WGM-SESU COUPLE (HUNHO)

ลำดับตอนที่ #5 : NO.5

5

"สวัสดีครับทุกคน ตอนนี้ผมอยู่ที่ห้างแหละครับ อืมม..ผมกำลังมาเลือกของใช้คู่กับภรรยาของผมครับ อยากรู้แล้วละสิว่าคืออะไร งั้นเราไปดูกันเลยดีกว่า"

     ผมหันกล้องให้เป็นกล้องหลัง ตอนนี้ผมกำลังอัดวิดีโอตอนกำลังมาเลือกของใช้คู่กับจุนมยอนฮยองครับ กว่าจะปลีกตัวออกจากจุนมยอนฮยองก็ยากใช่เล่น 

"นี่ไงครับ นาฬิกาคู่ ผมมาเลือกเองเลยน้า ผมเป็นสามีที่ดีใช่ปะ? ฮ่าๆ"

ผมคุยกับกล้องอย่างสนุกพร้อมเลือกนาฬิกาไปด้วย

"ขอโทษนะครับ ขอเรือนแบบนี้สีน้ำเงินกับสีแดงด้วยครับ"

มือนึงผมถือกล้องเพื่อถ่ายวิดีโอไว้กับอีกมือหนึ่งชี้ไปที่นาฬิกาในตู้

"ROLEX COKE นะคะ รับทั้งสองเรือนเลยใช่ไหมคะ?"

พนักงานเดินเข้ามาพร้อมหยิบนาฬิกาทั้งสองมาให้ผมดู

"เป็นไงครับ สวยไหม?"

ผมถ่ายให้เห็นนาฬิกา

"งั้นเอาทั้งสองเรือนเลยครับ สีแดงผมจะใส่เลยแต่เรือนสีน้ำเงินรบกวนห่อให้ด้วยนะครับ ผมจะเอาไปให้ภรรยา"

ผมหันไปยิ้มให้กับพนักงานอีกครั้ง

"ได้ค่ะ"

     หลังจากนั้นผมก็หยุดการอัดวิดีโอ และเข้าสู่โหมดปลอมตัวต่อไปเพราะที่นี่คือห้างคนค่อนข้างเยอะ ถ้าไม่ระวังอาจจะเจอแฟนคลับแล้วไม่ได้กลับบ้านก็เป็นได้ 

     ตอนนี้ผมก็กลับเข้ามาในรถตัวเองเรียบร้อยและกำลังจะเดินทางกลับเรือนหอของเรา เพราะอีกไม่ถึงสองชั่วโมงเราจะต้องถ่ายทำรายการกันอีก ป่านนี้จุนมยอนฮยองจะทำอะไรอยู่น้าา

"กลับมาแล้วครับ"

"มาแล้วหรอไปไหนมาอะ?"

จุนมยอนฮยองที่เพิ่งออกมาจากห้องถามหันมาถามผมที่กำลังถอดรองเท้าอยู่

"ไปเดินเล่นมานิดหน่อย"

ผมบอกปัดๆไป ดีนะเอาของขวัญซ่อนไว้ในรถ

"โอเค รีบไปอาบน้ำแต่งตัวละ เดี๋ยวจะถ่ายรายการแล้ว"

"ครับเมีย"

"ย่าห์!"

"อะไรเขินหรอ?"

ผมแซว

"ไม่มีกล้องถ่ายไม่ต้องเรียกแบบนั้นก็ได้เซฮุนนา"

"ไม่เอาเดี๋ยวไม่เนียน"

ผมตอบแล้วก็ถอดเสื้อผ้าไปด้วย

"มาถอดอะไรตรงนี้ ไปถอดในห้องน้ำดีดีสิ"

"ไม่เอาอะขี้เกียจ ฮยองก็รีบไปแต่งตัวสิมายืนนุ่งผ้าเช็ดตัวแบบนี้เดี๋ยวก็ไม่สบายพอดี"

"รีบอาบน้ำละ"

แล้วจุนมยอนฮยองก็เดินเข้าไปในห้องนอนเลย

"ฮยองทำไมเขาต้องบอกให้เราทำความสะอาดห้องอะ"

หลังจากที่อาบน้ำเสร็จผมก็เดินกลับเข้ามาในห้องนอน จุนมยอนฮยองกำลังทาครีมที่ตัวอยู่

"ไม่รู้อะ เซฮุนทำนะ ฮยองขี้เกียจ"

"ก็ถ้าไม่ใช่ผมแล้วใครจะทำละครับ?"

ไม่ว่าจะอยู่ที่หอพัก หรือ โรงแรม ผมมักจะเป็นคนทำความสะอาดตลอด แต่หลังๆไม่ทำละครับเพราะเดี๋ยวก็รกอีก

"ดีมาก มาช่วยฮยองทาครีมที่หลังหน่อยสิ วันนี้อาบน้ำอุ่นคันทั้งตัวเลย"

จุนมยอนฮยองพูดแล้วหันหลังขาวๆมาทางผม..มันขาวมาก..โอเคผมเห็นเกือบทุกวันแต่ก็ไม่ใช่ระยะใกล้แบบนี้

"มาสิ"

ผมตีนิ่ง และแบมือขอครีมมากจากฮยอง

"อะนี่"

ฮยองบีบครีมมาบนมือผม

"ขาวชะมัด"

ผมค่อยๆวางมือลงบนหลังฮยองเบาๆ

"ทำไมต้องทำเสียงหื่นแบบนั้นด้วย"

"หื่นใส่เมียตัวเองไม่น่าผิดนะ"

ผมพูดแล้วก็เอามาละเลงครีมไปให้ทั่วๆหลังจุนมยอนฮยอง

"พอแล้วๆๆจั๊กจี๋"

จุนมยอนฮยองดิ้นแล้วหันหน้ามาทางผมแทน

"หันมาทำไม ยังทาไม่ทั่วเลย"

"ไม่เอาไม่ทาแล้ว เซฮุนหื่นอะ"

ว่าจบเจ้าตัวก็ลุกไปใส่เสื้อผ้าเลย

"ทำเป็นอาย มากกว่านี้ยังเคยเห็นเลย"

อย่าลืมสิว่าเราเป็นรูมเมทกัน แต่ก่อนห้องน้ำยังไม่ส่วนตัวพวกเราก็อาบมันพร้อมๆกันแหละ

"ไปแต่งตัวเลย!"

เวลาจุนมยอนฮยองเขินเขาน่ารักดีนะครับ

"จุนมยอนฮยอง ต้มรามยอนให้ผมหน่อยดิ ผมจะเก็บห้องก่อน"

ผมตะโกนไปหาจุนมยอนฮยองที่กำลังดื่มน้ำอยู่ในครัว

"จะกินหรอเซฮุน พีดีบอกวันนี้ตอนถ่ายจะมีให้กินอีกนะ"

"งั้นไม่กินก็ได้"

แล้วผมก็กลับมาสนใจกองเสื้อผ้ากับขยะเล็กๆน้อยในห้องนั่งเล่นต่อ ไม่เข้าใจเลยทำไมต้องให้เก็บห้องด้วย

"เซฮุนนา เดี๋ยวฮยองลงไปหาเพื่อนแปปนึงนะ"

จุนมยอนฮยองพูดแล้วก็เดินไปใส่รองเท้า

"ใครมาหาน่ะ?"

ผมเงยหน้าขึ้นมาถาม

"ไม่ต้องรู้สักเรื่องก็ได้นะ ฮ่าๆ เดี๋ยวขึ้นมา"

"เฮ้อออ..ตลอด"

     พอจุนมยอนฮยองไปข้างล่างผมก็ตั้งใจทำความสะอาดห้องต่อ ไม่น่าเชื่อครับแปปเดียวเราก็ถ่ายกันมาเกือบสองอาทิตย์แล้ว พวกเมมเบอร์ก็บ่นกันใหญ่เพราะเสาร์อาทิตย์ที่แล้วผมสองคนไม่ยอมกลับไปนอนหอตามที่สัญญาไว้ ก็มันขี้เกียจนิหว่า วันรุ่งขึ้นก็มีถ่ายผมเลยตัดสินใจนอนกกจุนมยอนฮยองอยู่ห้องดีกว่า แต่เสาร์อาทิตย์นี้คงต้องกลับแล้วครับไม่งั้นได้โดนเมเนเจอร์ฮยองบ่นแน่ๆ 

     ตอนนี้รายการก็ออนแอร์ไปแล้วช่วงสัมภาษณ์ ส่วนตอนแรกจะออนแอร์คืนนี้ ตื่นเต้นจังอยากรู้ว่าฉากห้องดำภรรยาจำแลงของผมหรือจุนมยอนฮยองเนี้ยจะพูดถึงผมว่าไงบ้าง 

"มาแล้ว"

เสียงจุนมยอนฮยองดังเข้ามาทำให้ผมต้องหันไปมอง 

"สวัสดีครับ"

จุนมยอนฮยองไม่ได้มาคนเดียวเพราะตอนนี้กองถ่ายตามหลังจุนมยอนฮยองมาด้วย

"ขอเวลาเซ็ทกล้อง15นาที ช่างแต่งหน้าเช็ดเหงื่อให้ทั้งสองคนด้วย"

พีดีเดินเข้ามาบอกผมกับจุนมยอนฮยอง

"งั้นผมลงไปที่รถแปปนึงนะครับพอดีลืมของไว้ ซับหน้าให้จุนมยอนฮยองก่อนเลย"

ผมพูดจบแล้วก็เดินออกไปจากห้องและกดลิฟต์ลงไปยังลานจอดรถเพื่อที่จะไปเอานาฬิกาที่ซื้อไว้ให้เมื่อบ่ายนี้

"มาแล้วครับ ขอโทษด้วย"

หลังจากเอานาฬิกามาเสร็จผมก็รีบวิ่งขึ้นมาแล้วกล่าวขอโทษทีมงานที่ให้รอ

"ไปเอาของอะไรหรอเซฮุน?"

จุนมยอนฮยองหันมาถามผมที่กำลังจะติดไมค์อยู่

"ไม่ต้องรู้สักเรื่องก็ได้นะ ฮ่าๆ"

โดนตอกกลับซะบ้างงง เอาคืนน

"เอาละครับถ้าพร้อมแล้วจะเริ่มถ่ายแล้วนะครับ ตอนนี้ให้คุยเล่นจัดห้องไปก่อนแล้วผมจะยื่นมิสชั่นการ์ดให้ครับ"

ผู้กำกับพูดขึ้นมา ทำให้ผมกับจุนมยอนฮยองต้องไปประจำตำแหน่งกันที่ห้องนั่งเล่น

"ฮยองผมว่าเราหาชื่อเล่นเรียกกันดีกว่าปะ?"

พอเห็นแสงไฟแดงๆบนกล้องขึ้นว่าอัดแล้วผมก็เริ่มพูดขึ้น

"หืม? ชื่อเล่นหรอ?"

จุนมยอนฮยองนั่งอยู่ข้างๆผมพูดแล้วเอาหัวมาซบไหล่ผม

"ใช่ ผมไม่อยากเรียกฮยองแล้วอะ"

ผมเอื้อมมือไปลูบหัวจุนมยอนฮยอง

"อ้าวทำไมพูดแบบนั้นละ?"

จุนมยอนฮยองเอาหัวออกจากไหล่ผมแล้วหันมามองหน้าผมอย่างสงสัย

"ก็ใครจะเรียกภรรยาตัวเองว่าฮยองละครับ"

"ไอ้บ้าเขินนะ"

แล้วจุนมยอนฮยองก็หยิบตุ๊กตามาปาใส่ผม

"มันเจ็บนะ สรุปเราจะเอาชื่อเล่นว่าอะไรกันดี?"

ผมรวบแขนจุนมยอนฮยองให้เข้ามานั่งบนตักผม  แล้วผมก็เอาแขนโอบเอวจุนมยอนฮยองไว้

"งั้น..ฮยองเรียกเซฮุนว่า ฮุน แล้วกัน"

"ไม่ต้องแทนตัวเองว่าฮยองแล้วสิครับ"

ผมพูดแล้วกอดเอวจุนมยอนฮยองให้แน่นขึ้น

"งื้ออก็ได้ แล้วฮุนจะเรียกเราว่าอะไรละ?"

"อืมม..จุนไง"

"มันเขินๆแหะ"

จุนมยอนฮยองพูดแล้วเอามือเกาจมูกตัวเองเบาๆ

"มิสชั่นการ์ดมาอีกแล้วจุน"

ผมปล่อยแขนที่กอดเอวจุนมยอนฮยองอยู่ออกแล้วลุกไปรับมิสชั่นการ์ดจากผู้กำกับ

"ว่าไงๆ"

จุนมยอนฮยองเดินมายืนใกล้ๆผมแล้วเขย่งดูการ์ดที่ผมถือในมือ

"เตรียมตัวให้พร้อมสำหรับปาร์ตี้ขึ้นบ้านใหม่ มีงบให้หนึ่งแสนวอนกับอาหารสำหรับ9คน"

ผมอ่านออกเสียง

"เดี๋ยวนะเก้าคน? เมมเบอร์จะมาที่นี่กันหรอ?"

จุนมยอนฮยองถามอย่างตกใจ

"ผมว่าก็ไม่น่ารอดแล้วครับ แต่ที่น่าเครียดคือหนึ่งแสนวอนกับอาหารเก้าคนดีกว่า ถ้าเป็นเมมเบอร์วงเราจริงสามแสนวอนยังไม่รู้จะได้ครึ่งท้องของวงหรือเปล่า"

ผมตอบกลับไป เพราะเอาเข้าจริงๆวงผมทานเยอะมากนะครับ 

"สั่งจาจังมยอนดีกว่า ทีละห้าพันวอน แล้วก็หมูเปรี้ยวหวานก็น่าจะพอดี"

จุนมยอนฮยองตอนนี้น่ารักมากเลยครับ ทำหน้าเครียดๆถือเงินหนึ่งแสนวอนไว้ในมือ แล้วก็นั่งคำนวณตัง

"ฮ่าๆ คิ้วเป็นโบว์แล้ว"

ผมเอานิ้วไปจิ้มตรงหว่างคิ้วฮยองหนึ่งที

"งื้อ ฮุนก็รู้วงเรากินดุจะตาย"

"รู้ครับๆ ไม่ต้องห่วงน่าในตู้เย็นเรายังพอมีของสด เดี๋ยวทำเสริมไปก็ได้ ถ้ากลัวไม่พอก็ยังมีข้าวอีกนะ"

"อ้อเออใช่เราลืมไปเลย"

คุณว่าไหมครับพอมาแทนตัวเองกันแบบนี้แล้วจุนมยอนฮยองดูน่ารักเป็นอีกเท่าตัว

"จุนสั่งแค่กับข้าวมาก็ได้ เดี๋ยวผมหุงข้าวให้"

"โอเค เดี๋ยวเราสั่งเสร็จจะไปช่วยนะ"

     ที่ผมบอกจะช่วย คงหมายถึงช่วยให้วุ่นวายกว่าเดิมน่ะสิ ผมว่าผมอยู่ห่างๆครัวน่ะดีที่สุดละ ผมได้แต่จัดโต๊ะอาหารรอเมมเบอร์ 

ติ๊งต่อง~

"ใครมาน่ะจุน?"

เซฮุนตะโกนถามออกมาจากครัว

"ไม่รู้อะ เดี๋ยวเราไปดูเอง ตัวเองทอดไข่ไปเถอะ"

ผมพูดแล้วก็วิ่งไปที่หน้าประตูเพื่อดูว่าใครมา

"อาหารมาส่งครับ"

พอเปิดมาก็เจอคนมาส่งข้าว

"ทั้งหมดเท่าไหร่ครับ?"

"ทั้งหมด85.000วอนครับ"

"โอเคครับ พอดีนะครับ"

ผมก้มหัวให้คนส่งทีหนึ่งพร้อมรับถุงอาหารเข้ามา โห หนักใช่เล่นนะ

"มาผมช่วย"

ยังไม่ทันได้ยกไปไหนเซฮุนก็วิ่งมาช่วยยกไปก่อน น่ารักจริงๆ

"ฮุนวางตรงโต๊ะกินข้าวเลย เดี๋ยวเราไปแกะใส่จานเอง"

ผมพูดแล้วก็เดินตามไปที่โต๊ะกินข้าว

"โอเค เดี๋ยวผมไปทำอาหารต่อนะ"

     พอเซฮุนกลับวุ่นวายในครัว ผมก็มาแกะอาหารที่มาส่งเมื่อกี้ใส่จาน ที่ผมสั่งมาก็ไม่มีอะไรมากครับ เป็นไก่ทอดของโปรดจงอิน และ หมูเปรี้ยวหวานอีกหนึ่งชุด พร้อมด้วย หมูสามชั้นอีกนิดหน่อย 

"จุนนา ผมว่าจะต้มรามยอนเพิ่มนะ"

"โอเค"

"มาเอาเครื่องดื่มไว้วางที่โต๊ะด้วยนะจุนนา"

เซฮุนพูดพร้อมแกะซองรามยอน ผมก็เลยเดินไปที่ตู้เย็นเพื่อจะดูว่ามีเครื่องดื่มอะไรบ้าง

"โอ๊ะ มีไวน์ด้วยนี่น่า"

ผมยจำได้วันที่ไปซื้อของเขาบ้าน ผมเป็นคนซื้อมาติดห้องไว้เองสองขวดสงสัยจะต้องเปิดมันวันนี้แล้วละ

"เอามาดื่มวันนี้ก็ได้นะ"

"อืม..แต่เราอยากเอาไว้ดื่มกับฮุนสองคนอะ"

ผมพูดจริงๆนะ ก็ผมตั้งใจเอามากินกับเซฮุนนี่น่า

"ฮ่าๆๆ จุนนา..ไว้ผมชดเชยให้นะ"

"ก็ได้ รอเมมเบอร์มาค่อยเอาออกมาแล้วกัน"

"จัดโต๊ะอาหารเสร็จยังละ?"

"เสร็จแล้ว เหลือเทเครื่องดื่มเนี้ยแหละ"

"เก่งมากภรรยาใครน้าา"

"เก่งจริงป่านนี้เราคงไปอยู่ในครัวแทนเซฮุนแล้วแหละ"

ผมตัดพ้ออย่างน้อยใจ

"โอ๋ๆๆไม่ร้องน้าาา ถึงทำอาหารไม่เป็นผมก็ยังรักนะ"

"อีกล้าวว ทำเราเขินอีกแล้วนะ"

~ติ๊งต่อง~

"ผมว่าคงมากันแล้วละ"

"เราก็ว่างั้น เดี๋ยวเราไปเปิดเอง"

ผมพูดแล้วเดินออกไปเปิดประตูทั้งๆที่ใส่ผ้ากันเปื้อนอยู่

"โอ๊ะ ฮ่าาาๆๆๆๆๆๆ"

พอผมเปิดประตูออกไปก็เจอเมมเบอร์มองหน้าผมแล้วขำกันใหญ่

"ย่าห์ ขำไรกัน"

"ก็ผ้ากันเปื้อนนายมัน ฮ่าๆๆๆๆๆ"

มินซอกชี้มาที่ผ้ากันเปื้อนผม มันเป็นสีชมพูแบบหวานเลยครับ มีรูปกระต่ายอยู่ตรงกระเป๋าหน้าท้อง ของเซฮุนสีฟ้ามีรูปหมาป่าตรงกระเป๋าหน้าท้องเหมือนกัน แฟนคลับส่งมาให้น่ะครับ

"ตายแล้วลืมถอดออก"

แล้วผมก็รีบวิ่งไปที่ครัวแล้วถอดมันออกซะ 

"ไม่คิดจะเชิญให้เข้าไปหน่อยหรอ?"

จงแดพูดขึ้นมา

"เอ้าลืม เข้ามาสิๆ"

ผมพูดขึ้น

"อะ ของขวัญขึ้นบ้านใหม่"

อี้ชิงยื่นลังใหญ่ๆมาให้ผม

"โห ไม่ต้องก็ได้จริงๆแล้วอะ"

"ไม่ได้หรอกตามธรรมเนียม"

อี้ชิงตอบกลับมาแล้วก็ลงไปนั่งที่โต๊ะทานข้าว

"แล้วเซฮุนอะฮยอง"

จงอินถามขึ้นมา

"นู้น ในครัวน่ะเห็นว่าต้มรามยอนอยู่"

ผมตอบแล้วชี้ไปที่ในครัว

"ว้าววว คนอย่างเซฮุนเข้าครัว และอย่างคนจุนมยอนฮยองใส่ผ้ากันเปื้อน นี่มันผิดคาดจริงๆ"

ชานยอลพูดขึ้นมา

"นั่งเงียบๆกันตรงนี้แหละ เดี๋ยวไปยกรามยอนออกมาให้"

ผมบอกแล้วเดินเข้าไปหาเซฮุนในครัว

"เซฮุนนา เมมเบอร์มาแล้วนะ"

ผมพูดแล้วก็ยกจานไข่ที่ทอดเสร็จแล้ว

"หรอ อีกแปปนึงนะเดี๋ยวผมยกไปเอง"

"เดี๋ยวเซฮุนออกมา กินไข่เล่นไปก่อนนะ"

ผมวางจานไข่ไว้ที่โต๊ะอาหาร พร้อมหันไปบอกกับเมมเบอร์ที่นั่งอยู่บนโต๊ะอาหาร

"เป็นไงบ้าง มาอยู่กันสองคนมีทะเลาะกันบ้างไหม?"

มินซอกที่กำลังคีบอาหารหันมาถามหัน

"ไม่นะ ฉันว่ามีความสุขกว่าอยู่หออีก"

ผมพูดแล้วก็คีบไข่ดาวเข้าปาก

"มาแล้ว รอกันนานไหมครับ"

ยังไม่มีใครได้ทันพูดตอบผม เซฮุนก็เดินมาจากครัวพร้อมหม้อรามยอนมาด้วย

"ฮ่าาาๆๆๆๆๆ เซฮุนนาย ฮ่าๆๆๆๆ"

พอชานยอลเห็นเซฮุนก็ขำไม่หยุด 

"ขำไรฮยอง"

เซฮุนถามพร้อมวางหม้อลงกลางโต๊ะ

"ย่าห์ นี่นายใส่ผ้ากันเปื้อนคู่กับจุนมยอนฮยองหรอ?"

แบคฮยอนพูดขึ้นเมื่อเซฮุนมายืนหลังผมหลังจากที่วางหม้อเสร็จ

"ไม่เอาน่าแบคฮยอนอย่าแซวน้องแบบนั้น"

อี้ชิงขัดขึ้นมา

"กินเถอะ ฉันหิวแล้ว"

คราวนี้เป็นคยองซูพูดขึ้นมาบ้าง 

"ผมเดินไปล้างมือก่อนนะจุน"

เซฮุนหันมาตบไหล่ผมเบาๆก่อนเดินเข้าไปในครัวอีกรอบ

"แอ่กๆๆ อะไรนะ เมื่อกี้เซฮุนเรียกจุนมยอนฮยองว่าไงนะ"

จงอินที่กำลังกัดไก่เข้าปากถึงกับสำลักเมื่อได้เย็นเซฮุนเรียกผม

"ไม่แซวเซฮุนกันสิ"

ผมแทรกขึ้นมาบ้าง

"โห มีปกป้อง มีออกตัวแทนอะ"

จงแดเสริม

"ใช่สิ เรามันก็เป็นแค่เมมเบอร์ในวงไม่ใช่สามีที่น่ารักของฮยองซะหน่อย"

แบคฮยอนก็เอากับเขาด้วย

"ใช่ก็เพราะพวกฮยองไม่ใช่สามีจุนมยอนฮยองไง เนอะที่รัก"

เซฮุนที่ไม่รู้เดินมาเมื่อไหร่ลงมานั่งข้างๆผมพร้อมกอดคอผมด้วย

"มักเน่มันร้าย"

คยองซูพูด

"กินข้าวเสร็จแล้ว ผมมีไวน์ให้ด้วยนะ"

หลังจากกินข้าวกันเสร็จเซฮุนก็พูดขึ้นมาพร้อมลุกไปหยิบไวน์ในตู้เย็น

"บริการดีวะ ทีตอนยังไม่แต่งงานนี่ใช้ผมประจำ"

จงอินบ่น ทำให้ทุกคนในวงขำไปด้วย

"พูดมากน่า มีให้ดื่มก็บุญละ"

เซฮุนวางไวน์ไว้ตรงกลางโต๊ะ แล้วทุกคนก็จัดการเทไวน์ใส่แก้วตัวเองอย่างรู้หน้าที่

"มาๆดื่มฉลองให้กับเมมเบอร์ในวงเราดีกว่า"

ชานยอลขัดขึ้นมา

"ชน!!!"

"แล้วนี่ใครทำความสะอาดห้อง"

หลังจากดื่มไปจนหมดแก้ว มินซอกฮยองก็เริ่มชวนคุย

"ฮยองคิดว่าจุนมยอนฮยองจะทำหรอครับ?"

เซฮุนตอบกลับไป พร้อมคว้ามือผมขึ้นมาวางบนโต๊ะและสอดมือเข้ามาในมือผมราวกับจะโชว์เมมเบอร์ที่นั่งอยู่

"ฮ่าๆๆๆ คนอย่างจุนมยอนฮยองอ่ะนะจะมาจัดห้องทำความสะอาด"

แบคฮยอนแซวผม

"ย่าห์ เลิกพูดเรื่องนี้เถอะน่า"

ผมบอกอย่างอายๆ

"แล้วเรื่องอาหารละครับ? ปกติทุกเช้าผมจะทำให้แล้วแบบนี้ใครทำ?"

คยองซูถามขึ้นมาบ้าง

"ก็ส่วนใหญ่เป็นเซฮุน"

ผมตอบไป

"มันแน่นอนอยู่แล้ว ผมไม่ยอมให้ภรรยาลำบากหรอเนอะ"

เซฮุนแทรกขึ้นมาแล้วบีบมือผมแน่นขึ้น เหมือนเป็นการให้กำลังใจ

"เลี่ยนวะ แล้วทำไมต้องจับมือกันตลอดด้วย หมั่นไส้"

ชานยอลเทไวน์ให้ทุกคนใหม่อีกครั้งหนึ่ง พร้อมชี้มาที่มือผมกับเซฮุนบนโต๊ะ

"ก็ภรรยาผม จะจับจะหอมจะกอดตอนไหนก็ได้"

เซฮุนตอบกลับไปพร้อมดึงผมเข้าไปกอดโชว์

"ไหนๆกล้าหอมแก้มโชว์พวกฮยองเปล่า?"

จงแดถามขึ้นมาอย่างท้าทาย

"โห ฮยองท้าผิดคนวะบอกเลย"

เซฮุนพูดจบก็ขยับปากเข้ามาใกล้แก้มผม 

ฟอดดด

"งื้ออฮุนนาเราเขินนะ" และหอมผมโชว์ทุกคนทันที เมมเบอร์ทุกคนก็ตั้งใจรอดูอยู่แล้ว  

     โอเค ผมกับเซฮุนเราสกินชิพกันแบบนี้เป็นเรื่องปกติแต่ครั้งนี้มันต่างออกไป ครั้งนี้มันทำให้ผมใจเต้นแรงอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน .. คงเป็นเพราะต่อหน้าเมมเบอร์ด้วยละ..มั้ง

"เดี๋ยวนะ เมื่อกี้เรียกเซฮุนว่า ฮุนนา หรอ?"

อี้ชิงถามขึ้นมาอย่างตาใส ทำให้ทุกคนในวงถึงกับขำ

"นี่จะมาเพื่อแซวฉันอย่างเดียวเลยใช่ไหม?"

ผมพูดขึ้นบ้าง ไวน์แก้วเดียวนี่ทำผมหน้าร้อนผ่าวได้ขนาดนี้เลยหรอ 

"เอาไหนๆเมื่อกี้เซฮุนก็หอมฮยองไปแล้ว ฮยองก็ควรหอมน้องกลับบ้างนะ"

คนที่พูดขึ้นมาทำให้ทั้งวงถึงกับตกใจเพราะเป็นคยองซู ผู้ที่ไม่สุงสิงกับใครพูดขึ้นมา

"ย่าห์! นี่ฉันหูฟาดไปหรือเปล่า?"

มินซอกพูดขึ้นบ้าง

"นั่นสิ แค่ไวน์คนละแก้วสองแก้วไม่น่าเมานะฮยอง"

จงอินหันไปคุยกับคยองซู

"ไม่ได้เมา แต่ก็อยากเห็นไง ไม่ได้หรอจุนมยอนฮยอง"

คยองซูหันมาถามผมอีกรอบ

"หอมเลยๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"

แล้วเมมเบอร์ทุกคนก็พูดขึ้นมา ส่วนเซฮุนนั้นยื่นแก้มมารอผมแล้วครับ

"อายอะ ขออยู่กันแค่สองคนไม่ได้หรอ?"

ผมต่อรอง

"ไม่ได้ ผมอยากเห็น"

จงแดพูด

"ก็ได้"

ผมค่อยๆเขยิบไปใกล้ๆเซฮุนให้มากขึ้นจนได้ยินเสีนงลมหายใจของอีกฝั่ง

ฟอดดดด

"วู้วววว คืนนี้มักเน่ของเราคงหลับฝันดีแล้วแน่ๆ"

ชานยอลเฮขึ้นมาหลังจากผมหอมแก้มเซฮุนไปเมื่อกี้ ต่างจากผมที่นั่งใจเต้นแรงอยู่คนเดียวไม่กล้าเงยหน้าสบตาใครเลย

"เอ้า ฉลองหน่อยครับ นี่เป็นครั้งแรกเลยนะที่จุนมยอนนี่ฮยองหอมผม"

เซฮุนพูดแล้วยกแก้วขึ้นมา ทุกคนก็ยกตามรวมถึงผม ชนเสร็จผมก็รีบดื่มจนหมดแก้วด้วยความเขิน

"แสดงว่าที่นายหอมจุนมยอนฮยองไม่ใช่ครั้งแรก?"

แบคฮยอนกระดกไวน์จนหมดแก้วแล้วหันมาถามเซฮุน

"ก็แหมม..ภรรยาผมนิจะหอมกี่ทีก็ได้"

     หลังจากนั้นเราก็คุยกันถึงเรื่องทั่วไปอย่างกับพวกเราไม่เคยคุยกันอย่างไงอย่างงั้น แต่ก็จริงครับตั้งแต่ผมย้ายมาอยู่กับเซฮุนนี่ก็เข้าอาทิตย์ที่สองแล้ว ตามสัญญาที่ให้กับเมมเบอร์ในวงคือจะกลับไปหาวันหยุดเสาร์อาทิตย์ แต่อาทิตย์ล่าสุดผมกับเซฮุนเราไม่ได้กลับเลยทำให้ไม่ค่อยได้คุยกันมากนักพอมาวันนี้เลยเม้าส์กันจนลืมเวลา จนไวน์ขวดที่สองหมดลง เป็นสัญญาณที่หมดเวลาปาร์ตี้แล้ว 

"มาเยี่ยมบ้านใหม่ลีดเดอร์ทั้งที พวกเรามีของจะให้ด้วยครับ"

จงแดพูดขึ้นเมื่อเห็นว่าปาร์ตี้ใกล้จะจบเต็มที

"ถือว่าเป็นของขวัญที่พวกนายได้แต่งงานกันด้วย"

มินซอกพูดขึ้นบ้าง

"จริงๆแค่พวกเราได้มากินข้าวพร้อมกันเก้าคนฉันก็ดีใจแล้วไม่เห็นต้องซื้อของพวกนี้เลย"

ผมพูดอย่างเกรงใจ แต่สิ่งที่ผมพูดมันเป็นเรื่องจริงครับกว่าเราจะรวมตัวได้ครบทั้งวงไม่ใช่เรื่องง่ายเลย เพราะมีเมมเบอร์จีนอย่างอี้ชิงที่ต้องคอยบินไปมาระหว่างสองประเทศ วันนี้อี้ชิ้งมาได้ผมก็ดีใจมากๆเลยครับ

"เอาน่ารับไปเถอะ"

มินซอกยื่นซองสีขาวๆขนาดA4มาให้ผม

"ตอนผมยังไม่แต่งงานไม่ยักจะเคยเห็นพวกฮยองให้ของขวัญ"

เซฮุนมายืนขนาบข้างผมเช่นเดิม

"เปิดสิ"

ชานยอลบอก

"เฮ้ย! ทริปฮันนีมูนปารีส พร้อมแพคเกจถ่ายพรีเวดดิ้ง"

ผมอ่านมันอย่างตกใจ

"อะไรนะ ปารีสหรอ? เราจะได้ไปปารีสกันสองคนงั้นหรอ?"

เซฮุนหยิบตั๋วจากมือผมไปดู

"นี่พวกเรารวมเงินกันซื้อให้เลยนะ"

จงอินพูดอย่างภูมิใจ

"ขอบใจมากนะทุกคน ไว้มีโอกาสฉันจะเลี้ยงข้าวทุกคนมื้อใหญ่เลย"

ผมหันไปพูดกับทุกคนอย่างดีใจจนยิ้มตาปิด

"ขอบคุณนะฮยองทุกคน ผมจะไปเที่ยวอย่างดีเลย"

เซฮุนโค้งให้เมมเบอร์ในวง

"เอาละ หมดหน้าที่ละ อยู่กันดีดีนะ ฉันกลับก่อน"

มินซอกบอกแล้วตบบ่าผมเบาๆหนึ่งที

"จานชามก็ล้างกันเองนะ ผมกลับละจุนมยอนฮยองไว้เจอกัน"

แบคฮยอนเข้่ามากอดผมหนึ่งทีและเข้าไปกอดเซฮุนอีกหนึ่งที

"ไปปารีสซื้อของมาฝากด้วยนะ"

ชานยอลเองก็เข้ามากอดผมเหมือนกัน แต่ไม่กอดเซฮุน

"อ้าวทำไมไม่กอดผมอะ"

เซฮุนโวยวาย

"ไม่อะขี้เกียจ พวกฉันกลับละนะ บ๊ายบาย"

     พอพวกเมมเบอร์กลับไป ผมกับเซฮุนก็ต้องเก็บจานชามแก้วไปล้าง 

"จุนไปอาบน้ำเถอะ ผมทำเอง"

เซฮุนเดินมาหยิบแก้วจากในมือผมไปถือเอง

"จะดีหรอฮุนนา เราช่วยดีกว่าไหม"

"ไปอาบน้ำเถอะครับ จุนหน้าแดงมากเลยรู้ไหม เมาหรอ?"

"อืม..แค่รู้สึกมึนๆไม่ได้เมา"

ผมเป็นคนที่ดื่มไม่ค่อยเยอะเป็นพื้นฐานอยู่แล้วไวน์สองสามแก้วที่ดื่มไปย่อมมีผลกับผมแน่นอน

"ไม่เอาไม่ดื้อครับไปอาบน้ำเถอะ ผมทำเอง"

"ก็ได้"

ผมก็ได้แต่ฟังคำสั่งจากสามีจำแลงเดินตรงไปยังห้องน้ำเพื่ออาบน้ำ 

"เสร็จแล้ว"

คงเป็นเพราะเรายังไม่เลิกถ่ายทำมั้งครับ ผมเลยแช่น้ำนานไม่ได้เกรงใจกองถ่าย พอออกมาก็เจอเซฮุนกำลังนั่งดูทีวีอยู่ที่โซฟาห้องนั่งเล่น

"มานั่งนี่สิ"

เซฮุนตบเบาะโซฟาเบาๆ ผมก็เลยเดินไปนั่งข้างๆ

"มีอะไรหรอ"

"เปิดดูสิ"

เซฮุนยื่นกล่องขนาดเล็กมาให้ผม ผมรับมามันอย่างงงๆ

"เปิดเลย"

เมื่อเซฮุนพูดมาแบบนั้นผมก็เลยเลือกที่จะเปิดเลย

"เซฮุน..นี่มัน"

พอเปิดมาผมกับพูดไม่ออก วันนี้ช่างมีอะไรให้น่าตื่นเต้นเยอะดีจริงๆ

"ชอบไหมครับ?"

เซฮุนหยิบนาฬิกาออกจากกล่องที่ผมถือมามาสวมให้ผมที่ข้อมือ

"ชอบสิ.."

ผมไม่ได้ชอบที่มันแพงนะครับ แต่ผมชอบเพราะ..เซฮุนเป็นคนซื้อให้ผม

"สวยใช่ไหมละ? ผมก็มีนะไว้เอาไว้ใส่คู่กัน"

เซฮุนหยิบอีกกล่องข้างๆตัวมาเปิดดู ใช่มันเหมือนกับของผมเลย ของผมสีน้ำเงินของเซฮุนสีแดง

"สวย สวยมาก เราชอบมากเลย ขอบใจนะ"

ผมบอกแล้วโผลเข้ากอดคนตัวสูงข้างๆ

"เห็นจุนชอบ ผมก็ดีใจครับ"

เซฮุนกอดผมกลับมาเบาๆ

"คัท!"

หลังจากเสียงผู้กำกับสั่งคัททำให้เราผละออกจากกัน

"วันนี้ฉากห้องดำขอแค่จุนมยอนคนเดียวนะครับ เซฮุนพักได้เลยครับ"

พีดีเดินมาช่วยเซฮุนถอดไมค์แล้วหันมาบอกผม

EXO PART

Q : ความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นกับเซจุนคัพเพิลระหว่างก่อนและหลังแต่ง

XIUMIN : อืมม..ต้องบอกว่าก่อนแต่งเนี้ยสองคนนี้ก็ตัวติดกันตลอดอยู่แล้วนะครับ มันเลยไม่ค่อยมีไรต่าง ฮ่าๆ แต่ที่เห็นชัดๆคือเซฮุนดูโตมากขึ้นครับ จากเซฮุนที่เป็นมักเน่ของวง กลายเป็นสามีที่ดีได้แล้ว ฮยองดีใจกับนายจริงๆ

LAY : ผมว่าจุนมยอนดูน่ารักขึ้นนะครับ ไม่แปลกเลยที่เซฮุนจะหวงขนาดนั้น ฮ่าๆ ส่วนเซฮุนนายแมนมาก

BAEKHYUN : ที่ผมเห็นวันนี้ก็คงจะเป็นความน่ารักของทั้งคู่ที่เพิ่มขึ้นครับมันดูหวานไปหมดไม่ว่าจะทำอะไร ปกติเวลาอยู่ที่หอเซฮุนมักจะเป็นคนที่ต้องถูกพี่ๆตามใจอยู่เสมอแต่มาวันนี้มันเปลี่ยนไปเลยครับ เซฮุนกลายเป็นผู้ใหญ่มากขึ้น สามารถดูแลจุนมยอนฮยองได้สบายๆเลย แบบนี้ค่อยโล่งใจหน่อย เซฮุนนาฝากลีดเดอร์ของพวกเราด้วยนะ

CHEN : ก่อนมาเยี่ยมทั้งคู่เนี้ยผมก็คิดนะว่าก็คงเหมือนเดิมเหมือนเวลาที่ทั้งคู่อยู่ที่หอ แต่มันกลับไม่ใช่แบบนั้นเลย จุนมยอนฮยองที่ไม่ค่อยยอมใครง่ายๆกลับไปยอมเชื่อฟังมักเน่แบบนั้นเนี้ยยิ่งทำให้ผมแปลกใจมากๆ 

CHANYEOL : เวลาจุนมยอนฮยองอยู่กับเมมเบอร์อื่นก็จะเป็นลีดเดอร์ครับดูแลพวกเราทุกคน แต่พอเวลาอยู่กับเซฮุน จุนมยอนฮยองจะกลายเป็นแค่กระต่ายตัวเล็กๆเท่านั้น ต้องคอยให้หมาป่าอย่างเซฮุนดูแลตลอด ถ้าถามหาความเปลี่ยนแปลงของคู่นี้ ผมว่าไม่มีนะ เพราะอยู่ที่หอพักเขาก็เป็นแบบนี้กันอยู่แล้ว

DO : คงเป็นลีดเดอร์ที่ดูอ่อนโยนขึ้น กับ มักเน่ที่โตเป็นผู้ใหญ่มากขึ้นครับ

KAI : ผมเนี้ยค่อนข้างสนิทกับเซฮุนนะเพราะเราเกิดปีเดียวกัน พอเห็นแบบนี้แล้วต้องขอยกนิ้วให้เซฮุนจริงๆ ไม่น่าเชื่อเลยว่าจะมีมุมแบบนี้ด้วย ผมว่าก็ดีนะครับ สองคนนี้ดูเข้ากันดี ถามว่าอะไรเปลี่ยนไปก็คงเป็นความรักของทั้งสองคนที่เพิ่มขึ้นมากกว่าแต่ก่อนครับ

Q : ฝากข้อความถึงเซจุนคัพเพิล

XIUMIN : จุนมยอนนาไปเที่ยวปารีสกันให้สนุกนะ เซฮุนฉันฝากจุนมยอนไว้กับนายได้ใช่ไหม?

LAY : รักกันนานๆนะครับ 

BAEKHYUN : อืม..เซฮุนถ้านายทำจุนมยอนฮยองเสียใจ นายตายแน่!

CHEN : ไม่ฝากข้อความแต่ขอถามแล้วกัน ทำไมที่เรือนหอมันถึงดูสะอาดกว่าห้องที่หอพักเราละฮยอง ฮ่าๆ 

CHANYEOL : แปลกใจครับที่เห็นจุนมยอนอ่อนโยนแบบนี้ เซฮุนนาฉันอิจฉานายจัง

DO : อย่าให้จุนมยอนฮยองเข้าครัวถ้าไม่อยากไฟไฟม้ครับ

KAI : อย่าลืมพาลูกๆ (วีวี่ พยอล) มาเจอกันนะ

JM PART

Q : รู้สึกยังไงตอนที่เมมเบอร์มอบของขวัญให้

A : ถ้าเป็นของใช้..ผมก็มีเยอะแล้วครับ แต่ก็คิดว่ายังไงคงต้องได้ใช้แน่ๆ ส่วนตั๋วเครื่องบินกับพรีเวดดิ้งนั้น ผมตกใจมากครับ ไม่คิดว่าเมมเบอร์ทุกคนจะซื้อให้แบบนี้ อีกคนที่ดีใจไม่แพ้ผมคงเป็นสามีผมเนี้ยละครับ เซฮุนอยากไปปารีสมากๆ ขอบใจนะพวกนายไว้มีโอกาสฉันจะเลี้ยงข้าวพวกนายเอง

Q : แล้วของขวัญของสามีละ?(นาฬิกา)

A : อันนั้นชอบที่สุดเลยครับ ไม่ต้องบอกก็รู้ว่านาฬิกายี่ห้อนี้แพงมากๆ ผมไม่ได้ชอบที่มันแพงนะครับ แล้วก็ไม่ได้ชอบเพราะมันหายากด้วย แต่ผมชอบมันเพราะคนซื้อเป็นสามีของ..ขอบใจนะฮุนนา

#ฟิคคู่รักซักล้าง

ยังไม่ได้แก้คำผิดนะคะ

TALK

- สถานะจองฟิคONCE เปิดให้โอนเงินแล้วนะคะ ดูฟอร์มได้ที่หน้าทวิตเรา

- ช่วงนี้เราจะหายไปนานหน่อยเด้อ

- เม้นและแทคฟิคได้นะคะ เม้นเยอะจะยิ่งรีบมาอัพให้น้าาอิอิ