ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : 제 3 회
อนนี้ผมอยู่บนรถรับ บรรยาาศเหมือนผมวนหุ่นยน์ุยถามำอบำ..แ่วันนี้ผมอารม์ีรับไม่อบ่นแหม๋ไม่้อถามำทำไม็ผมไ้นับรถหน้าาีแบบนี้็้อฟินอยู่แล้ว
“ึนี้หรือเปล่ารับ ฮยอ” ่อนที่ผมะถามอะไรไปมาว่านี้เฮุน็ถามึ้น
“ใ่ๆวนเ้าทา้านหลัเลย” ผมอบลับไป
พออรถเสร็็เินเ้าึลิฟ์รอ สายาพนัานที่แบบะินนอมยอน(?)อยู่ละ ฮัลโหลเามาับผมรับนะ เห็นันหรือเปล่ารับ หึย
ึ๊ ! เสียลิฟ์มาแล้วรับ
บรรยาาศภายในลิฟ์แทบ่านพูมาแบบผม ผมไม่อบอะไรที่มันเียบๆแบบนี้เลยให้ายเหอะ นายเฮุนนายะเียบไปแล้วนะ!
“เอ่ออ เฮุนนา อย่าเียบสิเราใอไม่ีเลย”
ไม่พูเปล่าพลาเาะแนอีนไป้วย อแ๊ะอั๊หน่อยนะ
“ผมไม่รู้ะุยไรนิรับ ฮยอ็..”
เมื่อนัวสูอบลับมาแถมไม่มีทีท่าว่าะรัเียที่เาเาะแน ไปรับั้นอน่อไปเอาหน้าถูไหล่ไปเลย
“ถ้าไม่รู้ะุยเรื่ออะไร ็..ุยเรื่ออเราสิรับเฮุนอา ฮยอยัไม่มีแฟนนะ ริริ”
พูเสร็ลิฟ์็เปิออผม็เินออไป่อนเฮุนเินามผมมาผมเลยหันไปบอเาว่า “ไปหาไรินรอฮยอ้าล่า็ไ้นะเฮุนฮยอ้อใ้เวลาสัพั ฮยอเ้าไป่อนนะ บาย”
พูเสร็ผม็เินเ้าไปในห้อ
เ้านายัวเล็อผมไปละรับ เฮ้ออ รับมือยาว่าที่ิไว้เยอะเลยแฮะ ที่ผมเียบไม่ใ่ผมรัเียเานะรับแ่แ่สิ่ที่ผมเรียมใมาเอือุปาร์ที่ หยิ่ เียบ รัษาำพู สวนัว แ่วามเป็นริที่ผมเอืออ่อยผมั้แ่เอหน้ารั้แรแ่ละประโยที่ผมเอนี่ถ้าผมไม่เป็นนี้รำาผมอาะหลเา็ไ้นะรับ หยอำสอำผมรับไ้ำแ่ถ้ามาึ้นไปว่านี้ลัวสันารเิมะออมาัเลยท่อไว้ าน าน เินเิน เฮุนเอ้ย!
อนนี้ผมเินลมาหาาแฟทานรับระหว่าทา็ไ้ยินเสียพนัานพูว่าผมหล่อนู้นนี่ นั่นผมินละรับ็บอแล้วไผมหล่อ -_-ผมเินเ้ามาในร้านาแฟแล้ว็มานั่ทานที่โ๊ะ
~เสียเรียเ้า~
“านยอลฮยอ” โทรมาทำไมวะ
(เป็นไบ้าน้อรั านวันแร)
“เริ่มานวันแร ุนมยอนฮยอ็อ่อยผมแล้วอะฮยอนี่เาเป็นาราริปะเนี้ย น่ารำาะมั”
ผมอบลับไป
(เอาน่าระับ ุนมยอนฮยอถ้าไม่ถูใริไม่ล้าอ่อยหลอ ไม่ีใหรอารามาอ่อยเียวนะมึ)
“ไม่อะผมว่า น่ารำามาว่า ว่าะหมวันๆนึผม้อินพาราวันละ2-3เม็แน่ๆ”
(ทำไมมึมอเาว่าน่ารำาวะ ูว่าเาน่ารัีออูยัเป็นแฟนลับเาเลย)
“นั่นมันฮยอ ผมไม่สนใอะ มีไรอีม่ะไม่มีวาละนะ”
(เอออ อีผีโทรมา็ไม่ไ้โว้ย) ฮยอพูบ็ัสายไปเลย
ผมะรอาานนี้ไหมรับทุน? นี้รำาแบบผมะรับมือนี้อ่อยแบบนี้ไ้นานแ่ไหนัน..
~เสียเรียเ้า~ ใรโทรมาอีวะ
{ุนมยอนฮยอ}
(เฮุนนา ฮยอเสร็แล้วนะอยู่ไหนหว่า?)
“โอเรับเี๋ยวผมึ้นไปรับ”
อบเสร็็ัสายทิ้ไประหว่าทาะเินไปที่ลิฟ์็มีนเินมานผมเ็บนะเว้ยเฮ้ย
"โอ๊ย/โอ๊ย" เสียผมับนที่เินมานผม
"อโทษนะรับผมมัวแ่เล่นโทรศัพท์เลยไม่ไู้ทาเลย"
"เฮ้ย แบฮยอนฮยอ!!" ผมพูอย่าใล่าสุที่ผมเอเาเป็นสมัยผมยัเรียนอยู่
"อ้าวเฮุนนี่เอ โึ้นเยอะเียว เอาเบอร์มาๆไว้ว่าๆนัทาน้าวัน"
แบฮยอนฮยอยื่นโทรศัพท์มาให้ผม
"ั้นไวุ้ยันนะรับฮยอผมรีบ" ผมพูเสร็็เินเ้าลิฟ์ไปลัวเ้านายัวเล็ะรอนาน
แวะมาแ้ำผิ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น