ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Ragnarok The War Of Runeminguard [2]
..............................
.................
........
ที่มอรอค
“ โห้ยยยยยยยย!!ทำไมไม่มาซะทีนะนี่ข้ารอมาเป็นสามอาทิตย์กับอีกสี่วันแล้วนะ ”
สไนเปอร์หนุ่มคนหนึ่งบ่นไปเดินไป กลางตลาดมอรอคที่แสนครึกครื่นแม้เวลานี่จะมืดแล้วก็ตาม เส้นผมของเขามีสีม่วงตาสีส้มผิวขาวเหลือง เหมือนชาวเมืองพาย่อน
“ เจ้าจะบ่นอะไรมากดูอย่าง อาคาเพโทส ซี่เขาไม่บ่นไม่กล่าวอะไรสักคำ ”
สังฆราช ที่เดินเคียงว่า ชุดสีขาวผมสีแดงเพลิงตัดกับสีตาที่มีสีฟ้าครามผิวขาวคล้ายผู้หญิง
“ .......มาแล้วโน่นไง ”
จอมเวทย์ที่เดินนำหน้า สไนเปอร์ กับสังฆราชหนุ่ม เอ่ยบ้างหลังจากที่เงียบมานานเขาชี้ไปยังประตูทิศเหนือของ
มอรอค ดวงตาสีดำทมิฬ จับจ้องไปยังลอรด์ไนท์หนุ่มที่ควบเปโกะเข้าประตูมา...
“ เฮ่อ!มาถึงซะที มีแผนที่กับเข็มทิศก็ดีงี้แหละช่วยได้เยอะ เจ้าเปโกะขอบใจเจ้ามากเช่นกันถ้าไม่ได้เจ้าช่วยข้าคงมาที่นี่ไม่ถึงเสียที ”
ริฟเวอร์ เอ่ย ดวงตาสีเงินเป็นประกายพลางลูบหัวของเปโกะเปโกะ
“ ไง ริวี่ เจอกันไม่คิดจะทักกันเลยรึไงฟะ ”
สไนเปอร์หนุ่มผมม่วงเอ่ย
“ ข้าชื่อ ริฟเวอร์ ไม่ใช่ รีวี่ เฟ้ย!! ”
ริฟเวอร์ เอ่ยอย่างไม่พอใจ
“ อะๆใจเย็นๆ ข้าไม่ได้จะหาเรื่องเจ้านะก็ข้าคิดว่าชื่อนี่น่ารักดี เลยเรียก ”
สไนเปอร์ เอ่ยแล้วหัวเราะร่า
“ เอาน่า ริฟเวอร์ อย่าโมโหโกธาเลย เจ้า ราคิม มัน ป.ญ.อ อยู่แล้ว ”
สังฆราชหนุ่ม เอ่ย แล้วปล่อยก๊ากพร้อมๆกับ ริฟเวอร์
“ ว่าใคร ป.ญ.อ นะ เจ้าบ้าโลฟ !! ”
ราคิม ตะโกน
“ ช่วยหุบปากบ้างจะได้มัย มีกลิ่นไอเทพมังกรแถวนี่ ”
ไฮวิสาด เอ่ยสายตาสอดส่องไปทั่ว
“ ใช่เจ้านั้นรึเปล่า อาคาเพโทส ”
ราคิม เอ่ยพลางชี้ไปที่ชายหนุ่มที่สวมเสือนอกและผ้าคลุมที่ยาวจากเอวถึงข้อเท้าที่มีสีม่วงโดยมีเสือคอเต่าสีดำข้างในกับกางเกงขายาวสี
น้ำตาลไหม้ ผมสีฟ้าดวงตาสีเขียวมรกตผิวซีดขาว ที่นั่งบนรถเข็นขายของซึ่งมีช่างตีเหล็กหนุ่มมองมาอย่างไม่พอใจ
“ สโตกเกอร์คนนั้นน่ะเหรอ ” ( สโตกเกอร์ นักย่องเบา ภาษาEผมจำมะได้)
สังฆราชหนุ่ม โลฟ เอ่ยสายตาจ้องมองไปยังชายหนุ่มผมสีฟ้า
“ ถูกต้องไปลากตัวเขามา ราคิม ”
อาคาเพโทส เอ่ย ราคิม ไม่พูดพล้ำทำเพลงก้าวฉับๆตรงไปยังสโตกเกอร์หนุ่มผมสีฟ้า
“ รับมือ!!! ”
ราคิม ตะโกนพร้อมกับปล่อยหมัดหนักใส่เป้าหมายนั้นก็คือ สโตกเกอร์หนุ่ม
ตูม!!!!!!!!!!!
“ จ้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกรถเข็นของช้านนนนนนนนนน O [] O ”
ช่างตีเหล็กหนุ่มคนนั้นตะโกนลั่นทันทีที่ ราคิม ชกไปโดนรถเข็นจนแหลกละเอียดไม่เหลือหลอ
“ ชะอุ๊ย!โทดทีนะโยม อาตมา บ่ได้ตั้งใจ ”
ราคิม เอ่ยแบบสำนึกผิดแต่สีหน้ากลับหัวเราะซะงั้น
“ มีพลังมากดีนี่แต่ถ้าชกไม่โดน มันก็ไม่มีความหมาย!!! ”
สโตกเกอร์หนุ่ม โผล่มาด้านหน้าแบบกะทันหันพร้อมกับจะเตะก้านคอ ราคิม
“ อ้าวเฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยย!! ”
ราคิม ตะโกนและ.....
ผัวะ!
ร่างของสโตกเกอร์หนุ่มล้มลง ไปนอนกองกับพื่นทุกคนโดยรอบอึ่งไปตามกัน ไฮวิสาด อาคาเพโทส ยืนนิ่งข้างๆร่างที่นอนสลบอยู่
“ อย่ามัวแต่ขอโทษขอโพย รู้จักสนใจศตรูที่อยู่ตรงหน้าหากไม่มีข้าเจ้าคงตายไปแล้ว ”
อาคาเพโทส เอ่ย
“ ตาย!? เตะก้านคอทำให้ถึงตายได้เลยเหรอ ”
ริฟเวอร์ เอ่ยถามอย่างตกใจ
“ ถึงตายได้ถ้าหากรวบรวมพลังทำลายเส้นประสาทที่ต้นคอของคู่ต่อสู้จะทำให้เป็นการตายทั้งเป็น และที่อย่างดูที่รองเท้าของเจ้าหนุ่มนั้นซี่ ”
โลฟ อธิบายแล้วชี้ไปยังรองเท้าของสโตกเกอร์หนุ่ม รองเท้ามีใบมีดติดซึ่งเป็นอุปกรณ์เสริม
“ เออ...นั้นสินะต่อให้เป็นราคิมก็ซี้แหง๋แก๋ไปแล้ว(พิมพ์ถูกไหม!?) ”
ริฟเวอร์ เอ่ย
“ เอาละจะได้พาไปเรียกความทรงจำเก่าๆคืนมา อย่าลืมว่าสงครามใกล้เข้ามาทุกทีแล้ว ”
อาคาเพโทส เอ่ยใบหน้าเรียบเฉย
....................................
.......................
.............
.....
.................
........
ที่มอรอค
“ โห้ยยยยยยยย!!ทำไมไม่มาซะทีนะนี่ข้ารอมาเป็นสามอาทิตย์กับอีกสี่วันแล้วนะ ”
สไนเปอร์หนุ่มคนหนึ่งบ่นไปเดินไป กลางตลาดมอรอคที่แสนครึกครื่นแม้เวลานี่จะมืดแล้วก็ตาม เส้นผมของเขามีสีม่วงตาสีส้มผิวขาวเหลือง เหมือนชาวเมืองพาย่อน
“ เจ้าจะบ่นอะไรมากดูอย่าง อาคาเพโทส ซี่เขาไม่บ่นไม่กล่าวอะไรสักคำ ”
สังฆราช ที่เดินเคียงว่า ชุดสีขาวผมสีแดงเพลิงตัดกับสีตาที่มีสีฟ้าครามผิวขาวคล้ายผู้หญิง
“ .......มาแล้วโน่นไง ”
จอมเวทย์ที่เดินนำหน้า สไนเปอร์ กับสังฆราชหนุ่ม เอ่ยบ้างหลังจากที่เงียบมานานเขาชี้ไปยังประตูทิศเหนือของ
มอรอค ดวงตาสีดำทมิฬ จับจ้องไปยังลอรด์ไนท์หนุ่มที่ควบเปโกะเข้าประตูมา...
“ เฮ่อ!มาถึงซะที มีแผนที่กับเข็มทิศก็ดีงี้แหละช่วยได้เยอะ เจ้าเปโกะขอบใจเจ้ามากเช่นกันถ้าไม่ได้เจ้าช่วยข้าคงมาที่นี่ไม่ถึงเสียที ”
ริฟเวอร์ เอ่ย ดวงตาสีเงินเป็นประกายพลางลูบหัวของเปโกะเปโกะ
“ ไง ริวี่ เจอกันไม่คิดจะทักกันเลยรึไงฟะ ”
สไนเปอร์หนุ่มผมม่วงเอ่ย
“ ข้าชื่อ ริฟเวอร์ ไม่ใช่ รีวี่ เฟ้ย!! ”
ริฟเวอร์ เอ่ยอย่างไม่พอใจ
“ อะๆใจเย็นๆ ข้าไม่ได้จะหาเรื่องเจ้านะก็ข้าคิดว่าชื่อนี่น่ารักดี เลยเรียก ”
สไนเปอร์ เอ่ยแล้วหัวเราะร่า
“ เอาน่า ริฟเวอร์ อย่าโมโหโกธาเลย เจ้า ราคิม มัน ป.ญ.อ อยู่แล้ว ”
สังฆราชหนุ่ม เอ่ย แล้วปล่อยก๊ากพร้อมๆกับ ริฟเวอร์
“ ว่าใคร ป.ญ.อ นะ เจ้าบ้าโลฟ !! ”
ราคิม ตะโกน
“ ช่วยหุบปากบ้างจะได้มัย มีกลิ่นไอเทพมังกรแถวนี่ ”
ไฮวิสาด เอ่ยสายตาสอดส่องไปทั่ว
“ ใช่เจ้านั้นรึเปล่า อาคาเพโทส ”
ราคิม เอ่ยพลางชี้ไปที่ชายหนุ่มที่สวมเสือนอกและผ้าคลุมที่ยาวจากเอวถึงข้อเท้าที่มีสีม่วงโดยมีเสือคอเต่าสีดำข้างในกับกางเกงขายาวสี
น้ำตาลไหม้ ผมสีฟ้าดวงตาสีเขียวมรกตผิวซีดขาว ที่นั่งบนรถเข็นขายของซึ่งมีช่างตีเหล็กหนุ่มมองมาอย่างไม่พอใจ
“ สโตกเกอร์คนนั้นน่ะเหรอ ” ( สโตกเกอร์ นักย่องเบา ภาษาEผมจำมะได้)
สังฆราชหนุ่ม โลฟ เอ่ยสายตาจ้องมองไปยังชายหนุ่มผมสีฟ้า
“ ถูกต้องไปลากตัวเขามา ราคิม ”
อาคาเพโทส เอ่ย ราคิม ไม่พูดพล้ำทำเพลงก้าวฉับๆตรงไปยังสโตกเกอร์หนุ่มผมสีฟ้า
“ รับมือ!!! ”
ราคิม ตะโกนพร้อมกับปล่อยหมัดหนักใส่เป้าหมายนั้นก็คือ สโตกเกอร์หนุ่ม
ตูม!!!!!!!!!!!
“ จ้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกรถเข็นของช้านนนนนนนนนน O [] O ”
ช่างตีเหล็กหนุ่มคนนั้นตะโกนลั่นทันทีที่ ราคิม ชกไปโดนรถเข็นจนแหลกละเอียดไม่เหลือหลอ
“ ชะอุ๊ย!โทดทีนะโยม อาตมา บ่ได้ตั้งใจ ”
ราคิม เอ่ยแบบสำนึกผิดแต่สีหน้ากลับหัวเราะซะงั้น
“ มีพลังมากดีนี่แต่ถ้าชกไม่โดน มันก็ไม่มีความหมาย!!! ”
สโตกเกอร์หนุ่ม โผล่มาด้านหน้าแบบกะทันหันพร้อมกับจะเตะก้านคอ ราคิม
“ อ้าวเฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยย!! ”
ราคิม ตะโกนและ.....
ผัวะ!
ร่างของสโตกเกอร์หนุ่มล้มลง ไปนอนกองกับพื่นทุกคนโดยรอบอึ่งไปตามกัน ไฮวิสาด อาคาเพโทส ยืนนิ่งข้างๆร่างที่นอนสลบอยู่
“ อย่ามัวแต่ขอโทษขอโพย รู้จักสนใจศตรูที่อยู่ตรงหน้าหากไม่มีข้าเจ้าคงตายไปแล้ว ”
อาคาเพโทส เอ่ย
“ ตาย!? เตะก้านคอทำให้ถึงตายได้เลยเหรอ ”
ริฟเวอร์ เอ่ยถามอย่างตกใจ
“ ถึงตายได้ถ้าหากรวบรวมพลังทำลายเส้นประสาทที่ต้นคอของคู่ต่อสู้จะทำให้เป็นการตายทั้งเป็น และที่อย่างดูที่รองเท้าของเจ้าหนุ่มนั้นซี่ ”
โลฟ อธิบายแล้วชี้ไปยังรองเท้าของสโตกเกอร์หนุ่ม รองเท้ามีใบมีดติดซึ่งเป็นอุปกรณ์เสริม
“ เออ...นั้นสินะต่อให้เป็นราคิมก็ซี้แหง๋แก๋ไปแล้ว(พิมพ์ถูกไหม!?) ”
ริฟเวอร์ เอ่ย
“ เอาละจะได้พาไปเรียกความทรงจำเก่าๆคืนมา อย่าลืมว่าสงครามใกล้เข้ามาทุกทีแล้ว ”
อาคาเพโทส เอ่ยใบหน้าเรียบเฉย
....................................
.......................
.............
.....
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น