WGM-SESU COUPLE (HUNHO)

ลำดับตอนที่ #2 : NO.2

2

เช้าวันต่อมา

"ฮยองครับ ตื่นได้แล้ววันนี้มีถ่ายรายการนะ"

เสียงเซฮุนดังข้างๆหูผม แต่ถึงยังงั้นก็ยังรู้สึกได้ว่าเจ้ามักเน่นอนกอดผมอยู่

"ปล่อยฮยองก่อนสิ" 

ผมลืมตาแล้วหันหน้ามาทางเซฮุน

"เมื่อคืนเผลอหลับบนเตียงผมอีกแล้วนะ" 

เซฮุนพูดขึ้น หน้าเราอยู่ใกล้กันมาเลยนะห่างกันแค่คืบเดียว

"งื้ออ"

ผมพยายามจะดันเซฮุนออกไป แต่ก็นะเจ้ามักเน่ตัวยักษ์แบบนี้ตัวบางๆอย่างผมจะผลักออกได้ไง 

     อย่างที่เซฮุนพูดครับผมชอบเผลอหลับบนเตียงของเซฮุน จริงๆเตียงผมก็มีนะแต่นอนบนเตียงเซฮุนมันสบายกว่า และทุกเช้าตื่นมาเจ้ามักเน่ก็มานอนกอดผมเสมือนผมเป็นหมอนข้าง

"ไม่แกล้งละ ผมไปอาบน้ำก่อนนะ"

แล้วเซฮุนก็เอื้อมมือมาบิดจมูกผมเบาๆหนึ่งทีและก็ลุกไปเข้าห้องน้ำ 

     ส่วนผมก็ค่อยๆลุกจากเตียงแล้วก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเช็คข่าวสาร แน่นอนแอปแรกที่ต้องเข้าคือทวิตเตอร์ พอเข้าไปก็กดทูเทรนก่อนว่าตอนนี้อะไรติดอันดับบ้าง เอ๊ะ #SEJUNCOUPLE นี่มันคุ้นๆว่าไหมครับ? ผมเลยกดเข้าไปดู ก็เจอข่าวจากรายการWGMว่าพวกเราจะมาออกรายการนี้ ขออ่านฟีดแบคหน่อยแล้วกัน..

'พวกเขาจะมาโชว์ชีวิตคู่ให้พวกเราได้เห็นแล้ว ตื่นเต้น'

'คู่นี้คบกันเถอะ โยนไม้พาย'

'เมมเบอร์ในวงมีตั้งเยอะ จุนมยอนนายจงใจเลือกเซฮุนใช่ไหม'

'อยากจะกรี๊ดสักสิบรอบ เซจุน..ไม่ต้องชงมันแล้ว กัปตันมาเอง'

'กัปตันเดินเรือขนาดนี้ ไม่ต้องพายแล้ววว'

'นี่เรือหรือเครื่องบิน? เซฮุนนาฉันหวังกับนายมากนะ'

'อ่านข่าวนี้แล้ว /meปาไม้พายทิ้ง'

'บน ถ้ามีหอมแก้มกันในรายการจะอัพฟิค'

'แจก!! เนื่องจากเรือมาแรงมาก บลาๆ~'

"ทำไรครับไม่ลุกไปเตรียมตัวอีก" 

เสียงเซฮุนดังขึ้นมาทำให้ผมต้องหันไปมอง อะไรกันอาบเสร็จแล้วหรอ เร็วจัง

"ข่าวที่เราจะไปออกรายการออกแล้วน่ะ ก็เลยมาอ่านฟีดแบค"

ผมพูดแล้วยื่นโทรศัพท์ให้เซฮุนอ่าน

"ไหนขออ่านบ้าง บน ถ้ามีหอมแก้มในรายการจะอัพฟิค? เดี๋ยวจะจัดให้พิมพ์จนมือหงิกเลยคอยดู หึหึ"

เซฮุนหยิบโทรศัพท์ผมไปอ่านแล้วก็บ่นพึมพำๆอยู่คนเดียว ไม่พูดเปล่าโยนโทรศัพท์ผมลงบนที่นอนแล้วก็มาหอมแก้มผมเฉยเลย

"ไอ้บ้า มาหอมทำไมเนี้ย"

ผมโวยวาย

"ก็ซ้อมไว้ อยากให้แฟนคลับได้แก้บน หึหึ ไปอาบน้ำได้แล้วครับ"

เซฮุนไล่ผมอีกครั้ง ครั้งนี้ผมยอมลุกอย่างโดยดี ไม่งั้นได้เปลืองตัวอีกแน่

     ผมกับเซฮุนเราค่อนข้างจะสนิทกันครับ สนิทกันมากด้วย เมมเบอร์คนอื่นผมก็สนิทนะครับ แต่ไม่มีสกินชิพกันแบบนี้หรอก ไม่รู้สิ กับเซฮุนผมทำทุกอย่างได้เต็มที่ไม่ต้องระวังตัวเพราะจะมีเซฮุนคอยระวังให้ 

     เราอยู่กันมาเกือบสิบปีแล้วครับ อ้าปากก็เห็นลิ้นไก่ ผมกลัวผี เซฮุนนอนคนเดียวไม่ได้ มันเลยทำให้เราเข้ากันได้ดีมั้ง? แต่ผมก็ชอบนะที่ได้เซฮุนเป็นรูมเมท ถึงแม้จะโดนน้องบ่นเรื่องความสะอาดบ้าง แต่จะให้ย้ายหออีกกี่รอบผมก็จะเลือกเขาเป็นรูมเมทอยู่ดี

"เซฮุนนา หยิบกางเกงในให้หน่อยสิ ลืมหยิบมาน่ะ" 

พออาบน้ำเสร็จผมก็แง้มประตูออกไปนิดหน่อยเพื่อขอความช่วยเหลือจากมักเน่ที่จัดกระเป๋าอยู่

"ตลอดเลยนะ"

ถึงแม้น้องจะบ่นแต่ก็เดินไปหยิบมาให้ผมครับ เนี้ยก็น้องมันน่ารักแบบนี้ไง ฮ่าๆ

"ขอบใจ"

แล้วผมก็ปิดประตูและรีบแต่งตัวให้เรียบร้อยก่อนออกไป

"ฮยองเห็นรองเท้าผมปะ?"

พอผมเดินออกมาจากห้องน้ำเซฮุนก็ถามหารองเท้ากับผมทันที

"คู่ไหนอะ?"

ผมเช็ดหัวพร้อมถามไปด้วย

"จำไม่ได้แล้วอะแต่สีออกขาวๆหน่อย"

"นายยังจำไม่ได้ฮยองจะรู้ไหมละ?"

"ใครจะรู้ฮยองอาจจะเอาไปซ่อนก็ได้ เหมือนที่เอาของแบคฮยอนฮยองไปซ่อนไง"

ดูมันตอบ นี่ผมเป็นพี่เขานะ แต่ก็จริงครับเวลาเมมเบอร์ไม่เชื่อฟังผม ผมมักจะเอาของเมมเบอร์ไปซ่อน

"ใส่ร้ายอะ ไม่ใช่ฝากม๊ากลับไปบ้านหรอ?"

ผมถาม เพราะวันก่อนม๊าเซฮุนเพิ่งมาเยี่ยมเราที่หอเอง

"ช่างเถอะ ฮยองรีบมาเก็บของที่เหลือดีกว่า ผมเสร็จละ"

มักเน่ตัวยักษ์ลุกขึ้นมาพร้อมรูดซิปปิดกระเป๋า

"ไปบอกคยองซูทำข้าวเช้าให้กินหน่อยสิ เดี๋ยวฮยองจัดเสร็จออกไปกิน"

ผมบอกแล้วก็ลงไปนั่งที่พื้นแทนที่เซฮุนเมื่อกี้

"ครับๆ"

"เอาอะไรไปดีน้าา"

     พอเซฮุนเดินออกไปจากห้องผมก็รื้อของที่จะเอาไปเพิ่มอีกรอบ จริงๆเมื่อคืนก็จัดไปแล้วครับแต่แค่บางส่วน 

     ผมบอกไปยังนะ ว่าWGMเวอร์ชั่นนี้ต่างจากหญิงชาย เพราะเป็นเวอร์ชั่นชายชายเลยต้องย้ายไปอยู่เรือนหอด้วยกันจริงๆ มันออกจะดูวุ่นวายแต่ไม่เป็นไรครับนานๆทีพวกผมจะออกวาไรตี้ทำให้มันสุดๆไปเลยดีกว่า 

     อืมม..เอาครีมทาหน้าไปหรือยังนะ? แล้วน้ำหอมละ ผมกลับมาสนใจสัมภาระตรงหน้าใหม่อีกรอบ จะว่าไปมันก็ดูเหมือนจะครบแล้วนะ 

"ฮยองข้าวเสร็จแล้วนะ"

ในขณะที่ผมกำลังรูดซิปปิดกระเป๋า คยองซูก็ตะโกนเข้ามาเรียก

"โอเคๆๆ"

ผมขานรับและรีบออกไปทันที

"ขอบใจนะคยองซู"

     ผมพูดแล้วก็นั่งลงตรงข้ามมักเน่เซฮุน ตอนนี้ขาดเลย์กับจงอินแหละครับที่ไม่ได้อยู่บนโต๊ะอาหาร เลย์อยู่จีน ส่วนจงอินหลับยังไม่ตื่น นอกนั้นก็นั่งกันอยู่ที่โต๊ะทานข้าวเนี้ยแหละ

"รายการมันกี่เดือนอะฮยอง"

แบคฮยอนถามขึ้นมา ในระหว่างที่ทุกคนกำลังนั่งกินข้าวอยู่

"เขาไม่ได้บอกนะ รายการมันตามความสมัครใจเราอะ"

ผมบอกแล้วก็เคี้ยวข้าวไปด้วย

"จริงๆฮยองไม่ต้องไปออกรายการนี้ก็เหมือนแต่งงานกันอยู่แล้วนะ ตัวติดกันซะขนาดนี้"

ชานยอลพูดขึ้นบ้าง

"นั่นดิ ทุกวันนี้นายกับเซฮุนเหมือนแต่งงานกันจริงๆ"

มินซอกเสริมขึ้น

"บ้าก็พูดไป"

เซฮุนขัด แต่ผมแอบเห็นเซฮุนส่งสายตาไปให้เมมเบอร์ แต่ช่างมันไม่ได้ใส่ใจผมบอกกับตัวเอง

"แล้วนี่จะออกไปเมื่อไหร่?"

จงแดถามขึ้นมาบ้าง

"เดี๋ยวกินข้าวเสร็จก็ไปละ"

เซฮุนตอบแทนผม

"อย่าลืมนะเสาร์อาทิตย์ต้องกลับมานอนที่หอ"

เมเนเจอร์ที่นั่งเล่นอยู่ตรงโซฟาแทรกขึ้นมาเสียงดัง

"รู้แล้วครับ"

ผมกับเซฮุนตอบพร้อมกัน

"วันนี้จะเป็นฉากที่ขึ้นเรือนหอนะครับ แล้วก็จัดบ้านใหม่"

หลังจากแต่งหน้าเสร็จพีดีรายการก็มาบรีฟการถ่ายทำวันนี้อีกเล็กน้อย

"จะเริ่มจากที่ไหนครับ?"

ผมถามพีดีออกไป ตอนนี้เรามาอยู่ที่ล็อบบี้ของบริษัทผมครับ หรือค่ายเอสเอ็มนั่นแหละ

"ตอนเริ่มจะเริ่มจากพวกนายนั่งเล่นกันอยู่ที่โซฟา แล้วตอนนั้นจะยื่นมิสชั่นการ์ดให้เดินทางไปหาเรือนหอครับ"

"โอเคครับ"

จุนมยอนฮยองตอบกลับไป

"ถ้าพร้อมแล้วก็แสตนบายที่โซฟาได้เลยนะครับ"

เสียงผู้กำกับดังขึ้นมาทำให้ผมกับจุนมยอนฮยองรีบออกไป

"ตอนนี้อยากให้สองคนหยอกเล่นกันไปก่อนนะคะ"

พีดีรายการตะโกนมา ตอนนี้ผมกับจุนมยอนฮยองเดินมานั่งที่โซฟาเรียบร้อยแล้วครับ และหน้าโซฟามีกระเป๋าเดินทางของผมและจุนมยอนฮยองอย่างละใบ

"เซฮุนนา นั่งท่านี้จะดีหรอ?"

จุนมยอนฮยองหันมาถามผม ตอนนี้ผมอยู่ในท่านั่งธรรมดาเลยครับแต่แขนผมไปวางพาดไว้ที่บนไหล่จุนมยอนฮยอง ทำไมละ? ออกจะดูน่ารักเนอะว่าไหม สกินชิพนิดๆหน่อย .. 

"ไม่เห็นมีไรไม่ดีนิครับ วันนี้จะมีอัดซีนห้องดำด้วยนะอย่าลืมละ"

ผมแอบกระซิบเข้าที่หูจุนมยอนฮยองเบาๆ

"โอ๊ะ เซฮุนมิสชั่นการ์ด"

จุนมยอนฮยองชี้ไปที่หน้ากล้องมีการ์ดสีแดงยื่นออกมา ผมจึงลุกไปหยิบมันมาพร้อมกับอ่าน

"ถึงคู่เซจุน ชีวิตคู่ของคุณทั้งคู่ได้เริ่มขึ้นแล้ว จงเดินทางไปที่ กังนัมกู .." 

ผมอ่านออกเสียงแล้วหันไปมองหน้าจุนมยอนฮยอง

"เรือนหอหรอเซฮุน??"

จุนมยอนถามอย่างตื่นเต้น

"ก็ต้องลองไปดูครับ งั้นเราไปกันเลยไหม?"

ผมยื่นมือไปหาจุนมยอนฮยองที่นั่งอยู่

"ไปสิ" จุนมยอนยื่นมือมาจับผม แล้วก็คว้ากระเป๋าเดินทางกันไปคนละใบพร้อมเดินไปที่รถ 

     รถนี้ทีมงานก็เตรียมให้ครับ ผมปลดล็อครถแล้วเอายกกระเป๋าของจุนมยอนฮยองขึ้นไปใส่ท้ายรถก่อนแล้วตามด้วยกระเป๋าของผม และก็รีบเดินไปเปิดประตูข้างคนขับให้จุนมยอนฮยอง พอจุนมยอนฮยองเข้าไปนั่งแล้วผมก็รีบปิดและเดินมาฝั่งคนขับทันที

"โอ๊ะ ทำไมกล้องเยอะจัง"

พอขึ้นรถมาผมก็ร้องตกใจทันที ถึงแม้จะพอรู้มาบ้างแต่พอเจอของจริงก็แอบตกใจอยู่

"นั่นดิ เกร็งไปหมดเลย ฮ่าๆ"

จุนมยอนหันมายิ้ม

"คาดเข็มขัดด้วยครับ"

ผมเอ่ยบอกคนข้างๆพร้อมเอื้อมตัวไปคาดเข็มขัดให้ลีดเดอร์ตัวบ้าง

"งื้อ เขินง่ะ"

จุนมยอนฮยองพูดด้วยเสียงเบาๆ

"พร้อมยัง จะไปแล้วน้าา"

แล้วผมก็ออกรถไปยังสถานที่ในมิสชั่นการ์ด ในระหว่างทางก็มีพูดคุยกันบ้างทั่วไปแต่ก็แอบอึดอัดเช่นกัน มันแปลกๆนะ ถึงแม้ผมจะชอบก็เถอะ

กังนัม

"ตึกนี้หรอ?"

พอจอดรถเสร็จก็เดินลงมายืนงงกันอยู่ในลิฟต์

"แผนที่บอกมางั้น"

ผมบอก

"มันดูหรูไปไหมอะเซฮุนนา"

จุนมยอนฮยองหันมาทำแก้มป่องๆใส่ผม ใช่ครับมันหรูมาก หรูตั้งแต่ตัวตึกที่เห็นแล้ว พอเข้ามาก็รู้เลยว่าราคาไม่เบาแน่ๆ

ติ๊ง!

"ในมิสชั่นการ์ดเขียนว่าห้องไร?"

พอลิฟต์เปิดออกมา จุนมยอนฮยองก็หันมาถามผม

"9401 โอ๊ะ เลขประจำตัวเราสองคนนิ"

ผมตอบไปแล้วก็นึกขึ้นได้ว่าเลขมันคุ้นๆ

"นั่นสิ รายการนี้ใส่ใจเหมือนกันนะ ฮ่าๆ"

จุนมยอนฮยองพูดแล้วก็เดินไปหาห้อง9401

"ทางนี้ฮยอง"

ผมตะโกนบอกเพราะจุนมยอนฮยองเดินเลยห้องไปแล้ว

"อ้าวฮยองเลยหรอ ฮ่าๆ"

แล้วจุนมยอนฮยองก็เดินกลับมาหาผมที่ยืนอยู่หน้าห้องแล้ว

"รหัสประตูมันน่าจะเป็น..."

ผมพูดขึ้นมาคนเดียวก่อนจะค่อยๆกดรหัสลงไปที่หน้าประตู

ติ๊ง!

"เฮ้ยเปิดได้ไงอะ เก่งจัง"

พอประตูขึ้นว่ารหัสถูกต้องผมก็เปิดเข้าไปทันที ส่วนจุนมยอนฮยองยังคงยืนงงอยู่หน้าประตู

"เข้ามาได้แล้วฮยอง ห้องสวยมากเลย"

ผมตะโกนเรียกฮยองอีกครั้งหนึ่ง

"ว้าววว สวยจัง แต่..ทำไมไม่มีอะไรเลยละ"

จุนมยอนฮยองบ่นพอเข้าห้องมา

     ใช่..สภาพห้องตอนนี้คือ สวย หรู ดูดี แต่..ไม่มีเฟอร์นิเจอร์เลยครับ มีหนึ่งห้องนอน หนึ่งห้องน้ำ หนึ่งห้องนั่งเล่น หนึ่งห้องครัว มันดูเป็นเรือนหอในฝันของผมชัดๆ ขาดก็แค่เฟอร์นิเจอร์ไม่มีเลย

"โอ๊ะ ฮยองมิสชั่นการ์ดอีกแล้ว"

ในขณะที่ผมกำลังคิดอะไรเพลินๆ ผู้กำกับก็ยื่นมิสชั่นการ์ดมาข้างๆฮยอง ผมก็เลยเอ่ยเรียกฮยองให้ออกจากความคิด จุนมยอนฮยองที่เห็นก็เดินไปรับการ์ดมาจากผู้กำกับ

"ยินดีกับเซจุนคัพเพิล คู่รักคู่ใหม่ของรายการ เนื่องจากเป็นเวอร์ชั่นใหม่และเซจุนคัพเพิลเป็นคู่แรก เราจึงขอมอบแบล็คการ์ดให้เป็นของรางวัล"

จุนมยอนฮยองอ่าน

"ว้าวววว"

ผมเดินไปข้างๆฮยองทันทีที่อ่านจบ คู่แรกนี่มันดีจริงๆได้แบล็คการ์ดใช้ด้วย ผมคิดในใจ

"คัท!!"

เสียงผู้กำกับดังขึ้น

"เดี๋ยวมาถ่ายฉากห้องดำกันก่อนครับ "

พีดีรายการพูดขึ้น แล้วสตาฟก็เอาผ้าสีดำมาคลุมกำแพงห้องผม

"ฮยองไปก่อนนะ"

ผมดันไหล่ฮยองไปข้างหน้าพีดี

"ย่าห์ นายนี่มัน"

จุนมยอนฮยองให้หันมาทำหน้าบึ้งใส่แต่ก็เดินไปโดยดี

JM PART

Q : เคยวาดฝันคู่ตัวเองในอนาคตเป็นแบบไหน?

A : ถ้าผมบอกว่าเป็นเหมือนเซฮุนจะเชื่อไหม? ฮ่าๆ แต่มันคือเรื่องจริงนะครับ ผมอยากได้คนที่ดูแลผมได้ อยู่ด้วยแล้วรู้สึกปลอดภัย

Q : แล้วรู้สึกยังไงกับที่มักเน่ของวงมาเป็นสามี

A : อืม..แปลกครับ แปลกมากด้วย แต่ผมก็ชอบนะ ฮ่าๆ ผมว่าเซฮุนต้องเป็นสามีที่ดีของผมแน่ๆ ส่วนผมเองก็จะเป็นภรรยาที่ดีของเซฮุนครับ

SH PART

Q : เคยวาดฝันคู่ตัวเองในอนาคตเป็นแบบไหน?

A : ผมชอบนะเวลากลับมาจากการทำงานเหนื่อยๆแล้วเจอภรรยาตัวเองยืนทำกับข้าวอยู่ ถ้าเป็นไปได้ผมอยากได้ภรรยาแบบนั้น แต่จุนมยอนฮยองกับห้องครัวนั้น..ผมขอไม่พูดแล้วกัน ฮ่าๆ

Q : แล้วรู้สึกยังไงกับที่ลีดเดอร์ของวงมาเป็นภรรยา

A : ชอบครับ ผมว่ามันแปลกดีแต่ก็ชอบด้วย อย่างที่เคยบอกครับผมอะเป็นสามีที่ดีแน่ๆ จุนมยอนฮยองจะต้องแต้มบุญเยอะขนาดไหนนะ ถึงได้ผมมาเป็นสามี ฮ่าๆๆ นับจากนี้ไปผมจะเป็นสามีที่ดีของฮยองให้ได้ครับ

#ฟิคคู่รักซักล้าง

ยังไม่ได้แก้คำผิดนะคะ

TALK

แกแต่งยากมาาากกกกTT ต้องไปรื้อWGMตอนเก่าๆดูแล้วมาเขียนเนี้ย ฮือออ

ใครเชียร์คู่นี้เม้นให้กำลังใจกันหน่อยค้าาาา รักเด้อ จะพยายามมาให้บ่อย 

แทคฟิคในทวิตกันได้นะคะ อ่านทุกอันๆๆ #ฟิคคู่รักซักล้าง