Relax on personal tastes.เรื่อยๆกับความชอบส่วนตัว

ลำดับตอนที่ #3 : คิดถึง

รู้ไหมวันนี้ฝนตกหนักมากเลยนะ

ผมเลยมายืนร้องเพลงกลางสายฝนนี่แหละ

ตอนนี้ผมเปียกทั้งตัวเลยแหละ

ก็มันคิดถึงคุณนี่นา น้ำตามันเลยไหล

ผมชอบร้องเพลงนะ ชอบมากๆด้วย

และคุณก็รองลงมา แต่ผมก็ไม่อยากเลือกอย่างใดอย่างหนึ่งหรอกนะ

ถ้าให้ผมหยุดร้องก็ไม่ได้หรอก

ให้ผมหยุดชอบคุณก็ไม่ได้หรอกนะ

เพราะเพลงนี้คือเพลงที่เราชอบและร้องด้วยกันบ่อยๆไงล่ะ

Hello Mr.Rain, Do you come from?

ผมว่าคุณอาจมาจากบ้านเธอก็ได้นะ

คุณได้เอาความคิดถึงจากบ้านเธอมาที่ผม

เพราะครั้งนี้ผมคิดถึงเธอเหลือเกิน

คุณไปที่ไหนนะ

ผมไม่เจอคุณเลย

คุณไปแล้วสินะ

เมื่อไหร่จะได้เจออีกนะ

ผมคิดถึงคุณ

ผมรู้

ผมเข้าใจ

แต่ผมไม่สามารถบอกได้

เก็บไว้เถอะนะ

ร้องออกมาดังๆเลยเพลงนั้นน่ะ

ไม่มีใครได้ยินหรอกน่า

ร้องดังๆเลย

ให้มันกลืนหายไปกับฝนเลย

ไม่นานหรอก

ความรู้สึกนี้จะจางหายไปเอง

แบบนั้นจริงเหรอ??

ผมทำแบบนั้นหลายครั้งนะ

แต่ทุกครั้งก็ยิ่งทำให้น้ำจากดวงตามันยิ่งไหลออกมา

และพวกเพื่อนๆมักจะถามถึงเสมอ

"ตานั่นไปโดนใครชกมา"

เพราะคุณนั่นแหละ

ความคิดถึงชกเข้าที่เบ้าตาเต็มๆเลย

และกระหน่ำทั่วตัวผมในตอนนี้

ในวันที่ฝนตก

ผมคิดถึงคุณ