ลำดับตอนที่ #18
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #18 : ถูกเมิน 100%
ออยpart
ผมตื่นขึ้นมาก็ราวๆบ่าย3แล้ว แต่ยังไงถ้าไม่พักให้มากกว่านี้แผลอาจจะเป็นแรงขึ้น
ผมเดินกางร่มไปยังตึกเรียนของตัวเอง
"ออย"เสียงแหลมเล็กของเด็กหญิงดังขึ้น
"หืม?"ผมหันไปมองที่คนๆนั้น
"ได้ข่าวว่าเป็นแผลนี่ เอ้านี่ยาเอาไปทาซะนะ"เธอบอก
"อืมขอบใจ"ผมตอบ
"บาย"แล้วเธอก็เดินจากไป
หึ!ยาหรอทาไปก็ไม่ได้ช่วยให้หายหรอกเราไม่ใช่มนุษย์นี่ แต่ก็รับไปจะได้ไม่เสียน้ำใจ
ผมเดินไปเรื่อยปล้วผมก็พบว่า เอกกำลัง......
เอกกำลังยืนกอดกับผู้หญิงอีกคนนึงอยุ่......
"หึๆ"ผมหัวเราะแล้วเดินหันหลังไป
"ออย!!!"อยู่ๆเสียงของชายหนุ่มก็ดังขึ้น ผมรีบเดินเร็วขึ้นแต่คนข้างหลังยังคงเร่งฝีเท้าจน...
"ออย"ดึงมือผมสำเร็จ
"อ่าว เอกสวัสดียามบ่ายนะ"ผมฝียิ้มให้กับเอก
"ออยเมื่อกี้อย่าใจผิดนะ"เอกพยายามอธิบาย
"หยุดเถอะนะ หยุดโกหกเราซักทีเถอะนะเองขอร้องล่ะ เราเจ็บมามากแล้ว"ผมยิ้มทั้งน้ำตาแล้ว
วิ่งออกไป
ชายหนุ่มยืนนิ่งมองร่างบางที่วิ่งออกไปจากโรงเรียน
"มิกิ"ชายหนุ่มร่างบางหยิบโทรสับมาพูดกับคนๆหนึ่ง
(ออยมีอะไรหรอ)เสียงปลายสายตอบ
"มารับชั้นกลับบ้านที...."เสียงสะอื้นของชายหนุ่มร่างบางดึงขึ้น
(ออย...)เมื่อปลายสายรู้แล้วว่าคนที่กำลังคุยด้วย เป็นยังไงเขาก็วางสายไป
"......."
........................
ตอนนี้ผมอยุ่ที่บ้านของมิกิกับคีย์แล้วล่ะครับ มิกิออกมารับผมที่โรงเรียน มิกิกับคีย์เนียยังคงใจดี
ไม่เปลี่ยนเลยนะ....พวกเขาคอยดูแลผมมาตลอดทั้งสองคนเป็นเพื่อนที่ผมรักที่สุด
"ออย ทานอะไรก่อนไหม"เสียงของคีย์ดังขึ้น
"ไม่ล่ะขอบคุณนะคีย์"ผมบอกกลับไป
"อืมๆ"คีย์เดินไปนั่งบนโซฟาข้างๆผม
"สรุปเรื่องเป็นมายังไงล่ะ"มิกิซึ่งกำลังนั่งจิบกาแฟถามผม
"คือ....."จะให้บอกยังไงล่ะครับ
"คงเป็นMr.Heart Rocker อีกล่ะซิ"มิกิบอก หมอนนี่ๆไม่เคยพลาดข่าวสารเลยจริงๆ รู้หมดทุก
เรื่องแม้กระทั่งชื่อนามแฝงของคนๆนั้น
"อืม..."ผมตอบเบาๆ
"ทะเลาะกันล่ะซิ"มันบอก รุ้ดีจริงๆ
"ใช่"ผมฝืนตอบ
"เค้าน่ะชั้นว่าก็เป็นคนดีนะ แต่แล้วแต่นายจะคิดนะเพราะว่าถ้านายคิดมากเกินไปโดยไม่ฟังอะไร
เขาเลยล่ะ มันจะทำให้นายกับเขาห่างกันมากกว่า"มิกิ
"ใช่แล้วล่ะ เราไม่ควนคิดมากไปหรือน้อยไป ถ้าเราคิดมากมันก็จะเพิ่มระยะห่างมันจะมากขึ้น
และจะไม่ดีต่อตัวของเธอนะ"คีย์พูด
ผมรู้สึกว่าตัวเองคิดมากเกินไปผมไม่เคยจะฟังเองเลยด้วยซ้ำ
ผมคิดว่าคำขอโทดคือคำที่ดีที่สุดที่ผมเลือก..
ผมตื่นขึ้นมาก็ราวๆบ่าย3แล้ว แต่ยังไงถ้าไม่พักให้มากกว่านี้แผลอาจจะเป็นแรงขึ้น
ผมเดินกางร่มไปยังตึกเรียนของตัวเอง
"ออย"เสียงแหลมเล็กของเด็กหญิงดังขึ้น
"หืม?"ผมหันไปมองที่คนๆนั้น
"ได้ข่าวว่าเป็นแผลนี่ เอ้านี่ยาเอาไปทาซะนะ"เธอบอก
"อืมขอบใจ"ผมตอบ
"บาย"แล้วเธอก็เดินจากไป
หึ!ยาหรอทาไปก็ไม่ได้ช่วยให้หายหรอกเราไม่ใช่มนุษย์นี่ แต่ก็รับไปจะได้ไม่เสียน้ำใจ
ผมเดินไปเรื่อยปล้วผมก็พบว่า เอกกำลัง......
เอกกำลังยืนกอดกับผู้หญิงอีกคนนึงอยุ่......
"หึๆ"ผมหัวเราะแล้วเดินหันหลังไป
"ออย!!!"อยู่ๆเสียงของชายหนุ่มก็ดังขึ้น ผมรีบเดินเร็วขึ้นแต่คนข้างหลังยังคงเร่งฝีเท้าจน...
"ออย"ดึงมือผมสำเร็จ
"อ่าว เอกสวัสดียามบ่ายนะ"ผมฝียิ้มให้กับเอก
"ออยเมื่อกี้อย่าใจผิดนะ"เอกพยายามอธิบาย
"หยุดเถอะนะ หยุดโกหกเราซักทีเถอะนะเองขอร้องล่ะ เราเจ็บมามากแล้ว"ผมยิ้มทั้งน้ำตาแล้ว
วิ่งออกไป
ชายหนุ่มยืนนิ่งมองร่างบางที่วิ่งออกไปจากโรงเรียน
"มิกิ"ชายหนุ่มร่างบางหยิบโทรสับมาพูดกับคนๆหนึ่ง
(ออยมีอะไรหรอ)เสียงปลายสายตอบ
"มารับชั้นกลับบ้านที...."เสียงสะอื้นของชายหนุ่มร่างบางดึงขึ้น
(ออย...)เมื่อปลายสายรู้แล้วว่าคนที่กำลังคุยด้วย เป็นยังไงเขาก็วางสายไป
"......."
........................
ตอนนี้ผมอยุ่ที่บ้านของมิกิกับคีย์แล้วล่ะครับ มิกิออกมารับผมที่โรงเรียน มิกิกับคีย์เนียยังคงใจดี
ไม่เปลี่ยนเลยนะ....พวกเขาคอยดูแลผมมาตลอดทั้งสองคนเป็นเพื่อนที่ผมรักที่สุด
"ออย ทานอะไรก่อนไหม"เสียงของคีย์ดังขึ้น
"ไม่ล่ะขอบคุณนะคีย์"ผมบอกกลับไป
"อืมๆ"คีย์เดินไปนั่งบนโซฟาข้างๆผม
"สรุปเรื่องเป็นมายังไงล่ะ"มิกิซึ่งกำลังนั่งจิบกาแฟถามผม
"คือ....."จะให้บอกยังไงล่ะครับ
"คงเป็นMr.Heart Rocker อีกล่ะซิ"มิกิบอก หมอนนี่ๆไม่เคยพลาดข่าวสารเลยจริงๆ รู้หมดทุก
เรื่องแม้กระทั่งชื่อนามแฝงของคนๆนั้น
"อืม..."ผมตอบเบาๆ
"ทะเลาะกันล่ะซิ"มันบอก รุ้ดีจริงๆ
"ใช่"ผมฝืนตอบ
"เค้าน่ะชั้นว่าก็เป็นคนดีนะ แต่แล้วแต่นายจะคิดนะเพราะว่าถ้านายคิดมากเกินไปโดยไม่ฟังอะไร
เขาเลยล่ะ มันจะทำให้นายกับเขาห่างกันมากกว่า"มิกิ
"ใช่แล้วล่ะ เราไม่ควนคิดมากไปหรือน้อยไป ถ้าเราคิดมากมันก็จะเพิ่มระยะห่างมันจะมากขึ้น
และจะไม่ดีต่อตัวของเธอนะ"คีย์พูด
ผมรู้สึกว่าตัวเองคิดมากเกินไปผมไม่เคยจะฟังเองเลยด้วยซ้ำ
ผมคิดว่าคำขอโทดคือคำที่ดีที่สุดที่ผมเลือก..
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น