(FIC kuroko no basket) ป่วนรักเจ้าชายบาสเกตบอล

ตอนที่ 4 : ตอนที่ 2

                                 

ในที่สุดก็ถึงวันที่ชมรมบาสหญิงจะมาซ้อมร่วมกับพวกเขา จากข้อมูลที่พวกเขาได้จากโมโมอิที่เป็นผู้จัดการ เหมือนว่าฝ่ายนั้นจะเป็นทีมบาสหญิงสุดแกร่งของมอต้นในตอนนี้ การแข่งทุกแมชจะเป็นตัวเลข3หลักหมด แถมบ้างแมชฝ่ายคู่แข่งแทบจะเอาแต้มจากพวกเธอไม่ได้เลยด้วยซ้ำ จากความสามารถของพวกเธอทางตัวจริงชมรมบาสชายไม่มีใครคัดค้านสักคน ถ้าพวกเธอแข็งแกร่งอย่างที่เขาลืมกันก็เหมาะที่จะมาซ้อมร่วมกับพวกเขา

ครืน

เสียงเปิดประตูโรงยิมเรียกให้พวกผู้ชายที่กำลังซ้อมกันอยู่หยุดชะงักแล้วหันไปมองทางเดียวกันอย่างพร้อมเพียง ร่างของหญิงสาวทั้ง6ในชุดวอมเดินเข้ามาในโรงยิมตรงไปหาโค้ชที่กำลังยืนรอพวกเธออยู่ สมาชิกตัวสำรองทีม1มองหญิงสาวทั้ง6ตาค้าง จากที่ได้ยินเค้าลือกันว่าพวกเธอเป็นผู้หญิงที่สวยมาก แต่พอได้มาเห็นตัวจริงวันนี้บอกได้คำเดียวว่า

สวยมาก!!

นางฟ้าชัดๆ!!

''สวัสดิ์ดีค่ะโค้ชชิโรกาเนะ''เด็กสาวที่เดินนำสมาชิกทั้ง5คนพูดด้วยน้ำเสียงสุภาพพลางโค้งตัวเป็นมารยาทเมื่อคนตรงหน้าอายุมากกว่า เธอคนนี้มีเส้นผมสีเงินมัดรวบไว้เป็นหางม้าสูง ในหน้าสวยหวานราวกับเทพธิดา ดวงตากลมสีฟ้าอ่อน ริมฝีปากบางสีชมพูธรรมชาติยกยิ้มบาง

''สวัสดิ์ดี ขอต้อนรับสู่ทีม1ของชมรมบาสเกตบอลชายน่ะคุโรสึ''โค้ชชิโรกาเนะทักทายกลับ เขากังเกตเห็นว่าเด็กสาวทั้งกลุ่มในในชุดวอมจึงถามออกไป

อาคาชิ เซย์จูโร่ ที่ได้ยินชื่อคุโรสึก็มองเด็กสาวผมสีเงินตั้งแต่หัวจรดเท้า เด็กสาวตัวเล็กดูบอบบางในสายตาของเขา

ตัวเล็กกว่าที่คิดแหะ อาคาชิคิด

''ถ้างั้นเรามาแนะนำตัวกันหน่อยดีมั้ย?''โค้ชพูด ตอนนี้สมาชิกทีม1ทุกคนมายืนรวมกันแล้ว เด็กสาวที่เป็นกัปตันทีมฝ่ายหญิงพยักหน้าก่อนจะเริ่มแนะนำตัวเองก่อน

''ฉันชื่อคุโรสึ เรนะ เป็นกัปตัน ยินดีที่ได้รู้จักนะค่ะ^^''เธอแนะนำตัวด้วยรอยยิ้มเป็นมิตร บรรยากาศรอบตัวเธอคนนี้ดูอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก แน่นอนว่าไม่มีใครรู้สึกนอกจากอาคาชิ ชายหนุ่มยกยิ้มบางที่มุมปากก่อนจะหายไปในพริบตาโดยไม่มีใครสังเกตเห็นแต่สำหรับเรนะที่มีสายตาเฉียบคม แน่นอนว่าเธอมองเห็นชัดเจน

''อาซาฮินะ ยูกิ...''เสียงหวานติดเย็นชาแนะนำตัวแบบสั้นมากจนพวกเขาสตั้นไปหลายวิ เรือนผมสีดำเงางามมัดรวบขึ้นสูง ใบหน้าหวานเรียบนิ่งไม่แสดงอารมณ์ยินดียินร้าย ดวงตาสีน้ำทะเลดูเย็นชาไม่สนใจโลก

สวยมากแต่ทำไมหน้านิ่งจังวะ-_-?

ทำไมรู้สึกหนาวขึ้นมาวะ-_-?

''เฮ้อ...ต้องขอโทษทุกคนด้วยนะค่ะ ยูกิจังก็เป็นแบบนี้แหละค่ะ อาซาฮินะ ยูกิเป็นรองกัปตันของทีม ฉันขอฝากตัวแทนเธอด้วยนะค่ะ''เรนะพูดด้วยน้ำเสียงเหนื่อยใจ แล้วขอโทษพวกเขาแทนลูกทีมของเธอที่เสียมารยาทไปหน่อย

''ไม่เป็นไรครับ พวกผมไม่ถือ''อาคาชิเป็นคนตอบแทนทุกคนเพราะเขารู้ว่าแค่หญิงสาวพูดขอโทษออกมาด้วยสีหน้าลำบากใจกับนิสัยของลูกทีมตนก็ไม่มีใครกล้าโกรธเธอแล้ว 

เรนะพยักหน้าเข้าใจแล้วส่งยิ้มบางเป็นการขอบคุณและส่งสายตาให้ลูกทีมเธอแนะนำตัวต่อ

''ฉันชื่อลูเซีย อีวานอฟ จะเรียกว่าลูเซียเฉลยๆก็ได้ ยินดีที่ได้รู้จักนะค่ะ^^''เสียงหวานของเด็กสาวผมสีทองที่มัดผมทรงทวิทแนะนำตัวอย่างร่าเริ่ง ดวงตาสีฟ้ากลมโต ใบหน้าหวานสวยออกไปทางลูกครึ่ง ริมฝีปากบางคลี่รอยยิ้มอ่อนหวาน

คุโรโกะมองเด็กสาวที่มีตำแหน่งเงาเหมือนเขา เธอไม่เหมือนเขาเลย เขาเป็นเงาที่จืดจางไร้ตัวตน แต่เด็กสาวคนนี้กลับส่องสว่างเจิดจ้าเหมือนกับท้องฟ้ายามเย็นที่สวยงาม

''ฉันชื่อโทโจ สุมิเระ ยินดีที่ได้รู้จักนะ''น้ำเสียงเรียบนิ่งติดเจ้าเล่ห์เรียกให้ฝ่ายผู้ชายรู้สึกขนลุก เรือนผมสีน้ำตาลอ่อนมัดรวบไว้ข้างเดียว ในหน้าหวานน่ารัก ดวงตากลมโตสีส้มกวาดมองทีมบาสชายด้วยแววตาเป็นประกาย รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ปรากฏขึ้นเมื่อสาวตาเธอไปหยุดที่ชายหนุ่มผมเขียวใส่แว่น

มิโดริมะถึงกับขนลุกซู่ ทำไมรู็สึกเหมือนลางร้ายกำลังจะมาเยี่อน-_-?

''อาสึกะ ลี ฮานะ ยินดีที่ได้รู้จักน้า^^''เสียงหวานติดห้าวของเด็กสาวผมสีชมพูอ่อนมัดรวบไว้ข้างหลัง ดวงตาสีส้มแสบตา ใบหน้าหวานแก้มสีส้มโดยธรรมชาติ รอยยิ้มร่าเริ่งตามแบบฉบับเจ้าตัว 

''อาซาโนะ มิกะ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ''เสียงโทนอ่อนหวานของเด็กสาวเรือนผมสีน้ำตาลมัดแกะ2ข้าง ดวงตาสีเขียวมรกตดูสดใส ในหน้าหวานช่างเหมาะกับรอยยิ้มอ่อนหวานของเจ้าตัว

เมื่อฝ่ายหญิงแนะนำตัวเสร็จก็มาถึงฝ่ายชายที่ต้องแนะนำตัวบ้าง

''อาคาชิ เซย์จูโร่เป็นกัปตัน ยินดีที่ได้รู้จักครับ''ชายหนุ่มผมสีแดงเช่นเดียวดวงตาสีแดงทับทิมแนะนำตัวคนแรกด้วยน้ำเสียงสุภาพ 

''มิโดริมะ ชินทาโร่ รองกัปตัน ยินดีที่ได้รู้จัก''ชายหนุ่มผมสีเขียวเช่นเดียวกับดวงตาสีเขียวใต้กรอบแว่นเอ่ยพร้อมกับดันแว่นขึ้น

''คิเสะ เรียวตะ ยินดีที่ได้รู้จักนะฮะ^^''ชายหนุ่มผมสีทอง ดวงตาสีเหลืองทอง รอยยิ้มร่าเริ่งสมกับเป็นนายแบบยิ้มโปรยเสน่ห์ถูกส่งมาให้เหล่าสาวๆที่ทำเพียงแค่ยิ้มแห้งๆกลับไป จะมีก็แต่ยูกิที่หันไปมองทางอื่นไม่สนใจ

''อาโอมิเนะ ไดกิ เธอน่ะชื่ออาสึกะใช่มั้ยมาแข่งกันหน่อยสิ''คนบ้าบาสผิวเข้ม เรือนผมสีน้ำเงินตัดสั้น ดวงตาสีไพรินเป็นประกายเมื่อหญิงสาวผมสีชมพูอ่อนตอบกลับมา

''ได้สิ แต่ต้องหลังจากซ้อมเสร็จก่อนนะ''อาสึกะ ลี ฮานะตอบตกลงทันทีที่มีคนมาขอแข่งด้วย เธอน่ะยังไงก็ได้ ไม่ขัดข้องอยู่แล้ว ใจจริงก็อยากจะแข่งกับเอสของฝ่ายชายมาตั้งนานแล้วล่ะ:)

''มุราซากิบาระ อัตสึชิ ยินดีที่ได้รู้จัก''ชายหนุ่มตัวสูงที่สุดในกลุ่มพูดด้วยน้ำเสียงเหนื่อยเอื่อย เขามีผมสีม่วงเช่นเดียวกับสีตา 

''คุโรโกะ เท็ตสึยะ ยินดีที่ได้รู้จักครับ''

''ว้าย!!!''คราวนี้ฝ่ายหญิงส่งเสียงตกใจเมื่อชายหนุ่มผมสีฟ้าที่ไม่รู้ว่ามาอยู่ตรงนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่พูดขึ้น จะมีก็แต่เรนะกับยูกิและลูเซียที่เห็นเขาอยู่ก่อนแล้วจึงไม่ตกใจ สุมิเระเอามือทาบอกอย่างตกใจ มิกะยืดเกาะแขนของรองกัปตันทีมสาวผู้แสนเย็นชาไว้แน่น ฮานะที่วิ่งไปหลบหลังกัปตันสาวอย่างรวดเร็ว

''นะ..นายมาอยู่ตรงนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่อะ?''ฮานะโผล่หัวออกมาถามอย่างกล้าๆกลัว

''ตั้งแต่แรกแล้วครับ''คุโรโกะตอบกลับด้วยน้ำเสียงราบเรียบ

''ระ..หรอ..''แต่ฮานะก็ยังไม่ค่อยเชื่อสักเท่าไหร่ถึงได้ไปหลบอยู๋หลังกัปตันทีมของตนต่อเพราะคิดว่าอีกฝ่ายใช่คนแน่หรอ? ถ้าอยู่มาตั้งแรกทำไมเธอถึงมองไม่เห็นเขาล่ะ ถึงจะเคยได้ยินมาว่าชมรมบาสเกตบอลชายทีม1มีผู้เล่นที่จืดจางจนมากได้เป็นตัวจริงเพราะความจืดจางนั่น แต่ไอ้แบบที่โผ่ลมาแบบไม่เห็นตัวแบบนี้มันก็ไม่ไหวนะ 

เรนะได้แต่ส่งยิ้มแห้งๆไปให้ชายผมฟ้า เธอเองก็ไม่ค่อยถูกกับอะไรแบบนี้เหมือนกัน ถึงทีมเธอจะมีลูเซียเป็นเงาของทีมแต่รายนั้นไม่ได้จืดจางเลยสักนิด กลับกันเจิดจ้าซะจนแสบตาเลย-_- 

ตอนนี้ในทีมเธอไม่มี่ใครกล้าเข้าไปใกล้ชายหนุ่มผมฟ้าเลย

''คุโรโกะคุงสินะ ฉันลูเซียขอฝากตัวด้วยนะ''จะมีก็แต่ลูเซียที่เหมือนจะสนใจคุโรโกะถึงได้เดินเข้าไปหยุดอยู่ตรงหน้าเด็กหนุ่มแล้วยื่นมือไปตรงหน้าของคุโรโกะ เขายื่มมือออกไปจับมือของเด็กสาวแล้วพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบแต่อ่อนโยน 

''เช่นกันครับ ลูเซียจัง..''

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

จะให้เลิฟคู่ไหนก่อนดีน้า:) อยากได้คู่ไหน...เชียร์มาโลด!!