คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ไอ้แมไพร์จอมเผด็จการ+ไอ้มนุษย์หมาป่ากวนประสาท (ภาคพี่ๆ ) 100%
Sakuro�� say
������ พระเจ้าช่วยกล้วยทอด� พี่จอร์จขา� ซาร่าอยู่ที่ไหน T_T
" ปราสาทอุจิวะของตระกูลฉันเอง "� เสียงเรียบๆ ของพี่จอร์จดังขึ้นจากที่ไหนสักแห่งในปราสาท� แต่...พี่จอร์จมีตัวตนด้วยเหรอ� ซาร่าไม่ยักกะรู้� แถมพี่จอร์จยังเป็นคนของตระกูลแวมไพร์อีก O_O
" ฉันชื่ออิทาจิ� อุจิวะ� อิทาจิ� อายุ 21...เธอล่ะ "� เสียงเรียบๆ ดังขึ้นอีกครั้ง� วังเว้งวังเวงเนอะ...ว่ามั้ย >.<
" ซากุโระ� ฮารุโนะ�� ซากุโระ� อายุ 21 เหมือนกัน...เอ่อ...คือ...นายช่วยโผล่หน้ามาให้ฉันเห็นหน่อยสิ� คุยแบบนี้มันวังเวงยังไงไม่รู้ "��
������ นี่ไม่ได้กลัวนะ� ไม่ได้กลัวจริงๆ�>.< แค่แอบเสียวสันหลังเล็กน้อยถึงปานกลางแค่นั้นเอง�>_< (ยังมีหน้าบอกว่าไม่กลัวอีก)
" อยากเห็นหน้าฉันเหรอ� อันนี้จ่ายแพงนะ "� เขาพูด� แต่แพง?...อะไรแพง?� แค่ดูหน้าตาแค่นี้ถึงกับต้องคิดเงินเลยเหรอ��ไอ้งกเอ้ย! >v<
�
" เธออยากเห็นหน้าฉันแน่นะ�"
" ก็แน่สิ(วะ) -_-++�"
" ฉันขอเตือนเป็นครั้งสุดท้ายนะว่าเธอต้องจ่าย...ให้ฉัน�"��
������ ยัง...ยังไม่หยุดงกอีก� ไอ้บ้า! >[]<
" แพงไม่แพงก็โผล่หน้ามาให้เห็นสักนิดเถอะค่ะ� คุณชาย!�^w^�"
" ก็ได้� เตรียมใจไว้ให้ดีล่ะ ฉันบอกแล้วว่าเธอต้องจ่าย...ให้ฉัน -_-�"� น้ำเสียงเรียบๆ มาพร้อมกับใบหน้าเรียบๆ ของชายหนุ่มนามอิทาจิ�
������ โอ้!� พระเจ้า�O[]O ฉันรู้แล้วว่าทำไมมันถึงย้ำนักย้ำหนาว่าต้องจ่ายให้มันแพงแถมสั่งให้ฉันเตรียมใจซะดิบดี
" (-_-) "� หน้าเขา
" (O///O) "� หน้าฉัน�
������ สาเหตุก็มาจากไอ้หมอนี่หล่อโคตรของโคตรเทพเลยอ่ะทุกคน� ใบหน้ารูปไข่� ผมสีดำสนิทที่ยาวพอสมควรแต่เจ้าตัวมัดไว้ปล่อยให้คลอไปกับแผ่นหลัง� คิ้วเรียวโก่งได้รูป� ตาสีดำรัตติกาลคมเรียวที่ดูลึกลับน่าค้นหา� จมูกโด่ง� ริมฝีปากบางเฉียบอมชมพูน้อยๆ� สาบานเหอะว่านี่คือริมฝีปากของผู้ชาย!!� ผิวพรรณก็ดูขาวเนียนอย่างกับใช้โอโม่ผสมบรีซผสมน้ำแล้วอาบทุกวันและรูปร่างที่ดูสูงเพรียวลมสมส่วนอย่างกับนายแบบบวกกับรอยย่น? >.
������ อ้อ!�O_O แต่ฉันลืมไปหมอนี่ไม่ใช่มนุษย์� แต่เป็นแวมไพร์!� แถมเป็นแวมไพร์ที่ดันหน้าตาดีเกินพระเจ้ามากๆ เท่านั้นเอง =_=
" เอาล่ะ� ในเมื่อเห็นหน้าค่าตากันแล้วก็ได้เวลาที่เธอจะต้องจ่ายให้ฉันแล้วล่ะ "� หล่อแต่งกแฮะ
" อะ...เอ่อ...คือ...คะ...ความจริง..ฉัน...ฉันไม่มีเงินหรอก _ _�"�
������ ทำไมนายถึงไม่ทำสีหน้าอื่นๆ มั่งวะ� ฉันดูอารมณ์นายไม่ถูกโว้ย!� มีแต่ใบหน้าเรียบๆ�อย่างเดียวเลยแกอ่ะ
" ฉันยังไม่ได้บอกสักหน่อยว่าเธอจะต้องจ่ายเงินให้ฉัน ^-^++�"
" เอ๋!� หมายความว่าไง� ก็ไหนนายบอกว่าฉันจะต้องจ่ายให้นายและฉันต้องจ่ายแพงไง -[]-?�"��
������ ควายงงสิคะที่นี้� ตกลงไอ้หมอนี่มันคิดจะทำอะไรกันแน่ฟะ! ><
" ใช่! จ่ายแพง� แต่ที่ฉันจะให้เธอจ่ายน่ะ� ไอ้นี่ต่างหาก ^O^++�"�
������ ฉันเข้าใจคำพูดที่เขาพูดทั้งหมดแล้วล่ะ� ก็ทันทีที่เขาพูดจบ� เขาก็...
" จุ๊บ... OxO�"� ประกบริมฝีปากของฉันทันที�
������ อ้ากกกกกกก� จูบแรกของช้านนนนนนนนนน� ฮึก!...ไอ้แวมไพร์บ้า� ไอ้หล่อ� ไอ้หื่นกาม� ไอ้โรคจิต� ไอ้ซาดิสต์� ไอ้จิตวิปริต� ไอ้ช่ำชอง� ไอ้...ไอ้ๆๆๆ� โว้ย!� ทำไมฟ้าถึงไม่เห็นหัวฉันบ้างวะ TTOTT��
������ ว้ากกกกกกกกกก� เขาเริ่มใช้ลิ้นดุนเข้ามาในปากฉันแล้วอ่ะ� แงงงงงง� ไอ้ช่ำชอง� ไอ้เชี่ยวชาญ� จูบอย่างนี้กินตูเลยดีมะ TTxTT
" กินเธอเลยดีกว่า "� มะ...มันสนองความคิดฉันด้วย� ไม่น่าคิดเลย แงงงงงงงง TT[]TT
" อ๊ะ...อือ� อือ "� เอ่อ...เสียงฉันเองแหละ� ก็มันร้องออกมาไม่ได้นี่นาแถมไอ้หมอนี่เริ่มล้วงเข้ามาในเสื้อฉันแล้วอ่ะ� กรี๊ดดดดดดดดดดด� หน้าอกฉันกำลังจะไม่ปลอดภัย OwO
หมับ!!! O[� ]O
������ ไอ้บ้า!!!!!!�>[� ]<�เอามือออกไปนะโว้ย� ใครก็ได้ช่วยฉันด้วย� ใครก็ได้รีบมาช่วยฉันที� ก่อนที่ทุกอย่างมันจะสายเกินไป� ก่อนที่...ฉันจะเป็นของหมอนี่� ไอ้แวมไพร์จอมเผด็จการตัวนี้!!!
* 2 ชั่วโมงผ่านไป *
" ฮึก...ฮือ... T_T�"� ฉันยังร้องไห้ไม่หยุดมาตั้งแต่ 2 ชั่วโมงก่อน
" หยุดร้องได้แล้วน่ายัยหัวแดง -_-�"� ดูมัน� ยังมีหน้ามาพูดกับฉันอีก� ที่ฉันร้องไห้น่ะมันก็เป็นเพราะนายนั่นแหละ
" ฮึก...นายไม่ได้เสีย� ไม่ได้เจ็บเหมือนฉันนี่นา TTOTT�"� ฉันครวญ� ฮึก...ไอ้ผู้ชายบ้า
" งั้นฉันจะรับผิดชอบเธอเอง�=_=�"� เขาพูดพลางปรายตาไปที่เตียงนอนซึ่งบัดนี้มีรอยเลือดปรากฏอยู่อย่างชัดเจน
" รับผิดชอบ!� รับผิดชอบงั้นเหรอ!� นายไม่ลองมาเป็นฉันดูล่ะ� แล้วนายจะรู้ว่าตอนนี้ฉันรู้สึกยังไง!! TT[�� ]TT�"�
������ ฉันตวาดเสียงดังจนเขาเหลือบสายตาที่เริ่มกรุ่นโกรธมาทางฉันอย่างรวดเร็ว� ฉันต่างหากที่สมควรจะเป็นฝ่ายโกรธ� ไม่ใช่นายโว้ย! >.<
" ก็ฉันบอกแล้วไงว่าฉันจะรับผิดชอบ -_-++�"� เสียงของเขาเริ่มขุ่นแล้วสิ
" หึ!� รับผิดชอบ� รับผิดชอบที่นายใช้เล็บกระซวกฉันงั้นเหรอ -_-++�"
" กระซวก?� ถ้าเธอหมายถึงที่ฉันใช้เล็บข่วนเธอล่ะก็...ใช่!� เพียงแต่เธอมากัดปากฉันก่อนตอนเราจูบกัน� ฉันก็เลยข่วนตอบโต้ -w-�"� โอ้!� พูดง่ายดีเนอะ
" ข่วน!� กระซวกต่างหาก� ข่วนบ้าอะไรเลือดจะออกขนาดนั้นฉันเสียเลือดเป็นถังเลยนะ!� นี่ถ้าน้องฉันไม่สอนวิชาแพทย์ให้� ป่านนี้ฉันเดี้ยงไปแล้ว! >O<�"� ฉันเถียงพลางชี้ไปที่เตียงที่มีรอยเลือดเลอะเป็นวงกว้าง
" เอ่อ...คือ...สงสัยฉันจะออกแรงมากไปหน่อย� นี่ดีนะที่ฉันอิ่มแล้วไม่อย่างนั้นคงเกิดเหตุฆ่าข่มขืนดื่มเลือดแน่ =_=;�"�
������ เขาพูดน้ำเสียงอ่อยๆ�ดูท่าจะรู้สึกผิดนิดๆ แฮะ� ย้ำนะว่านิดๆ�แต่เขาก็ยังไม่วายปากเสียตบท้ายอีกหนึ่งดอก -w-
" งั้นฉันยอมแค่ครั้งนี้ครั้งเดียว� เธอจะทำอะไรกับฉันก็ได้ถือซะว่าเป็นการเอาคืน -_-�"�
������ เขาเดินเข้ามาหาฉันที่นั่งอยู่บนเตียงด้วยใบหน้าเรียบเฉย...อีกแล้ว� ว่าแต่จะทำอะไรดีหว่า?
" ติดไว้ก่อนละกัน ^_^++�"�
������ ฉันพูดจบก็ล้มตัวลงนอนทันที� ไว้ให้ถึงเวลาสำคัญๆ แล้วฉันค่อยใช้ดีกว่า� ยังไงซะตอนนี้ฉันก็ปลอดภัยไปเปลาะหนึ่งล่ะนะ� เพราะดูแล้วหมอนี่คงจะไม่ทำร้ายผู้หญิงที่กำลังบาดเจ็บปางตายแน่� ก็เพราะว่าฉันตอนนี่เป็นเหยื่อเพียงหนึ่งเดียวที่เขามีนี่เนอะ! ^_______________^
Conan�� say
" ที่นี่ที่ไหน -_-?�"�คำถามสุดฮิตดังออกมาจากปากฉันและถูกส่งตรงไปหาไอ้หล่อหัวส้มที่นั่งอยู่ปลายเตียงทันที
" ปราสาทอุซึมากิ�-_-�"�เสียงเรียบๆ แต่แฝงแววทะเล้นนิดๆ ดังขึ้นเบาๆ จากปากเขา�แต่...หืมมม�ปราสาทอุซึมากิ?� อุซึมากิ�ตระกูลมนุษย์หมาป่างั้นเหรอ�
������ อืมม์...แต่หมอนี่ไม่มีเค้าว่าจะเป็นมนุษย์หมาป่าเลยสักนิด�คิดดูสิว่าใบหน้ารูปไข่�ผมสีส้มยาวระต้นคอยุ่งๆ�คิ้วเรียวววว�ดวงตาสีดำที่มีเส้นพาดเป็นวงกลมล้อมรอบนัยย์ตานั่นอีก�ถึงจะดูแปลกๆแต่ก็อดยอมรับไม่ได้หรอกว่ามันคมกริบบาดตาบาดใจโคนันคนนี้เหลือเกิน >.<�จมูกก็โด่งซ้าาา�แล้วไหนจะริมฝีปากสีแดงสดที่บางเฉียบนั่นอีก�บวกกับผิวสีแทนและรูปร่างที่สูงเพรียวก็กระแทกใจสาวๆ อย่างฉันได้อย่างง่ายดาย!�>O<�แถมเขายังเล่นเจาะหน้าเจาะหูซะพรุนเป็นรังผึ้งด้วย�แต่ยังไงมันก็ยังคงความหล่อไว้ได้อย่างไม่น่าเชื่อ�เห็นมั้ย!�ไม่มีความเป็นมนุษย์หมาป่าอยู่ในตัวเขาเลยยยยย...มั้ง =_=
" เธอชื่ออะไร�อายุเท่าไหร่ -_-�"
" โคนัน�อายุ 21 ปี�นายล่ะ�"�ฉันตอบทันทีโดยไม่ต้องคิด
" เพน�อายุ 21 เช่นกัน -_-�"�เขาตอบด้วยสีหน้าเรียบเฉย�เก๊กจังเนาะ�พ่อคุณ
" ฉันขอถามเธอสักข้อได้มั้ย -_-^�"�ทำไมเขาดูเครียดจังอ่ะ�ฉันว่ามันคงเป็นคำถามที่เขาต้องการคำตอบมากกกกกกกกกกกกที่สุดแหง
" อือ.. "�สั้นๆ ง่ายๆ ได้ใจความ
" เธอ... เสียพรหมจรรย์หรือยัง -_-++�"�เสียงเครียด
" อะ...อะ...เอ่อ... OxO�"�อึ้ง
" ตอบ! -_-+++�"�เครียดกว่าเดิม
" บะ...บ้า!!!! O///O�"�หน้าแดงจัด�หัวหูแดงเถือกไปหมด
" ฮ่าๆๆๆ�ยังสินะ�ฮะๆ...นี่มันสมัยไหนแล้วสาวน้อย�ที่สำคัญเธออายุ 21 แล้วนะ�ไม่ใช่ 12 ฮ่าๆๆๆๆ ^[�� ]^�"�ขำมากจนแทบจะลงไปชักดิ้นชักงออยู่บนพื้น =_=
" โทษทีย่ะ�พอดีฉันเป็นกุลสตรีที่ไม่ชอบยุ่งเกี่ยวกับเรื่องรักๆ ใคร่ๆ มากเกินความจำเป็น =_=^�"�
������ ความจริงคือน้องชายสุดหล่อนามเนจิผู้ซึ่งหวงทั้งพี่สาวน้องสาวได้กระทืบไอ้คนใจกล้าที่เข้ามาจีบฉันกับฮินาตะจนเกือบตายคาเท้าเขามาหลายรายแล้ว�เพราะแบบนั้นฉันกับฮินาตะเลยอยู่อย่างโดดเดี่ยว�ไม่มีคู่มาโดยตลอด�ฮึก...คิดแล้วเศร้า TT.TT
" ฮ่าๆๆๆๆ�เป็นกุลสตรีหรือไม่มีใครเอากันแน่ ^w^�"�โอ้!!!�แร๊งงงงงงงงส์ O[]O
" หรือว่า... ทั้งสองอย่าง!! OwO�"�ตาโต�ฮึก!...โกรธไม่ลง...ก็เขาทำตาโตแล้วมันดันน่ารักอ่ะ��แงงงงง
" เออ...นายไม่ลองมาเป็นฉันดูล่ะ�แล้วนายจะรู้ซึ้งถึงคำว่าหวงทั้งพี่ทั้งน้อง "�ฮือออ T_T�เนจิมันหวงฉันกับฮินาตะยังกับจงอางหวงไข่จริงๆนะ
" เธอมีน้องด้วยเหรอ ^^�"
" อือ... สองคน (T.T)v�"�ชู 2 นิ้วประกอบ
" ผู้ชายหรือผู้หญิง ^^+�"�จะสนใจอะไรนักหนาวะ
" ทั้งผู้ชายและผู้หญิง�ผู้ชายเป็นลูกพี่ลูกน้อง�ส่วนผู้หญิงเป็นน้องแท้ๆ "
" เหรอ� ฉันก็มีน้องนะ� อายุ 16 แล้วล่ะ� หมอนั่นน่ะ =_=�"� น้องชายสินะ� แต่บังเอิญจังเนาะว่ามั้ย
" บังเอิญจัง� น้องสาวฉันก็อายุ 16 เหมือนกัย� ส่วนน้องชายน่ะ 17 "� ไหงถึงมาคุยกันเรื่องน้องได้ละเนี่ย
" นั่นสินะ ^________^�"� กรี๊ดดดดด� ยิ้มมมมมมม...น่าร้ากกกกกกกก >[]<
" แต่ฉันก็ยังงงอยู่ดี� อายุปูนนี้แล้วยัง...�ไม่เคยเนี่ยจริงเหรอ =_=?�"� อับอาย� ขอสี่คำว่า� อับอายอย่างแรงงงงง >///<
" เชอะ!... แล้วนายล่ะ� คงจะไม่เคยผ่านผู้หญิงมาก่อนสินะ "� หยิ่งไว้ก่อน�-^- แต่หน้าตาเขาบอกยี่ห้อเลยว่าคงจะผ่านผู้หญิงมาอย่างโชกโชนแน่ๆ -*-
" เคยไม่เคย� เธออยากลองดูมั้ยล่ะ ^v^�"� กรี๊ดดดดด�>O< พูดจาสองแง่สามง่าม
" อี๋... กับนายน่ะเหรอ...ไม่เอาอ่ะ...ขยะแขยง�>w<�"� ฉันพูดอะไรออกป๊ายยยยยย
" เหรอ� แต่ผู้หญิงทุกคนบอกว่ามีความสุขจะตาย� อ้อ!! จริงสินะ� เธอยังไม่เคยนี่นา�*w* งั้นมาลองดูมั้ยล่ะ� เชื่อสิ... เธอต้องร้องครวญครางอย่างมีความสุขแน่นอน� แล้วก็ไม่แน่นะ... เธออาจจะพูดกับฉันว่า "ได้โปรด� ช่วย...ฉันที" ก็ได้� ใครจะไปรู้ -_-**�"� เขาบีบคางฉันแน่นพลางใช้คำพูดดูถูกเหยียดหยาม
" ไม่มีทางย่ะ -^-�"� เชิดหน้าไว้� อีหนู!!!
" มีสิ� มีแน่ๆ ^_____^++�"� ยิ้มโคตรชั่ววววเลยอ่ะตัวเอง
" ฉันไม่มีวันร้องครวญครางและพูดไอ้คำว่า "ได้โปรด� ช่วย...ฉันที" กับนายแน่นอน -_-^^�"� โกรธมากกกกกก
" ให้มันจริงเถอะ... แล้วเธอจะต้องเสียใจ... โคนัน� ...เพราะฉันจะทำให้เธอร้องอย่างนั้นให้ได้� ทุกคืน!...ทุกวัน!...ทุกเวลา!� และทุกครั้ง... ฉันจะให้เธอร้องครวญครางเรียกชื่อฉันระงม... ให้เหมือนกับว่าถ้าเธอไม่เรียกชื่อฉัน...เธอจะต้องขาดใจ!!!�-_-***�"� เขาพูดทิ้งท้ายไว้แล้วเดินออกจากห้องไป
เฮ้อ... ศึกหนักของฉันกับเขาคงจะเริ่มแล้วสินะ� OH� Nooooooooooooooooooooooooo!!!!��� TT[���� ]TT
(สรุปแล้วมันก็ไม่ถูกกันทุกคู่นั่นแหละ� คิดว่าคู่นี้คงจะไปกันรอด� แต่มันดันพลิกล็อกอ่ะค่ะ >>> sakuhina)
ความคิดเห็น