ลำดับตอนที่ #8
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : [BAEKHO] : STAY WITH ME
"แบคฮยอนนา ปล่อยฮยองแปปนึงได้ไหม" คนตัวเล็กในอ้อมกอดผมพูดขึ้นมา ตอนนี้ผมนอนกอดจุนมยอนฮยองอยู่ในห้องของผม(ห้องนั่งเล่นอะแหละ)
"ทำไมครับฮยอง ไม่ปล่อยได้ไหมอยากกอดแบบนี้ทั้งวันเลย" ผมพูดจบก็กอดจุนมยอนนี่ฮยองให้แน่นขึ้นพร้อมหอมแก้มไปทีนึง
"งื้อ แก้มช้ำหมดแย้ววว"
"ก็ทำตัวให้น่ารักทำไมละครับ" ผมยังคงกอดแน่น
"ปล่อยน่า เดี๋ยวเมมเบอร์คนอื่นกลับมาเห็น" จุนมยอนนี่ฮยองยังดิ้นไม่เลิก
"เดี๋ยวผมอยากปล่อยผมปล่อยเองครับดิ้นแบบนี้ผมไม่ปล่อยน้า" ผมพูดผมเอาหน้าลงไปซุกกับคอคนตัวเล็กในอ้อมกอด
"ก็ได้ แต่ถ้าฮยองหลับปลุกด้วยนะต้องไปซื้อของขวัญวันเกิดให้เซฮุน" เรื่องไรจะปลุกละครับ อยู่กับแฟนตัวแท้ๆยังไม่ห่วงมักเน่จอมป่วนของวงอีก
"ครับถ้าหลับเดี๋ยวผมปลุก" ผมก้มลงไปจุ๊บปากลีดเดอร์คนเก่งหนึ่งที
"แบคฮยอนน่า ผมนายมันทิ่มหูฮยองจั๊กจี๋อะ" จุนมยอนฮยองที่หลับตาไปได้ไม่นานก็ลืมตามพูดขึ้น
"ทีตอนอย่างว่าไม่เห็นบ่นแบบนี้เลย" ผมบอกกลับไป
"บ้า" คำตอบผมทำเอาคนที่นอนในอ้อมแขนผมเขินจนหน้าแดง
"นอนไปครับ วันนี้เหนื่อยมาทั้งวันแล้ว" วันนี้จริงๆแล้วเมมเบอร์ในวงมีงานเดี่ยวหมดเลยครับแต่ยกเว้นผม จุนมยอนฮยองก็มีครับแต่เสร็จงานก่อนเมมเบอร์คนอื่น เลยทำให้เราได้มีเวลาอยู่ด้วยกันสองคน กว่าเราจะได้มีเวลาอยู่กันสองคนมันยากมากนะครับเพราะเวลาที่อยู่กันครบเซฮุนก็จะเกาะติดจุนมยอนฮยองของผมทันที ถามว่าหึงไหม? ไม่นะ ผมว่าเซฮุนอยากแกล้งผมมากกว่า
"งื้อองั้นกอดหน่อยหนาว" แล้วเจ้าตัวก็ขยับมาเบียดผมอีกนิดนึง
"ครับที่รัก"
30นาทีผ่านไป
"กลับมาแล้ววววว ~" เสียงมักเน่ดังมาจากหน้าประตู
"จุ๊ๆๆ จุนมยอนฮยองหลับ" ผมเงยหน้าคิดมาจากเตียงแล้วหันไปส่งสัญญาณบอกให้เงียบ
"เอาจุนมยอนฮยองของผมมานอนกกอีกละ" เซฮุนพูดพร้อมเดินเข้ามาใกล้ๆ
"พูดดีดีของใครกันแน่" ผมพูดจบก็ก้มลงไปนอนกอดจุนมยอนใหม่ให้เจ้าเซฮุนมันเห็นไปเลย
"ชิ" มักเน่ทำท่างอนแล้วกำลังจะเดินเข้าห้อง
"คืนนี้ขอยึดจุนมยอนฮยองไว้นี่นะ" ผมพูดไล่ท้ายเซฮุนไป
"เออเอาไปเลย เชอะ!! คอยดูวันเกิดผม ผมจะไม่ปล่อยให้จุนมยอนฮยองออกจากห้องเลย" แล้วเซฮุนก็เข้าห้องไป
"เหอะๆไม่มีทางเนอะมยอนที่รัก" ผมก้มลงไปกระซิบหูคนตัวเล็กที่นอนอยู่เตียง
"งื้อจะนอน หนาวว" จุนมยอนฮยองพูดทั้งๆที่ปิดตาแล้วขยับเข้ามากอดผมเอง ผมเลยกอดกลับไป ถึงแม้จุนมยอนจะนอนแบบไม่อาบน้ำแต่ก็ยังหอมครับ ฮ่าๆ
วันรุ่งขึ้น
"งื้อแบคฮยอนนา วันนี้วันเกิดเซฮุนนะออกไปซื้ออะไรให้น้องหน่อยนะ" ผมตื่นขึ้นมาในช่วงบ่ายแก่ๆของวันในสภาพกอดอยู่กับแบคฮยอนบนเตียง ไม่ใช่เตียงผมนะเตียงแบคฮยอนตรงห้องนั่งเล่นครับ
"ครับๆๆ" แบคฮยอนตอบแบบส่งๆ ผมก็รู้นะว่าเขาคงไม่อยากไปนานๆทีเราสองคนจะหยุดพร้อมกัน แต่ทำไงได้นี่มันวันเกิดเซฮุนนิ
"งั้นก็ลุกได้แล้วไปอาบน้ำๆ" ผมผลักคนข้างๆ นี่มันก็จะเย็นละกว่าจะแต่งตัวอีก
"ครับเมีย" แล้วแบคฮยอนก็ลุกไป ส่วนผมก็เดินกลับเข้าห้อง เห็นเซฮุนกำลังนอนอยู่
ไม่น่าเชื่อนะครับเห็นกันตั้งแต่ผมสูงกว่าเขาแต่ตอนนี้เขาสูงกว่าผมไปซะแล้ว
"จุนมยอนนี่ฮยอง" ผมที่กำลังจะเดินเข้าห้องน้ำเสียงมักเน่บนเตียงก็ดังขึ้นมาเลยทำให้ผมหันกลับไปมอง
"ว่า?" ผมถาม
"ของขวัญผมอะ?"
"ย่าห์ หลังเที่ยงคืนค่อยมาขอสิ" ผมบอกแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป ไอ้เด็กบ้านิวันนี้ยังไม่ใช่วันเกิดสักหน่อยมาขอได้ไง ไม่ใช่ไรครับผมยังไม่ได้ซื้อเลย ฮ่าๆ
ห้าง
"จุนมยอนนี่ฮยอง ผมเสียอะ อยากตัด" แบคฮยอนหันมาพูดกับผม
"ขอไปดูของให้เซฮุนก่อนได้ป่าวว?" ผมหันไปถาม แต่พอเห็นหน้าแบคฮยอนแล้ว..
"นานๆมากับผมทีตามใจผมหน่อยสิครับ"
"โอเคๆๆก็ได้ ปะๆ" สุดท้ายก็ต้องเข้าร้านตัดผมกัน
"จุนมยอนฮยองจะตัดด้วยไหม?" แบคฮยอนหันมาถามระหว่างนั่งรอ
"อืมมอยากตัดนะ แบคฮยอนช่วยฮยองเลือกทรงหน่อยสิ" ผมหันไปตอบ
"งั้นเอาทรงผ้าม่านดีปะ?"
"ผ้าม่าน??? ทรงไหนอะ?"
"แสกกลางไงครับ" อ้อ มาเรียกผ้าม่าน ไอบ้า
"ตามใจแบคฮยอนเลยวันนี้ แล้วแบคฮยอนอะจะตัดทรงไหน" ผมถาม
"จริงๆผมอยากตัดที่เสียออกอะฮยอง ดูดิมันแห้งไปหมดแล้ว" แบคฮยอนจับผมมานิดนึงให้ผมดู
"งั้นก็ตัดให้มันสั้นๆไปผมนายเสียทั้งหัวเลยนะ ฮ่าๆ" ผมแซว มันจะไม่เสียได้ไงครับเล่นเปลี่ยนสีบ่อยขนาดนั้น
"ไปดูหนังต่อกันวันนี้มีหนังเรื่องใหม่เข้า" พอตัดผมเสร็จแบคฮยอนก็ชวนผมมาดูหนังต่อ
"แล้วของขวัญเซฮุนละ?" ผมถาม
"ออกมาซื้อก็ยังไม่สายนิครับ หรือว่าไม่อยากดู" ถามงี้ใครจะไปกล้าขัดละครับ เฮ้อ
"ไปๆ ดูก็ดูแบคฮยอนเลี้ยงนะเอาป๊อปคอร์นด้วย"
"โหแบคฮยอนดูดิ บอกแล้วใช่ไหมให้ซื้อของให้เซฮุนก่อน" พอออกมาจากโรงหนังก็5ทุ่มแล้วครับห้างก็ปิดหมดแล้วครับ
"ไม่เป็นไรหรอกน่า เดี๋ยวเราสองคนค่อยให้ย้อนหลังก็ได้" แบคฮยอนบอกอย่างไม่ใส่ใจตามเคย
"อย่าบอกนะว่าวันนี้ที่ยืดเวลาเพราะจะไม่ให้ฮยองซื้อของให้เซฮุน" ผมถาม จริงๆก็รู้แหละแบคฮยอนชอบแกล้งเซฮุนเรื่องผมเสมอ
"แฮะๆๆ ก็เมื่อวานเซฮุนมันบอกผมว่าถ้าวันเกิดเมื่อไหร่จะไม่ยอมปล่อยให้ฮยองออกจากห้อง ผมก็เลยอยากแกล้งมักเน่นิดหน่อยเอง"
"นายนี่มัน งั้นขากลับแวะซื้อเค้กให้น้องเลย" ผมบ่น
"ครับเมีย"
"เซฮุนนาฮยองขอโทษน้า พอดูหนังเสร็จออกมาห้างก็ปิด พอไปร้านเค้กก็ยังปิดอีก ขอโทษน้า"
พอกลับเข้ามาที่ในจุนมยอนฮยองก็รีบเข้าไปขอโทษเซฮุนทันที เพราะอะไรน่ะหรอ เมื่อกี้ตอนออกจากห้างมามีอุบัติเหตครับเลยทำให้รถติดมากๆ พอไปถึงร้านเค้กก็เที่ยงคืนปิดกันหมดแล้ว เลยทำให้วันนี้เราไม่ได้อะไรกลับมาให้เซฮุนเลย จุนมยอนฮยองงอนผมอยู่นิดหน่อยแต่ก็ไม่ได้ว่าอะไร
"เหอะๆๆไปเลยทั้งคู่อะ" เซฮุนงอนจริงๆด้วยครับ แต่พอกลับมาก็เห็นมินซอกฮยองนั่งดื่มไวน์อยู่กับเซฮุนดูท่าจะเป่าเค้กไปแล้วด้วยเพราะมีเค้กวางอยู่ตรงโต๊ะ
"โอ๋ๆ ไม่งอนนะเดี๋ยวซื้อให้ย้อนหลัง" ผมเดินเข้าไปกอดเซฮุน
"ไม่ต้องเลยทั้งแบคฮยองทั้งจุนมยอนฮยองด้วยผมงอน" เซฮุนพูดพร้อมอุ้มวีวี่มาเล่น
"ไม่เอาน่าเซฮุนฮยองขอโทษจริงๆน้า" จุนมยอนฮยองพยายามจะเข้าไปง้อ
"งอนคืนนี้ไม่ต้องเข้าห้องเลย" เซฮุนพูดจบก็เดินเข้าห้องไปพร้อมวีวี่แล้วก็ล็อคห้องทันที
"งั้นคืนนี้ฮยองก็นอนกับผมอีกนะ คิคิ" ผมหันไปยิ้มให้จุนมยอน
"แผนนายสินะไอ้หมา" มินซอกฮยองที่เก็บแก้วอยู่หันมาถาม
"ใช่มินซอกไอ้หมาแผนสูงมากๆ"
"ก็ผมหวงนี่น่าาาา!! จุนมยอนน่ะของผมนะไม่ใช่ของเซฮุน"
ต่อให้ต้องใช้แผนสูงแค่ไหน ขอแค่จุนมยอนฮยองอยู่ข้างๆผมก็พอแล้วครับ
แบคฮยอนนายขี้หวงมาก
ยังไม่ได้แก้คำผิดนะคะ
แต่งแบบง่วงๆเบลอๆที่เกาหลีจะเช้าอยู่แล้ว
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น