ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : 제 1 회
ผม ิมุนมยอน รับ ื่อในวารอผมือ ูโฮ ผมเรียนบมาไ้3ปีแล้วรับ
อนนี้เป็นนัแสอันับ้นๆอเาหลี แหมน่าอายเหมือนันนะรับ้อมาพูอะไรแบบนี้้วยัวเอ
อนนี้ผมเ็มาๆเลยรับ ระับสิบเลย็ว่าไ้ทำไมนะเหรอ ็ผู้ัารส่วนัวอผมับบอี้าร์นเ่าเอาเรื่อที่ผมูบุหรี่ไปายสื่อละสิ แ่่าวแ่นี้ทำไรผมไม่ไ้หรอรับแฟนลับผมเยอะ ผม็เป็นผู้ายแมนๆ(?)นหนึ่นะรับเรื่อบุหรี่เป็นเรื่อธรรมาอยู่แล้ว อนนี้ผมไล่ผู้ัารส่วนัวับบอี้าร์ออไปละรับไม่ไหวริๆทำัวแย่มา
เพราะเหุนี้เลยลายเป็นไม่มีนเลียร์าราานเลย้อไปอร้อพี่ายแท้ๆอย่ามินอฮยอ มา่วยูแลส่วนนี้ให้ผม่อนส่วนเรื่อบอี้าร์ให้แน้อแท้ๆอผมอีนไปัารหาให้
~เสียโทรศัพท์~ อ๊ะ นั่นไเพิ่พูถึายยาริแโทรมา
“ว่าไ น้อรั”
(ฮยอ ผมไ้บอี้าร์ที่ะมาูแลฮยอละนะ)
“ทำไมเร็วัอะแ เาไว้ใไ้ไหม”
(ฮยอำานยอลเพื่อนผมไ้่ะ ผมโทรบอมัน มันบอหาไ้แล้วผมว่าน่าะไว้ใไ้นะานยอลมัน้อแสน่อนอยู่แล้ว)
“อ่อำไ้ๆ ั้นพรุ่นี้ให้เามาเอฮยอที่อนโเลยืนนี้ฮยอไม่ลับบ้าน มีานเ้าเี๋ยวสาย”
(โอเรับเี๋ยวผมบอให้ มีมินอฮยอเป็นผู้ัารระวัทะเลาะันนะรับ)
“็ลัวอยู่ มินอฮยอยิ่ี้เหวี่ย้วย เฮ้ออออออ”
“ย่า ุนมยอน! อีรึ่ั่วโมมีไปานแลายเ็นให้ไว” มินอฮยอะโนแทรึ้นมา
(ั้นผมวาละฮยอโี)
แวาสายไปละ พรุ่นี้้อสอนานให้บอี้าร์ใหม่อีแล้วสินะ
“ย่าห์!!!!!! ุนมยอนะไปไหมทำานอะ!!!” อีรั้ที่มินอฮยอะโนมา
“เออออ รู้แล้วๆไปละะๆๆ” หัวร้อนเลยผมไป่อนนะรับ
อี้านหนึ่
“ย่าห์ ! โอเฮุน บเรียนมาแล้วปีนึยัไม่ิะหาานอีหรอ!?”
านยอลฮยอบ่นผมเรื่อปิรับไ้ยินแทบทุวัน็นมันไม่อยาทำนี่หว่าอยู่บ้านสบายว่าั้เยอะ บ่นไปผม็ไม่ทำอยู่ี น่ารำา ผมเป็นนี้รำามารับนี่้อเสียอนหล่อแบบผมเลย แ้ไม่หายสัที..
“เลิบ่นน่า ฮยอ บ่นไปผม็ไม่ทำ”
ผมอบไปแบบเบื่อๆ ยัไม่ทันที่ฮยอะ่าผมลับเสียโทรศัพท์านยอลฮยอ็ัึ้นมา
~เสียโทรศัพท์~ ฮยอรับแล้วเปิลำโพเพราะอีมือินนมอยู่
(านยอลลลล อ่าาาา เินนะ)
“ว่าไมึ ไม่้อพูเพราะ นลุ”
านยอลฮยออบไปทำผมำ นที่โทรมา็เพื่อนสนิทฮยอแหละรับเห็นไปเมาันบ่อย
(พี่ายูอะ ุนมยอนฮยออะอนนี้ือเาแบบไม่มีบอี้าร์เพิ่ไล่ออไปมึพอะมีนแนะนำไหม)
“อ้าวทำไมวะ ไมพีุ่นไล่ออ”
ผมไ้ยินเรื่อุนมยอนฮยอ็แอบหูผึ่นะ ิิ ผมแพ้วามาวรับแ่ผมไม่เยเอเานะรับ็อย่าว่าพี่เาเป็นารานี่หว่า
(็ฮยอูันไปูบุหรี่แล้ว อีผู้ัารับบอี้าร์แม่แอบถ่ายรูปไปายสื่อพีู่เลยไล่ออ)
เสียเินฮยอพูแบบเนิบๆ
“แย่ัวะ ้อารแนวไหนแหละ?”
ผมฟัแล้วรู้สึไม่่อยมีไรำลัะแอบย่อไป้านอ
(เอาที่ไว้ใไ้และูแลฮยอูไ้พอ ูเป็นห่วลัวาแแฟน)
ัหวะที่านยอลฮยอหันมาเอผม
“เฮ้ย เฮุนมึว่านิ ไปิไปลอทำ แปปนะเินูว่าูหาไ้ละพรุ่นี้ะให้ไปเอไหนส่snsมา บาย”
แล้วฮยอ็ัสายเินฮยอไปแบบ ๆ มีวามวยมาเยือนละสินะ
“เฮ้ยเี่ยวๆฮยอ ผมยัไม่ไ้พูเลยนะว่าะทำ” ผมอบลับไปแบบๆ
“เลือเอา ะทำอันนี้หรือะให้ฮยอยึรถ ยึบัรเริ” ฮยออบลับมาแบบมาเหนือ
“โอ๊ย บ้าไปแล้วหรอ!!!!! ฮยอ็รู้ผมนิสัยยัไี้รำาะายไปานแบบนี้ไม่เหมาะับผมหรอ้อไปเินามนัแสแบบนั้นมันไม่ใ่อะ!!!!!”
ผมึ้นเสียอบลับไป แม่เป็นานที่น่ารำามาบอเลย
“็ามใ แ่ถ้ามึไปทำ เินเือนที่ปิไ้าฮยอ ฮยอะูสามให้”
ฮยออบลับมาแบบสบายๆ
“ผมอเหุผลที่้อไปทำานน่ารำาแบบนั้น .. ”
เสียผมอ่อนลหลัาไ้ยิน้อเสนอ
“เพราะมึนิสัยแบบนี้ไถึ้อไป ไปัสันารที่มันแ้ไม่หายสัที”
อืมผมิว่าานนี้อาะทำให้ผมเลินิสัยี้็ไ้นะเอาไเอาันเพื่อัวเอและเิน!!!!
“โอเ ถือว่ามีเหุผลแ่อย่าลืมนะเินเือนผม2ล้านวอน่อเือน3เท่า 6ล้านวอน่อเือนอย่าให้า”
สบายัไ้เินเพิ่ม
“เออ อีน้อผี!!!!!” ฮยอะโนไล่หลัผมมา เอันนะรับพรุ่นีุ้ปาร์ูโฮ
ไล่แ้ำผิอยู่นะะ^^
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น