แอนกริสเทพศักดิ์สิทธิ์ผู้พิทักษ์สวรรค์

ลำดับตอนที่ #3 : การวัดบททดสอบ

ผ่านไป5วัน โรงเรียนแอนกริสได้จัดสถานที่สอบไว้หลายแห่ง  เด็กนักเรียนเริ่มทยอยเข้ามาในโรงเรียนมากขึ้นการสอบครั้งนี้เป็นข้อสอบข้อเขียนและการสอบปฏิบัติแบ่งออกเป็นภาคเช้าและภาคบ่าย  โดยที่ใครสามารถผ่านการสอบคัดเลือกข้อเขียนได้ก็จะต้องได้รับการคัดเลือกอีกทีในการสอบปฏิบัติ  ส่วนคนที่สอบภาคเช้าไม่ได้ก็ต้องตกรอบไป

"จีลๆ  แต่งตัวเสร็จรึยัง" เสียงเด็กผู้ชายร้องเรียกชื่อของตนยืนอยู่หน้าบ้าน จีลเปิดผ้าม่านไปดูพบกับเด็กหนุ่มหน้าตาน่ารัก ใส่เครื่องแบบดูสุภาพ นัยน์ตาสีน้ำตาลอ่อนๆเพ่งมองมาที่จีลและยิ้มที่มุมปากเล็กน้อยจีลหันไปมองสบตาเด็กคนนั้นและฉีกยิ้มก่อนที่จะเดินมาพบเด็กหนุ่มซึ่งรออยู่นอกบ้าน เด็กหนุ่มคนนี้เป็นใครที่ไหนไม่ได้นอกจากเจลาลิ่งเอง

"รีบไปกันเลย" เจลาลิ่งกำลังก้าวเท้าเดินไปในทางทิศตะวันตกแต่ก็ก้าวต่อไปไม่ได้เพราะมีมือจีลรั้งอยู่

"ถ้าทางนายจะติงต๊องนะ ปุ่มสีเขียวมีไว้ทำอะไรละ" จีลขำเล็กน้อยเจลาลิ่งเอ่ยปากให้รีบไปแก้เขิน จีลส่ายหน้าเล็กน้อยก่อนที่ทั้งคู่จะกดปุ่มไปพร้อมกัน

ประกาศ : การสอบคัดเลือกในภาคเช้าจะเริ่มอีกภายใน 15 นาที ขอให้ผู้เข้าสอบทุกคนรีบมาที่ห้องสอบได้


"เจลาลิ่งตึกไหนนะที่จะไปสอบ" จีลถามพลางมองไปที่นาฬิกา นักเรียนบางคนบ้างก็ใช้เวทมนต์เข้ามาช่วยเช่น เทเลพอทหายไป  ใช้บอร์ดลอยพื้นเป็นพาหนะบ้าง

"ตึกเวนิส... แล้วจีลละ" เจลาลิ่งหันไปถามโดยทั้งคู่กำลังมุ่งหน้าไปที่ตึกสอบ     " แล้วห้องไหน???" จีลถามต่อ
"c27 จีลละ" จีลพยักหน้าทั้งสองจากที่เดินก็กลายเป็นวิ่งเพราะดูจากรอบๆตัวแทบจะไม่มันักเรียนมาเดินเกกะให้เห็นเลย

              ภายในห้องสอบมันเป็นห้องโถงกว้างๆมีเก้าอี้และโต๊ะวางอยู่ประมาณ 5 ตัว วอลเปเปอร์มีลวดลายสีสันที่ดูลื่นตาเมื่อได้สัมผัสกับอากาศในห้องสอบนี้ก็จะรู้สึกถึงไอเย็นที่ผ่านที่รูผุมขน  สายตาจีลกับเจลาลิ่งหันไปมองที่เพดานก็ไม่พบอะไรนอกจากโต๊ะ 5 ตัว และเก้าอี้ 5 ที่นั่ง ที่อยู่ในห้อง ไอเย็นมาจากไหนกัน?  ทันใดที่มือจีลเผลอสัมผัสกับผนังวอลเปเปอร์ภายในห้องก็ต้องพบกับความเย็นซึ่งจีลนั้นคาดไม่ถึง

มัน...อุณหภูมิต่ำมากจนจีลต้องรีบดึงมือกลับทันที


ประกาศ :  เมื่อทุกคนประจำที่ห้องสอบของตัวเองแล้วรอฟังคำสั่งประกาศให้เปิดข้อสอบ  ห้ามทุกคนลอกข้อสอบเป็นอันขาดหรือแม้แต่ลุกออกจากที่นั่งก่อนหมดเวลาสอบถ้าหากใครไม่ทำตามกฎปุ่มสีแดงบนโต๊ะที่อยู่มุมสุดของขอบโต๊ะจะส่งเสียงกระพริบขึ้น  นักเรียนคนนั้นจะถูกไล่ออกจากห้องสอบทันทีและถูกตัดสินว่าตกทุกวิชา   หวังว่าทุกคนจะเข้าใจกัน



           การสอบภาคเช้าเราจะให้เวลาสอบ 3 ชั่วโมง ตอนนี้เวลา 8.57น. อีกสามนาทีก็ทำข้อสอบได้  และนั่นในตอนเที่ยงก็จะหมดเวลาสอบ วิชาทั้งหมดมี 6 วิชา ได้แก่ ภาษาไทย  อังกฤษ  วิทยาศาสตร์ คณิตศาสตร์ สังคมศึกษา และ วิชาประวัติศาสตร์แอนกริส    ใครที่สอบได้คะแนนมากสุดจะได้ของรางวัลจากทางโรงเรียน  ผลการสอบภาคเช้าโรงเรียนจะส่งข้อความไปสำหรับผู้สอบติดในเวลา 12.30น. ขอให้ทุกท่านโชคดี.....


การสอบราบรื่นดี จีลและเจลาลิ่งทำข้อสอบอย่างรวดเร็วปานสายฟ้าแลบ แต่ละวิชาทำไปไม่เกิน 20 นาที รวมถึงวิชาคณิตศาสตร์ด้วย!!  แต่ก็ต้องสะดุดเมื่อเจอกับวิชาประวัติศาสตร์แอนกริส        ที่ผ่านมา 5 วิชาก็ไม่ยากเท่าไร หลายคนคงทำได้ วิชาสุดท้ายคงตัดสินแน่ๆเลยมั๊ง หลายๆคนเจอวิชาสุดท้ายแทบจะสุ่มเลือกข้อก็ว่าได้ไม่มีใครรู้เรื่องราวของแอนกริสได้ชัดเจนหรอก


ข้อสอบบ้าอะไรมี 50 ข้อ มากกว่าวิชาอื่นๆอีก เฮ้อ เจลาลิ่งนึกแล้วถอนหายใจยาวๆ      ปากกาจิ้มบนการดาษข้อสอบอยู่อย่างงั้น  มีอยู่ข้อหนึ่งถามว่า


"อัศวินที่ยืนอยู่ด้านซ้ายด้านขวาของเทพแอนกริสมีชื่อว่าอะไร" เจลาลิ่งยังไม่ทันจะได้อ่านจบก็ข้ามข้อไปในทันที สีหน้าคนทั้งห้องบ่งบอกถึงความเคร่งเครียดบางคนก็นั่งควงปากกา  บ้างก็กดปากกาเล่น กึกๆ กึกๆ

ประกาศ : หมดเวลาสอบแล้วนะครับ ขอให้ทุกคนออกจากห้องสอบได้ ข้อสอบนั้นให้วางที่โต๊ะเหมือนเดิม


หลังจากการสอบทุกคนก็เดินออกจากห้องด้วยสีหน้าที่ไม่ค่อยดีกันทั้งนั้น จีล กับเจลาลิ่งรวมถึงเค้กอยู่ในอาการไม่ต่างกันเอาซะเลย   นี่ออกข้อสอบมากะเอาให้ตกเลยใช่ไหมนี่ ข้อสอบอะไรกันจะยากถึงเพียงนี้ ข้อสอบเตรียมอุดมนับว่ายากแล้วเจอที่นี่หนักเข้ากว่าอีก

"ยากได้ใจเลยใช่มะ"

"ยากเหมือนกันน่ะ" จีลถอนหายใจเล็กน้อย ก่อนที่ทั้งคู่จะเดินเข้าไปในโรงอาหาร   ตึกเวนิสซึ่งเป็นตึกโรงอาหารนับว่าค่อนข้างจะใหญ่เพราะสูงหลายชั้นรวมถึงมีเนื้อที่กว้าง ยิ่งกว่าโรงแรมห้าดาวเสียอีกการบริการทุกอย่างครบครัน เท่าทีมองดูจะเห็นพนักงานที่เป็นหุ่นยนต์คอยเดินไปโต๊ะนู้นโต๊ะนี้มากกว่าคนซะอีก  และทุกที่นั่งส่วนใหญ่กำลังรับประทานอาหาร ไม่มีโต๊ะไหนเลยที่กำลังรออาหารอยุ่


ทันใดนั้นพนักงานเสิร์ฟเดินมาที่โต๊ะอาหารทันทีเมื่อจีลและเจลาลิ่งมาถึง  เขาถือเครื่องมือบางอย่างเป็นรูปสี่เหลี่ยมเล็กๆคล้ายๆกับเครื่องคิดเลขแทนที่จะถือกระดาษมาจดแทน  จีลและเจลาลิ่งต่างเลือกเมนูอาหารที่ต้องการเมนูอาหารทุกชนิดนั้นมีรหัสกำกับไว้กับอาหารทุกชนิดอาหารที่   

จีลเลือกมี่รหัสเป็น 831 ส่วนเจลาลิ่ง 647 เมื่อรหัสได้บอกแก่พนักงานเสิร์ฟไปเสร็จเรียบร้อย  มีอุปการณ์บางอย่างคล้ายๆเครื่องคิดเลขที่ผู้เสริฟได้ทำการกดลงไป  ภายใน 10 วินาที อาหารก็มาถึงโต๊ะทั้งสอง หลังจากนั้นพนักงานก็เดินไปยังโต๊ะข้างเคียง


"วันนี้ยังไม่เห็นเค้กเลยเนอะ ว่าปะจีล" เจลาลิ่งพูดขณะที่กำลังตักข้าวใส่ปาก

"นั่นสินะ" จีลจิบน้ำส้มก่อนที่จะพูด

"ไง... ทานข้าวกันสองคนเลยนะไม่เห็นจะมาบอกกันเลย" เค้กเดินมาจากตึกนิมิสซึ่งอยู่ใกล้ๆกับตึกเวนิส มาพร้อมกับเด็กสาวซึ่งจีลและเจลาลิ่งรู้จักดี  มินท์นั่นเอง

"นั่งด้วยกันสิ" จีลเห็นเด็กสาวที่กำลังหาที่จะนั่ง  เจลาลิ่งก็สละเก้าอี้ให้แล้วดึงเก้าอี้ของโต๊ะข้างๆมานั่งแทน

"ขอบใจจ๊ะ" มินท์ยิ้มให้



"ยากกันไหมข้อสอบ" เจลาลิ่งถามทุกคน แววตาในบริเวณโรงอาหารของแต่ละคนไม่ค่อยจะสู้ดีสักเท่าไร แต่อย่าว่ากันเลยนะ พวกเขาเองก็เป็นเหมือนกัน

"อย่าถามคำถามนี้เลย เอาเป็นว่าทำได้กันบ้างไหมหรือว่าได้ทำอย่างเดียว" เค้กตอบประชด "ว่าแต่เธอทำได้ไหมละ" เค้กหันไปถามมินท์อีกที แต่มินท์ก็เงียบๆ ยิ้มแห้งๆเป็นเชิงคำตอบไป

ตอนนี้อาหารที่สั่งมารู้สึกจะเต็มจานอยู่เหมือนเดิมบางคนกระวนกระวายลุกออกจากที่นั่งบ้าง แต่พวกเขา 4 คน ใจจดใจจ่อกับการประกาศผลสอบผ่านนาฬิกา

"ทำไมมันนานเงี้ย" เค้กเริ่มออกอาการหงุดหงิดเป็นคนแรกแต่ทุกคนรู้สึกจะไม่รับรู้อาการของเค้กในเวลานี้  "มันน่าเอาใบประกาศมาแปะประกาศให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย"    เค้กบ่นกับตัวเองไปพลางๆ หลังจากนั้น.....

ปิ๊ดๆ   ปิ๊ดๆ  ปิ๊ดๆ

                   

 เสียงนาฬิกาของทุกคนในโต๊ะของเจลาลิ่งกระพริบขึ้นและในบางส่วนที่อยู่โต๊ะถัดๆไปก็ดังขึ้นเป็นบางส่วนเหมือนกัน  เจลาลิ่งเปิดข้อความที่ส่งมาแต่จะแปลกกว่าทุกคนหน่อย  มีดอกไม้และพลุแสดงกราฟฟิคออกมาอย่างสวยงาม  ข้อคามอักษรสีแฟนตาซี วิ่งออกมามีใจความว่า...


"ขอแสดงความยินดีในการสอบที่ผ่านมาท่านสามารถผ่านเข้ารอบได้สอบรอบบ่าย  และคะแนนของท่านได้คะแนนสูงสุดในจำนวนผู้สอบทั้งหมด และคะแนนได้สูงสุดที่เคยทำมาในแอนกริสเลยทีเดียวในรอบ 100 ปีที่ผ่านมา 580/600 ของขวัญจะถูกจัดส่งมาทางนาฬิกา  ขอให้ทุกท่านโชคดีในการสอบรอบต่อไป ^^y"



 สิ่งที่ออกมาจากนาฬิกานั้นเป็นซองสีน้ำตาลธรรมดาประทับตราโรงเรียนแอนกริสเมื่อเปิดซองก็พบกับอุปกรณ์ที่เคยใช้อยู่เป็นประจำมันเป็นรองเท้าหนังสีน้ำเงินเข้มเกือบๆจะดำ รองเท้าที่ได้มานั้นดูผิวเผินก็เหมือนรองเท้าธรรมดาทั่วไป เจลาลิ่งรวมถึงทุกคนก็คิดเช่นนั้น

"แค่รองเท้านี่นะ!" ทุกคนเอ่ยเป็นเสียงเดียวกัน เจลาลิ่งไม่ได้สนใจเขากับถอดรองเท้าคู่เก่าแล้วใส่รองเท้าคู่ใหม่ไปแทน

"ฉันว่าก็สวยดีนะ" เจลาลิ่งรู้สึกจะถูกใจกับรองเท้าคู่นั้นเหลือเกิน

"แล้วได้จดหมายกันบ้างรึยัง" เจหลังจากสวมรองเท้าคู่ใหม่เสร็จจึงหันไปถามกับทุกๆคนที่บัดนี้แววตาดูใสขึ้นเยอะ

"ก็สอบติดกันทุกอะจ๊ะ" จีลเอ่ยน้ำเสียงที่ดีใจปะปนกับความโล่งอกซักเล็กน้อย "ไม่น่าเชื่อว่าจะติดนะเนี่ย"

"คนทำไม่ได้ก็คงมีถมไป พวกเรานับว่าโชคดีนะเนี่ยอุตส่าห์กามั่วถูก 55+" เค้กพูดอย่างสะใจ

"แต่ฉัน... ยังไม่ได้" มินท์ทำน้ำเสียงอ้ำอึ้งพูดอะไรไม่ถูก  เพื่อนๆที่กำลังหัวเราะกันขำขันเงียบแทบจะในทันที

"มีอะไรเหรอมินท์" จีลถามขึ้น "ฉันยังไม่ได้จดหมายเลย" มินท์คอตกทำท่าเหมือนจะร้องไห้  เค้กเองหยุดชะงักและเดินมาหาเด็กสาวที่ก้มหน้าก้มตาไม่พูดอะไร  สักพักเสียงนาฬิกาของมินท์ก็ดังขึ้น ทุกๆคนพากันโล่งอกไปตามๆกัน
"ว่าแต่..ใครรู้บ้างว่าการสอบปฏิบัติภาคบ่ายเนี่ย  มันสอบอะไรกันเหรอ"  มิ้นท์กันไปถามทุกๆคน แววตาบัดนี้เปลี่ยนไปผิดกับมะกี้โดยสิ้นเชิง

"สอบแข่งขันเบสบอลได้คงจะดี"  เค้กพึมพำเบาๆแต่ก็ไม่วายหูของมินท์ก็ได้ยินจนได้

"นายท่าจะบ้า" มินท์หัวเราะเยาะใส่ เค้กเองก็ทำปากมุบมิบบ่นอะไรไม่รู้ ไม่สามารถจับใจความได้

"กี่โมงแล้ว" เจลาลิ่งถามเสียงห้วนๆ

" เกือบๆบ่ายแล้วละ" เค้กหันไปมองนาฬิกาก่อนจะตอบไป

"ไปกันรึยัง" เค้กถามเสียงห้วน

"ไปไหน?!?" มินท์เสริม

"ไปตีแบทมั๊ง" เค้กสวนกลับ

"นี่นาย!!"  มินท์ยกมือชี้นิ้วไปที่เค้ก  เค้กเองก็ขำในใจอยู่เล็กน้อย



"สองคนนั้นอย่าทะเลาะกันเลย" เจลาลิ่งหันไปพูดกับเค้กด้วยน้ำเสียงท่สามารถสยบการกระทำของทั้งสองคนอย่างเฉียบขาด มิ้นท์เองก็สะบัดหน้าใส่อย่างไม่สนใจ

ประกาศ : "ต่อไปจะเป็นการสอบปฏิบัติมีนักเรียนผ่านาการสอบมาทั้งสิ้น 500 คนเราจะรับนักเรียนเพียง 250 คนเท่านั้น สถานที่สอบมีอยู่ 5 แห่ง ตึกมินิส  ตึกเมนิส
ตึกเจนิส   ตึกเซนิส   และตึกแอนกริส  ท่านคงรู้ตัวเองว่าสอบที่ไหน  ขอให้ทุกคนไปยังสถานที่สอบตอนนี้เลยนะคะ  โชคดีค่ะทุกคน... ^^y"


เค้กเป็นคนแรกที่ไม่สนใจหลังจากฟังประกาศเสร็จก็รีบวิ่งไปยังสนามสอยทันที  โดยปล่อยให้เพื่อนที่เหลือยืนงงกัน

"ไปไหนอีก 5 นาที ไปพร้อมกันก็ได้นิ๊ สอบตึกเดียวกันไม่ใช่เหรอ" เจลาลิ่งท้วงขึ้น

"ไปห้องน้ำเองเพื่อน ไม่ไหวแล้ว แล้วเจอกันนะ" เพียงเสี้ยววินาทีเค้กก็หายตัวไปเร็วพลัน
"ว่าแต่สอบตึกเดียวกันเนี่ย พวกนายสอบตึกไหนเหรอ" เจลาลิ่งสงสัย

"เซจิสจ๊ะ"~ มินท์เอ่ย

"เซจิส" จีลเอ่ย

"แล้ว..." เจลาลิ่งพูดไม่ทันจบมิ้นท์ก็เอ่ยแทรกมาทันที

"เซจิสน่ะ  เค้กบอกฉันตอนเธอกำลังใส่รองเท้าคู่ใหม่น่ะ" มินท์ตอบและขณะที่กำลังตกแต่งใบหน้าอันสวยงามของเธออยู่

"นายละตึกเดียวกันกับพวกเรารึเปล่า" จีลยืนกอดอกมือเสยผมที่มาปกหน้าแล้วหันไปถามเด็กหนุ่มที่ยืนนิ่งๆอยู่

"ตึกแอนกริสน่ะ" เจลาลิ่งเอ่ยกับจีล "ไปก่อนนะโชคดีนะ จีล  มินท์" เจลาลิ่งหันไปยิ้มให้จีลและเดินออกจากโต๊ะ


………………………………………………….

 จบตอนที่3แล้วนะเป็นไงกันบ้างอะหวังว่าคงชอบๆกัน ตอน4เป็นการสอบปฏิบัติ รับรองมันแน่ๆ