คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : คนที่บอกว่าตัวเองคอแข็งนั่นแหละ เมาง่ายที่สุด
---------------------------------------------------------------------
คุณกินที่ออกจากธนาคารและกำลังเดินทางไปร้านปาจิงโกะนั้น ระหว่างทางก็ได้ครุ่นคิดถึงคำบอกเล่าของพนักงานสาวที่พูดให้เขาฟัง
“ลูกสาวของคุณทานิซากิถูกฆาตกรโรคจิตที่กำลังเป็นข่าวอยู่ตอนนี้ฆ่าตายค่ะ...ลูกสาวของคุณทานิซากิเป็นเหยื่อรายที่สองของคนร้าย ทีแรกคุณทานิซากิเขาก็บอกกับทางตำรวจไปว่าจะขอให้คนของเธอช่วยร่วมมือกับตำรวจ แต่ปรากฏว่าคนของคุณทานิซากิที่ให้ความร่วมมือกลับทำอะไรตามอำเภอใจ ถ้าจับผู้ต้องสงสัยได้ ก็จะเอารูปๆหนึ่งให้ดูแล้วถามว่า ของที่อยู่ในภาพอยู่ที่ไหนน่ะค่ะ...” พนักงานสาวปากมากพูดบอกกับคุณกินอย่างออกรสออกชาติ
“ของที่อยู่ในภาพงั้นเหรอ...แล้วมันคืออะไรล่ะ??” คุณกินถามพนักงานสาว พนักงานสาวกวักมือเรียกคุณกินเข้ามาใกล้ๆแล้วกระซิบบอกว่า
“เป็นรูปของมีดด้ามสีแดงค่ะ....ชื่อของมันคือ ブラッドソード。(Buraddosodo:ดาบดูดเลือด) ค่ะ!!!.....”
คุณกินคิดไว้แล้วว่าเรื่องนี้ต้องมีลับลมคมในอย่างแน่นอน แต่ว่า...พนักงานคนนั้นรู้เรื่องละเอียดมากแม้กระทั่งข่าวลือเรื่องลูกลับๆของสามีของคุณทานิซากิที่เสียชีวิตไปแล้ว และเรื่องของในรูป ข่าวลือมันคงจะแรงมากแน่ๆพนักงานธรรมดาถึงรู้เกือบหมดไส้หมดพุง ไม่ก็แรงกระหายใคร่รู้เรื่องชาวบ้านของหล่อนคงจะมากเป็นพิเศษ คุณกินเดินไปเรื่อยๆจนผ่านสวนสาธารณะ
ลัดไปทางนี้ท่าจะเร็วกว่าแฮะ...
คุณกินเดินลัดผ่านสวนสาธารณะเพื่อข้ามปังถนนที่ผ่านทางร้านปาจิงโกะพอดี ตอนนี้เป็นเวลากว่าสามทุ่มแล้วรอบข้างมืดสนิดมีมีเพียงแสงสว่างรางๆจากหลอดไปที่เสาไฟฟ้าเท่านั้น ในขณะนั้นคุณกินก็เหลือบไปเห็นอะไรบางอย่าง
นั่นมัน...คุณนายทานิซากิที่เป็นคนจ้างเรื่องจับคนร้ายนี่....มาทำอะไรที่นี่นะ ??
คุณกินพายามที่จะเลี่ยงการเจอผู้ว่าจ้างหญิงสุดโหดที่เพิ่งจะบอกว่าหากทำงานไม่สำเร็จจะปิดปาก แต่ในที่สุดมือเย็นๆก็มาแตะที่ไหลของคุณกิน
“คุณเป็นหัวหน้ารับจ้างสารพัดสินะ....” ทานิซากิทักคุณกิน คุณกินถึงกับผงะเมื่อคุณนายเป็นฝ่าเข้ามาทักเขาด้วยตัวเอง
“อะ...อืม...คุณนายมาทำอะไรที่นี่เหรอครับ...หิมะมันตกแล้วนะครับ ถึงหัวใจคุณนายจะเย็นชาเหมือนเบจิต้าแต่ก็ระวังไม่สบายเอานะครับ” คุณกินค่อยๆหันกลับมามองหาบอร์ดี้การ์ดหน้าโหดที่น่าจะอยู่ข้างเธอ แต่คราวนี้กลับมีแต่เธอคนเดียวที่อยู่ในสวนสาธารณะกับเขา
“ต้องขอโทษด้วยนะคะ...เรื่องที่ร้านเมื่อคราวก่อน มันเป็นคำพูดที่รุนแรงจริงๆ แต่นั่นก็เพื่อให้พวกคุณรีบจัดการงานให้เร็วที่สุดก็เท่านั้น....ต้องขอโทษจริงๆนะคะ”เธอพูดพลางก้มหัวขอโทษอย่างนอบน้อม คุณกินถึงกับอึ้งที่ผู้หญิงคนนี้ก้มหัวให้เขาทั้งที่เป็นคนใหญ่คนโต
“ฉัน....ตัดสินใจที่ว่าจ้างคุณอีกอย่าง...และขอยกเลิกสัญญาว่าจ้างอย่างหนึ่ง” เธอพูดก่อนจะหันหลังให้
“เราไปดื่มแก้หนาวกันไหมค่ะ?”เธอหันมาก่อนยิ้มให้อย่างเป็นมิตร
ผู้หญิงคนนี้ก็ยิ้มเป็นนี่ถึงหัวใจจะเย็นชาเหมือนเบจิต้า แต่ก็คงไม่ได้โหดร้ายอะไร
ณ...บาร์แห่งหนึ่ง
ที่บาร์แห่งนี้...ไม่มีผู้คน มีเพียงคุณกิน คุณนายทานิซากิและเจ้าของร้านเท่านั้น
เจ้าของร้านเป็นชายวัยกลางคนท่าทางใจดีคนหนึ่งอายุราว40-50ปี
“คุณนาย...วันนี้พาใครมาด้วยครับ? แปลกจริง” เจ้าของร้านถามคุณนายทานิซากิที่นั่งอยู่ตรงเคาท์เตอร์ก่อนจะยิ้มทักทายคุณกินที่ยิ้มแห้งๆตอบกลับไป
“วันนี้วิสกี้...หรือเอาเตกีล่าล่ะครับ” เจ้าของร้านหยิบขวดวิสกี้และเตกีล่าราคาแพงออกมาจากตู้
“ไม่ล่ะ...วันนี้ขอโชจูก็แล้วกันนะ...”คุณนายตอบกลับ ทำให้เจ้าของร้านแสดงทีท่าแปลกใจเล็กน้อย
“แปลกนะครับ...ปกติคุณนายไม่ดื่มเหล้าโชจูนี่ครับ???..หรือว่าเอาใจพ่อหนุ่มคนนี้ล่ะครับ..เด็กคุณนายเหรอ??”เจ้าของร้านหอกคุณนายเล่นถึงแม้ว่าจะเป็นการกระซิบเบาๆแต่ก็เหมือนจงใจให้คุณผู้ชายที่นั่งอยู่ข้างๆได้ยิน
“เดี๋ยวเหอะลุง...ฉันไม่จนถึงขนาดนั้นหรอกนะ..ยอมขายตัวแลกเงิน..พูดแล้วหยะแหยงยังไงไม่รู้” คุณกินพูดสวนกลับ คุณเจ้าของร้านก็เพียงแค่ยิ้มๆตอบกลับเท่านั้น
“ได้แล้วครับ...โชจูเพียวๆสำหรับคุณนาย...” เจ้าของร้านื่นแก้วเหล้าเล็กๆแบบญี่ปุ่นกับขวดเหล้าโชจูให้คุณนาย
“ส่วนนี่....โชจูผสมน้ำแข็งเติมน้ำเย็นสำหรับพ่อหนุ่ม...” แก้วขนาดกลางที่มีเหล้าโชจูและน้ำแข็งถูกยื่นมาให้คุณกิน
“นี่มันอะไร...ลุงแก่...” คุณกินเมื่อเห็นแก้วของตัวเองกับคุณนายถึงกับหงุดหงิด
“ลุงคิดว่าพ่อหนุ่มดื่มแบบนี้ก็เหลือแหล่แล้ว...ดื่มแบบธรรมดาเดี๋ยวก็เมาไม่รู้เรื่องหรอก”
“ดูถูกกันนี่หว่าลุง!!!!จะวอดก้าญี่ปุ่นหรือวอดก้า เตกีล่าฉันก็กระเดือกมาหมดแล้ว...ใส่น้ำแข็งเติมน้ำเย็นแบบนี้รสชาติมันก็เสียน่ะสิ”
“ว่าไงนะไอ่หนุ่ม เดี๋ยวลุงจับเชือดซะนี่ รู้ไหมว่าขวดนี้มันมีแอลกอฮอล์เท่าไหร่?? 50%เชียวนา แค่35พวกพนักงานคอแข็งก็ตายเรียบแล้ว น้ำหน้าไอ่หนุ่มผมหยิกแบบนี้มันจะไปมีน้ำยาอะไรได้”
“ดูถูกกันเกินไปแล้ว..ฉันน่ะ50จิ๊บๆว้อย...80สิถึงจะเป็นลูกผู้ชาย แค่โชจูปริมาณเกินกำหนดนิดหน่อยทำเป็นคุย”
“เหรอไอ่หนุ่มหน้าปลาตาย!!!เดี๋ยวแก้วนี้หมดเมื่อไหร่ลุงจะผสมน้ำร้อนให้แกเลยเอามั้ย?? “
“ดีสิลุง ...หน้าแปะยิ้มอย่าลุงน่ะแก้วนี้แก้วเดียวก็หมอบแล้ว...ยังจะมีหน้ามาบอกให้ผสมน้ำร้อนอีก”
“ว่าไงนะไอ่หนูปากไม่สิ้นกลิ่นคร่ำ..เอางี้มั้ย..เดี๋ยวเรามาแข่งกันสักตั้งซิ ถ้าคุณลุงเมาก่อนแกเอาไปเลย30000เยน!!!”
“ได้สิลุงจะผสมอะไรก็เอามาเลย ถ้าฉันแพ้ล่ะก็ฉันให้เลย300เยน!!!!!”
“แค่สามร้อยมันจะไปพอยาไส้อะไรวะ...ช่างมันเถอะแล้วอย่าหาว่าหล่อไม่เตือนนะจ๊ะ ลุงเป็นเจ้าของร้านมากว่า20ปีเหล้าแค่นี้ไม่เมาง่ายๆหรอก!!!จะเตกีล่า วอดก้าหรืออะไรก็ช่างลุงลุยมาหมดแล้ว”
“พูดงี้ก็สวยสิลุง...อย่าหาว่าสวยไม่เตือนนะ ฉันนี่แหละตะลุยร้านเหล้ามาทั่วเอโดะแล้วรู้จักกันนาม กินจังนักถล่มร้านเหล้า นะจะบอกให้!!”
“ลุงก็มีฉายาเหมือนกันนะว้อย... รู้จักมั้ย ยอดนักดื่มแห่งเอโดะ น่ะ “
“งั้นเหรอ...อย่าหาว่าฉันคุยนะลุง...เตกีล่า15ขวดยังไม่เป็นอะไรเลยนะ ลุงแน่ใจ??”
“เอ็งนั่นแหละไอ่หนู...ลุงน่ะไม่ว่าจะมากี่ร้อยขวดลุงก็บ่ยั่นนะขอบอก...”
คุณกินและเจ้าของร้านเริ่มดวลเหล้ากันแล้ว.....
ส่วนคุณนายทานิซากิ...นั่งจิบเหล้าพลางมอง เฒ่าทารก สองคนแข่งกระดกเหล้ากัน ก่อนจะหัวเราะเบาๆออกมา
นั่นสินะ....ไม่ได้หัวเราะอย่างนี้มานานแค่ไหนแล้วนะ...หัวเราะอย่างไม่เสแสร้ง
---------------------------------------------------------------------------------------
เนื่องจากในตอนนี้ได้มีการถกเถียงกันถึงเรื่องการดื่มโชจู หรือสาเกญี่ปุ่น
จึงได้เอา ข้อมูลเล็กๆน้อยๆมาให้นะจ๊ะ^^
ดื่มแบบเพียวๆ
สำหรับผู้ที่ต้องการซึมซับรสชาติอย่างแท้จริง พวกเก๋าๆ รุ่นใหญ่จะนิยมดื่มกัน
ดื่มกับน้ำแข็ง
เติมน้ำแข็งสักก้อนสองก้อน แล้วค่อยๆ ดื่ม จะทำให้รู้สึกสดชื่น และรับรู้ถึงความนิ่มนวลขอเหล้าโชวจู
ดื่มแบบผสมน้ำร้อน
ผสมน้ำร้อนนิดหน่อย ดื่มแบบนี้จะรู้สึกร้อนและเมาค่อนข้างเร็ว
ดื่มแบบผสมน้ำเย็น
ผสมน้ำเย็นเล็กน้อย จะช่วยเจือจางรสชาดของโชวจูได้หน่อย แต่จะทำให้ช่วยให้กินง่ายขึ้สำหรับมือใหม่หัดดื่ม
ดื่มแบบค็อกเทล
ผสมกับเครื่องดื่มชนิดอื่น เพื่อปรับปรุงกลิ่นรสตามชอบใจ น่าจะถูกใจหนุ่มสาวๆ ที่เป็นคนชอบดื่มไม่มากก็น้อย
เครดิทจาก:::
http://www.misterbuffet.com/article_shoju.asp
ความคิดเห็น