ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : 제 4 회
ทำไมเฮุนมา้าั วันนี้ผมมาุยานเรื่อ เว็บราม่าเรื่อใหม่ เป็นx เริ่มถ่ายทำอาทิย์หน้ารับ นายเอ็ผมส่วนพระเออะหรอ นัแสหน้าใหม่ แบฮยอน ไหละ เอาริๆนะลึๆผมิว่าทำไมผมไม่เป็นพระเอหน้าผมแมนว่าแบฮยอนอีนะ แ่มๆ แ่ะ้านไป็ไร้ประโยน์ในเมื่อผู้ำับำหนมาแล้ว
"ฮยอ อโทษนะรับพอีเมื่อี้เอพี่ที่รู้ัเลยมา้า..."
เฮุนวิ่มาแบบหอบๆ
"อ่า.. ไม่เป็นไรๆ เหนื่อยมาไหมอะเฮุน ิน้าวหรือยัเมื่อี้ถ้ายัไปหา้าวินันมั๊ย เราไม่มีาน่อแล้ว"
ผมถามเา ไม่ถามเยๆนะมือผมนี่ปลาหมึมาเลื้อยไปับแนเฮุนอนไหนเนี้ย ิิ
"ยัรับ เมื่อี้ผมทานแ่าแฟไปเอ"
"ั้นไปิน้าวัน และถ้าินไม่อิ่ม่อยินฮยอ่อเนอะ ิิ"
พูเสร็็เินออไปเลยไม่ทันฟัอีนพู
"ถ้าผมินฮยอึ้นมาริๆฮยอะหนาวนะรับ ฮยอนี่น่ารำาะมั หึหึ"
ผมพูเบาๆพร้อมับเินามุนมยอนฮยอไป..
ร้านอาหาร
"เฮุนอยาินไรสั่เลยนะ เอาเ็มที่เลยเราเลี้ยเอ.."
เ้านายัวเล็พูึ้นอนนี้เราอยู่ในร้านอาหารห้าาวรับ อยู่โนVIP เพื่อที่เวลาินะไ้ไม่้อมาอยหลบแฟนลับ
"เอา....บลาๆ" ผมหันไปสั่พนัาน2อย่า
"เอาแฮมเบอร์เอร์ไม่ใส่ผัรับ"
นัวเล็รหน้าหันไปสั่พนัาน. เอ่ออ..ไม่ินผั?
"เอาแบบมีผัมาแหละรับ" ผมหันไปบอพนัาน
"(พนัานทวนรายารอาหาร)" แล้วเินออไป
"นี่เฮุนฮยอไม่ินผันะ ทำไมให้เอาแบบมีผัมา" เ้านายัวเล็ถามผม
"็เอามาเี๋ยวผมินให้เอ นอะไรโแล้วไม่ยอมินผั?"
สำหรับผมารูแลสุภาพเป็นเรื่อให่มาเลยนะรับอนแรานยอลฮยอ็ไม่ินแ่ผมบ่นนอนนี้ินสลัไ้ทั้ามแล้ว แหม๋ีวิเราไม่มีผัเ้าร่าายะแย่เอานะรับ
"โอเ เฮุนินนะฮยอไม่ินมันเหม็น ฮ่าๆ" นัุ่ยันเรื่อยเปื่อยสัพัอาหาร็มา
ผมเอาแฮมเบอร์เอร์อนัวเล็้าหน้ามาเอาผัออ แ่อย่าบอฮยอนะรับผมแอบเหลือผัไว้ในเนื้อนินึ ฮ่าๆ พอัารเสร็็ยื่นให้ฮยอรหน้าเารับมันไปและินอย่าอร่อยผมนั่มอเาแล้วรู้สึเหมือนเ็อายุ14-15นั่ินเบอร์เอร์เลยรับเลอะปาไปหม สสัยผมะมอเ้าัวนานไปหน่อยอยู่ๆฮยอ็มอผมาแป๋วเียว ผมเลยหลบามาทานอรหน้าัวเอแทน
"มอไรหรอเฮุน มอหน้าเราทำไมหว่าาา ?" นั่นไเห็นอี
"ป่าวรับ ผมแ่มอว่าฮยอินผัเ้าไปรึยั.." ผม็แถลับไป
"ฮะ ???? ผัไหน"
ไม่ว่าเปล่านัวเล็้าหน้า็เปิไส้เบอร์เอร์ออมาู ไม่ทันละฮยอ ฮยอินมันไปแล้ว ฮ่าๆ
"ไม่เห็นมีเลยเฮุน โหเราไม่ีนะ อยาบอหน้าเรา็บอสิแหม๋ไม่เห็น้อเอาเรื่อผัมาอ้าเลย ริริ เรายัไม่่อยรู้เรื่อเฮุนเลยอะเราอถามไ้ปะ" ฮยอพูไปพลาเี้ยวเบอร์เอร์
"ฮยออยารู้ไรอะรับ ถ้าผมหาำอบไ้ผมะอบรับ''
่วเวลาแห่ารน่ารำามาอีแล้วเบื่อริๆเวลาอบำถามใรสันเนี้ย
"ั้นำถามแร เราน่ารัไหม ริริ" โอ้โห้..ินุรับ
"เอ่ออ.. รับน่ารัรับ-_-" ผมไม่อยาเสียมารยาทนะแ่ำถามแบบนี้มันออะน่ารำาไปหน่อยอะ
"ริอ่อ เินั>< ฮ่าๆไม่เห็น้อทำหน้าเบื่อโลนานั้นเลยเฮุนอ่า เ้าเรื่อีว่า''
"ีรับ.. -_-"
"ถ้าเรามีถ่ายละรแล้วมีไป่าัหวัเฮุนโอเไหมอะ เพราะหนัเรื่อที่ำลัะถ่ายนี่เห็นว่ามีถ่ายที่ปูานแถมบาวันิวึ ฟ้าสว่า็มีเฮุนะไหวไหมเราเป็นห่ว"
อืมมม..ผมโแล้วนะเรื่อแบบนี้ไม่น่ามีปัหา
"ไม่มีปัหารับแ่อให้บอล่วหน้าแ่นั้นพอรับ"
"เอาี้่วที่เรามีถ่ายานึ เฮุนมา้าที่บ้านเรา็ไ้นะที่บ้านมีห้อสำหรับแแ่ถ้าวันไหน้อนอนอนโเี๋ยวเราย้ายไปนอนับมินอฮยอ เฮุน็มานอนห้อเราไม่มีปัหาใ่ป่าว"
ผมไม่มีปัหารับแ่ผมลัวเหลือเินว่าฮยอะมาปล้ำผม..แ่วันแรอ่อยันนานี้
"ไ้รับสบายมา.."
อนนี้ผมอยู่ในรถแล้วรับำลัะลับอนโสบายัวันนี้ไม่มีาน่อไ้พัยาวๆ
"ฮยอลับอนโแล้วะไปไหน่อไหมรับ" เฮุนถามึ้น
"ไม่ไปแล้ววันนี้ไม่มีานแล้ว" ผมอบลับยัไม่ทันไ้พู่อ
~เสียเรียเ้า~
{มินอ ฮยอ} โทรมาทำไมหว่านหนีาน
(ย่าห์ ุนมยอนืนนี้ลับบ้าน้วยนะอินลับมาแล้ว)
"อ้าวหรอไ้ๆ ินมื้อเย็นที่บ้านไหม? ทำินันเอเนอะไม่อยาออ้านอ"
อินือน้อผมอีนรับนสุท้อเลยลับาไปหาพ่อแม่ที่ฝรั่เศสแล้วสินะหนีพี่หนีน้อไปั้2อาทิย์
(แล้วแ่ ั้นุนมยอนื้ออเ้ามาละันอนนี้ฮยอับแมารอรับอินอยู่สนามบิน)
"โอเรับฮยอเอันที่บ้าน" พูเสร็็ัสายวาไป
"เอ่อ เฮุนเี๋ยววนลับไปุปเปออร์แล้วไปส่เราที่บ้านไ้ไหมวันนี้น้อเราลับมาา่าประเทศอะ"
ผมหันไปพูเสียอ่อย็แน่ละสิอีแยเียว็ถึอนโแล้วะวลับไป็เสียเวลาโร
"เอาี้ฮยอลับไปเปลี่ยนเป็นรถผมออมาแล้ว็แล้ว็แวะุปเปอร์เสร็ผมไปส่ฮยอที่บ้านแล้วผมะไ้ับรถผมลับเลย" เออวะลา หล่อแล้วยัลาปลื้มมม
AT SUPERMARKET
"นี่ฮยอยัเลืออไม่เสร็อีหรอรับ.."
อนนี้เราอยู่ทีุ่ปเปอร์ันและรับเปลี่ยนรถเสร็เรียบร้อย อยู่ๆเฮุน็พูึ้นมาทำไมหว่า็ยัเลือไม่รบหรือะมีธุระ
"ยัรับ ทำไมเฮุนมีธุระหรออ?" ผมถามาใสๆ
"เปล่ารับไม่มีแ่ว่ารถเ็นมันะเ็มแล้วนะรับื้อไปทำไรเยอะแยะ" เฮุนอบมาหน้าเนือยๆ
"อ่าา็อินเพิ่ลับอยาินอาหารเาหลีเลยื้อไปเยอะๆเลย"
"อิน?? หรอรับ..?" เฮุนถามสสัยๆ
"ใ่อินน้อเล็อฮยอเอ ทำไมหรอเฮุนมีไรเปล่า" ผมถามๆ
"อ่อเปล่ารับื่อเหมือนนรู้ัน่ะ"
แวะมาแ้ำผินิหน่อย
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น