คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : กินทามะไม่ว่าจะมังงะหรืออนิเมะกระทั่งฟิคนี้ มันเครียดน่าดูเชียวล่ะ!
“คุณกินครับ
หายไปไหนมาทั้งเช้าเนี่ย..”ชินปาจิที่กำลังกวาดพื้นอยู่เอ่ยปากถามทันทีที่ได้ยินเสียงเปิดประตู
แต่ผิดคาด คนที่มาไม่ใช่กินโทกิ แต่เป็นฮิจิคาตะและคอนโดยืนอยู่หน้าประตู
“เจ้าหัวหงอกนั่นไม่อยู่ที่นี่เหรอ?”
ฮิจิคาตะถามพร้อมเอาบุหรี่ทิ้งลงพื้น ชินปาจิมองตาฮิจิคาตะแล้วเดินเข้าไปกวาดเศษบุหรี่บนพื้นด้วยความหงุดหงิด
พลางบ่นงึมงำในลำคอว่า
ไอ้บ้ามายองเลอ
หัดทิ้งขยะให้เป็นที่หน่อยสิฟะ!!
“ผมไม่เห็นเขาตั้งแต่เมื่อคืนแล้วครับ”
ชินปาจิตอบแล้วเอาเอาเศษบุหรี่ใส่ลงถังขยะ พลางเหลือบมองคอนโดและฮิจิคาตะเป็นพักๆ
“คุณโอคิตะล่ะครับ? ปกติเห็นมาด้วยกันบ่อยๆ”
ชินปาจิถาม แต่ฮิจิคาตะไม่ตอบแต่เดินเข้ามานั่งที่โซฟา
แล้วหยิบบุหรี่มวนใหม่ขึ้นมาสูบ
“เพราะเจ้านั่นถึงต้องถ่อมาที่นี่ไงล่ะ”
ฮิจิคาตะพูดแล้วนึกถึงคุริโกะและความยุ่งยากนานัปการที่ถาโถมเข้ามาก็ถึงกับนวดขมับ
กริ๊ง...
กริ๊ง... กริ๊ง...
ครืดดดดดด
เสียงโทรศัพท์เข้ามาพร้อมกับคางุระที่เดินเข้ามาพอดี
เธอมองทั้งสองคนด้วยความสงสัย ชินปาจิเดินเข้าไปรับโทรศัพท์ที่อยู่บนโต๊ะ
“สวัสดีครับ ร้านสารพัดรับจ้างครับ”
“คนของแกอยู่กับเรา
ถ้าอยากได้ตัวคืนไปตามพวกชินเซ็นกุมิมาเจอกันที่เขตเมืองร้าง ตึก24”
เสียงปลายสายพูดข่มขู่ ชินปาจิเหงื่อแตกพลั่ก
กินโทกิกำลังตกอยู่ในอันตราย!
“เดี๋ยว!! พวกคุณเป็นใครกัน
พวกเราไม่มีเงินหรอก จะยาไส้ตัวเองยังไม่มีเลย
ถึงคุณกินจะแพ้พนันก็ไม่ถึงกับต้องลักพาตัวเลยนี่!” ฮิจิคาตะเลิกตคิ้วขึ้นแล้วลุกพรวดไปแย่งโทรศัพท์จากมือชินปาจิ
“ฮัลโหล นี่ชินเซ็นงุมิพูด
รับขนมจีบซาลาเปาเพิ่มมั้ยห๊ะ!”
“แกคือรองหัวหน้าปิศาจสินะ”
“หืม...แกเป็นใครกัน?”
“ฉันมาเพื่อต่อรอง
ให้ส่ง โอคิตะ โซโกะให้กับเรา”
“แกอยากจะได้ไอ้บ้าซาดิสม์นั่นไปทำไม
ถ้าจะเลือกคนเรียกค่าไถ่ก็เลือกให้มันถูกคนหน่อย
ได้ไอ้บ้านั่นไปเหมือนส่งยมทูตไปหาแกถึงที่เชียวนะ”
ปลายสายเงียบไปชั่วครู่แล้วมีเสียงหัวเราะในลำคอดังลอดออกมา
“แกหัวเราะอะไร!!!”
ฮิจิคาตะตะคอกใส่อย่างเหลืออด แต่ปลายสายก็หัวเราะดังขึ้นกว่าเดิม
“ยมทูตกับหัวหงอกอยู่กับพวกเรา
เจอกันที่เขตเมืองร้างตึก 24 สองทุ่มครึ่ง ---ตู๊ด..ตู๊ด...“
เสียงปริศนาตัดสายไป ทิ้งความกดดันกระจายอยู่ทั่วห้อง
แม้แต่คางุระยังนิ่งเงียบแล้วรีบวิ่งไปที่ประตูทันที ฮิจิคาตะรีบตว้าแขนของคางุระเอาไว้
กระชากให้หยุด
“เธอจะไปไหนไม่ได้ นี่มันหน้าที่ของตำรวจ”
“ตำรวจอย่างลื้อช่วยอาไลกินจังไม่ได้หรอกน่อ!
ปล่อยอั๊วเดี๋ยวนี้นะ!”
คางุระตะคอกพร้อมปล่อยหมัดฮุกซ้ายเข้าท้องฮิจิคาตะเต็มๆ
ชายผมดำทรุดลงกับพื้นทันทีพร้อมกับชินปาจะและคอนโดที่เข้ามาห้ามทั้งสองคน
“คางุระจัง!
เธอทำอะไรของเธอน่ะ ตอนนี้เราต้องใช้สติในการแก้ปัญหานะ”
“ไม่สนน่อ อั๊วจะไปช่วยอากินจัง
ไม่ว่าใครก็ห้ามอั๊วไม่ได้หรอกน่อ ปล๊อยอั๊ววววว”คางุระดินพล่านขณะที่คอนโดยึนแขนของเธอทั้งสองข้าง
คางุระใช้ศอกกระทุ้งไปที่ท้องคอนโดย่างแรงจนเขาฟุบลง
คางุระกระโดนถอยหลังพร้อมกางร่มหยุดยืนที่ราวระเบียง ฮิจิคาตะลุกขึ้นแล้ววิ่งเข้าไปหา
“พวกรับจ้างน่ะอยู่เฉยๆซะดีกว่า พวกเราจัดการเอง
นี่เป็นปัญหาของชินเซ็นกุมิ พวกแกไม่ควรเข้ามายุ่ง
ส่วนเจ้าหงอกนั่นถ้าเป็นไปได้ฉันจะช่วยออกมาเอง”
“เดี๋ยวสิครับ!
พวกคุณเป็นอะไรกันไปหมด ทำไมถึงทำอะไรไม่สมเป็นพวกคุณกันเนี่ย ปกติพวกคุณต้องปล่อยมุกยิงมุกให้ผมตบนี่นา
นี่พวกคุณถูกปิศาจซีเรียสเข้าสิงใช่มั้ยเนี่ย! บ้าเอ๊ย!”ชินปาจิพยายามรั้งฮิจิคาตะเอาไว้พร้อมโดวยวาย
แต่ดูเหมือนเขาจะใช้ผลังในการโวยวายไปพอสมควรทำให้ฮิจิคาตะหลุดไปได้ง่ายๆ
“อาตี๋นั่นก็ถูกจับไปล่วย
พวกลื้อร่วมมือกับพวกอั๊วยังดีกว่าน่อ อั๊วจะช่วยอากินจัง ลื้อก็ช่วยอาตี๋ของลื้อ อั๊วจัดการศรัตรูของอั๊ว
ลื้อจัดการศรัตรูของลื้อ ก็แฟร์ๆกันน่อ” คางุระกระโดดลงจากระเบีบง
ข่างล่างมีซาดาฮารุรอรับอยู่พอดี ฮิจิคาตะรีบวิ่งตามแต่ก็ตามไม่ทัน
จึงสถบออกมาเบาๆ
“โทชิ เราจะทำยังไงต่อดี”
“คงต้องไปตามที่มันนัดเท่านั้น...แต่กับพวกรับจ้าง..ทำไมพวกมันถึงจับตัวหัวหงอกไปด้วย...”
ฮิจิคาตะครุ่คิดอยู่ครู่หนึ่ง จึงตะโกนขึ้นไปเรียกชินปาจิที่อยู่ที่ระเบียง
“แก มากับพวกเรา มันไม่มีทางเลือกแล้ว”
“เรื่องนี้มันเกี่ยวกับฆาตกรต่อเนื่องใช่มั้ยครับ”
“นายรู้ได้ยังไงกัน??...เอาเป็นว่าฉันจะอธิบายทีหลัง
ตอนนี้นายไปเตรียมตัว หนีงทุ่มฉันจะมารับที่นี่”
ฮิจิคาตะและคอนโดเดินจากไป กอริล่าหันกลับมามองชินปาจิครู่นึงจึงเดินต่อ
เขากำลังคิดว่านี่เป็นเพราะชินเซ็นกุมิพยายามจะผลักความผิดไปให้พวกรับจ้างสารพัด
หัวหงอกจึงต้องเจอเรื่องนี้แบบนี้
เวลาหนึ่งทุ่มตรง ชินปาจิออกมารอพวกชินเซ็นกุมิที่หน้าร้าน
เขาพกดาบของจริงไปด้วย เพราะคิดว่าถ้าทานิซากิถึงกับลักพาตัวกินโทกิไปได้
แสดงว่าเธอต้องคิดเอาจริงกับเรื่องการตามล่าฆาตกรมาก
นี่อาจเป็นการกดดันพวกเขาเพื่อให้หาฆาตกรได้เร็ซขึ้น
แต่ทำไมต้องลักพาตัวโอคิตะไป
การลักพาตัวชินเซ็นกุมิเป็นอะไรที่โ.ที่สุดเท่าที่ทานิซากิจะทำได้
ถึงจะมีข่าวว่าชินเซ็นกุมิถูกทานิซากิแย่งงาน แต่คนที่สมควรจะโดนลักพาตัวหรือโดนแก้แค้นก็นาจะเป็นตัวทานิซากิเอง
และที่น่าสงสัยกว่าคือพวกนั้นลักพาตัวโอคิตะไป!
“เอ้า ขึ้นรถ” ฮิจิคาตะพูดทันทีที่รถจอด
ชินปาจิออกจากภวังค์แทบทันทีแล้วเปิดประตูหลังรถ ที่เบาะหลังมียามาซากิ
ซาการุนั่งอยู่ในมุมมืดฝั่นถัดไป
“สวัสดีครับ คุณยามาซากิ” ชินปาจิทักทาย
ยามาซากิก้มหัวรับพร้อมยิ้มเขิน(ไม่ใช่จิ้นวายนะเว้ย~”
“เอาล่ะ ตอนนี้ขวบนเราก็พร้อมแล้ว ไปตึก 24
เขตเมืองร้างได้เลย”
“ครับท่านรอง!”
คามิยาม่ารับคำสั่งแล้วรีบเหยียบคันเร่งสุดเท้าพุ่งทะยานไปยังเขตเมืองร้างทันที
---------------------------------------
สวัสดีครับ ไม่ได้อัพฟิกนี้มานานเลย
ช่วงนี้กินทามีซีซีนเจ็ด ออกแล้วนะครับ ผมก็ดูซับไทยมา ยังคงความสนุกเอาไว้มากเลย
แต่ในมังงะนี่สิ ทำผมหัวใจวูบๆไปหมด
ถึงยังไงก็ยังรักกินทามะเสมอนะ ฮ่าๆๆ
ความคิดเห็น