ลำดับตอนที่ #13
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : [XIUHO] : OLD LINE VOL.2
"จุนมยอนนา" เสียงมินซอกเรียกผม ที่นอนดูหนังอยู่ห้องนั่งเล่น
"ว่าไงง" ผมขานตอบด้วยเสียงขี้เกียจหน่อยๆ
"บทรายงานที่จะถ่ายพรุ่งนี้มาแล้วนะ" มินซอกเดินมาพร้อมกระดาษปึกหนึ่งแล้วมานั่งอยู่ข้างหัวผมที่นอนอยู่บนโซฟา
"หนายยยย" ผมเอื้อมมือขึ้นเหนือหัว
"ลุกมาดีดีสิครับ" มินซอกฮยองบอก
"ไม่เอาอะขี้เกียจ" ผมพูดแล้วก็ขยับหัวไปนอนที่ตักมินซอกแทน
"จริงๆเลย อะเอาไปอ่านดู" มินซอกยื่นกระดาษปึกนั้นให้ผม
"อืมม..ทำไมมีเล่นเกมส์ด้วยอะ" ผมถามพลางเอื้อมมือเอากระดาษไปวางที่โต๊ะ
"ไม่รู้เหมือนกัน ฮ่าๆ"
"ไม่ชอบเล่นเกมส์เลยให้ตาย" ผมบ่น
"ไม่เอาน่าาา มาแข่งกันดีกว่าจุนมยอนจะได้มีกำลังใจการเล่น เอาเป็นถ้าชนะฉันจะให้ฉันทำอะไรก็ได้ แต่ถ้าฉันชนะนายต้องทำตามที่ฉันบอกนะ" มินซอกพูดพร้อมลูบหัวผมไปด้วย
"อูมินพูดแล้วนะ! คอยดูเราจะเอาชนะอูมินให้ได้เลย" ผมลุกขึ้นมานั่ง ผมมีแผนแล้วครับถ้าผมชนะอูมิน ผมจะให้เขาพาผมไปเที่ยวสวนสนุก
"จะรอดูนะเด็กน้อย หึหึ"
"อ้าว! ชราไลน์มานั่งคลุกอะไรกันตรงนี้" ชานยอลเดินออกมาแล้วพูดขึ้นเมื่อเห็นผมอยู่ที่โซฟากับมินซอก
"ย่าห์แค่โตสุดในวง ไม่ได้ชราเว้ย" มินซอกตะโกนกลับไป
"เลิกเถียงกันแล้วมานั่งกินข้าวได้แล้ว" แม่บ้านประจำวงหรือคยองซูพูดแทรกขึ้นมา
"คร้าบบบ"
วันต่อมา ณ สตูดิโอถ่ายทำรายการ
"โห ตายแน่ๆเลยงานนี้อูมิน เราบังคับพวกนี้ไม่เก่งเลย" ผมบ่นทันทีที่เห็นโดรนอยู่ตรงหน้า
"ไม่เอาสิไม่งอแงนะ ฮ่าๆ" มินซอกขำกับท่าทีงอแงของผม แต่ผมนี่ดิไม่ขำเลย ไม่อยากแพ้ด้วย
"จะเริ่มถ่ายแล้วนะครับ เล่นได้เต็มที่ขอแบบกันเอง" เสียงผู้กำกับดังขึ้นมา
"จุนมยอนเริ่มก่อนเลย" พอกล้องเริ่มอัดพวกผมก็หันมาสนใจโดรนแทน
"อ๊ากก ทำไมฉันถึงทำไมไม่ได้เนี้ย" พอแข่งรอบแรกผมก็โวยวายแล้วครับ ผมทำไม่ได้จริงๆ
"ฮ่าๆๆ มานี่ฉันลองเอง" อูมินดึงที่บังคับไปจากผม
ปึก!
"ดูๆ เห็นไหมทำได้ด้วย" ใช่ครับมินซอกทำได้ แถมบังคับทั้งไปทั้งกลับเลยด้วย
"หึย" ผมแอบส่งเสียงไม่พอใจเบาๆ
หอพัก
ระหว่างทางจากสตูดิโอถึงห้องพักผมบ่นเป็นหมีกินผึ้งเลย ใครมันจะไปรู้ว่าจะแพ้ แต่ที่สำคัญผมต้องทำตามที่อูมินสั่งละสิ นั่นแหละปัญหาของผมเลย ณ เวลานี้
"จะหนีไปไหนครับที่รัก" พอเดินขึ้นมาถึงห้องผมก็รีบวิ่งเข้าห้องแต่ก็ไม่ได้เพราะอูมินรั้งแขนผมไว้เสียก่อน
"แฮร่ ไม่ได้ไปไหน จะไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเฉยๆ" ผมบอกไป
"ไม่ต้องเลยสัญญาเป็นสัญญา" อูมินพูด
"แล้วอูมินจะให้เราทำไรละ? อย่าแกล้งเราน้าา" ผมอ้อน
"อืม..เอาเป็นว่าคืนนี้ไล่มักเน่เซฮุนไปนอนห้องฉันแทนแล้วกัน ขอนอนกกแฟนตัวเองหนึ่งคืน" อูมินพูดพร้อมคว้าคอผมเข้าไปกอด
"นี่อูมินสั่งให้เราไปเต้นหน้าตลาดสดยังง่ายกว่าไล่เซฮุนออกไปนอนที่อื่นอีกนะ อูมินก็รู้น้องติดเราจะตาย" ก็อย่างที่ทุกคนรู้ครับว่าเซฮุนติดผมมากๆ มากจนไม่ยอมเปลี่ยนรูมเมทเลย
"ก็นั่นแหละถึงต้องทำให้ได้ไง อย่าลืมนะเราสัญญากันแล้ว ไปอาบน้ำละ" แล้วอูมินก็ปล่อยแขนออกจากคอผมทันที
"เฮ้ออตายแน่เรา"
"เซฮุนนา" ผมทำใจกล้าเดินเข้ามาในห้อง
"อ้าวกลับมาแล้วหรอฮยอง ผมกำลังจะนอนพอดี" เซฮุนพูดพร้อมทาครีมที่หน้าไปด้วย
"เอ่อคือว่า..คืนนี้เซฮุนช่วยไปนอนห้องอูมินคืนนึงได้ไหม?" ผมพูดไปแล้วว
"ฮยองไม่น่าถามนะก็รู้คำตอบอยู่แล้ว" เห็นไหม? น้องไม่ยอมหรอก
"งั้นฮยองให้จงแดมานอนแทนได้ไหม?" ถ้าเซฮุนไม่ยอมไป ผมก็ไปนอนห้องอูมินเองก็ได้
"ไร้สาระ ไปอาบน้ำแล้วมานอนได้แล้ว"
"โถ่เซฮุนนา ช่วยฮยองสักครั้งนะ ฮยองแพ้พนันอูมินอะ" พูดทำหน้าตาอ้อน
"นี่ฮยองสองคนแก่สุดในวงจริงปะเนี้ย? เล่นไรกันเป็นเด็กไปได้"
"น้าๆๆๆๆ เซฮุนอยากได้ไรฮยองจัดให้หมดเลย" พูดดีดีไม่ฟัง ลองใช้สายเปย์แทนแล้วกัน
"จริงนะ?" นั่นไง
"จริงสิฮยองสัญญาเลยอะ" ผมยกนิ้วก้อยไปเกี่ยวกับนิ้วก้อยเซฮุน
"โอเค เดี๋ยวผมค่อยบอกว่าอยากได้อะไรแล้วกัน" พูดจบเซฮุนก็คว้าผ้าห่มเดินออกไปนอกห้องทันที
"อ๊าาาสดชื่นชะมัด" ผมพูดขึ้นหลังจากออกมาจากห้องน้ำ
"เสร็จแล้วหรอนอนรอตั้งนานแน่ะ" พอออกมาก็เห็นอูมินนอนอยู่บนเตียงแล้ว
"อ้าวหรอ พอดีแช่น้ำเพลินไปหน่อย" ผมพูดพร้อมนั่งลงที่เตียง
"จุนมยอนนา ทาครีมที่หน้าให้หน่อยสิ" หืมม?
"อะไรนะ?"
"เนี้ยๆทาครีมบำรุงหน้าให้หน่อย" พูดจบอูมินก็ยกหัวมานอนบนตักผมแทน
"ทำไมวันนี้อ้อนแบบนี้ละ?" ผมถามพร้อมหยิบกระปุกครีมทาหน้าข้างเตียงมาทาให้
"อืมมม..ก็คิดถึงมือนุ่มๆของจุนมยอนนิ" ผมค่อยๆทาครีมลงบนหน้าอูมิน หน้าอูมินดีมากเลยนะ เนียนขาว ผิดกับผมที่ยังมีสิวอยู่เลย
"ปากหวานนะ" ผมพูดแล้วก็ก้มลงไปจุ๊บปากคนที่นอนบนตักตัวเองหนึ่งที
"ขอมากกว่านี้ได้ปะ?"
"ไม่ได้" ผมตอบกลับไปทันควัน
"จุนมยอนนา คิดว่าฉันไล่เจ้าเซฮุนไปเพื่อมานอนกับนายเฉยๆหรอ? หืม"
อูมินพูดพร้อมลุกขึ้นมาจากตักผม
"แต่อูมินวันนี้เราเหนื่อยง่ะ"
"ไม่เอาสิเด็กดีโอกาสแบบนี้หาไม่ได้บ่อยๆนะ"
อูมินพูดแล้วค่อยๆผลักไปลงไปนอนราบกับเตียง
"ก็ได้แต่เบาๆนะเราเจ็บ"
"ไม่รับปากแต่จะพยายาม"
และทุกอย่างก็ดำเนินไปอย่างเรียบง่าย(?)
ย้อนกลับไปก่อนหน้าที่ชราไลน์จะถึงห้อง
~เสียงเรียกเข้า~
[มินซอกฮยอง]
"ครับฮยอง" ผมกดรับทันที
(เซฮุนนา คืนนี้ฮยองขอไรอย่างได้ป่าวว)
"อะไรครับฮยอง?"
(คืนนี้ขอฮยองนอนกับจุนมยอนน้าาา)
"โถ่ฮยอง ฮยองก็รู้อยู่แล้วว่าผมจะตอบว่าไง"
(งั้นถ้าเป็น RolexCoke 1เรือน ยอมไปไหม? ฮยองขอแค่คืนเดียวเองน้า)
"RolexCoke? ได้! ผมไปนอนห้องฮยองก็ได้แต่วันรุ่งขึ้น นาฬิกาต้องอยู่หน้าห้องผมนะ"
ที่ผมยอมเพราะนาฬิกาเรือนนี้เลยนะ หึหึ
(เออได้ไอ้น้องเวร ฮ่าๆๆ อย่าบอกจุนมยอนนะเว้ยว่าฉันโทรมา)
"ครับๆ"
เพียงไม่นานชราไลน์ก็กลับมาถึงห้อง
"เซฮุนนา"
จุนมยอนฮยองเดินเข้ามาด้วยสายตาอ้อน
"อ้าวกลับมาแล้วหรอฮยอง ผมกำลังจะนอนพอดี"
ผมพูดพร้อมทาครีมที่หน้าไปด้วย
"เอ่อคือว่า..คืนนี้เซฮุนช่วยไปนอนห้องอูมินคืนนึงได้ไหม?"
นั่นไง ผมว่าฮยองสองคนนั่นมีไรแปลกๆนะ ทำไมต้องมาให้ผมไปนอนห้องนู้นให้ได้
"ฮยองไม่น่าถามนะก็รู้คำตอบอยู่แล้ว"
เล่นตัวไปก่อนดีกว่า
"งั้นฮยองให้จงแดมานอนแทนได้ไหม?"
แหมม จุนมยอนฮยองนี่นะ
"ไร้สาระ ไปอาบน้ำแล้วมานอนได้แล้ว"
ผมปัดไล่ไป จริงๆมีแผนอยู่แล้วครับ
"โถ่เซฮุนนา ช่วยฮยองสักครั้งนะ ฮยองแพ้พนันอูมินอะ"
จุนมยอนฮยองพูดทำหน้าตาอ้อน
"นี่ฮยองสองคนแก่สุดในวงจริงปะเนี้ย? เล่นไรกันเป็นเด็กไปได้"
ผมบ่น ไม่น่าละ มินซอกฮยองก็โทรมาเตี๊ยมเมื่อกี้
"น้าๆๆๆๆ เซฮุนอยากได้ไรฮยองจัดให้หมดเลย"
นั่นแหละแผนผม!! พูดมาจนได้นะฮยอง ฮ่าๆๆๆๆๆ
"จริงนะ?"
ผมถามเพื่อความชัวร์
"จริงสิฮยองสัญญาเลยอะ"
จุนมยอนฮยองยกนิ้วก้อยไปเกี่ยวกับนิ้วก้อยผม
"โอเค เดี๋ยวผมค่อยบอกว่าอยากได้อะไรแล้วกัน"
ผมว่าอาทิตย์นี้ผมคง RolexCoke สองเรือนมาใส่แล้วแหละ
สุดท้ายใครร้ายสุด?
คำตอบคือ...
โอเซฮุน!
ได้ทั้งสองทางแน่ะ
ยังมีใครอ่านชราไลน์อีกไหมมม?
เม้นแสดงตัวกันหน่อยย
ยังไม่ได้แก้คำผิดนะคะ
มีข่าวดีคือSFนี้จะรวมเล่มด้วยนะคะ
ใครสนใจดูรายละเอียดหน้าทวิตได้เลย
@kmkimsh
อย่าลืมแทค
#ฟิคคู่รักตัวจิ๋ว
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น