่จบคำพูดของ
อาจารย์เสียงซุบซิบเริ่มดังเรื่อยๆ
“เงียบ!!!” อาจารย์เอ่ยเสียงเรียบแฝงด้วยอำนาจหลายๆอย่างซึ่งก็ได้ผลนักเรียน
ทุกคนเงียบกริบที่เหลือเพียงคือความเงียบและเงียบ
“ดี”อาจารย์พูดต่อ “ฉันได้รับคำสั่งมาจากโลกอาการ์เซียให้มาที่นี่ความจริงฉันก็ไม่ค่อยอยากมาหรอกนะ”
“อยากกับฉันอยากให้มานักละ” เดวิสเอ่ยสแยะปากงึมงำ
ฟิ้ววว พลังลมเล็กๆพุ่งไปที่เดวิสและเดวิสล่วงไปจากเก้าอี้
“อย่าให้ฉันได้ยินคำนี้อีกนะ” อาจารย์ทำสีหน้าไม่พอใจ เดวิสก็ทำท่างง เพื่อนๆคนอื่นต่างหัวเราะกันอยู่ในใจ
“โอ๊ย อะไรเนี่ย” เดวิสฉุนเฉียวไม่พอใจ อาจารย์ยังคงนิ่งเฉย
“แล้วทำไมอาจารย์ถึงมาที่นี่ละครับมีอะไรกันเหรอ”เสียงของเด็กผู้ชายหลังห้องดังขึ้นมา
“อืมใช่ที่โลกมนุษย์จะมีเหตุร้ายเกิดขึ้นแต่ฉันยังไม่รู้หรอกว่าจะเกิดตอนไหน หลายๆอย่างที่เกิดบนโลกอาการ์เซียทำให้ฉันวิตกว่าที่นี่อาจเกิดอะไรขึ้นได้แต่ไม่ต้องกลัวหรอกถ้ามีอะไรเกิดขึ้นมาจริงๆฉันจะส่งนักเวทย์กับนักรบมาที่นี่อย่างเร่งด่วน”
“ผมเคยได้ยินว่าโลกอาการ์เซียที่โดนพวกแวซิมเมทโจมตีเหรอครับ และตอนนี้ก็คลี่คลายแล้วนิ๊
จมปีศาจก็ตายไปแล้ว มันจะมีไรอีกละ?
“มันไม่จบง่ายๆอย่างงั้นหรอก...” น้ำเสียงของอาจารย์ที่ฟังดูเงียบเชียบเด็กในห้องกำลังให้ความสนใจอยู่
แม้แต่เดวิสที่มะกี้ดูไม่พอใจก็ตั้งใจฟังอย่างใจจดใจจ่อ
“วันนี้ถือเป็นคาบแรกที่ในปีนี้ ฉะนั้นฉันยังไม่สอนอะไรให้พวกเธอพักกันตามใจละกัน”
นี่ก็เป็นคาบหนึ่งที่พวกรอน เดวิส เจน แจน ไบรอันท์ ได้พูดคุยกันอย่างตามสบายและอีกหลายๆคนก็คงเหมือนกัน พวกเขาก็คงคุยเรื่องอาจารย์แมคอยู่ดี เหอๆ ไม่รู้ไอ้แค่การมาที่โลกอาร์กาเซียของอาจารย์จะทำให้มีเด็กสนใจมากมายขนาดนี้
“นี่เหลือเวลาอีกกี่นาทีละเนี่ย” เดวิสถามรอนแต่ก็ไม่ได้สนใจคำตอบที่จะบอกมา
“ก็คงเกือบจะหมดคาบแล้วละมั๊ง” สายตารอนมองไปที่อื่นขณะที่ตอบคำถามที่เดวิสถามมาสงสัยคงจะเป็นเรื่องอาจารย์ที่มาจาก
โลกอาการ์เซีย อะไรกันนี่ โลกเราจะเกิดภัยร้ายแรงเหรอเนี่ยแค่โลกอาการ์เซียยังไม่พออีกเหรอ... รอนเหม่อลอยคิดไปเรื่อยเปื่อย จนเพื่อนๆต้องมาสะกิด
“นายเป็นไรไป.” แจนหันไปถามรอน
“เปล่าๆ ฉันแค่นึกอะไรไปเรื่อยเปื่อย”
“นายอย่าไปคิดไรมากเลย มันคงอาจไม่เกิดขึ้นหรอก อาจารย์คงพูดเผื่อๆไปงั้นแหละ”แจนพูดถ้าทางยิ้มแย้ม เขาคงคิดมากไปเองมั๊งอย่าไปสนใจอะไรเลย คงเป็นอย่างที่แจนพูด เฮ้อออ ขอให้เป็นงั้นจริงๆ
เสียงออดของตึกที่อยู่ทางด้านตรงกันข้ามดังขึ้นมา เป็นเวลาที่ปล่อยเด็กนักเรียนวันนี้เป็นวันพิเศษที่เลิกเรียนครึ่งวันเนื่องจากหลังวันปีใหม่ เด็กบางคนก็ต่างไปพักผ่อน บางคนก็ปห้องซ้อมฝึกพลังเวทย์หลายๆคนตื่นตัวที่อาจารย์แมคพูดต่างพากันฝึกเวทย์กันใหญ่ แต่กลุ่มของรอนยังคงนั่งบริเวณระเบียงหน้าห้องเรียนอยู่เลย
“นี่นายจะรออะไรเหรอ” ไบรอันท์ถามอย่างหงุดหงิด ไม่สงสัยเลยว่าทำไมเขาถึงมาตามนัดตอนทานข้าวกลางวันตลอด เหอๆ ก็คงเป็นเพราะเขาโมโหหิวง่ายนี่เอง
“ลืมไปเลย... ไปทานกันๆ” ว่าเสร็จรอนก็เดินนำขบวนไปที่ตึกฟู๊ดเซลทันที
“นี่นายจะรีบเดินไปไหน” เจนพูดขึ้นมา
“เดินเร็วนะดีแล้ว” ไบรอันท์แทรกขึ้นมาทันที จะให้ไม่เดินเร็วได้ไงก็ไบรอันท์เดินตามหลังรอนแล้วเหยียบส้นเท้ารอนตลอดเลย กรรม - - รอนก็ได้แต่เดินหนี นี่แหละจุดประสงค์ของไบรอันท์เลย
“พวกนายจองโต๊ะกันก่อนนะ แล้วจะเอาไรกันจะได้สั่งให้”
“สุภาพบุรุษสุดๆ” เจนเอ่ยแบบยังไงอะบอกไม่ถูก เหอๆ “แล้วเอาไรกันละบอกมาเลย”
“ฉันเอา ขนมปัง+นม” เจน
“ เบค่อน+แฮม+ฮอทด๊อก” เดวิส
“ผัดผักรวมมิตร” แจน
“อ้าวว แล้วไบรอันท์ละ” แจนงงกับการหายตัวของเขาอย่างฉับพลัน
“สงสัยรีบไปซื้ออาหารแล้วละ ฮ่าๆๆ” เดวิสเอ่ยอย่างอารมณ์ดี
“เจ้านี่ นี่จริงๆ” เจนพึมพำพร้อมกับส่ายหัวแบบเซงๆ
“อ้าวมานั่งอะไรตรงนี้ยังไม่ไปซื้ออีก” อยู่ดีๆไบรอันท์ก็มาพูดอยู่ข้างๆเจน
“นายทำไมมาเร็วจัง” เจนเอ่ยอย่างงๆ
“คนมันเก่งอะ ช่วยไม่ได้” และแล้วไบรอันท์ก็ไม่สนใจอะไรก็นั่งทานไม่คุยกับใครเลย
“อ่านี่ๆๆ ช่วยกันบ้างสิ” รอนพูดพร้อมถืออาหารมากมายในมือ
“จ๊ะๆ” แจนรีบช่วยรอนก่อนที่อาหารั้งหมดที่อยู่ข้างหน้าจะไม่เหลือ
“แล้วนี่ทานเสร็จจะไปไหนกันต่อ” แจน
“เรายังไปดูทุกส่วนของโรงเรียนยังไม่หมดเลยนะ” เจน
“งั้นไปดูตึกโอลซีรี่กันนะ” แจน
“อยู่ตรงไหนหว่า??????” ไบรอันท์ทำท่างง
“เดี๋ยวฉันพาไปเอง” เจนอาสานำพาไป ทุกๆคนทำท่าเห็นด้วยกับข้อเสนอนี้ มาติดตามกันนะครับว่าเป็นไง
---ติดตามตอนที่ 12 นะครับว่าจะเกิดอะไรขึ้นในตึกโอลซีรี่
knightangel ไม่ได้เขียน update เป็นชาติแล้ว โทษนะครับแฟนๆที่อ่าน ตอนนี้เรื่องอขงผมจะอัฟเดทตลอดแล้วนะ ติดตามต่อไปละกัน
“เช้าแล้วเหรอ” เดวิสเอ่ยแบบคนเพิ่งตื่นนอน
“อืม....” รอนเอ่ย
“วันนี้วิชาอะไรน๊า” เดวิสเอ่ยและยืดตัวไปมา
“แปบนะขอดูตารางสอนหน่อย..........วิชาฟิสิกเมจิค วิชาฝึกพลัง แล้ว..วิชาพละ”
รอนเอ่ยและรีบเข้าห้องน้ำอย่างพลัน
“วันสบายจัง...โย่ว สวรรค์เป็นใจ” เดวิสนึกในใจพร้อมกับยิ้มที่มุมปากแต่หารู้ไม่ว่าทุกวิชาที่เอ่ยวิชาโหดๆทั้งนั้น
“เสร็จย๊าง” เดวิสตะโกนบอกรอน
“เกือบละ แปบๆ” เสร็จคำพูดของรอนรอนเองก็ออกจากห้องน้ำในทันที ทันใดนั้นเดวิสก็วิ่งพรวดเข้าห้องน้ำทันทั
“เร็วๆนะจะเก้าโมงแล้ว” รอนเอ่ยขั้นขณะกำลังแต่งตัวอยู่
“อือออืมม” เดวิสตะโกนอื้ออึงออกมา ปิ๊ด ปิ๊ด ปิ๊ด ปิ๊ด
รอน มาได้แล้วนะ มันจะเก้าโมงแล้ว----แจน
เก้าโมง?----รอน
ก็ใช่น่ะสิเขาเปลี่ยนคาบเรียนมาเรียนวิชาพละแทน-----แจน
หา? เปลี่ยนคาบหรือนี่----รอน
ใช่ๆ รีบมาด่วนเลยนะ----แจน
แล้วเรียนตรงไหน-----รอน
อาคารทูทาวเวอร์----แจน
เดี๋ยวจะรีบไป แล้วเจอกันนะ----รอน
จ้า ด่วนเลยนะ----แจน ปิ๊ดๆ เสียงสัญญาณถูกตัดขาด
“เร็วๆ วันนี้พละคาบแรกด่วนๆ” รอนตะโกนอย่างลุกลี้ลุกลน
“อะไรนะ เวน เออๆ” พูดเสร็จเดวิสวิ่งออกมาจากห้องน้ำและแต่งกายภายในหนึ่งนาที
“เร็วๆ 8โมงสี่สิบแล้ว ด่วนๆ” รอนเร่งเดวิสถูกจังหวะ
“ จ้าๆ” เดวิสตอบๆไปอย่างประชด
“เสร็จซะที รีบๆไปกันเลย” พูดเสร็จรอนก็รีบวิ่งไปพร้อมกับเดวิส
“มาสายแหงเลย” เดวสิเอ่ยไปขณะที่วิ่งไปกันอยู่ แต่รอนก็ไม่ได้สนใจอะไร
“มาแล้วก็ดีรอน เฉียดเหมือนวันแรกเลยนะ” แจนเอ่ยและยิ้มให้รอน
“ไบรอันท์กับเจนมายังละ” รอนถามอย่างสงสัย
“เอ๋ะ.....ยังไม่เห็นเลยนะ” แจนเอ่ยพลางสาดสายตารอบห้องอีกที
“เดี๋ยวฉันจะลองติดต่อไบรอันท์นะ” รอนพูดและกดรหัสบนนาฬิกา
ไบรอันท์นายมายัง----รอน
เกือบละกำลังขึ้นมาที่ตึกพอดี----ไบรอันท์
งั้นแค่นี้นะ----รอน
แล้วเจอกัน----ไบรอันท์
“พวกเขามากันรึยัง” แจนเอ่ย
“เกือบมาละ” รอนเอ่ย ตอนนี้ทุกๆคนอยู่ในภาวะที่เงียบเพราะตอนนี้เวลาก็จะเก้าโมงแล้วและยังไม่มีวี่แววของไบรอันท์เลย
“ทำไมยังไม่มาอีก” รอนเอ่ยพึมพำและนั่งหมุนปากกาเล่น ขณะที่แจนยังชะเง้อหาอาจารย์ว่าเข้าห้องรึยัง ฟ้าววว ฟิ้ววว อาจารย์วาปมาที่ห้องทันทีและเข็มยาวชี้มาที่เลขสิบสองและเข็มสั้นชี้มาที่เลขเก้าพอดี
“ตรงเวลาชิป” เดวิสงึมงำ
“สวัสดีครับ/ค่ะ” นักเรียนทุกคนพูดพร้อมกัน
“สวัสดี....นัก..เรียน....ทุกทุกคน” อาจารย์กวาดสายตาไปรอบห้องและจ้องไปที่รอนคนเดียว รอนเองก็หลบหน้าไปอย่างพลัน รอยยิ้มเล็กๆที่มุมปากอาจารย์เกิดขึ้น
“จำเอาไว้นะนักเรียนทุกๆคน วิชาพละของอาจารย์ให้ไปเรียนที่ตึกเฮ้ลชั้นแปดหวังว่าทุกคนคงเข้าใจนะ” อาจารย์เอ่ยเสียงเรียบ
“อะ...จารย์...คะ อาจารย์แนะนำตัวหน่อยสิคะ” เด็กสาวผมบลอนพูดด้วยท่าทีกล้าๆกลัวๆ
“อืม.....อาจารย์ชื่อแมคเฟอร์ เจเนธัน มาจากโลกอาการ์เซีย” หลังจากที่จบคำพูดของ
อาจารย์เสียงซุบซิบเริ่มดังเรื่อยๆ
“เงียบ!!!” อาจารย์เอ่ยเสียงเรียบแฝงด้วยอำนาจหลายๆอย่างซึ่งก็ได้ผลนักเรียน
ทุกคนเงียบกริบที่เหลือเพียงคือความเงียบและเงียบ
“ดี”อาจารย์พูดต่อ “ฉันได้รับคำสั่งมาจากโลกอาการ์เซียให้มาที่นี่ความจริงฉันก็ไม่ค่อยอยากมาหรอกนะ”
“อยากกับฉันอยากให้มานักละ” เดวิสเอ่ยสแยะปากงึมงำ
ฟิ้ววว พลังลมเล็กๆพุ่งไปที่เดวิสและเดวิสล่วงไปจากเก้าอี้
“อย่าให้ฉันได้ยินคำนี้อีกนะ” อาจารย์ทำสีหน้าไม่พอใจ เดวิสก็ทำท่างง เพื่อนๆคนอื่นต่างหัวเราะกันอยู่ในใจ
“โอ๊ย อะไรเนี่ย” เดวิสฉุนเฉียวไม่พอใจ อาจารย์ยังคงนิ่งเฉย
“แล้วทำไมอาจารย์ถึงมาที่นี่ละครับมีอะไรกันเหรอ”เสียงของเด็กผู้ชายหลังห้องดังขึ้นมา
“อืมใช่ที่โลกมนุษย์จะมีเหตุร้ายเกิดขึ้นแต่ฉันยังไม่รู้หรอกว่าจะเกิดตอนไหน หลายๆอย่างที่เกิดบนโลกอาการ์เซียทำให้ฉันวิตกว่าที่นี่อาจเกิดอะไรขึ้นได้แต่ไม่ต้องกลัวหรอกถ้ามีอะไรเกิดขึ้นมาจริงๆฉันจะส่งนักเวทย์กับนักรบมาที่นี่อย่างเร่งด่วน”
“ผมเคยได้ยินว่าโลกอาการ์เซียที่โดนพวกแวซิมเมทโจมตีเหรอครับ และตอนนี้ก็คลี่คลายแล้วนิ๊
จมปีศาจก็ตายไปแล้ว มันจะมีไรอีกละ?
“มันไม่จบง่ายๆอย่างงั้นหรอก...” น้ำเสียงของอาจารย์ที่ฟังดูเงียบเชียบเด็กในห้องกำลังให้ความสนใจอยู่
แม้แต่เดวิสที่มะกี้ดูไม่พอใจก็ตั้งใจฟังอย่างใจจดใจจ่อ
“วันนี้ถือเป็นคาบแรกที่ในปีนี้ ฉะนั้นฉันยังไม่สอนอะไรให้พวกเธอพักกันตามใจละกัน”
นี่ก็เป็นคาบหนึ่งที่พวกรอน เดวิส เจน แจน ไบรอันท์ ได้พูดคุยกันอย่างตามสบายและอีกหลายๆคนก็คงเหมือนกัน พวกเขาก็คงคุยเรื่องอาจารย์แมคอยู่ดี เหอๆ ไม่รู้ไอ้แค่การมาที่โลกอาร์กาเซียของอาจารย์จะทำให้มีเด็กสนใจมากมายขนาดนี้
“นี่เหลือเวลาอีกกี่นาทีละเนี่ย” เดวิสถามรอนแต่ก็ไม่ได้สนใจคำตอบที่จะบอกมา
“ก็คงเกือบจะหมดคาบแล้วละมั๊ง” สายตารอนมองไปที่อื่นขณะที่ตอบคำถามที่เดวิสถามมาสงสัยคงจะเป็นเรื่องอาจารย์ที่มาจาก
โลกอาการ์เซีย อะไรกันนี่ โลกเราจะเกิดภัยร้ายแรงเหรอเนี่ยแค่โลกอาการ์เซียยังไม่พออีกเหรอ... รอนเหม่อลอยคิดไปเรื่อยเปื่อย จนเพื่อนๆต้องมาสะกิด
“นายเป็นไรไป.” แจนหันไปถามรอน
“เปล่าๆ ฉันแค่นึกอะไรไปเรื่อยเปื่อย”
“นายอย่าไปคิดไรมากเลย มันคงอาจไม่เกิดขึ้นหรอก อาจารย์คงพูดเผื่อๆไปงั้นแหละ”แจนพูดถ้าทางยิ้มแย้ม เขาคงคิดมากไปเองมั๊งอย่าไปสนใจอะไรเลย คงเป็นอย่างที่แจนพูด เฮ้อออ ขอให้เป็นงั้นจริงๆ
เสียงออดของตึกที่อยู่ทางด้านตรงกันข้ามดังขึ้นมา เป็นเวลาที่ปล่อยเด็กนักเรียนวันนี้เป็นวันพิเศษที่เลิกเรียนครึ่งวันเนื่องจากหลังวันปีใหม่ เด็กบางคนก็ต่างไปพักผ่อน บางคนก็ปห้องซ้อมฝึกพลังเวทย์หลายๆคนตื่นตัวที่อาจารย์แมคพูดต่างพากันฝึกเวทย์กันใหญ่ แต่กลุ่มของรอนยังคงนั่งบริเวณระเบียงหน้าห้องเรียนอยู่เลย
“นี่นายจะรออะไรเหรอ” ไบรอันท์ถามอย่างหงุดหงิด ไม่สงสัยเลยว่าทำไมเขาถึงมาตามนัดตอนทานข้าวกลางวันตลอด เหอๆ ก็คงเป็นเพราะเขาโมโหหิวง่ายนี่เอง
“ลืมไปเลย... ไปทานกันๆ” ว่าเสร็จรอนก็เดินนำขบวนไปที่ตึกฟู๊ดเซลทันที
“นี่นายจะรีบเดินไปไหน” เจนพูดขึ้นมา
“เดินเร็วนะดีแล้ว” ไบรอันท์แทรกขึ้นมาทันที จะให้ไม่เดินเร็วได้ไงก็ไบรอันท์เดินตามหลังรอนแล้วเหยียบส้นเท้ารอนตลอดเลย กรรม - - รอนก็ได้แต่เดินหนี นี่แหละจุดประสงค์ของไบรอันท์เลย
“พวกนายจองโต๊ะกันก่อนนะ แล้วจะเอาไรกันจะได้สั่งให้”
“สุภาพบุรุษสุดๆ” เจนเอ่ยแบบยังไงอะบอกไม่ถูก เหอๆ “แล้วเอาไรกันละบอกมาเลย”
“ฉันเอา ขนมปัง+นม” เจน
“ เบค่อน+แฮม+ฮอทด๊อก” เดวิส
“ผัดผักรวมมิตร” แจน
“อ้าวว แล้วไบรอันท์ละ” แจนงงกับการหายตัวของเขาอย่างฉับพลัน
“สงสัยรีบไปซื้ออาหารแล้วละ ฮ่าๆๆ” เดวิสเอ่ยอย่างอารมณ์ดี
“เจ้านี่ นี่จริงๆ” เจนพึมพำพร้อมกับส่ายหัวแบบเซงๆ
“อ้าวมานั่งอะไรตรงนี้ยังไม่ไปซื้ออีก” อยู่ดีๆไบรอันท์ก็มาพูดอยู่ข้างๆเจน
“นายทำไมมาเร็วจัง” เจนเอ่ยอย่างงๆ
“คนมันเก่งอะ ช่วยไม่ได้” และแล้วไบรอันท์ก็ไม่สนใจอะไรก็นั่งทานไม่คุยกับใครเลย
“อ่านี่ๆๆ ช่วยกันบ้างสิ” รอนพูดพร้อมถืออาหารมากมายในมือ
“จ๊ะๆ” แจนรีบช่วยรอนก่อนที่อาหารั้งหมดที่อยู่ข้างหน้าจะไม่เหลือ
“แล้วนี่ทานเสร็จจะไปไหนกันต่อ” แจน
“เรายังไปดูทุกส่วนของโรงเรียนยังไม่หมดเลยนะ” เจน
“งั้นไปดูตึกโอลซีรี่กันนะ” แจน
“อยู่ตรงไหนหว่า??????” ไบรอันท์ทำท่างง
“เดี๋ยวฉันพาไปเอง” เจนอาสานำพาไป ทุกๆคนทำท่าเห็นด้วยกับข้อเสนอนี้ มาติดตามกันนะครับว่าเป็นไง
---ติดตามตอนที่ 12 นะครับว่าจะเกิดอะไรขึ้นในตึกโอลซีรี่
knightangel ไม่ได้เขียน update เป็นชาติแล้ว โทษนะครับแฟนๆที่อ่าน ตอนนี้เรื่องอขงผมจะอัฟเดทตลอดแล้วนะ ติดตามต่อไปละกัน
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น