WGM-SESU COUPLE (HUNHO)

ลำดับตอนที่ #7 : NO.7

7

ปารีส ฝรั่งเศส

"สวยจัง"

     พอลงมาจากเครื่องก็เริ่มถ่ายทำกันทันที ทางทีมงานได้เตรียมรถไว้ให้เราสองคน ส่วนเซฮุนเป็นคนขับอยู่ตอนนี้ อย่างแรกที่เราต้องทำกันคือเข้าไปเช็คอินที่โรงแรม ต่อมาคือไปทานข้าว ตกเย็นเดินเล่น ย้ำว่าตั้งแต่ตอนนี้ถึงเย็นคือการถ่ายทำแบบนอนสต๊อป ถึงแม้ว่าจะดูเหนื่อยแต่ผมโอเคครับก็คนข้างผมเป็นเซฮุนนี่เนอะ..><

"ขอมือหน่อย"

อยู่ๆเซฮุนก็ปล่อยมือข้างหนึ่งที่จับพวงมาลัยรถมาจับมือผม

"หืมม เอาไปทำไร"

ผมถามแต่ก็ให้เขาจับน่ะแหละ

"อยากจับมือภรรยาไม่ได้หรอ?"

เซฮุนจับมือแล้วเอามาลงมาจุ๊บที่หลังมือผม

"ว่าแต่เซฮุนขับรถไปโรงแรมถูกหรอ?"

ผมถามแก้เขิน

"นี่ใครครับ โอเซฮุนนะครับ สามีคุณจุนมยอน แค่ขับรถไปโรงแรมไม่เกินความสามารถผมหรอก"

"จ้าๆๆๆ"

     เพียงไม่นานเซฮุนก็ขับพามาถึงโรงแรม โรงแรมค่อนข้างหรูครับน่าจะห้าดาวเลยแหละ เพราะวิวห้องผมมองเห็นหอไอเฟลด้วย โรแมนติกสุดๆไปเลย

"ว้าววว สวยจัง"

ผมเปิดผ้าม่านออกไปชมบรรยากาศ

"แน่นอนครับสวยมาก"

เซฮุนเดินเข้ามาแล้วกอดผมจากด้านหลัง

ตึกตัก ตึกตัก..

"วิว..สวยเนอะ.."

ผมพยามพูดไม่ให้เสียงสั่นเดี๋ยวเซฮุนจะรู้ว่าผมใจเต้นแรง

"ไม่ครับผมหมายถึงจุนนั้นแหละที่สวย"

เซฮุนก้มลงมากระซิบข้างๆหูผม

"งื้อ...>//////<"

"เราลงไปสำรวจโรงแรมกันไหมครับฮยอง?"

เซฮุนเปลี่ยนจากกอดมาจูงมือผมแทน

"อื้อ ไปสิ"

แชะ!

"ถ่ายไรน่ะ"

ผมหันไปถามเซฮุน ตอนนี้เรายืนอยู่ในลิฟต์ด้วยกันครับ

"ป๊าววว"

เมื่อน้องไม่ตอบผมก็ทำอะไรไม่ได้เนอะ..

     พอลงมาด้านล่างก็เดินชมทั่วไป ที่โรงแรมมีทั้งสระว่ายน้ำ ฟิตเนส ซาวน่า มีคลับด้วยอยู่ชั้นใต้ดิน รอบๆโรงแรมมีร้านสะดวกซื้อ มีห้างเล็กๆ แต่ก็เดินชมได้ไม่นานนัก เพราะเสียงท้องของผมและเซฮุนมันร้องประท้วงขึ้นมาเสียก่อนเลยต้องเปลี่ยนแผนขับรถไปร้านอาหารทานกัน

"ทำไมฮุนดูรู้ทางดีจัง?"

"ก็ศึกษามาดีไงครับ"

"ไม่ใช่แอบพาใครมานะ?"

"โห..จุนพูดงี้.."

"ใช่ไหมละ ไม่งั้นทำไมฮุนรู้ทางดีจัง"

เซฮุนไม่ตอบผมแต่เอื้อมมือมาจับมือผมไปจูบแทน

"แทบทั้งชีวิตของผมก็มีแต่จุนมยอนนะ..ลองคิดดีดี"

เซฮุนพูดจบก็ยังคงกุมมือผม

"ไอ้บ้า.."

     ร้านอาหารที่เรามาก็เป็นร้านอาหาที่ทางทีมงานเตรียมไว้ให้ครับ สวยดี ออกจะหรูไปด้วยซ้ำ นี่ถ้าผมรู้ว่าดีขนาดนี้ผมคงจะแต่งตัวให้ดีกว่านี้

"จุนดูนี่สิ รูปเราที่สนามบิน"

เซฮุนเอาโทรศัพท์ยื่นมาให้ผม

"หน้าเราอ้วนมากเลยอะฮุน.."

"โห ไม่อ้วนแล้วแค่นี้กำลังดี หอมชื่นใจ"

เซฮุนเอื้อมมือมาหยิกแก้มผมเบาๆ

"ทำไมชอบทำให้เราเขินอยู่เรื่อย"

ผมพูดออกไปแล้วก็เลื่อนโทรศัพท์เพื่อดูรูปอื่นๆไปด้วย

"ก็เพราะจุนมยอนน่ารักไง"

อ่า..ผมว่าหน้าผมต้องแดงมากๆแน่เลยตอนนี้

เพียงไม่นานอาหารทุกอย่างก็มาเสริฟ 

"จุนลองกินอันนี้หน่อย"

เซฮุนจิ้มไส้กรอกมาป้อนตรงหน้าผม

"อ้ามมม"

ผมอ้าปากรับไส้กรอกมาทาน

"อร่อยเนอะ ดูสิเลอะหมดแล้วกินอะไรเป็นเด็กเลยนะจุน"

ผมพยายามจะใช้ลิ้นกวาดรอบปากแต่นั่นก็ยิ่งทำให้คนตรงหน้าผมขำเข้าไปใหญ่

"มันอยู่ตรงไหนอ่าา"

"มาผมช่วย"

เซฮุนลุกจากที่นั่งมาและเอื้อมมือมาเช็ดที่มุมปากผม แค่นั้นก็ทำให้ผมเขินจนแทบทนไม่ไหวแล้วแต่เซฮุนกับไม่หยุดแค่นั้น เซฮุนเอานิ้วที่เช็ดปากผมไปจุ๊บหนึ่งทีเป็นการเช็ด ทริปนี้มันช่างอันตรายกับหัวใจผมจริงๆ

"คืนนี้จะมีออนแอร์ตอนที่2-3นิ เรามานั่งดูพร้อมกันไหม?"

ผมชวนคุยแก้เขิน

"ได้สิครับ ภรรยาผมอยากทำอะไรผมตามใจหมดนั่นแหละ"

     กว่ามื้ออาหารจะผ่านไป ผมนี่เมื่อยหน้ามากเลยครับก็เซฮุนน่ะสิ ทำให้ผมยิ้มตลอดเลย แต่ก็ชอบนะ .. 

อ่าา หรือว่า ผมจะตกหลุมรักเจ้ามักเน่เข้าจริงๆแล้วละสิ

     หลังจากทานข้าวกันเสร็จ ก็ต้องไปถ่ายทำกันต่อยันมืดค่ำ ผู้กำกับบอกกับผมและจุนมยอนฮยองว่า ถ้าถ่ายเสร็จได้ภายในสองวัน วันที่เหลือเขาจะให้เราพักผ่อนตามสบาย ผมก็เลยคุยกับจุนมยอนว่าจะรีบถ่ายให้เสร็จเพราะผมอยากเที่ยวกันเองมากกว่า แต่นั่นน่ะแค่ข้ออ้างเพราะจริงๆแล้วผมกำลังจะหาโอกาสบอกรักจุนมยอนอยู่ไงละ

"คิดอะไรหรอเซฮุน"

จุนมยอนทักขึ้นมาหลังจากอาบน้ำเสร็จ 

"เปล่าๆคิดว่าถ้าเราถ่ายทำเสร็จแล้วจะไปไหนได้บ้าง ผมอยากเที่ยวกับฮยองจะแย่แล้ว"

ผมพูดแล้วเดินไปกอดจากด้านหลัง

"อื้อ อย่าสิไปอาบน้ำก่อน"

"ครับๆ"

"เสร็จแล้ววว"

"เสร็จแล้วหรอ มานอนนี่สิๆ มานอนดูออนแอร์รายการกัน"

จุนมยอนฮยองตบเตียงให้ผมไปนอนข้างๆแล้วชี้ไปที่แม็คบุ๊คที่เปิดสตรีมรายการอยู่

"วันนี้ออนแอร์ตอนไหนแล้ว?"

จุนมยอนลงมานอนข้างๆแล้วถามขึ้น

"น่าจะตอนที่เข้าเรือนหอ จัดหอนะ"

"มาแล้วๆๆ"

'ฮยองสลิปเปอร์นี้เหมาะกับฮยองเลยอะ'

'หูยยยหวานไป๊'

'หวานอะไรเหมาะกับฮยองจะตาย'

'เซฮุนนาลุกมาเถอะ'

'ใส่ได้พอดีเลย'

"ตอนนั้นฮยองเขินผมใช่ปะ ฮ​่าๆๆ"

พอดูฉากที่ก้มลงไปใส่รองเท้าให้จุนมยอนฮยอง ผมหันไปจุนมยอนฮยองม้วนผ้าห่มไปเรียบร้อบแล้วครับ สงสัยจะเขิน

"อื้อ อยู่ๆมาทำแบบนั้นใครบ้างไม่เขินละ ไม่พูดแล้วจะดูต่อ"

'อะ กล่องสุดท้ายอันนี้แพงนะวางดีดี'

'ค้าบ ภรรยาเสร็จแล้วไปจัดห้องนอนต่อเถอะ'

พรึ่บ!

'ย่าห์ ปล่อยฮยองนะ'

'ผมเปล่ารั้งฮยองไว้นะ ฮยองไม่ยอมออกไปเองมากกว่า'

'ไอ้บ้า เขินเลย'

"หึยย ทำไมฉากนี้ไม่ตัดออกเนี้ย"

จุนมยอนโวยวายขึ้นมา แต่ผมคิดว่าเขาน่าจะเขินนะ ​ฮ่าๆ

"ทำไมเขินหรอครับ แหมอยากอยู่ในอ้อมกอดผมก็ไม่บอก"

ผมพูดแล้วดึงจุนมยอนเข้ามานอนกอดแน่

"ย่าห์ ปล่อยนะ จะดูฉากห้องดำ"

"ไม่ปล่อยก็ดูได้นิครับ"

"งั้นก็เงียบๆสิ"

Q : หลังจากเห็นเรือนหอแล้วรู้สึกยังไง?

A : ชอบครับ ฮ่าๆ มันดูสวยกว่าหอพักของเราซะอีก เรือนหอในฝันของผมก็ประมาณนี้แหละครับ ไม่ต้องใหญ่มาก แต่เอาเข้าจริงๆ ที่ผมชอบที่นี่ก็เพราะมีจุนมยอนฮยองอยู่ด้วยครับ

Q : แล้วทำไมอยู่ๆคุณถึงก้มลงไปสวมรองเท้าให้ภรรยาแบบนั้้น

A : อืมม..ไม่รู้สิครับ ผมแค่คิดว่านั้นคือสิ่งที่สามีควรทำให้ภรรยานะ ฮ่าๆ หรือไม่จริง? 

Q : ทำไมตอนเฟอร์นิเจอร์มาส่งถึงไม่ให้ภรรยาช่วย?

A : เอาความจริงปะครับ? ถ้าจุนมยอนฮยองมาช่วยเนี้ยจะเสร็จช้าลงไปอีกสองเท่า ฮ่าๆ นี่ออนแอร์เมื่อไหร่บอกนะครับผมจะได้หลบฝ่ามือจุนมยอนฮยองทัน ล้อเล่นน่ะครับผมไม่อยากให้ภรรยาผมเหนื่อย แค่วันนี้เขาไปเดินเลือกซื้อของนานแบบนั้นก็คงเหนื่อยแล้ว เรื่องแค่นี้สามีอย่างผมทำให้ได้สบายอยู่แล้ว

Q : ตอนดึงภรรยาให้ลุกขึ้นจากพื้น ตั้งใจให้เป็นแบบนั้น?

A : ถ้าหมายถึงตอนที่จุนมยอนเสียหลักล้มมาทางผมน่ะหรอ? ไม่ได้ตั้งใจครับ ฮ่าๆ ด้วยความที่ภรรยาผมตัวเล็กและผมก็แรงเยอะเลยทำให้เกิดการสกินชิพแบบนั้นขึ้น แต่มันก็เป็นฉากที่น่ารักดีไม่ใช่หรอครับ? ผมชอบนะภรรยาผมตัวหอมมากเลยละ

"นายคิดแบบนั้นจริงๆหรอเรื่องเรือนหอน่ะ?"

อยู่ๆจุนยอนก็ถามขึ้นหลังจากจบพาร์ทผม

"จริงครับ"

"เพราะอะไรมีฮยองแล้วถึงชอบละ?"

"จุ๊ๆๆ ผมอยากฟังของจุนมยอนก่อนนะ ไว้จบจะให้ถามนะ"

"หึย อุส่าดึงความสนใจ!"

Q : หลังจากเห็นเรือนหอแล้วรู้สึกยังไง?

A : ว้าวว มันสวยกว่าห้องเราที่หอพักอีก ฮ่าๆ ผมชอบนะครับที่หอมันสวยแบบนี้ แต่ก็แอบรู้สึกแย่เพราะเดี๋ยวมันก็ต้องรกถ้าผมอยู่ ผมไม่ค่อยทำความสะอาดห้องน่ะครับ เซฮุนก็มักจะบ่นผมอยู่บ่อยๆ เซฮุนนาฮยองจะพยายามทำความสะอาดห้องให้มากขึ้นนะ ฮ่าๆ

Q : รู้สึกยังไงตอนสามีก้มลงไปสวมรองเท้าให้แบบนั้น

A : ให้ตายเถอะครับ ตลอดเวลาที่เราอยู่ด้วยกันจะสิบปี เขาไม่เคยทำแบบนั้นให้ผมเลย แต่ผมก็รู้สึกขอบคุณเขานะครับ เป็นครั้งแรกที่ได้เห็นเซฮุนในมุมแบบนี้เลย ทำให้ทั้งตกใจและตื่นเต้นไปพร้อมกัน ผมชอบครับกับสามีในลุคแบบนี้ 

Q : ตอนสามีคุณแย่งตู้ออกไปจากมือคุณเพื่อยกมันเอง คุณรู้สึกยังไงกัน?

A : อืมม..ถ้าเวลาเราทำงานกันในวงผมก็ยังต้องให้ความช่วยเหลือเขาบ้าง แต่พอเป็นรายการนี้เห็นทีผมต้องเป็นฝ่ายของความช่วยเหลือจากเขาแล้วครับ เพราะว่าเขาคือสามีของผมไง ฝากตัวด้วยนะคุณสามี

"ฝากตัวแล้วฝากใจด้วยนะฮยอง"

ผมก้มลงไปกระซิบข้างๆหูจุนมยอนที่นอนซบอกผมอยู่

"เซฮุนนา..ฮยองมีเรื่องจะถาม"

"ถามมาสิครับเรื่องในรายการเมื่อกี้อะหรอ อืม ผมรู้สึกอย่างงั้นจริงๆนะ ถ้าไม่มีจุนมยอนฮยองผมก็คงไม่ชอบเรือนหอหรอก"

ผมอธิบายยืดยาว

"ไม่ใช่ฮยองอยากรู้ว่า..เซฮุนคิดไงกับฮยอง?"

"หะ?"

ผมผละกอดจุนมยอนและดึงให้ขึ้นมานั่งดีดี

"อืม ฮยองอยากรู้ ฮยองรู้สึกว่าที่เราเป็นกันอยู่ตอนนี้เหมือนมันไม่ใช่แค่พี่น้อง"

ก็จริงอย่างที่จุนมยอนฮยองว่าครับ ผมไม่เคยทำอะไรที่ดูเป็นพี่น้องเลย..หรือว่าจุนมยอนฮยองจะอึดอัด?

"ผมทำอะไรให้ฮยองอึดอัดหรือเปล่าครับ?"

"เปล่าๆ ฮยองแค่อยากรู้..ตอบฮยองได้หรือเปล่า"

"อืม..ขอโทษนะฮยองแต่ผมไม่ได้คิดกับฮยองแค่พี่ชาย"

ผมก้มหน้ายอมรับ

"จริงหรอเซฮุน?"

"ครับ แต่ช่วยลืมมันไปจนกว่าเราจะกลับโซลนะ ผมไม่อยากทำให้ทริปนี้หมดสนุก"

"เซฮุนเงยหน้าขึ้นมามองฮยองก่อนสิ"

จุนมยอนใช้มือสองข้างมาประคองหน้าผมขึ้นมาสบตากับฮยอง

"ผมขอโทษครับ..แต่ผมรู้สึกไปแล้.."

ผมยังพูดไม่ทันจบจุนมยอนฮยองก็จับหน้าผมไปใกล้ละจุ๊บที่ปากผมหนึ่งที

"ฮยองยังไม่ได้ว่าอะไรเลย ฮยองแค่อยากรู้ว่าเราคิดตรงกันไหม?"

"จริงเหรอครับฮยอง? ฮยองก็คิดกับผมแบบนั้นหรอ??"

ผมถามอย่างตกใจ

"ตอนแรกก็ไม่แน่ใจหรอก แต่พอมาถ่ายรายการนี้ฮยองก็เริ่มแน่ใจแล้วละ"

"งั้นเรามาคบกันดีไหมฮยอง? เป็นแฟนกับผมได้ไหม?"

"อืมมม....เฮ้ยเดี๋ยว"

จุนมยอนฮยองยังไม่ได้ตอบผมก็ผลักฮยองลงไปนอนราบกับเตียงโดยที่มีตัวมีคร่อมทับตามไป

"เป็นแฟนกันนะครับ"

ผมก้มลงไปกระซิบข้างหู

"เดี๋ยว อื้อ.."

ผมก้มลงไปปิดปากจุนมยอนฮยองอีกรอบด้วยปากของผมเอง

"นะครับ"

"เด็กบ้า ก็อย่าเพิ่งจูบสิ อืม..เป็น ดูแลฮยองดีดีด้วยละ"

"สัญญาด้วยเกียรติของมักเน่Exo"

แล้วเรื่องราวบนเตียงก็ดำเนินต่อไป..ยันเช้า

ยังไม่ได้แก้คำผิด

จะบอกว่าแค่10ตอนน้าเรื่องนี้

หายไปนานขอโทษษษษษษ

ช่วงนี้กำลังบ้าอัพ SF ไปตามกันได้นะคะมีเพิ่มคู่ฮุนโฮแล้ว

(SF) MINI COUPLE (ALL SUHO) (BAEKHO) (HUNHO)