ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    (SF) MINI COUPLE (ALL SUHO) (BAEKHO) (HUNHO)

    ลำดับตอนที่ #6 : [BAEKHO] : BEGIN

    • อัปเดตล่าสุด 23 มี.ค. 60





    3เดือนที่แล้ว

    "น้องจุนครับ" ผมเรียกชื่อรุ่นน้องในคณะที่กำลังเหม่ออะไรก็ไม่รู้

    ".."

    "น้องจุน.. ไอ้หมู" 

    "ครับ พี่แบค" แหม พอเรียกไอ้หมูละหันมาเลยนะ

    "อยากกินไร ที่เรานั่งเหม่อนานแล้วนะ มีเรื่องไม่สบายใจหรือเปล่า?" ผมถามคนเป็นรุ่นน้อง

    "อ่าคือ..ผมลืมเอากระเป๋าตังค์มาน่ะครับ" น้องจุนพูดด้วยท่าทางเป็นกังวลแต่ผมคิดว่ามัน..น่ารัก

    "โห นี่น้องจุนมากับใคร? นี่พี่แบคเลี้ยงเอง แหมไอ้เราก็คิดว่ามีเรื่องอะไร"

    "จะดีหรอครับ? ผมเกรงใจ" น้องจุนยังคงทำหน้าเครียด

    "พี่เป็นคนชวนเรามานะ ถึงเราเอากระเป๋าตังค์มาพี่ก็ไม่ให้ออกหรอกน่า" ผมพูดอย่างป๋าๆ

    "งั้นคราวหน้าผมขอเป็นเจ้ามือนะครับ" จุนมยอนพูดพร้อมยิ้มจนตาเป็นสระอิ

    "คราวหน้า?" โอ๊ยแอบตื่นเต้น อะลืมเล่าไปสนิทเลย คือผมแบคฮยอนครับตอนนี้เรียนอยู่ปี4แล้ว และก็แอบชอบน้องจุนมยอนตั้งแต่น้องเขาอยู่ปี1ตอนนี้น้องเขาอยู่ปี2แล้วครับ ระยะเวลาที่แอบชอบมาก็ได้แต่ไปแกล้งบ้าง คอยแอบเอาข้าวแขวนไว้ที่หน้าห้อง เราสองคนอยู่คอนโดเดียวกันน่ะครับ ตอนแรกผมก็ไม่ได้อยู่หรอกแต่พอรู้ว่าน้องจุนอยู่ก็ย้ายมาเนี้ยแหละ จนวันที่ผมรอคอยก็มาถึงครับ วันนี้ผมชวนน้องเขาออกมาทานข้าวกันตอนแรกก็กลัวว่าน้องจะไม่ยอมมาแต่ก็มาจนได้ครับ

    "หรือพี่แบคไม่อยากมากับน้องจุนหรอ?" ตายๆใครให้พูดงี้ มีหรอผมจะไม่อยาก

    "อยากสิครับ พี่แค่ตกใจคิดว่าจะไม่มีคราวหน้าซะแล้ว" ผมบอกอย่างดีใจ

    "ทำไมจะไม่มีละครับ ถ้าพี่แบคเหงาเรียกน้องจุนได้ทุกเมื่อเลยนะครับ" น้องจุนมยอนพูดไปยิ้มไป ทำไมน่ารักแบบนี้น้าา

    "จริงหรอน้องจุน??" 

    "จริงสิถ้าพี่แบคต้องการน้องจุนนะ" 






         และนั่นคือจุดเริ่มต้นของเราครับ เพราะหลังจากนั้นผมก็เริ่มจีบน้องเขาอย่างจริงจัง ไม่ว่าผมจะไปไหนก็จะเรียกหาน้องจุนตลอดเวลา ไม่ว่าจะเป็นตอนที่เลิกเรียนไปทานข้าวพร้อมกัน ขับรถไปรับไปส่ง หรือแม้กระทั่ง ไปเที่ยวต่างจังหวัดด้วยกัน และ วันนี้ผมเองก็คิดว่ามันถึงเวลาที่จะต้องขอน้องเขาเป็นแฟนจริงๆจังๆสักที

    "พี่แบค น้องจุนคิดถึงร้านนี้มากเลย ไม่ได้มากินตั้งนานแน่ะ" ใช่ครับผมพาน้องจุนมากินข้าวที่ร้านเดิม ร้านเดียวกับเมื่อสามเดือนที่แล้ว

    "สงสัยจะดีใจจริง แก้มปริหมดแล้วน้องจุน" ผมเอื้อมมือไปหยิกแก้มคนตัวขาวเบาๆ

    "งื้ออ อย่าหยิกน้องจุน เดี๋ยวแก้มย้อยหมด" 

    "ฮ่าๆ ถึงจะย้อยแค่ไหนพี่ก็ว่ายังน่ารักครับ" ผมบอกพร้อมมองตาน้องจุนไม่วางตา

    "บ้า สั่งอาหารเถอะพี่แบคน้องจุนหิวแล้ว" เวลาน้องจุนเขินก็น่ารักดีเหมือนนะ

    "กินเยอะๆเลยนะครับ น้องจุน" ผมบอกเมื่ออาหารมาเสริฟ

    "ได้เลยจะเอาให้กระเป๋าพี่แบคเบาเลย ฮ่าๆ"

    "น้องจุนครับ พี่แบคมีเรื่องจะถาม" ผมควรจะเริ่มแผนได้แล้วสินะ

    "ครับ?" 

    "รู้ใช่ไหมครับว่าทำไมพี่ถึงนัดเรามาวันนี้"

    "มากินข้าวไงพี่แบค" โถ่เด็กน้อย

    "งื้ออ น้องจุนอะ พี่มีเรื่องจะบอก" ในเมื่อไม่รู้ก็พูดเองมันเนี้ยแหละ

    "ว่าหงาย ง่ำๆๆ" น้องจุนพูดไปเคี้ยวไป

    "พี่ชอบน้องจุนนะ" พูดไปแล้ว พูดไปแล้วว

    "แอ่กๆ พี่แบคว่าไงนะ" ผมยื่นน้ำให้น้องจุนดื่ม

    "พี่ชอบน้องจุนครับ" ผมยังคงย้ำ

    "งื้อออ... T/////T" 

    "เป็นแฟนกับพี่นะน้องจุน" ผมเอื้อมมือไปจับมือน้องจุนทันที

    "งื้ออ>////< ยอมตั้งแต่สามเดือนที่แล้วแล้วครับ" 

    "น้องจุนรู้?"

    "รู้สิครับเพื่อนน้องจุนก็ยังดูออกเลยว่าพี่แบคจีบน้องจุน" อ่าา เขินเลยเราโดนจับได้ซะงั้น

    "งั้นเป็นแฟนกับพี่นะครับ" 

    "งื้อออ ตกลง" เวลาน้องจุนเขินน่าจับกดมากเลย เดี๋ยวๆ

    "จริงๆพี่ชอบเรามาตั้งนานแล้วนะรู้ไหม ตั้งแต่เราเข้ามหาลัยมาแรกๆเลย ทั้งแอบย้ายคอนโดไปอยู่ที่เดียวกับน้องจุน แอบเอาข้าวไปแขวนไว้ที่หน้าห้อง บลาๆ" ผมเล่าสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ให้น้องจุนฟัง น้องจุนดูจะช็อคไปเลย

    "เป็นพี่แบคหรอ? ผมก็กลัวไม่กล้ากินคิดว่ามีโรคจิต งื้อ" ตายแล้วข้าวผมTT

    "ฮ่าๆ ช่างมันเถอะครับ เรามาเริ่มกันใหม่นะ" ผมยิ้มให้น้องจุน

    "ได้เลยแฟนของน้องจุน"






    "น้องจุนครับเราย้ายมาอยู่ห้องเดียวกันดีไหม?" 

    "งื้อ ไม่เอาเดี๋ยวพี่แบคปล้ำน้องจุน"

    "โหหห เห็นพี่เป็นคนยังไงครับ? น้าๆ มาอยู่ห้องเดียวกับพี่นะ"

    "ขอเหตุผลให้น้องจุนสักข้อ"

    "ก็เพราะพี่รักพี่หวงอยากให้มาอยู่ใกล้ๆพี่ตลอดไง"

    "ก็ได้ แต่สัญญาก่อนนะห้ามทำไรน้องจุน"

    "ก็ได้ครับพี่แบคสัญญา"

    "งั้นเดี๋ยวน้องจุนเก็บของแปปนึง"





    แต่ใครจะรู้ละว่าคืนนั้นเกิดอะไรขึ้น หึหึ















    มาสั้นๆ สั้นมากกกก หลังจากหายไปนาน
    มัวแต่โฟกัสเรื่องอื่นอยู่
    หลังจากนี้จะพยายามมาให้บ่อยๆนะงับ><



    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×