(SF) MINI COUPLE (ALL SUHO) (BAEKHO) (HUNHO)

ลำดับตอนที่ #16 : [ALL SUHO] : ROUND ONE

เพราะผมเป็นคนง่ายๆ สบายๆกับทุกอย่าง ทุกคนถึงชอบทำแบบนี้กับผมหรือเปล่าครับ? 

"จุนมยอนฮยองช่วยผมผูกไทด์หน่อยสิครับ"

ชานยอลเดินเข้ามานั่งข้างๆจุนมยอนที่นั่งอยู่ในห้องนั่งเล่น

"หันมาดีดีสิ"

จุนมยอนค่อยๆผูกไทด์ที่คล้องชานยอลอยู่ด้วยความเคยชิน ใช่ เพราะมันไม่ใช่ครั้งแรกที่ชานยอลขอให้เขาทำแบบนี้

"ฮยองผมไปทำงานก่อนนะ"

ชานยอลแรปเปอร์วง ที่เห็นว่าผูกไทด์เสร็จแล้วก็ลุกขึ้น แล้วหอมแก้มจุนมยอนก่อนออกจากหอเพื่อไปทำงานเดี่ยว

"ย่าห์!"

จุนมยอนที่เป็นฝ่ายถูกหอมถึงกับทำหน้าไม่ถูก ได้แต่นั่งเขินอยู่อย่างนั้น

"จุนมยอนฮยอง อาหารเช้าพร้อมแล้วนะ"

คยองซูหรือดีโอ ผู้ที่ทำหน้าที่เป็นแม่ของวงตะโกนออกมาจากครัวเพื่อเรียกลีดเดอร์ไปทานข้าวเช้า

"โอเคไปแล้วๆ จงอินนาลุกก่อนไปกินข้าวกันเร็ว"

จุนมยอนพยายามจะลุกขึ้นไปทานข้าวแต่ก็ยังติดพันกับจงอินหรือไคที่นอนตักเขาอยู่ 

"อื้อ ฮยองผมขอนอนอีกแปปนะ"

จงอินไม่พูดเปล่ากับเอาหน้าถูเข้ากับตักของลีดเดอร์ตัวขาว

"ไม่เอาน่าจงอินนายนอนบนตักฮยองมาจะชั่วโมงแล้วนะ ฮยองขาชาไปหมดแล้ว"

"งั้นก็ได้"

สุดท้ายจงอินก็ยอมลุกโดยดี ที่เขาลุกก็เพราะว่าทำให้คนตัวเล็กขาชานั่นแหละ

"ว้าวว วันนี้คยองซูทำของโปรดฮยองด้วย"

พอจุนมยอนลุกไปนั่งที่โต๊ะก็ต้องตาโตเพราะของที่คยองซูทำนั้นเป็นของโปรดของเขา ไม่รอช้าลีดเดอร์ก็ลงมือทานทันที

"ค่อยๆกินสิครับเลอะหมดแล้วนะฮยอง"

จุนมยอนต้องหยุดกินกระทันหันเพราะคยองซูดึงจานของเขาไปตรงหน้าตัวเอง และเอื้อมมือมาเช็ดที่มุมปากของเขาให้ด้วยนิ้วมือของคยองซูเองแถมเช็ดเสร็จยังเอานิ้วนั้นไปจุ๊บกับปากอีกที การะกระทำตรงหน้าทำให้ลีดเดอร์ตัวขาวนั้นหน้าขึ้นสีทันที

"มาผมป้อนครับ"

คยองซูพูดขึ้นพร้อมม้วนเส้นสปาเก็ตตี้ในจาน

"ฮยองกินเองได้น้าา"

เอาจริงๆตัวเขาเองก็เขินไม่ใช่เล่น

"ไม่เป็นไรผมอยากป้อน ไม่ได้หรอครับ?"

"เอ่อก็ได้ไม่เห็นต้องทำหน้าดุแบบนั้นเลย"

"ฮ่าๆ ฮยองนี่เด็กชะมัด"

     หลังจากให้คยองซูป้อนสปาเก็ตตี้เสร็จ จุนมยอนก็ลงไปมานั่งที่โซฟาที่เดิมเพื่อดูซีรี่ย์ที่ดูค้างไว้ก่อนหน้านี้

"โอ๊ะ ตกใจหมด"

แต่นั่งยังไม่ถึงห้านาทีดี จงอินก็ลงมานอนบนตักของลีดเดอร์อีกครั้ง

"ผมกลับไปนอนในห้องมาแล้วแต่ว่าหมอนในห้องมันไม่นุ่มเหมือนตักจุนมยอนฮยองเลย"

จงอินพูดแล้วก็เอาถ้าถูกับตักลีดเดอร์เช่นเดิม แถมยังเอามือจุนมยอนฮยองมาจับไว้ราวกับว่ากลัวลีดเดอร์จะหนีหายไปไหน ส่วนลีดเดอร์ก็ได้แค่นั่งหน้าแดงไปเพราะไม่กล้าที่จะพูดตัวเขาน่ะเขิน

"โอเคๆนอนไปๆ"

จุนมยอนใช้มือที่ว่างอีกข้างมาลูบหัวจงอินเบาๆหนึ่งทีก่อนจะหันไปสนใจซีรี่ย์ที่เปิดทิ้งไว้ 

"จุนมยอนนาทำไรอยู่"

ดูไปสักชั่วโมง จงอินยังคงหลับอยู่บนตักเขาและมินซอกก็เข้ามานั่งอีกฝั่งหนึ่งข้างๆเขา

"ดูซีรี่ย์อยู่น่ะ สนุกมากเลย"

จุนมยอนพร้อมชี้ไปที่ทีวี

"หรอ งั้นฉันดูด้วยสิ"

"นี่กี่โมงแล้ว"

แต่ก็มีเสียงขัดขึ้น จงอินนั่นเองที่หลับอยู่บนตักเขาถามขึ้นมา

"บ่ายโมง"

มินซอกตอบไป

"ตายแล้ว ผมต้องไปคุยเรื่องหนังเรื่องใหม่นิ"

พูดจบจงอินก็สปริงตัวขึ้นมาลุกขึ้นนั่งทันที

"ไปให้ไวเลยจงอิน"

จุนมยอนเอ็ดเล็กน้อย

"ครับๆ"

แล้วจงอินก็รีบเข้าห้องไป

"จริงๆเลยแต่ละคน"

มินซอกที่นั่งอยู่ข้างๆจุนมยอนพูดแล้วส่ายหัว

"นั่นสิ แล้ววันนี้อูมินไม่มีงานหรอ?"

"ไม่มีอะ แต่เดี๋ยวสักพักจะไปหาเพื่อนหน่อย"

มินซอกบอกพร้อมเขยิบไปนั่งใกล้จุนมยอนอีกหน่อย

"งั้นมาดูหนังกับเรานะ"

     หลังจากนั้นได้สักครึ่งชั่วโมงลีดเดอร์ตัวขาวที่ชวนมินซอกดูหนังอยู่ก็หลับไป

"อ้าว จุนมยอนฮยองหลับแล้วหรอ?"

จงอินที่เพิ่งแต่งตัวเสร็จเดินออกมาแล้วเจอจุนมยอนกำลังนอนซบไหล่มินซอกอยู่ได้ถามขึ้น

"อื้อเบาๆหน่อยเพิ่งหลับไปเอง"

มินซอกบอกจงอินเดี๋ยวเสียงเบาแทบกระซิบ

"ครับๆงั้นผมไปทำงานก่อน"

จงอินโค้งให้มินซอกทีหนึ่งก่อนจะเดินออกจากห้องไป

"หลับเป็นเด็กเลยนะจุนมยอนนา"

มินซอกใช้แขนอีกข้างลูบใบหน้าขาวนิ่มของลีดเดอร์ที่นอนซบไหล่เขาอยู่ และยังสอดแขนเขามาคล้องกับแขนเขาอีกด้วยสงสัยคงคิดว่าเป็นหมอนข้างแน่ๆ

จุ๊บ

     มินซอกที่อดใจไม่ไหวกับปากสีหวานที่อยู่ตรงหน้าเลยจัดการจุ๊บลงไปหนึ่งที แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้ลีดเดอร์ตัวบางตื่นแต่อย่างใด 

"มินซอกฮยอง"

เสียงหนึ่งดังขึ้นมาจากประตูหอ ทำให้มินซอกต้องรีบให้ไปทำสัญญาณว่าลีดเดอร์ตัวขาวหลับอยู่

"เบาๆจุนมยอนหลับ"

มินซอกย้ำกับจงแดที่เพิ่งกลับเข้ามาหลังจากไปทำธุระมาตอนเช้า

"โอเคๆ ผมจะบอกว่าเพื่อนฮยองรออยู่ด้านล่างน่ะ เขาบอกโทรหาฮยองไม่ติด"

"อ้าวหรอ งั้นฝากจุนมยอนหน่อยนะ ฮยองไปก่อน"

มินซอกค่อยๆยกหัวจุนมยอนขึ้นและวางลงกับหมอนอิงบนโซฟาแล้วก็ค่อยๆลุกไป

"ครับ"

จงแดตอบรับพี่ใหญ่ของวง ก่อนจะเข้าไปในห้องตัวเองเพื่อหยิบผ้าห่มออกมาห่มให้ลีดเดอร์ตัวขาวที่หลับอยู่โซฟา

"จงแดหรอ?"

ขณะที่จงแดห่มผ้าให้จุนมยอน แต่เจ้าตัวดันลืมตาขึ้นมาก่อน

"ครับ"

"ขอบใจนะ ฮยองขอหลับต่ออีกสักพักเมื่อคืนเจ้าเซฮุนกวนฮยองทั้งคืนเลย"

จุนมยอนพูดจบก็คว้าผ้าห่มไปปิดหน้าแล้วหลับต่อ

"หลับฝันดีครับฮยอง"

จงแดพูดแล้วก้มลงไปจูบที่หน้าผากคนตัวขาวหนึ่งทีก่อนจะเดินไปอาบน้ำที่ห้อง 

"กลับมาแล้ว"

เลย์หรือจางอี้ชิง สมาชิกคนเดียวที่เป็นคนจีนเปิดประตูเดินเข้าหอมาด้วยข้าวของเต็มมือ

".."

แต่กลับไม่มีเสียงตอบรับจากใครสักคน อี้ชิงตัดสินใจเดินมาที่โซฟาก็เจอลีดเดอร์กำลังนอนอยู่ จึงค่อยๆวางของทุกอย่างลงอย่างเบากลัวจะทำลีดเดอร์จะตื่น

"หลับสบายเลยนะจุนมยอนนา"

อี้ชิงนั่งลงตรงข้างๆกับหมอนที่ลีดเดอร์หนุนอยู่พร้อมเอามือไปจัดผมที่อยู่แถวตาลีดเดอร์ออกไป 

"อื้อ ใครน่ะ"

จุนมยอนถามขึ้นทั้งๆที่ยังหลับตาอยู่

"ฉันเอง"

อี้ชิงตอบกลับไป

"หืมอี้ชิงหรอ?"

พอจุนมยอนได้ยินดังนั้นก็รีบดีดตัวขึ้นมาทันที

"ค่อยๆลุกสิลุกแบบนั้นได้ปวดหัวพอดี"

อี้ชิงค่อยๆประคอง จุนมยอนให้ลุกนั่งดีดี

"นายกลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่ ฮืออ ฉันคิดถึงนายมากเลยรู้ไหม"

จุนมยอนรีบเข้าไปกอดอี้ชิง

"จริงหรอ? ฮ่าๆ ฉันซื้อของฝากมาด้วยนะลองแกะดูสิ"

เลย์เอื้อมไปหยิบถุงที่วางอยู่ๆข้างๆโซฟามาให้จุนมยอน

"หืมไวน์หรอ?หรือเหล้า?"

พอรับถุงมาจุนมยอนก็ถามขึ้น

"แกะดูสิ"

"ว้าววว"

พอจุนมยอนเห็นของด้านในก็เก็บอาการไว้ไม่อยู่

"ของโปรดจุนมยอนใช่ไหมละ?"

อี้ชิงถามขึ้น

"ใช่ พอไม่ได้บินไปจีนฉันก็ไม่ได้ดื่มมันอีกเลย"

เครื่องดื่มที่พูดถึงมันคือเหล้าของจีน มีจำหน่ายที่จีนเท่านั้นหลังๆเขาไม่ได้ทำงานที่จีนเลยไม่ได้ดื่มมันเลย

"อย่าดื่มมากสิเหล้ามันแรงมากเลยนะ"

อี้ชิงพูดอย่างเอ็นดู

"อี้ก็รู้เราไม่ค่อยดื่มหรอกน่าา"

"แล้วนี่คนอื่นหายไปไหนกันหมด"

อี้ชิงถามขึ้นเมื่อไม่เห็นคนอยู่ในหอ

"งานเดี่ยวน่ะแต่เดี๋ยวก็ถยอยกลับกันแล้วละ อ้อ จงแดอยู่ในห้องมั้งสงสัยหลับ"

ลีดเดอร์ตอบกลับไป

"งั้นฉันอยู่เป็นเพื่อนจุนมยอนก่อนแล้วกัน"

"พูดเหมือนจะออกไปข้างนอก อี้ชิงมีนัดหรอ?"

จุนมยอนถามอย่างสงสัย

"ใช่ๆฉันว่าจะเข้าไปที่บริษัทแล้วซ้อมสักหน่อยไม่ได้เต้นนานลืมไปหมดแล้ว"

อี้ชิงตอบแล้วก็ลูบหัวจุนมยอนเบาๆ

"โอเค อี้กินไรมายังอะให้เราทำให้กินปะ"

จุนมยอนที่เป็นห่วงเมมเบอร์ในวงถามขึ้น

"ก็ได้นะเอาแค่รามยอนธรรมดาก็พอ"

"โอเครอเราแปปนึงนะ"

แล้วลีดเดอร์ก็รีบวิ่งไปที่ครัวพร้อมตั้งหม้อบนเตาแก๊สให้เรียบร้อย 

"จุนมยอนนาครัวจะไม่ไหม้ใช่ไหม?"

อี้ชิงเดินตามจุนมยอนมาที่ครัวแล้วยืนประชิดหลังคนตัวเล็ก

"อี้ชิงอ่า เราทำเก่งนะเว้ย"

จุนมยอนเถียง พร้อมกับเปิดตู้เหนือหัวเพื่อจะหยิบซองรามยอนแต่มันกลับดันอยู่ลึกเกินไปทำให้ต้องเขย่งขึ้นไป อี้ชิงที่ยืนประชิดอยู่ด้านหลังจุนมยอนเห็นดังนั้นก็เลยเอื้อมหยิบให้ 

"อะ"

เป็นจังหวะเดียวกับที่จุนมยอนหันมาทำให้หน้าอี้ิชิงกับจุนมยอนชนกัน

"เอ่อ..อี้ไปนั่งรอก็ได้นะ"

จุนมยอนคว้ารามยอนจากมืออี้ิชิงแล้วรีบหันกลับไปสนใจรามยอนต่อ 

"ฮ่าๆเขินหรอ?"

"ไอ้บ้า ใกล้ขนาดนั้นใครจะไม่เขินบ้างละ"

จุนมยอนตอบด้วยเสียงอู้ดอี้ ส่วนอี้ชิงก็ได้แต่นั่งขำกับความน่ารักของลีดเดอร์ ไม่เจอนานก็ยังน่ารักเหมือนเดิม

"อิ่มจัง รามยอนฝีมือจุนมยอนนี่อร่อยจริงๆด้วย"

หลังจากนั้นเพียงไม่นานรามยอนฝีมือลีดเดอร์ก็หมดไป 

"แน่นอน ว่าแต่กลับมารอบนี้นานอยู่นานหรือเปล่า?"

"อืมม..ต้องถามว่าจุนมยอนอยากให้ฉันอยู่ไหม?"

อี้ชิงถามพร้อมคว้ามือจุนมยอนมาจับ

"อยากสิ เราอยากให้อี้ชิงอยู่ที่นี่เลย"

"โอเค งั้นคืนนี้ฉันจะรีบกลับมาเลย"

เลย์ก้มลงไปจูบที่มือจุนมยอนเบาๆหนึ่งที

"กลับมาแล้ว โอ๊ย เหนื่อยชะมัด"

เสียงที่ดังขึ้นมา แม้ไม่เห็นหน้าก็รู้ได้ว่าเป็นใคร แบคฮยอนนั่นเอง

"แบคฮยอนนา"

อี้ชิงเอ่ยเรียกแบคฮยอนที่กำลังเดินผ่านครัวไป

"อ้าวเฮ้ยฮยองมาแล้วหรอ ทำไมไม่บอกก่อน"

เมื่อแบคฮยอนเห็นว่าเมมเบอร์คนจีนมานั่งอยู่ตรงหน้าก็ตกใจแล้วก็วิ่งเข้ามากอดอย่างคิดถึง

"นายไม่ได้ออกไปไหนแล้วใช่ไหม?"

อี้ชิงถามแบคฮยอนหลังจากผละกอด

"ครับ"

"งั้นฝากจุนมยอนหน่อยฉันว่าจะไปซ้อมเต้นที่บริษัทสักหน่อย"

อี้ชิงบอกแบคฮยอน

"อี้ชิงอ่าา ฝากเราอย่างกับเราเป็นเด็กเลย เราโตแล้วนะ"

จุนมยอนท้วงขึ้น

"ฮ่าๆ ไม่เป็นไรครับฮยองเดี๋ยวผมอยู่กับจุนมยอนฮยองเอง"

แบคฮยอนตอบอี้ชิงกลับไป

"งั้นฉันไปก่อนนะ เดี๋ยวคืนนี้รีบกลับ"

อี้ชิงบอกแล้วก็หยิบชามไปใส่ในอ่างล้างจานก่อนเดินออกไปจากหอ

"ทั้งหอมีแค่เราสองคนเองหรอฮยอง"

แบคฮยอนเปิดตู้เย็นหยิบน้ำมาดื่มแล้วก็ถามจุนมยอน

"เฉินน่าจะอยู่ในห้องนะ"

จุนมยอนลุกแล้วเดินไปยังห้องนั่งเล่นตามเดิม

"อยู่กับผมสองคนอยากทำไรไหมละ?"

แบคฮยอนถามจุนมยอนพร้อมนั่งลงข้างๆจุนมยอน

"อาบน้ำ"

"หะ? ฮยองอยากอาบน้ำกับผมหรอ?"

แบคฮยอนตกใจกับคำตอบที่ได้ยิน

"เปล่า ฮยองหมายถึงฮยองอยากอาบน้ำเมื่อกี้ไปทำรามยอนให้อี้ชิงมากลิ่นติดหัวเลย"

จุนมยอนบอกพร้อมดึงเสื้อขึ้นมาดม ทำให้เห็นดึงผิวขาวด้านใน แบคฮยอนที่อยู่ข้างๆก็มองตาไม่ขยับ

"ปะอาบน้ำกัน"

แบคฮยอนลุกขึ้นแล้วฉุดจุนมยอนขึ้นมา

"จะบ้าหรอ? ฮยองจะอาบคนเดียวนายก็ไปอาบอีกห้องสิ"

จุนมยอนลุกขึ้นมาแล้วก็เข้าไปในห้องตัวเอง

"หึหึ คนอย่างผมอยากได้อะไรต้องได้"

แบคฮยอนพูดขึ้นมาหลังจากจุนมยอนเดินเข้าไปในห้อง 

     เขาเว้นระยะไว้สักห้านาทีแล้วก็เดินตามเข้าไปในห้องจุนมยอน และถอดเสื้อผ้าออกหมด พร้อมค่อยๆบิดประตูห้องน้ำ 

แกร๊ก!

เป็นอย่างที่คิดจุนมยอนเป็นคนที่ไม่ชอบล็อคห้องน้ำเวลาเข้า แบคฮยอนน่ะรู้ทัน

"เฮ้ยแบคฮยอน"

จุนมยอนร้องอย่างตกใจ แบคฮยอนมองคนตรงๆหน้าแล้วก็นึกขำคนอะไรไม่ชอบล็อคประตูห้องน้ำ

"ฮ่าๆอาบน้ำกัน"

แบคฮยอนพูดแล้วเดินเข้าไปในตู้อาบน้ำ

"โอ๊ยแสบๆๆๆๆๆๆ"

คงเป็นเพราะเมื่อกี้จุนมยอนตกใจที่แบคฮยอนเข้ามาเลยทำให้ฟองสบู่มันเข้าตา

"เป็นอะไรครับฮยอง"

แบคฮยอนดึงมือจุนมยอนออกมาไม่ให้ขยี้ตา

"ฟองเข้าตาแน่ๆเลยแสบอะแบค"

จุนมยอนใช้มืออีกข้างขยี้ตาอีกครั้ง ทำให้แบคฮยอนต้องดึงมือนั้นออกมาอีกที

"เดี๋ยวผมช่วยอย่าขยี้ตาสิครับ ค่อยๆลืมตาครับ"

แบคฮยอนใช้น้ำที่ไหลจากฝักบัวด้านบนเป็นตัวช่วย พร้อมใช้ปากเป่าลมให้เข้าตาคนตัวเล็กข้างหน้าเป็นการบรรเทาการแสบ

จุ๊บ

แบคฮยอนฉวยโอกาสตอนคนตัวเล็กด้านหน้ายังไม่ลืมตาจุ๊บลงไปที่ตาหนึ่งที

"อ๊ะดีขึ้นแล้ว"

จุนมยอนลืมตาขึ้นมาก็เจอหน้าแบคฮยอนกับหน้าตัวเองห่างกันแค่นิดเดียว

"สระผมให้หน่อยสิครับ"

แบคฮยอนรวบเอวจุนมยอนเข้ามาชิดกับตัวเอง จนอะไรต่ออะไรมันชนกันไปหมด พร้อมปิดฝักบัวด้วย

"ก็ปล่อยก่อนสิทำแบบนี้ฮยองสระให้ไม่ได้นะ"

พอจุนมยอนพูดแบบนั้นเลยทำให้แบคฮยอนต้องปล่อยออกไปก่อน จุนมยอนเอื้อมมือไปกดแชมพูที่วางอยู่ข้างๆแล้วค่อยใส่ขยี้มันลงบนหัวแบคฮยอน

"เกาให้ด้วย"

แบคฮยอนบอกพร้อมกอดเอวจุนมยอนหลวมๆ

"ทำไมต้องกอดฮยองแบบนี้ด้วยละ"

จุนมยอนถาม

"ก็เพราะฮยอง..น่ารัก"

แบคฮยอนหลับตาและตอบไป เลยไม่ได้เห็นว่าคนข้างหน้าตัวเองหน้าแดงขนาดไหน

"บ้า เสร็จแล้ว"

จุนมยอนบอกเมื่อเห็นว่าแชมพูทั่วหัวแบคฮยอนแล้ว แบคฮยอนเลยเอื้อมมือไปเปิดฝักบัวใหม่อีกรอบ

 

"ขอสบู่ให้ผมด้วย"

แบคฮยอนให้มือข้างหนึ่งรั้งเอวจุนมยอนไว้และอีกข้างกำลังขยี้ชำระฟองสบู่ที่อยู่บนหัวออก

"เอามือมาสิ"

"ก็เห็นว่ามือผมไม่ว่าง"

"ย่าห์แบคฮยอน"

จุนมยอนเริ่มขึ้นเสียงเมื่อเห็นว่ารุ่นน้องเริ่มแกล้งตนเยอะเกินไป

"จุ๊ๆ"

"หึย"

แม้ปากจะบ่นแต่มือก็ทำนี่แหละลีดเดอร์ โดยไม่ลืมที่จะปิดฝักบัวอีกครั้ง

"ดีมาก"

แบคฮยอนยิ้มเมื่อลีดเดอร์ตัวเล็กบีบสบู่มาถูตัวเขาแล้วเริ่มจากแผงคอของเขา แม้จะไม่ได้เป็นสัมผัสที่นุ่มนวลหรืออะไรแต่นั่นก็ทำให้เขายิ้มออกเพียงไม่นานจุนมยอนก็ถูมาถึงหน้าท้องของแบคฮยอน

"อะเสร็จแล้วข้างหลังก็จัดการเองแล้วกัน"

จุนมยอนพูดเสร็จก็กำลังจะเดินออกไปจากตู้อาบน้ำ แต่แบคฮยอนนั้นดึงมือจุนมยอนไว้ก่อนเลยทำให้

จุ๊บ

"อุ๊ย อุบัติเหตุน่ะ ผมแค่จะบอกให้เดินดีดีมันลื่น"

แบคฮยอนค่อยๆปล่อยมือลีดเดอร์หน้าแดงให้เป็นอิสระ

"ย่าห์แบคฮยอนนาย.."

จุนมยอนชี้หน้าอย่างคาดโทษ แต่จริงๆตัวเขาก็ไม่ได้รังเกียจอะไรหรอกแค่มัน..เขิน

     หลังจากอาบน้ำเสร็จแบคฮยอนก็ขอออกไปแต่งตัวพักผ่อนด้านนอก ส่วนจุนมยอนนั้นก็หลับไปที่เตียงของมักเน่เช่นเดิมกับทุกวัน 

     เซฮุนที่กลับมาก็เห็นลีดเดอร์ตัวขาวนอนอยู่บนเตียงของเขาอีกแล้ว แต่นั่นก็ทำให้เขายิ้มได้ เซฮุนตัดสินใจรีบเข้าไปอาบน้ำเพื่อที่จะได้รีบออกมานอนกกฮยองตัวเล็กของเขา 

"อื้ออ.."

พอเซฮุนอาบน้ำเสร็จออกมานอนลงข้างจุนมยอน โดยไม่ลืมพลิกตัวจุนมยอนให้หันหน้ามาหาเขา

"ฝันดีนะครับ"

เซฮุนกอดคนตัวเล็กพร้อมจูบลงไปที่หน้าผากไล่ไปจูบที่ตาอีกครั้ง 

"มาแล้วหรอ?"

จุนมยอนพูดขึ้นทั้งๆที่ตายังหลับอยู่แถมยังเงยหน้าขึ้นมาอีก ทำให้ปากของเซฮุนและจุนมยอนอยู่ห่างกันแค่เซนเดียวเท่านั้น

"ครับ"

     ยิ่งเซฮุนหรือจุนมยอนพูดกลายเป็นว่าปากของเราจะชนกันตลอด มักเน่เซฮุนไม่รอช้าค่อยๆใช้มืออีกข้างมาจับคางจุนมยอนไว้ให้ขึ้นมารับจูบที่เขากำลังจะมอบให้

"อื้อ"

ไวเท่าความคิดเซฮุนก็ก้มลงไปจูบจุนมยอนเริ่มด้วยปากแตะปากเป็นร้อนแรงมากมากขึ้น ยิ่งเหมือนจุนมยอนจะพูดอะไรสักอย่างทำให้เขาสอดลิ้นเข้าไปได้ นั่นยิ่งทำให้จูบนั้นยาวนานยิ่งขึ้น 

"นอนเถอะครับก่อนที่ผมจะไม่ให้นอน"

เซฮุนตัดสินใจผละออกมา ไม่งั้นเขาคงต้องทำอะไรมากกว่าจูบแน่ๆ

"งื้อออ.."

ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าตอนนี้จุนมยอนเขินแค่ไหน

"ผมเปลี่ยนใจแล้วผมไม่ให้ฮยองนอนดีกว่า.."

"อ๊าาาเซฮุนนน"

เรื่องมันก็เป็นแบบนี้แหละครับ ข้างบนน่ะแค่ส่วนหนึ่งอีกส่วนผมจะมาเล่าให้ฟังวันหลัง

#ฟิคคู่รักตัวจิ๋ว

ยังไม่แก้คำผิดนะคะ

TALK

- เรื่องนี้จะมีต่อไหม???อยู่ที่คนเม้นนะคะฮ่าๆ ครั้งแรกเลยที่แต่งALL HOผิดพลาดยังไงขออภัยค่ะ

- ไม่สนุกก็อยากแต่งก็ใจมันรักแง่ววววว ติดตามกันด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ รักนะ จุ๊บๆ