ลำดับตอนที่ #9
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : [BAEKHO] : DREAM
ผู้ชายมักจะแกล้งคนที่ตัวเองชอบ
"ย่าห์! แบคฮยอนมาแย่งที่ฮยองนั่งทำไม"
ผมบ่นขึ้นหลังจากเห็นว่าที่นั่งเบาะหน้าข้างคนขับที่ประจำในรถโดนแบคฮยอนแย่งไงไปนั่ง
"ก็ขึ้นมานั่งด้วยกันสิครับ" แบคฮยอนตบตักตัวเอง
"จะบ้าหรือไงที่มีอยู่แค่นั้น ฮยองไปนั่งข้างหลังก็ได้ เชอะ!" พูดจบผมก็เดินไปเปิดประตูรถด้านหลังแทน
"อ้าวมานั่งข้างหลังทำไมอะ" มินซอกถามขึ้น
"ไอ้หมามันแย่งที่เค้า" ผมบ่นแล้วก็ลงไปนั่งข้างๆมินซอกและซบไหล่มินซอกทันที
"เฮ้ออ สองคนนี้แกล้งกันได้ทุกเวลาสินะ" มินซอกพูดแล้วผลักหัวผมออกจากไหล่
"แต่ฉันไม่เคยแกล้งแบคฮยอนเลยนะมินซอก มีแต่แบคอะแหละที่แกล้งฉัน" ผมเถียง
"ฮยองเคยได้ยินคำนี้ไหมครับ?" คยองซูหรือดีโอพูดขึ้นมาจากด้านหลัง
"ว่า.."
"ผู้ชายมักจะแกล้งคนที่ตัวเองชอบ" คยองซูพูดจบทั้งรถก็เงียบ
"ฉ่าาาาาา >////////<" สถาพผมเองครับ
"ย่าห์ๆๆๆ ติดสายแปปเดียวคุยไรกัน" แบคฮยอนหันมาจากเบาะข้างหน้า
"ป๊าววว" ทั้งรถยกเว้นผมพร้อมใจกันตอบ
สตูดิโออัดเพลง
"ย่าห์!!!! ใครเอาขวดน้ำมาวางบนกระเป๋าฮยอง" ผมโวยวายขึ้นเมื่อเข้ามาในห้องรออัดเพลงแล้วเจอขวดน้ำอยู่บนกระเป๋า
"โถ่ฮยองก็รู้อยู่แล้วยังจะโวยวายอีก" จงอินพูดขึ้นมา
"ไอ้หมาสินะ" ผมถาม ทุกคนในห้องก็พร้อมใจกันพยักหน้า
"นายสองคนนี่ชอบแกล้งกันจังเลยนะ" มินซอกพูดขึ้นมา
"ฉันไม่เกี่ยวเลยเหอะมินซอกก็บอกแล้วไงไอ้หมามันแกล้ง แล้วนี่แบคฮยอนอยู่ไหน?" ผมถามเมื่อเห็นว่าในห้องขาดแบคฮยอน
"ไม่รู้เหมือนกันเห็นว่ามีคนเรียกไปคุย" คยองซูตอบ
"มาแล้วววว" นั่นไงตายยากจริงๆ
"ย่าห์!!!!!!! ใครใช้ให้เอาขวดน้ำมาวางไว้บนกระเป๋าฮยอง" ผมโวยวายทันทีที่แบคฮยอนเข้ามาในห้อง
"ขี้บ่นอะ เอาออกแค่นี้ก็จบ" แบคฮยอนเดินไปหยิบขวดน้ำออกจากกระเป๋าผมแล้วก็เดินไปเลย
หอพัก
"จงแดอา เห็นน้ำหอมฉันไหม?" แบคฮยอนถามจงแดที่นั่งดูหนังอยู่ที่ห้องนั่งเล่นกับผม
"ไม่เห็นนะ" จงแดตอบอย่างไม่ใส่ใจ
"คิคิ" ผมที่ทนขำไม่ไหวเลยแอบขำขึ้นมา
"ขำไรฮยอง" แบคฮยอนถาม
"ป๊าาาวววว" ผมตอบเสียงสูง
"ฮยองเอาน้ำหอมผมไปซ่อนใช่ไหม!" แบคฮยอนถามพร้อมลงไปนั่งข้างผม
"อ๊ากก ฮ่าๆๆๆๆๆ อย่า ฮ่าา อ๊าก" แบคฮยอนมาจั๊กจี๋ผมครับ
"บอกมาเอาไปใช่ไหม นี่แน่ะๆๆๆ" แล้วก็จี๋อยู่อย่างนั้น
"โอ๊ย ฮ่าๆ ยอมแล้ว ยอมๆ ฮ่าๆ" ผมยกธงขาวทันทีครับจะขาดใจ
"อยู่ไหนครับ?"
"พวกนายนี่เล่นไรเป็นเด็ก" แต่ก่อนที่ผมจะตอบจงแดก็แทรกขึ้นมาแล้วเดินกลับห้องไปเลย
"โอ๊ยเหนื่อย" ผมหอบเลย
"เร็วๆครับอยู่ไหน ผมจะฉีดแล้วออกไปข้างนอกก" แบคฮยอนตื้อผม
"อยู่ในห้องฮยองเข้าไปเอาสิ" ผมบอกด้วยเสียงที่ติดหอบ
"แค่นั้นก็จบ"
"ผมไปนะ" แบคฮยอนออกมาจากห้องผมแล้วก็ฉีดน้ำหอมซะฟุ้งเลย
"แล้วจะไปไหน" ผมถามขณะที่แบคฮยอนกำลังใส่รองเท้าอยู่หน้าห้อง
"ไปไหนก็ได้โตแล้ว แบร่"
"เชอะ" คนอุส่าเป็นห่วง
เที่ยงคืน
"ฮยองทำไมยังไม่นอนเนี้ย" เซฮุนรูมเมทของผมถามขึ้นมา
"นอนไม่หลับอะ" ผมบ่น
"นอนไม่หลับหรือรอใครกลับมาหะ?" มักเน่ยังคงถามต่อ
"ก็นั่นแหละ รู้อยู่แล้วนิ" ผมพูด
"เฮ้อผมละเบื่อฮยองจริงๆ ชอบเขาก็ไปบอกเขาสิครับ" มักเน่พูดด้วยเสียงเหนื่อยใจ
"ไม่เอา เซฮุนก็รู้แบคฮยอนไม่ได้คิดไรกับฮยองหรอกดูแกล้งฮยองซะขนาดนั้น ถ้าแบคฮยอนชอบฮยองจริงคงไม่แกล้งฮยองบ่อยๆหรอก" ผมบ่น
ใช่ครับผมชอบแบคฮยอน ตั้งแต่ตอนไหนก็ไม่รู้ รู้อีกทีก็ชอบไปแล้ว
"ฮยองนี่ซื่อบื่อจริง ให้ผมช่วยมะ?"
"ไม่ต้องยุ่งนอนไปเลย ฮยองไปนั่งดูทีวีดีกว่า" ผมจบผมก็ลุกจากที่นอนแล้วไปห้องนั่งเล่นทันที
"เฮ้ออนี่ก็ดึกแล้วนะทำไมยังไม่กลับอีก" ผมบ่นในขณะที่เปลี่ยนช่องทีวีไปเรื่อย
แกร็ก!
"อ้าวจุนมยอนนี่ฮยองยังไม่หลับหราาาา" อื้อหื้อเสียงเมามาเชียว
"ย่าห์!นายไปดื่มมาหรอ?!" ผมขึ้นเสียงทันที
"นิดโหน่ยเองน่าาา" แบคฮยอนถอดรองเท้าเสร็จก็เดินมานั่งข้างผม อื้อหื้อ กลิ่นเหล้า
"เหม็นอะแบค ไปอาบน้ำไป" ผมไล่
"อาบให้ผมหน่อยน้า" แบคฮยอนก้มลงมานอนบนตักผม
"ไม่เอาน่าแบค" อย่าทำให้ผมหวั่นไหวแบบนี้สิ...
"น้าๆๆอาบน้ำให้หน่อยนะ" แบคฮยอนเอาหน้าถูกับตักผม
"ขอเหตุผลที่ฮยองต้องทำ?" ผมพูดพลางลูบหัวคนบนตักไปด้วย
"ก็เพราะ..แง่มๆๆ ผม..ชอบ...ฮยอง" แบคฮยอนตอบด้วยน้ำเสียงอู้อี้
"หืมมม?" ผมหูฟาดไปหรือยังไง?
"ผมชอบฮยองน่ะ" พูดจบแบคฮยอนก็เด้งตัวขึ้นมานั่งข้างๆผมทันที
"แบคฮยอน..." ผมที่ยังอึ้งอยู่ไม่รู้จะพูดอะไรเลย มันทั้งดีใจทั้งงง
"ฮยองเองก็ชอบผมนิครับ" แบคฮยอนพูดแล้วเอามือเข้ามากอดเอวผม
"ใครบอ.." ยังไม่ทันพูดจบแบคฮยอนก็ดึงหน้าผมเข้ามาจูบ
"อื้อ" ผมผลักออก ไม่ใช่รังเกียจครับแต่เหม็นเหล้ามาก
"รังเกียจผมหรอ? ไหนบอกว่าชอบผมไง?" แบคฮยอนถาม
"ไม่ได้รังเกียจแต่เหม็นเหล้า" ผมบอกไปตามความจริง
"คบกับผมนะ" แบคฮยอนพูดพร้อมลูบหน้าผมไปด้วย
"เลิกแกล้งฮยองก่อนเดี๋ยวจะคบด้วย" ผมต่อรอง
"ผู้ชายมักจะแกล้งคนที่ตัวเองชอบนะครับ" คำนี้มันคุ้นๆหูว่าไหมครับ?
"ก็แสดงออกด้วยวิธีอื่นสิ" ผมละไม่ชอบจริงๆเวลาถูกแกล้งมันรู้สึกแบบ..
"ก็ได้ๆๆไม่แกล้งแล้ว ทีนี้คบกับผมนะ" แบคฮยอนกำชับกอดให้แน่นขึ้น
"อื้อ" ผมตอบไปเบาๆ
"อะไรนะไม่ได้ยินเลย" แบคฮยอนเอาหน้ามาใกล้ๆปากผม
จุ๊บ!
ผมไม่ตอบแต่จุ๊บปากแบคฮยอนแทน
"ว้าาา คืนนี้คงไม่ต้องนอนแล้วครับฮยอง" แบคฮยอนลุกขึ้นพร้อมอุ้มผมไปเข้าห้องน้ำทันที
"แบคฮยอนปล่อยฮยองน้าาาา" ผมพยายามดิ้น
"น่านะอาบน้ำกัน"
"แต่ฮยองอาบแล้ว"
"อาบแล้วก็อาบอีกครับ"
"อ๊าาา แบคฮยอนนา"
"แน่นจังแฟนผม"
อีกด้านหนึ่งของหอ(ห้องชานยอล)
"มึงได้ยินเสียงไรไหมวะ?" ชานยอลถามจงอินที่นอนอยู่เตียงข้างบน
"อ๊าๆจุนมยอนนา" เสียงนั่นก็แทรกขึ้นมาพอดี
"ผมว่าเรานอนกันดีกว่า" จงอินพูด
"ไอ้หมาเรารุนแรงเว้ย" คยองซูพูดขึ้นมา
"พรุ่งนี้ลีดเดอร์เราเดินไม่ได้แน่"
งงปะไม่งงเนอะ
เขาชอบกันอยู่แล้วอะเอาง่ายๆ
ตอนแรกกะจะแต่งใสๆแล้ว แต่อดไม่ได้ขอบาปนิดนึง
ขอบคุณน้องสาวที่พูดคำนี้ขึ้นมาจนเกิดเป็นพล็อต
*ยังไม่ได้แก้คำผิดเด้อออออ*
1คอมเม้น1กำลังใจ
คนอ่านน้อยก็ยังแต่งแต่ขอคอมเม้นหน่อยน้าา
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น