(SF) MINI COUPLE (ALL SUHO) (BAEKHO) (HUNHO)

ลำดับตอนที่ #2 : [BAEKHO] : BACK TO U - 2

หลังจากออกมาจากห้องผมก็กดลิฟต์ลงมาชั้น10ลงมาหาจงแด หนึ่งในเพื่อนซี้ในกลุ่ม อยู่คอนโดเดียวกันเนี้ยแหละครับ ผมย้ายมาอยู่คอนโดนี้กับแบคฮยอนตั้งแต่ปีหนึ่งแล้ว จริงๆบ้านผมก็ไม่ได้ไหลจากคอนโดนี้เลยครับ แต่แบคฮยอนบอกว่าอยากให้มาอยู่ด้วยกันผมเลยต้องมาเนี้ยแหละครับ เห็นงี้แบคฮยอนเขาใจดีมากนะครับแล้วก็รวยมากเช่นกัน คนที่จะอยู่คอนโดนี้ได้ต้องเงินถึงจริงๆ แต่ก็อย่างว่าใครเรียนมหาลัยโซลได้ก็ต้องไม่ธรรมดาละ ต้องทั้งเก่งและก็รวยด้วย นี่ผมไม่ได้อวยตัวเองนะ​ฮ่าๆ เข้าเรื่องดีกว่า เอาจริงๆคบกับแบคฮยอนมา7ปีแล้วผมไม่เคยคิดอยากจะบอกเลิกเขาเลยครับ ครั้งนี้ก็เหมือนกันไม่ได้อยากพูดเลยแค่อยากเรียกร้องความสนใจให้แบคฮยอนวางตาจากเกมส์มามองผมบ้าง..ก็แค่นั้น คุณคิดดูสิครับผมอะเรียนคณะเดียวกันเวลาเดียวกันกับแบคฮยอนหมดเลยนะ เวลาที่ไม่มีคอมแบคฮยอนก็เหมือนเดิมอยู่หลอกแต่พอเลิกเรียนเท่านั้นแหละผมชวนไปไหนก็ไม่ไปบอกจะกลับแต่ห้อง พอกลับห้องก็เปิดคอมเล่นแต่เกมส์ผมก็เบื่อสิครับแล้วเป็นงี้มาสองสามเดือนแล้ว.. ความอดทนมยอนมีขีดจำกัดนะจะบอกให้!

แกร๊ก!

"อ้าวมีไรจุน" ผมเข้ามาในห้องจงแดแล้วครับ มาหาบ่อยครับช่วงนี้เลยรู้รหัส...ฮ่าๆ

"จงแดดดดTT ฉันเลิกกับไอ้หมาแล้ว" ผมพูดพลางวิ่งเข้าไปกอดจงแดที่ยืนอยู่แถวๆโซฟา

"ทำไม ไอ้แบคฮยอนทำไรจุน?" จงแดถามผมพร้อมกอดตอบและลูบหัวผมไปด้วย กลุ่มผมมีทั้งหมด4คนน่ะครับ มีจงแดกับมินซอก ที่เป็นรูมเมทกันแล้วก็ผมกับแบคฮยอน สนิทกันมากๆครับ เพราะอยู่ด้วยกันมาตั้งแต่มัธยมปลายแล้ว ทุกคนในกลุ่มชอบทำเหมือนผมเป็นน้องเล็ก ชอบโอ๋ผมจนผมเสียนิสัยไปแล้วครับ 

"แม่งติดแต่เกมส์อะจงแด ฉันทนไม่ไหวแล้ว" ผมพูดพลางนั่งลงที่โซฟาแล้วก็เอาหน้าถูไหล่จงแดไปด้วย 

"มันยังไม่เลิกบ้าอีกหรอ? หลายเดือนแล้วนิ" จงแดพูดพร้อมเอามือลูบหัวผมไปด้วย เป็นปกตินะครับผมกับจงแดเราสกินชิพกันแบบนี้เป็นประจำ ผมชินละครับแต่ถ้าแบคฮยอนเห็นคงไม่ดีเท่าไหร่ เขาไม่หึงนะครับแต่จะโวยวายแทน

"อ้าวจุนมาตั้งแต่เมื่อไหร่ แล้วเป็นไรละนั่นอ้อนจงแดยังกะอ้อนผัว" มินซอกเดินออกมาจากห้องนอนแล้วก็มานั่งข้างๆผม

"เลิกกับไอ้หมา" จงแดตอบมินซอก

"เดี๋ยวก็ดีกันน่าคิดมากไปได้" มินซอกพูดพร้อมเอามือมาลูบหัวผม

"แต่มันติดเกินไปอะ ฉันทนไม่ไหวแล้วมินซอก ทุกวันนี้เหมือนพูดอยู่คนเดียวเวลาอยู่ด้วยกัน" ผมบ่น

"แล้วนายอยากจะเลิกกับแบคมันจริงๆหรอ?" จงแดหันมาถามผม

"ก็..ไม่อะ" ผมตอบเสียงเบา

"แล้วจะบอกเลิกมันทำไม?" มินซอกถาม

"ก็แค่อยากให้มันสนใจฉันบ้างง่ะ" ผมตอบเสียงเบา

"แกนี่มันเด็กจริงๆเลยจุนมยอน" จงแดบ่นพร้อมผลักหัวผมเบาๆทีนึง

"เอางี้ม่ะ คืนนี้แกมานอนห้องฉันก่อนแล้วเดี๋ยวฉันช่วยคิดแผนเอาคืน" มินซอกเสนอ

"เอา! มินซอกฉันขอแบบเอาให้แบคฮยอนเข็ดเลิกเล่นเกมส์ไปเลยนะ" 

"พวกนายเนี้ยน้าเด็กจริงๆ" 

ผ่านไป1ชม...

"เฮ้อออ จบสักที" หลังจากตีวอร์มานานติดต่อกันเกือบ3ชม.ก็จบสักทีชนะครับ เมื่อกี้จุนมยอนออกไปนี่น่า ข้างนอกก็ฝนตกด้วยไปไหนของเขา ปกติออกจากบ้านได้ไม่นานก็กลับมา ผมรออีกสักพักดีกว่า แล้วผมก็เดินเข้าห้องนอนไปนอนเล่นเปิดทีวีดู ด้วยความที่เหนื่อยล้าจากการเล่นเกมส์นานๆพอได้เอนหลังก็ทำให้ผมเผลอหลับไป...

ผ่านไป2ชม.

เปรี้ยง!

เสียงฟ้าผ่าทำให้ผมตกใจตื่น นี่กี่โมงแล้วเนี้ยผมเลยเอาโทรศัพท์มาเปิดดูเวลา

"เที่ยงคืนแล้วหรอ??" ผมพูดกับตัวเอง แล้วทำไมคนตัวเล็กยังไม่กลับมาอีกนะ ผมเลยตัดสินใจโทรไป

"ฮัลโหลอยู่ไหน?" พอรับแล้วผมก็พูดทันที

(ฉันจงแดนะ จุนมยอนไม่อยู่นะออกไปข้างนอกกับมินซอกยังไม่กลับเลย)

"อ้าว ไปกันนานยัง?" ฝนตกแทบฟ้าผ่าแบบนี้ผมเป็นห่วงจุนมยอนครับ จุนมยอนกลัวฟ้าผ่าเป็นที่สุดเลย

(ตั้งแต่หัวค่ำแล้ว)

"อ่อเคๆแต้ง" ผมก็กดวางไปทันที แล้วผมก็กดโทรหามินซอกทันที

(ว่าไง!) พอมินซอกกดรับปุ๊ปก็ต้องเอาโทรศัพท์ออกห่างหูทันที ทำไมเสียงดังขนาดนี้

"อยู่ไหนกัน จุนมยอนอะ" ผมตะโกนถาม แต่ถ้าเสียงดังขนาดนี้คงหนีไม่พ้นผับแน่ๆ

(อยู่MASS CLUB!) นั่นไง

"อยู่กันที่นั่นอย่าไปไหนละ!" ให้มันได้อย่างงี้สิวะ พากันไปไหนไม่ไปพาไปผับ แล้วถ้ามีคนมาสีจุนมยอนของผมละ.. ไม่ได้นะ ผมก็เลยลุกขึ้นมาเปลี่ยนเสื้อผ้าขับออดี้คู่ใจของผบไปที่ผับทันที แต่ก็ขับเร็วมากไม่ได้เพราะฝนตกถนนเลื่อนอีก ให้ตาย

MASS CLUB

ทันที่ตรวจบัตรเข้ามาเสร็จผมก็มองหาจุนมยอนเป็นอย่างแรก และนั่นอยู่ตรงนั้นโซนวีไอพี? มากันแค่สองคนทำไมเปิดวีไอพี ไม่เข้าใจผมเลยเดินเข้าไปใกล้ๆเห็นจุนมยอนกำลังนั่งอยู่ตรงกลางแล้วกำลังป้อนเหล้าผู้ชายอยู่ แค่นั้นผมก็หน้าชาแล้วครับแต่ที่มากกว่านั้นคือจุนมยอนกำลังเมา!และผช.คนนั้นมันกำลังจะจูบจุนมยอน พอผมเห็นดังนั้นเลยรีบเข้าไปกระชากไอ้ผู้ชายออกมาให้ห่างจากจุนมยอน

"เฮ้ย ครายวะ" เสียงจุนมยอนตะโกนขึ้นมา

"จุนมยอนกลับบ้าน!" ผมตะโกนพร้อมลากแขนจุนมยอนออกมา

"เฮ้ยเดี๋ยวๆ มีไรกัน" มินซอกที่ไม่รู้เดินมาจากไหนมาจับจุนมยอนแยกออก 

"มาตามเมียกลับบ้าน" ผมพูดจบก็ดึงจุนมยอนออกมาทันที

คอนโด

"ปล่อยฉันนะ ไอ้หมาเราเลิกกันแล้ว" พอมาถึงห้องจุนมยอนก็โวยวายใหญ่เลยครับ กลิ่นเหล้าออกจากปากมานี่ทำให้รู้เลยครับว่าดื่มไปเยอะแค่ไหน?

"เมาแล้วนะจุน" ผมพยายามใจเย็น

"ไม่ฉันจะกลับบ้านปล่อยฉัน ฉันไม่อยากอยู่กับคนที่ไม่สนใจฉันหลอก" แล้วจุนมยอนก็ลุกจากโซฟาวิ่งไปที่ประตู

"มานี่จะไปไหนมันดึกแล้วนะ" ผมลากจุนมยอนกลับมาที่ห้องนอนแล้วเหวี่ยงคนจุนมยอนลงเตียง

"ฮืออๆๆๆ ฉันเจ็บ จะมาสนใจทำไมไปเล่นเกมส์นายต่อสิ" โอ๊ยแค่ผมติดเกมส์ต้องประชดกันขนาดนี้เลยหรือไง?

"ฉันขอโทษ นอนเถอะพรุ่งนี้เช้าค่อยคุยกัน" ผมพูดพลางเอาผ้าห่มมาห่มให้คนตัวเล็ก

"ได้ แต่นายต้องไปนอนข้างนอก ฉันไม่อยากนอนกับนาย" 

"ก็ตามใจ" พูดจบผมเลยเลยเดินหอบหมอนออกมาห้องนั่งเล่น สงสัยพรุ่งนี้จะต้องเคลียร์กันยาว 

คนติดเกมส์นี่มันเป็นยังไงน่ะ? 

ฮ่าๆๆๆๆๆ

นักเขียนมือใหม่ผิดพลาดตรงไหน

ขออภัยด้วย