หล่อร้ายกับนายแวมไพร์หน้าหวาน(yaoi)

ลำดับตอนที่ #15 : หายใจ100%

ออยpart

ผมตื่นขึ้นมาก็พบว่าผมนอนซุกอกแข็งแกร่งอยู่ ผมผลักเอกเบาๆแล้วขยับตัวออก ผมนั่งพิงเตียง

แล้วหลับตาลง ผมฝันร้ายซ้ำกันหลายรอบแล้วครับ ผมฝันว่าเอกจะจากผมไปผมกลัวว่ามันจะ

เป็น

เรื่องจริงกลัวมากๆแล้วสุดท้ายผมก็สะดุ้งตื่นขึ้นมาก็พบว่าน้ำตาไหลออกมาซะแล้ว

"อื้อออย ตื่นแล้วหรอ"เอกลื่มตาตื่นแล้วเขยิบมานอนบนตักผม

"อืมพอดีนอนไม่หลับหน่ะ"ผมบอกเอกพลางลูบหัวเบาๆ

"ฝันร้ายอีกล่ะซิ"เอกบอกผมทั้งที่ยังหลับตาอยู่

"อืม..ก็นิดหน่อยนะ"ผมตอบกลับ

"ไม่นิดหรอก ดูหลอมที่ออยนอนซิเปียกมากเลยนะ"เอกบอกผมพร้อมกับชี้ไปที่หมอน

เงิบแปปคืออะไรจะปานนั้นงิ-0- ผมไม่รู้ตัวเลยอ่ะ

"-0-"

"5555+ไม่รู้ตัวเลยอ่ะดิ"

"อืม...เฮ้อ"ผมถอนหายใจ

"เอาเหอะนะออยหิวรึป่าว..ดื่มเลือดเราก่อนดีไหม"เอกถามผมพลางลูบแก้มผมเบาๆ

"อืม..มันเจ็บหน่อยนะ"ผมบอกเอกแล้วก้มลงไปที่ซอกคอแล้วกัดลงไปอย่าแผ่วเบา

5นาทีผ่านมา

"ขอโทดนะเอก!!! คือเรา คือ คือ!!!"ผมรีบขอโทดทันทีที่ดูดเลือดเยอะไปหน่อย

"ไม่เป็นไรหรอกออยเราเข้าใจ"เอกบอกผมเสียงไม่ค่อยมีแรง

"เอก!! เดี๋ยวเราทำเข้าต้มมาให้ทานนะอย่าลุกไปไหนนะ"

ผมไปที่ห้องครัวของเอกแล้วมองหาซองโจ๊กสำเร็จรูป

"อ๊ะ!!!เจอแล้ว"ผมร้องขึ้นเมื่อเจอสิ่งที่ต้องการ

5นาทีต่อมา

"เอกขอโทดที่ทำให้รอนะ"ผมเปิดประตูเข้าไปในให้ก็พบว่าเอกกำลังนั่งเล่นกับกระตายน้อยอยู่

"อืมไม่เป็นไรหรอก"เอกบอกผมหน้าตาขอเอกยังดูซีดๆอยู่เลยอย่านี้ต้องโทรเรียก2คนนั้นมาซะ

ล่ะ

"เอกเราขอยืมโทรศัพท์หน่อนนะ"ผมพูดจบก็ถือวิสาสะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วกดเบอร์โทร

แล้วก็โทรไปหาคนที่ผมตองการ

"ฮัลโหล...มาหาชั้นหน่อยซิ...ที่.....ok...แค่นี้นะ"

เมื่อผมพูดจบผมก็วางสายไปคงไม่มีใครช่วยเอกได้นอกจาก2คนนั้นแล้วล่ะ!!!!